คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ยินดีที่ได้รู้จัก
“เย็บสดค่ะ” ไม่รู้อะไรทำให้เขาพูดออกมาแบบนั้นหรือว่าจะโชว์ความแมนก็ไม่ทราบได้ คุณหมอเริ่มลงมือเช็ดเลือดบริเวณแผลทันที เจสสิก้าเห็นหน้ายูริซีดเขาไปทุกทีเธอกลัวว่าเขาจะเป็นลม
“ไหวมั้ยคะ?” เขาพยักหน้าว่าไหวเมื่อเห็นคุณหมอถือเข็มเตรียมที่เจาะเข้าไปในเนื้อของตัวเอง ยูริก็กลัวมากขึ้นจนลืมตัวเผลอจับมือคนข้างๆด้วยความเคยชินตั้งแต่ตอนเด็กๆ เวลาเป็นแผลเขาจะมีเพื่อนอยู่ปลอบข้างๆเพราะเพื่อนๆรู้ว่าเขากลัวเลือด กลัวเข็ม เจสสิก้าไม่ได้ว่าอะไรเพราะรู้ว่าเขาคงเริ่มกลัวและทันทีที่เข็มจิ้มแทงเข้าไปที่ต้นแขนซ้ายที่เป็นแผล ไม่เก๊กแล้วมันสั่นกลัวไปทั้งตัวมือ แขนข้างขวาที่ว่างวาดโอบรั้งเอวคอดของสาวเจ้าเข้ามาไว้ข้างตัวแบบแนบชิดทันที เจสสิก้าตกใจกับการกระทำของร่างสูงแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเขาคงกลัวมากเลยทำแบบนี้ ตอนนี้ใบห้าของยูริแนบฝังไปกับหน้าท้องของเจสสิก้า เจสสก้าเหมือนจะหายใจไม่ทั่วท้องเพราะเขินอายที่โดนเขาทำแบบนี้เพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับเธอเลยเพราะเธอไม่เคยยอมให้ใครโดนตัวง่ายๆ แม้แต่แฟนหนุ่มจับมือโอบไหล่ก็มากเกินไปแล้ว แต่ก็ไม่รู้อะไรเธอถึงยอมให้เขากอดแบบนี้แล้วแถมมือเจ้ากรรมยังยกขึ้นมาลูบผมเขาเชิงปลอบเบาๆหวังให้เขาหายกลัวได้บ้าง บอกไม่ได้ว่าทำไมถึงทำแบบนี้อาจเป็นเพราะตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกแปลกๆหัวใจเต้นแรงมากกลัวเขาจะได้ยิน หน้าเริ่มร้อนแดงออกมาแต่ก็ต้องสะกดไว้กลัวเขาจะรู้พูดได้เต็มปากว่าเธอรู้สึกดีและเต็มใจให้เขาแบบนี้ มันรู้สึกดีจริงๆไม่มีความรังเกียจเลยแม้แต่น้อยมันช่างต่างกับตอนที่เธอโดนแฟนหนุ่มจับมือตอนนั้นไม่อยากทำฝืนยังไงก็ไม่รู้แต่ก็ยอมให้จับ ในใจก็คิดหรือว่าเธอจะชอบผู้หญิงด้วยกันแต่นะหัวสมองก็บอกเธอมาว่าเธอชอบผู้ชาย(เท่านั้น)ไม่มีทางที่เธอจะชอบผู้หญิงเด็ดขาด แต่ก็ต้องเลิกเถียงระหว่างความรู้สึกกับสมองเพราะตอนนี้ยูริกอดเธอแน่นขึ้น แต่แปลกที่เธอไม่อึดอัดแม้แต่นิดเดียวออกจะกังวลด้วยซ้ำว่าเค้าคงจะเจ็บและกลัวมากคงต้องการหลักไว้ยึด ในเมื่อความรู้สึกมันมากกว่าสติเธอก็ก้มลงกระซิบบอกข้างๆใบหูเบาๆ
“ยูลไม่ต้องกลัวนะคะ สิก้าจะอยู่กับยูลตรงนี้ไม่ไปไหนเดี๋ยวก็เสร็จแล้วค่ะ” พร้อมลูบผมของเค้าอย่างเบามือและเป็นยูริเองที่พยักหน้าตอบรับเธอเบาๆที่หน้าท้อง เจสสิก้าก็ปล่อยให้ยูริกอดเธอมือก็ลูบผมเขาไปเรื่อยๆจนในที่สุดคุณหมอก็ทำแผลเสร็จ “เสร็จแล้วครับ ระวังอย่าให้แผลฉีกนะครับ” แล้วคุณหมอก็เดินออกไปดูคนไข้คนอื่นแต่ก็ต้องหันไปทาง นศ.แพทย์2คนที่จดบางอย่างแถมแซวเขาอีก
“คุณเป็นแฟนกันที่น่ารักมากเลยนะคะ” ยูริทำหน้างง นศ.แพทย์คนหนึ่งเห็นเหมือนเขาจะไม่เข้าใจเลยอธิบายความมากกว่าเดิม “ก็ที่แฟนคุณปลอบคุณน่ารักมากเลยนะคะ เป็นกำลังใจให้ไม่ไปไหนเลยน่ารักดีค่ะ รักกันนานๆนะคะ งั้นขอตัวก่อนนะคะ” นศ.แพทย์บอกลาแล้วรีบเดินไปดูคนไข้รายอื่นต่อ ตอนนี้มีแต่เงียบกับเงียบไม่มีใครพูดอะไรออกมาก่อน มันดูอึดอัดแล้วเป็นเจสสิก้าที่เริ่มพูดก่อน
“ปวดมากมั้ย?คะ ไหนบอกไม่กลัวไงคะเห็นหน้าซีดเชียว” เธอแซวเค้าเล่น “ก็ไม่ได้กลัวค่ะ แค่ไม่ชินเฉยๆ” พร้อมทำหน้าบุ้ยๆถึงจะเป็นประโยคเดิมๆแต่ก็เรียกรอยยิ้มสาวผมบลอนด์ได้ทั้งคู่ยิ้มให้กัน ไม่รู้ว่าเธอเผลอยิ้มตามคารมของเขาไปเท่าไหร่แล้วสำหรับเธอมันดูมีเสน่ห์ให้น่าหลงใหล
“งั้นเสร็จแล้วเราไปหาเพื่อนชั้นที่ห้องพิเศษดีกว่าค่ะ เพราะเพื่อนคุณก็อยู่ที่นั่นเหมือนกัน” ยูริหาเรื่องชวนเธออกไปจากห้องนี้ให้เร็วที่สุดเพราะเขาจะอาเจียนออกมาอยู่แล้วเพราะมีแต่กลิ่นคาวเลือดของคนที่เข้ามาใหม่ “รู้แล้วหรอคะว่าอยู่ห้องไหน” ไม่ลืมที่จะถามเขาเพราะเห็นว่าเขารีบร้อนที่จะออกจากห้องเลยสงสัย
“รู้ค่ะ อยู่ชั้น9 ห้อง919รีบไปกันเถอะค่ะ” สาวผมบลอนด์เข้าไปประคองคนผิวเข้มเดินออกไป เมื่อเข้ามาในลิฟต์ยูริลอบมองสาวผมบลอนด์อยู่หลายครั้งจนเจ้าตัวสงสัยว่ามองอะไรหนักหนา “มองอะไรคะ” เขายิ้มและจับมือเธอขึ้นมากุมเอาไว้
“ขอบคุณมากนะคะสำหรับทุกอย่าง” เหมือนสติหายไปเมื่อเห็นรอยยิ้มทรงเสน่ห์ของยูริเข้าไป
“มะ…ไม่เป็นไรค่ะ ชั้นต่างหากที่ต้องขอบคุณยูล ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยชั้นไว้”
“ไม่เป็นไรค่ะ งั้นเราหายกันนะคะ” ในใจตอนนี้ของยูริมันพองโตมากใจก็เต้นแรงมากลัวว่าอีกคนจะได้ยินเสียงการเต้นของหัวใจ บอกได้ทันทีว่าชอบถูกใจผู้หญิงคนนี้เป็นบ้าเลยอยากรู้จักให้มากกว่านี้จังได้แต่คิด มันรู้สึกพิเศษมากกว่าผู้หญิงคนไหนๆที่เขาเคยคบหรือรู้จักมาก่อนมาก เธอคนนี้มีแรงดึงดูดที่ทำให้คนอย่าง ควอน ยูริ อยากมองเพียงแค่เธอยอมๆจริงๆถ้าได้เธอคนนี้มาเป็นคนรู้ใจอะไรๆที่มากกว่าคนรู้จัก [น่ารักอ่ะ อยากได้อ่ะ] นิยามความรู้สึกที่ยูริมีอยู่ตอนนี้กับเธอคนนี้ จอง เจสสิก้า ทางด้านเจสสิก้าก็ไม่แพ้กันสมองก็สั่งการไม่ให้เธอชอบหรือรักผู้หญิงคนไหนแต่สั่งให้เธอชอบและรักแต่กับผู้ชาย เพราะเป็นเรื่องธรรมชาติผู้หญิงต้องคู่กับผู้ชายแต่ไอความรู้สึกบ้านี้กับทำให้เธอรู้สึกแปลกๆไปในทางที่ดีและพิเศษกับเขาที่อยู่ข้างหน้าเธอตอนนี้ มันรู้สึกดี อบอุ่น ปลอดภัย เป็นตัวของตัวเองไม่ต้องวางมาดใส่เหมือนทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต อยากรู้จักเขามากกว่านี้จัง แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มยังไงและก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะไปสิ้นสุดในฐานะไหนในเมื่อเธอก็ยังไม่กล้าเปิดใจยอมรับ เรื่องที่ว่าเพศเดียวกันถ้ามีใจเหมือนกันก็สามารถรวมเป็นใจเดียวกันได้ เธอสับสนระหว่างความรู้สึกกับสมองความถูกต้อง แต่ตอนนี้เธอรู้สึกดีและพอใจมากเหลือเกินที่ได้ยืนข้างๆเขาและเขาก็ยืนข้างๆเธอเช่นกัน หรือเธอเริ่มจะหลงรักเขาขึ้นมาแล้วจะทำยังไงในเมื่อเธอไม่ชอบและไม่พร้อมจะรักกับผู้หญิงด้วยกัน แต่กับเขามันเป็นข้อยกเว้นแค่ ควอน ยูริ คนเดียวเท่านั้นพอที่เธอจะรู้สึกหวั่นไหวแบบนี้ด้วย แต่ทุกความรู้สึกความคิดก็ต้องหยุดลงเมื่อลิฟต์เปิดออกชั้น9ที่หมายของเขาและเธอ ทั้ง2พากันเดินเข้าไปในห้องก็เห็นเพื่อนๆทุกคนอยู่กันครบทั้งเพื่อนของเขาและเพื่อนของเธอ ตอนนี้ทุกคนได้แต่หวังให้แทยอนฟื้นขึ้นมาเร็วๆเพราะทุกคนเป็นห่วงเขามาก เมื่อเข้ามาในห้องพักเจสสิก้าเดินตรงเข้าห้องน้ำทันทีเพราะเธอปวดเบาและที่สำคัญอีกอย่าง ตอนนี้หน้าเธอร้อนแดงมาก็เหตุการณ์ในลิฟต์ที่ผ่านมาเมื่อกี้มันทำให้หัวใจเธอเต้นไม่ปกติ ส่วนยูริก็เดินไปรินน้ำกินแก้เขินเหมือนกันตอนนี้ทุกคนอยู่รวมกันในห้องดีที่ห้องพิเศษใหญ่พอที่จะให้พวกเขาและเธออยู่กันได้ แต่ทุกคนก็ต้องหันไปตามเสียงที่อยู่ๆก็ดังขึ้นมาพอให้ทุกคนได้ยินและหันมามองทางเจสสิก้ากับยูริ ที่ดูสนิทกันเร็วเกินไป
“ยูลคะ ยาค่ะสิก้าเกือบลืมไปเลยถ้าไม่กินเดี๋ยวจะไม่หายนะคะ คราวนี้โดนฉีดยาแน่ๆค่ะ” เจสสิก้าล้วงมือหยิบถุงยาในกระเป๋าสะพายให้ยูริเพราะเขาถือไม่ถนัด พร้อมยิ้มและหัวเราะเล็กน้อยใส่กันดูจะสนิทกันแปลกๆ
“จริงสิ ยูลก็เกือบลืมไปเหมือนกันถ้าสิก้าไม่บอกยูลคงลืมไปแล้ว ขอบคุณนะคะ ไม่งั้นโดนฉีดยาแน่555” ทั้ง2คนไม่ได้รู้อะไรเลยว่าตกเป็นเป้าสายตาให้เพื่อนๆสงสัยถึงความสัมพันธ์ของทั้ง2 หายไปแป๊ปเดียวกลับมาดูสนิทสนมกันเชียวไหนจะเรียกชื่อเล่นกันอีก เรียกซะหวานเชียวมันแปลกๆและเหมือนทั้ง2เพิ่งจะรู้สึกตัวว่ามีคนมองพวกเธออยู่ ฮโยฮยอนที่ทนความไม่ได้แซวยูริเพราะหมั่นไส้ในความสุภาพที่ไม่ปกติของมัน
“แหม! คุณควอนคะหวานเชียวนะคะ ไม่คิดจะแนะนำให้เพื่อนๆรู้จักเธอบ้างหรอค่ะ” ยูริอึกๆอักๆพูดไม่ค่อยออก
และก็เป็นน้องเล็กอย่างซอฮยอนที่เห็นพี่ตัวเองพูดไม่ออกบอกไม่ถูเลยออกความคิดเห็นของตัวเองออกไป
“งั้นเรามาแนะนำตัวกันทีละคนกันดีกว่านะคะ เออ!เริ่มจากชั้น ซอ จูฮยอน หรือ น้องซอ ค่ะเป็นน้องเล็กในกลุ่มอายุ18ปีและก็เป็นน้องสาวคนเดียวของพี่ยูลด้วยค่ะ” พร้อมกับชี้ไปทางคนตัวสูงผิวเข้ม
“ส่วนชั้น อิม ยุนอา เป็นว่าที่แฟนน้องซอและก็ว่าที่น้องเขยของไอยูล เรียก ยุน เฉยๆก็ได้อายุ20 อันที่จริงพวกเราก็อายุเท่ากันหมด” บอกออกไปพร้อมชี้ไปทางยูริ ซูยอง ฮโยยอนเพื่อบอกว่าอายุ20เท่ากัน
“ชั้น ชเว ซูยอง ตามที่ไอยุนบอกเมื่อกี้เลย หรือจะเรียกว่า ซู เฉยๆก็ได้ไม่ว่ากัน” แล้วก็นั่งไขว่ห้างไม่สนใคร
“ส่วนชั้น คิม ฮโยยอน เรียกสั้นๆว่า ฮโย ก็ได้ไม่มีอะไรมากหรอกก็แค่สวยที่สุดในกลุ่มอายุเท่าไอพวกเนี้ยะ”
“ชั้น ควอน ยูริ เรียกสั้นๆว่า ยูล เป็นพี่ของเด็กผู้หญิงคนนั้นแต่ไม่ใช่พี่เขยแกไอยุน จบป่ะ” พร้อมชี้ไปทางซอฮยอน และก็ทำหน้ากวนใส่ยุนอา แต่มีบางคนติดใจสงสัยว่าทำไม ยูริกับซอฮยอน นามสกุลไม่เหมือนกัน
“ทำไมยูลนามสกุลไม่เหมือนน้องซอหล่ะคะ” “ยูลใช้นามสกุลพ่อ ส่วนน้องซอใช้นามสกุลแม่ค่ะ” หายสงสัย
“ชั้น จอง เจสสิก้า หรือเรียก เจสซี่ เหมือนเพื่อนก็ได้ค่ะอายุเท่าพวกคุณเลยค่ะ” ยิ้มแบบมิตรไมตรีให้ทุกคน
“แล้วทำไมไอยุลถึงเรียก สิก้า หล่ะคะ” ยุนอาไม่เข้าใจว่าทำไมให้คนอื่นเรียกเจสซี่แต่ยูริเรียก สิก้า ไม่เข้าใจ
“ไอโง่! เค้าก็บอกอยู่ว่าเพื่อนเรียกเจส แต่ไอยูลไม่เรียกง่ายๆมันไม่อยากเป็นเพื่อนกับคุณเจสซี่เค้า เข้าใจ”
เบิดหัวเพื่อนเหม่งไป1ทีแก้โง่ แล้วยุนอาก็หายโง่แถมส่งสายตาเจ้าเล่ห์ให้เพื่อนผิวเข้มแทนจนตอนนี้ทั้ง ยูริและเจสสิก้าได้เขินอายหน้าตาแดงก่ำไปตามๆกันเลยทีเดียว เรียกรอยยิ้มให้เพื่อนๆได้โดยเฉพาะเจสสิก้าที่เขินอายจนทำให้เพื่อนสาวทั้ง2สงสัยกันมาก เพราะขนาดแฟนหนุ่มยังไม่สามารถทำให้เจสสิก้าเขินได้ขนาดนี้หรือเจสสิก้าจะชอบยูริจริงๆ ไหนจะคำพูดที่ฟังแล้วหวานหูท่าทางที่อ่อนโยนอีกเจสสิก้าไม่เคยเป็นแบบนี้เลย ทิฟฟานี่และซันนี่ได้แต่มองหน้ากันเองพวกเธอยังไม่เชื่อ100%หรอกถ้าเพื่อนของเธอยังไม่ยืนยัน
“ส่วนชั้น ลี ซันนี่ หรือเรียกว่า ซันนี่ เหมือนที่เพื่อนๆเรียกกันก็ได้ค่ะ” ทันทีที่ซันนี่พูดจบก็มีเสียงบางคนพูดขึ้นต่อทันที “ชั้นว่า หลักกิโลเมตร เหมาะกับเธอมากกว่านะ555” เป็นเสียงของซูยองที่พูดออกมาและตามด้วยเสียงหัวเราะที่ซะใจ “เงียบไปเลย ไอเสาไฟฟ้า นึกว่าจะดีแล้วนะที่เอาหมาออกไปยังไม่หมดอีกหรอ”
ซันนี่โมโหเลยสวนกลับทันที “พอเลยหยุดเจอกันทีไรทะเลาะกันทุกทีถ้าไม่บอกนึกว่ารู้จักกันมาก่อนนะเนี่ยะ”
ฮโยยอนตัดบททะเลาะของ2คนนี้ และก็มาถึงคนสุดท้ายที่ไม่ค่อยพูดจายิ้มอย่างเดียวกับสายตาที่เป็นห่วงเพื่อนตัวเล็กของพวกเธอเอามากๆ แปลกใจเหมือนกันว่าทำไมเหมือนเธอเคยเจอเขามาก่อนที่ไหนสักแห่ง
“เออ! ชั้น ฮวัง ทิฟฟานี่ หรือเรียก ฟานี่ เฉยๆก็ได้ค่ะ อายุเท่าพวกคุณค่ะ” ตอนนี้พวกเขาและพวกเธอก็รู้จักกันแล้วต่างก็คุยกันแลกเปลี่ยน แชร์เรื่องราวให้ฟังกันอย่างเมามันส์และดูเหมือนจะสนิทกันง่ายเลยทีเดียว
ตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนแล้วพวกเขาและพวกเธอก็เริ่มง่วงกันแล้ว ต่างคนต่างเหนื่อยแต่ที่สำคัญใครจะเป็นคนเฝ้าแทยอนตกลงกันไม่ได้ซักทีเพราะต่างคนก็ต่างอยากเฝ้าเพื่อนตัวเล็กจนในที่สุดทิฟฟานี่ก็พูดขึ้นมา
“ให้ชั้นเฝ้าละกันนะคะ ชั้นอยากรับผิดชอบเรื่องนี้ ให้ชั้นได้ดูแลเขานะคะและอีกอย่างชั้นยังไหวอยู่ค่ะ ไม่ง่วง”
พร้อมทั้งยิ้มหวานๆบอกว่าเธอokไม่เป็นไรบอกเพื่อนๆและทุกคนก็ทยอยกันออกไป เมื่อพวกเขาและเธอเดินออกมาเพื่อจะกลับที่พักเพื่อไปพักผ่อนและจะได้มาเยี่ยมแทยอนแต่เช้าก็ตกลงกันว่า พวกเดอะแก๊งจะไปส่งเจสสิก้าและซันนี่ก่อนเพราะมันเป็นทางผ่านกลับที่พัก ทางด้านทิฟฟานี่ก็เฝ้าแทยอนพลางมองใบหน้าคนตัวเล็อย่างสงสัยรู้สึกคุ้นๆเหมือนว่าเคยเจอที่ไหนมาก่อนคิดยังไงก็คิดไม่ออกซักที เฝ้าเค้าจนเผลอฝุบหน้าหลับไปกับเตียงคนไข้ตอนไหนไม่รู้แต่มือดันไปจับมือแขนแทยอนไว้อีก จนตอนนี้6โมงเช้าทิฟฟานี่เริ่มรู้สึกตัวบ้างแล้วเพราะแทยอนเริ่มขยับตัวแล้วเหมือนจะรู้สึกตัว และก็จริงแทยอนรู้สึกตัวตื่นแล้วสิ่งแรกที่เห็นคือสาวสวยหน้าหวานตายิ้มได้คนนั้นที่เขาช่วยไว้ เธอยิ้มให้เค้าเป็นรอยยิ้มที่เขาเห็นแล้วใจเต้นแรงที่สุด
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ” เธอกล่าวทักทายเค้าด้วยรอยยิ้มที่สดใสและน้ำเสียงที่ฟังแล้วอ่อนหวาน(ติดแหบ)เหลือเกิน
“สะ…สวัสดีค่ะ” เค้าทักทายเธอกลับเช่นกันแต่ติดตรงที่เสียงไม่ค่อยได้ยินแต่เธอก็ฟังรู้เรื่อง แทยอนมองไปรอบๆห้องเหมือนจะหาเพื่อนจนทิฟฟานี่สังเกตได้ว่าเค้ากำลังหาอะไรอยู่
“เพื่อนๆของคุณจะมาเยี่ยมกันสายๆหน่อยนะคะ” เธอกล่าวยิ้มสดใสไปให้เขา “ขอบคุณนะคะที่อยู่เป็นเพื่อนชั้นและก็ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้ คุณลำบาก” บอกอย่างเกรงใจที่ทำให้เธอลำบากแถมไม่รู้จักชื่อไม่รู้จะเรียกว่าอะไร
“ชั้นชื่อ ฮวัง ทิฟฟานี หรือ ฟานี่ ก็ได้ค่ะ” เหมือนรู้ว่าเขาอยากรู้ชื่อของเธอเลยแนะนำตัวเองออกไปก่อน
“ชั้น คิม แทยอน หรือเรียก แท ก็ได้ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักกันอย่างเป็นทางการนะคะ ฟานี่” รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกที่ได้รู้ชื่อของเธอและเธอก็ดีใจเช่นกันที่ได้รู้ชื่อของเค้า คนที่ช่วยชีวิตเธอไว้
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ แท”
^*^*^^... TO BE CONTINUE ... ^^* ^*^
ความคิดเห็น