คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : :: Chapter :: Nineteen - หาดทรายแสนสวย กับ สองเรา [ Part l ]
:: Chapter :: Nineteen หาดทรายแสนสวย กับ สองเรา [ Part l ]
Author :: Mayziiz~*
Author Note : จัดไปยาวๆๆ 2 ตอนไปเลย..... นี่มันเพิ่ง ตอนแรก ฮา
“ หาดทรายสีขาวสวยจังเลย....^^ ”
“ คุณสึนะชอบเหรอครับ ”
“ อือ...ชอบสิ...สวยดีออก >< ”
“ ครับสวย...แต่ก็สวยสู้คุณไม่อยู่ดีนะครับ ”
พูดจบก็หอมหน้าผากบางหนึ่งฟอด
“ -///- บ้า...อายคนอื่นเขา ”
“^^”
“ ใช่!!...พวกนายนี่สวีทกันไม่เลิกจริงๆนะ ตั้งแต่บนเครื่องแล้ว [เครื่องบินนะครับ] ”
เสียงห้าวของดีโน่ท้วงขึ้น ร่างโปร่งก็อยากจะสวีทหวานแหววกับฮิบาริบ้าง แต่เจ้าตัวไม่อยากมาทะเล บอกว่าคนเยอะไม่ชอบ เลยนอนพักอยู่ที่บ้านพักตากอากาศของฮายาโตะแทน
ใช่แล้วครับทุกคน ตอนนี้พวกเรา เอ่อ..ไม่ใช่แค่ผมกับมุคุโร่หรอกนะครับ แต่ยังมีทั้ง รุ่นพี่ดีโน่ คุณฮิบาริ ฮายาโตะ แรมโบ้ ยามาโมโตะ และ สควอโร่ ว่าที่ภรรยาของยามะพ่วงมาด้วย มาพักและทำงานศิลปะส่งอาจารย์ด้วยนะครับ
แต่ว่านะครับปิดเทอมฤดูร้อนทั้งทีผม ก็อยากจะอยู่กับมุคุโร่สองต่อสองบ้าง แต่จะทำไงได้ละครับ ก็เรื่องมันมีอยู่ว่า.....
……………….
……….
….
# เมื่อ 2 วันก่อน
“โหว...ทะเลสวยจังเลย...ตั้งแต่กลับญี่ปุ่นก็ไม่ได้ไปนานแล้วแหะ”
“เหรอ...แต่ว่าช่วงนี้พี่มีงานที่ต้องทำส่งอาจารย์เยอะเลยอ่ะ”
ผู้เป็นพี่เหมือนจะรู้ว่าน้องต้องการอะไร แต่ก็ต้องปฏิเสธ เพราะงานช่วงปิดเทอมฤดูร้อนของเขาเยอะจริงๆ อีกอย่างถ้าเขาไป เขาก็อยากไปกับคคนๆนั้น..
“พี่สึนะก็งี้ตลอดอ่ะ...ใช่สิ ตั้งแต่มีแฟนก็ลืมน้องคนนี้แล้วนิ เชอะ!”
“ใช่ที่ไหนเล่า....แล้วลากมุคุโร่เข้ามายุ่งทำไม”
“แตะนิดแตะหน่อยไม่ได้เลยนะ ...แบร่ XP ”
“นี่เดี๋ยวเถอะ...อย่างนี้ต้องโดน...นี่แน่ะๆๆๆ”
“ฮ่าๆ...นี่หยุดนะ...ฮะๆๆ”
หลังจากเจ้าน้องชายตัวแสบแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ พี่ชายเกิดความหมั่นไส้จึงจับน้องจั๊กจี้ จนเจ้าตัวแสบดิ้นพลั่กๆ กลายเป็นวัวโดนเชือด ไปเรียบร้อย โดยที่สองพี่น้องไม่สนใจเลยว่าคนอีกคนที่อยู่ด้วยจะมีท่าทีอย่างไร
“งั้น..เอางี้สิ...งานคราวนี้เป็นภาพเหมือนกับภาพทิวทัศน์ใช่มั้ย”
“อือ...แล้ว”
สึนะตอบฮายาโตะเป็นเชิงถาม แต่ก็ยังไม่หยุดแกล้งแรมโบ้ จนผู้เป็นน้องหัวเราะท้องคดท้องแข็ง จนน้ำหูน้ำตาจะไหลอยู่แล้ว
“ก็ไปทำที่บ้านพักตากอากาศที่โอกินาว่าของฉันไง ที่นั้นมีหาดสวยๆเพียบเลยนะ”
“จริงเหรอฮายาโตะ...ไปๆ เค้าไปด้วย เยเย่เย้... >w<” แรมโบ้ดีใจอย่างออกหน้าออกตา
“มันจะดีเหรอ....” สึนะยังไม่ค่อยมั่นใจเพราะว่าคู่ของเขาก็คือมุคุโร่ แต่ถ้าต้องไปกับเพื่อนเขาก็จะไม่ได้อยู่กันสองต่อสอง
“เดี๋ยวมุคุโร่ ฉันเคลียร์ให้นะ แล้วก็ชวนรุ่นพี่ดีโน่กับฮิบาริไปด้วย เออ...ต้องให้ยามะมันชวนว่าที่ภรรยาไปเปิดตัวสะหน่อย ฮาๆๆๆๆ”
“แต่....”
“เอาน่าพี่สึนะ....พี่คิดดูนะงานก็ได้ทำ เที่ยวก็ได้เที่ยว แถมประหวัดเงินสุดๆ แบบนี้มีที่ไหนเล่า”
แรมโบ้ชักชวนพี่ชายเต็มที่ สงสัยว่าหนุ่มน้อยจะอยากไปทะเลจริงๆ แต่สีหน้าของสึนะยังมีความไม่สบายใจอยู่
“มันก็....”
“หรือว่าอยากอยู่กับพี่มุคุโร่สองต่อสองละฮ้ะ”
“ใช่...เอ๊ะ...ไอ้น้องบ้ามานี่นะ”
สึนะหน้าแดงวิ่งไล่เจ้าน้องตัวแสบที่ตอนนี้วิ่งหนีไปแล้ว แต่ก็หนีไม่พ้นอยู่ดี
“พอๆๆ เค้าขอโทษๆๆ...ฮ่ะๆๆ”
“ดี!...พี่ก็เหนื่อยแล้วเหมือนกัน”
สองศรีพี่น้องกลับมานั่งหอบอยู่ที่โซฟา ที่มีฮายาโตะยืนดูการกระทำของทั้งคู่ดีอีกฟาก
“เอาเป็นว่าตกลงนะ ^^”
“แล้วทุกคนจะยอมมาเหรอ” แรมโบ้แย้ง
“เชื่อมือพี่ได้เลย ^^”
“….”
ตั้งแต่นั้นมาฮายาโตะก็ยิ้มยังไม่หุบเลย สงสัยจะคิดแผนดีๆได้ แต่ไม่รู้ว่าจะใช้ได้ผลหือไม่ได้ผลกันแน่
‘เอาละครับ..รับรองงานนี้สนุกแน่ โฮะๆๆๆๆ ^^’
“ฮายาโตะเป็นอะไรของเค้านะ หัวเราะอยู่คนเดียว”
“สงสัยจะคิดอะไรดีๆได้ละมั้ง”
ทั้งคู่ยังคงคุยกันอย่างสนุกสนาน ช่างไม่รู้เลยว่าการไปเที่ยวครั้งนี้จะไม่ได้เป็นแค่การเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจธรรมดาๆแน่ๆ [หึๆๆๆ – mayziiz~*]
ขณะที่พี่น้องกำลังคุยกันเรื่องไปเที่ยวในครั้งนี้ ฮายาโตะก็ถือโอกาสโทรประชุมสายหาเพื่อนๆและรุ่นพี่ของเขาสะเลย ระหว่างรอสายของทุกคนนั้นเอง....
ตู๊ดด!! ตู๊ดด!!
‘ ครับ ’ <<< มุคุโร่
‘ โย่ววว ’ <<< ยามาโมโตะ
‘ ฮัลโล่ ’ <<< ดีโน่
‘ นั่นใคร ’ <<< ฮิบาริ
เสียงปลายสายของแต่ละคนเล่นเอาคนถูกพูดไม่ออกกเลยทีเดียว
‘นี่ฉันเอง...ฮายาโตะ’
‘ ครับ ’
‘ เยสส ’
‘รู้น่า!!’
‘......’
‘คือปิดเทอมฤดูร้อนครั้งนี้ ฉันอยากชวนทุกคนไปเที่ยวบ้านพักตากอากาศของฉันที่โอกินาว่านะ’
‘ครับ’
‘โอ๊สสส’
‘ห๊า!!!’
‘.......’
‘ว่าไง...’
‘คุณสึนะไปมั้ยครับ’
‘ไปสิ...แรมโบ้ก็ด้วย’
‘ผมไปครับ’
‘ฮาๆๆ’
‘…[เอาไงดีฟ่ะ]…’
‘คนเยอะน่ารำคาญฉันไม่ไป’
‘เคียวไม่ไป ฉันก็ไม่ไป’
‘งั้นก็ได้นะ...แต่งานนี้ฟรีตลอดงาน...ยามะนายพาคุณแฟนไปด้วยนะ’
‘เอางั้นก็ได้....งั้นฉันชวนสควอโล่ก่อนนะ...ตู๊ดด’
‘…[อยากไปแหะ...แต่เคียวจังไม่อยากไปนีนา]….’
‘…….’
‘งั้นผมออกไปซื้อของก่อนนะครับ...สวัสดีครับ….ตู๊ดดด’
วางสายไปสองรายเหลือก็แต่คู่รักสุดโหดแล้ว แต่ทั้งคู่ก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะไปเลย ฮายาโตะนึกอะไรขึ้นได้
‘แต่ว่านะ...แถวๆนั้นก็มีสัตว์แปลกหายากตั้งเยอะ...’
‘…[พอเถอะนา...ยังไงเคียวจังของฉันก็ไม่ไปหรอก…]…’
‘……’
‘...แถมบรรยากาศก็ดี....มีเปลญวนต้นไม้เขียวๆ เสียงนกร้องไพเราะเสนาะหู เหมาะแก่การนอนกลางวันอย่างยิ่งเลยละ’
‘…[ไม่มีทางสะหรอก…]…..’
‘….เอาสิ..’
‘เอ๊ะ!!!....’
‘อยู่แต่ในเมือง...ได้ออกไปสูดบรรยากาศบ้างก็ดีเหเมือนกัน’
‘…งั้น...ฉันไปด้วยๆ..’
‘ครับๆ อีก 2 วันเจอกันที่สนามบินนะครับ ^^’
‘......’
‘เฮ้ย..เดี๋ยว….’
ตู๊ดดดดดด
ฮายาโตะไม่ได้สนใจเสียงร้องทักของรุ่นพี่อย่างดีโน่ แค่เขารู้ว่าทุกคนไปแค่นี้แผนการของเค้าก็ราบรื่น เขาแอบยิ้มนิดๆ ก่อนจะมานั่งลงที่โซฟา
“ยิ้มอย่างนี้...แสดงว่ามากับครบล่ะสิ”
“ใช่...อ้าว...สึนะหายไปไหนล่ะ”
เมื่อมองหาเพื่อนสุดซี้ไม่เจอเขาเลยต้องถามสุดที่รักของเขา
“เห็นว่าจะออกไปซื้อของนี่แหละ....เค้าก็หิวแล้วด้วย >< ”
“งั้นเราทำอะไรกินกันเลยละกัน”
เพื่อนเขานี่ก็ร้ายใช่ย่อยถึงว่าทำไมรีบวางสายเขานัก แสบนักนะ มุคุโร่
“ทำไมล่ะ...พี่สึนะพึ่งออกไปซื้อของนะ”
“สงสัยจะไปซื้อข้าวเย็นนะ”
“...แต่นี่มันพึ่งจะ 11 โมงเองนะ”
“เอาน่า...อยากทานอะไรละเดี๋ยวพี่ทำให้”
มีแฟนเด็กก็อย่างนี่แหละครับจะอธิบายก็ใช่ที่ เฮ้ออ...สงสัยว่าผมคงต้องสอนอะไรอีกเยอะเลยล่ะ ฮาๆๆ
ไชโย โอกินาว่า....ขอบคุณนะครับคุณพ่อที่ซื้อบ้านพักตากอากาศที่นั้น ^^
“อะไรก็ได้..”
“จะดีเหรอ...จุฟ ^^”
เมื่อเห็นหน้ามนของร่างบางที่ตอนนี้ทำหน้ายู่ก็อยากจะแกล้งสะหน่อย ร่างสูงเลยคว้าโอกาสที่สึนะกับมุคุโร่มอบให้....จูบริมฝีปากอวบอิ่มได้รูปของร่างบางให้หน่ำใจ
“อ๊ากก....อย่านะ…>///<”
……………………
…………..
…..
ทางด้านสึนะ
“เฮ้ออ...”
เมื่อเห็นร่างบางมายืนรอที่หน้าคอนโด ร่างสูงก็รีบเขาไปจูบหน้าผากทักทาย
“จุฟ...รอนานมั้ยครับ”
“ไม่หรอกน่า /// ”
“แล้วทำไมไม่ขึ้นไปรอข้างบนละครับ...กุญแจก็มีนี่ครับ”
“ก็....”
ร่างบางคงรู้สึกผิดที่อยู่ดีๆก็ตอบตกลงว่าจะไปทะเลกับก๊วนเพื่อน โดยไม่ได้บอกกับร่างสูงก่อน
“...ไม่เป็นไรหรอกครับ....ฟ๊อดๆ....ยังไงเราก็หาโอกาสอยู่กันสองต่อสองได้อยู่แล้วครับ”
พูดยังไม่ทันร่างสูงก็หอมแก้มขาวแฟนหนุ่มฟอดใหญ่ ที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นแก้มแดงระเรื่อเรียบร้อย ยิ่งเห็นคนรักตอนนี้แล้วเขาก็ยิ่งอยากจะครอบครอง...
“>///< …นี่คนอื่นเขามองอยู่นะ”
“ชั่งสิครับ...แฟนผมสวยสะอย่าง….จุฟ” ไม่พูดเปล่าแต่กับมอบจูบอันอ่อนโยนให้กับร่างบางแทน เมื่อเห็นผู้คนที่เริ่มจะมุงดู ร่างบางก็ยิ่งเขินอายมากขึ้น แต่ความเขินอายกลับเป็นแรงผลักดันอารมณ์ให้พลุ่งพล่าน...
“...อื้ออ...อื้ม”
“ผมว่าเราไปต่อกันข้างบนดีกว่า ^^ ”
“…./////..อือ ”
…………………….
……………….
………..
….
# หาดบนเกาะในจังหวัดโอกินาว่า ญี่ปุ่น
“นี่....ไม่ใช่แค่บ้านพักตากอากาศที่เป็นของนายแล้วล่ะ..ฉันว่าทั้งเกาะนี่ก็ของนายใช่มั้ยเนี่ย”
ดีโน่อดสงสัยไม่ได้เพราะนอกจากพวกเขาแล้ว เขาก็ยังไม่เห็นคนอื่นอีกเลย นอกจากคนของบ้านฮายาตะอีก 3-4 คน แถมมีเรือและเครื่องบินส่วนตัวด้วย
“เมื่อก่อนก็ยังไม่ใช่หรอก...เกาะนี่พึ่งจะซื้อเมื้อต้นปีที่แล้วนี่เอง”
“แสดงว่านอกจากครอบครัวนาย ก็ไม่มีใครอยู่นะสิ”
“นอกจากพวกเราตั้งหาก ^^”
“เหรอ...” เมื่อเห็นท่าทีของรุ่นน้องเขาก็บอกจะเดาออกว่าแผนของหมอนี่คืออะไรอย่างนี้นี่เอง ถึงต้องมากันให้ครบคู่ หึหึ...
“ว่าแต่พี่ช่วยเดินห่างๆพวกเราหน่อยสิ อยากจะสวีทแต่มันก็เกรงใจนะ”
“ไปว่าพี่เค้าทำไมเหล่า...” แรมโบ้ค้อนให้ฮายาโตะ
“เชอะ...พวกสึนะ มันยังไม่อายฉันเลย”
“พวกนั้นผมยกให้เป็นกรณีพิเศษ...เขาหวานกันได้ทุกที่แหละครับ”
ดีโน่พยักหน้าเป็นการเห็นด้วยกับฮายาโตะ แต่เขาก็เหลือบไปเห็นยามาโมโตะกับสควอโร่ที่ตั้งแต่ลงเครื่องมาถึง ก็ถึงว่าเป็นหาดของสองเราไปสะแล้ว
“งั้นก็ยามะ...เห็นมั้ย”
“…..” ฮายาโตะหันตามทิศทางที่ดีโน่ชี้
“มันยังหนีฉันไปสวีทกับสควอโร่ที่อื่นเลย...พวกนายก็ควรที่จะ...”
รุ่นพี่ดีโน่ยังพูดไม่ทันจบฮายาโตะก็อุ้มแรมโบ้ร่างบาง เป้าหมายของเขาก็คือเนินหาดทรายสงบๆ
“ งั้นเราไปกันเถอะแรมโบ้ ”
“นี่....เดี๋ยวสิ..”
เมื่อเห็นดังนั้นมีเหรอที่ดีโน่จะตามไปเป็นก้าง เพราะถ้าเป็นเขา เขาก็จะทำเหมือนกัน เพียงแต่ร่างบางคู่ใจของเขาชอบเปลญวนกับเสียงนกน้อยมากกว่า การเดินบนหาดร้อนๆ
“ไปกันให้หมดเลยพวกแกนะ...ชิ” เมื่อเห็นว่าไม่มีใครสนใจเลยอดทำหน้าเศร้าไม่ได้
“ฉันเดินเล่นคนเดียวก็ได้”
# มุคุโร่ - สึนะ
“อย่าสิมุคุ...ยังสว่างอยู่เลยนะ”
“ไม่เห็นเป็นไรนิครับ”
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่ทั่วนี้ร่างสูงก็ไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดมือ เขาไซ้ซอกคอขาวก่อนจะเลื่อนมือหนาปลดปล่อยอารมณ์ความปรารถนาให้ร่างบาง
“นี่...อื้ม.ม...อือ...”
# ยามาโมโตะ - สควอโร่
ร่างบางไม่สามารถหนีได้อีกต่อไป อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่านทั่วร่างกาย เนื้อตัวแดงระเรื่อ เขาไม่สามารถหยุดตัวเองได้อีกต่อไป
“ไม่ไหวแล้ว..เร็วเข้าทาเคชิ...อื้มม”
“…จ๊วบ ...” ร่างสูงจูบเนินผากขาวแทน
“เด็กบ้าแกล้งฉันเหรอ!”
“ฮาๆ..^^”
# ฮายาโตะ - แรมโบ้
“ถึงจะแค่จูบ...แต่พี่ก็จะทำให้นายลืมไม่ลง ^^”
“o///o ….บ้า”
“พี่จะรอนายนะแรมโบ้....จุฟ”
ร่างโปร่งมอบจูบอันร้อนแรงแต่แฝงด้วยความอ่อนโยน ลิ้นของเขาควานหาความหวานทุกซอกทุกมุม ร่างบางยิ่งตอบสนอง เขาก็ยิ่งเพิ่มความหนักหน่วงเข้าไปมากยิ่งขึ้น
ร่างบางสั่นเทาด้วยอารมณ์ที่ถาโถมเข้ามาอย่างไม่เคยมีมาก่อน เด็กหนุ่มเชื่อมาตลอดว่าความรักเป็นสิ่งสวยงามและเขาก็รักร่างโร่งตรงหน้า
“....อื้มม..ฉันรั...ก...นาย”
“.....อะไรนะพี่ไม่ได้ยิน”
ร่างโปร่งดีใจที่ได้ยินคำพูดนี้แต่เขาก็อดที่จะแกล้งร่างบางไม่ได้ ทำไมร่างบางถึงทำหน้าได้หน้าหมั่นไส้ขนาดนี้นะ มือหนารุกร้ำเขตกระตุกอารมณ์ของร่างบางเข้าแล้ว ดูเหมือนว่าร่างบางก็ไม่ปฏิเสธเสียด้วย
“เค้า..รั...ก...อื้ออ...อื้ม”
“เด็กไม่ดีถามแล้วไม่ตอบ”
ร่างโปร่งเปลี่ยนจากริมฝีปากอวบอิ่มของร่างบางเป็นซอกคอเนียนขาวแทน ก่อนจะเลื่อนลงมาเรื่อยๆ...
“เค้ารักฮายาโตะนะ >///< …อ๊าา...”
“จุฟ....พี่ก็รักนาย” หอมที่หน้าผากนูนเป็นการปลอบขวัญ สงสัยเขาจะเล่นแรงไปหน่อย ร่างบางถึงกับครางออกมาด้วยความปรารถนา
“-////-”
# ดีโน่
“หน๊อย…นี่!!! ..พวกนายจะให้ฉันเดินเล่นได้ไง...ส่งเสียงดังแบบนี้นี่ห๊า...ยังมีฉันอีกคนนะ!!” ดีโน่กัดฟันตัวสั่น
“นิ่งๆนะครับ..คุณสึนะ”
“อือ...อื้มม”
“ผมขอละนะ”
“ฉันก็ให้นายตั้งนานแล้วนะ ทาเคชิ ><”
“พี่รักนาย...รักๆๆๆ....รักแรมโบ้ที่สุดเลย....จุฟ”
“ /// ”
ตะโกนก็แล้ว ว่าก็แล้ว แต่ก็ไม่มีใครสนใจ คนอย่างดีโน่จะเหรอจะยอมทน
“โอย...ไม่ไหวแล้วเว้ย!!!....เคียวจ๋า....มาหาที่รักหน่อยสิ”
“คืนนี้ยังอีกยาวไกลเว้ย...ฮาๆๆๆๆ”
มือหนาเท้าเอวก่อนจะเปร่งเสียงหัวเราะออกมาลั่นหาด ใช่สิ...มันต้องมีคืนของไอ้ดีโน่คนนี้บ้าง ฮาๆๆๆๆ
“เคียวที่รัก.....ตื่นหรือยังจ่ะ!!! ^^” เรียกชื่อสุดที่รักอีกครั้งก่อนจะวิ่งและหายตัวเข้าไปในบ้านพัก
.................................
To Be C.
>///////////////////////< เลือดพุ่งค่ะ….ทิชชู!!!!
โอยเมย์จะเป็นลม สรุปมันมาทำอะไรกัน เอ๊ะ!!!....ไม่ใช่ มันมาทำงานกันหรือเปล่าเนี่ย
ตอนที่ 2 จะเป็นยังไงนา ฮาๆๆๆๆๆๆ รึเมย์จะแต่ง NC =3= ฮา [จะดีเหรอ? - ออม]
บ้ายังไงเค้าก็สาวโสดอยู่น้าาาาาา >///////////////////////////////////////////////<
[เพี้ยนไปแล้วค่ะอย่าถือสา]
เดี๋ยวจะอัพเร็วๆนี้ ฮาๆ แต่ของจิ้นก่อนนะค้าา
P.S. ถึงออม - ช่วยด้วย!!!!!!
P.S. ทุกคน – อ่านให้สนุกแล้วก็อย่าลืมคอมเม้นนะจ่ะ ^^
OKINAWA
ความคิดเห็น