ลำดับตอนที่ #23
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : :: Chapter :: eighteen - Will u Marry Me ?
Chapter :: eighteen - Will u Marry Me ?
Author :: iMerCutE'z :)*
Author Note : ชะ..วื๊วว ... คลานมาอัพทิ้งทวนก่อนไปแข่ง 55 ...
---------------------------------------------------------------
" ไปสอยลูกสะใภ้ให้พ่อครับ " หลังจากที่ตะโกนบอกพ่อไปแบบนั้น ผมก็รีบวิ่งตามสควอโล่ ออกไปโดนไม่ได้หันกลับไปมองว่าพ่อของผมจะว่าอะไรรึเปล่า
" แฮ่ก ... แฮ่ก สควอโล่ รอฉันด้วย " ผมตกะโกนเรียกสควอโล่ที่วิ่งอยู่ห่างออกไป นี่ขนาดผมเป็นนักเบสบอลนะเนี่ย แต่ทำไมผมถึงได้วิ่งไม่ทันสควอโล่นะ
" หึหึ เร็วๆ สิเด็กน้อย " ร่างบางหันมาเยาะเย้ยร่างสูงที่ตอนนี้วิ่งตามหลังมาด้วยอาการเหนื่อยหอบ ให้ตายเหอะนี่มันเพิ่ง 20 กิโลเองนะ ทำเป็นจะตายไปได้ -*- ( เป็นออมนะ ตายตั้งแต่ 2 กิโลแรก
แล้ว TT^TT )
" ผมไม่ใช่เด็กน้อยนะ !! " ร่างสูงเร่งความเร็วขึ้นอีกเพื่อให้ทันร่างบาง
" ฮ่าๆ เร็วๆ เข้านายไม่อยากกินฉลามรึไง ? " ยักคิ้วลิ่วตาให้อีกครั้งก่อนจะออกแรงวิ่งแซงร่างสูงไปอีกครั้ง
" ผมจับได้ คุณไม่รอดแน่ !! " ตะโกนไล่หลังร่างบางไปอย่างหนักแน่น เรียกเสียงหัวเราะจากร่างบางได้อีกครั้ง ร่างสูงกัดฟันแน่นด้วยความแค้นตัวเอง ที่แข็งแรงได้ไม่เท่าร่างบาง สงสัยหลังจาก
นี้คงต้องฟิตร่างกายให้มากขึ้นอีกหน่อย !
.
.
.
.
[ 1 อาทิตย์ผ่านไป ณ โรงเรียน ]
“ โย่ว!! ยามาโมตะ ทาเคชิ Come back จ้า ”
“ ยามาโมโตะ!! ” สึนะและฮายาโตะเรียกเป็นเสียงเดียวกัน
“ หายไปนานเลยนะครับ ” มุคุโร่ทัก
“ ฮาๆๆๆ ” ร่างเสียงหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี
“ ไอ้บ้ายามะ...ฉันกับแกต้องทำงานด้วยกันนะ ”
“ เหรอๆๆ " ทาเคชิยอมรับแบบไม่ใส่ใจ ก่อนจะเดินตรงไปนั่งประจำที่ของตน และคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านตลอด 1 อาทิตย์ที่อยู่กับสควอโล่
' อ่า เพิ่งจากมาไม่ถึง ชม. ทำไมคิดถึงสควอโล่อีกแล้วนะ ^^ ' ร่างสูงอมยิ้มให้กับความคิดของตนเอง ที่ตอนนี้มีแต่ร่างบางเต็มไปหมด แต่ร่างสูงจะรู้ไหมว่า ไอ้อาการที่แสดงออกมาน่ะ มันทำเอา
คนอื่นคิดว่า ยามาโมโตะ เป็นบ้าไปแล้ว และเริ่มกระซิบนินทาร่างสูงกันอยู่
“ ปกติบ้าอะไรของแก!!... ” แต่แล้วอยู่ๆ โกคุเทระ ก็ตะโกนออกมาดังลั่น ทำเอาร่างสูงที่กำลังดำดิ่งอยู่กับความคิดของตน ถึงกับสะดุ้ง ขึ้นมามองอย่างสงสัย ก่อนจะส่งยิ้มให้
" ^^ "
“แหะๆๆๆ” ทั้งฮายาโตะและสึนะหัวร่อออกมาพร้อมกัน
ร่างสูงเมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรผิดปกติ จึงกลับมาสู่โลกส่วนตัวของตนเองต่อ
" อะไร ทำให้คุณทาเคชิ เป็นแบบนี้ได้นะ " เสียงทุ้มของเพื่อนสนิทดังขึ้นทำให้ร่างสูงต้องหันกลับมามองอย่างแปลกใจ เพราะปกติ มุคุโร่ จะไม่ค่อยแซวใคร แต่ครั้งนี้มาแปลกแหะ
" แล้วอะไรทำให้ มุคุโร่ เปลี่ยนไปได้ขนาดนี้นะ ฮ่าๆ " สองเพื่อนซี้หัวเราะให้แก่กันเพราะต่างรู้ในคำตอบของกันและกัน
" นี่ มุคุโร่ "
" ครับ ? "
" ถ้าฉันจะขอ สควอโล่แต่งงาน มันจะเร็วไปรึเปล่า ? " ร่างสูงถามเพื่อนซี้ในสิ่งที่ตนคิด หลังจากที่คิดไตร่ตรองเรื่องนี้มาหลายวัน
" อืม... แล้วคุณทาเคชิ คิดว่ามันเร็วไปไหมหล่ะครับ "
" ฉัน... ไม่รู้สิ "
" แล้วทำไมคุณถึงอยากจะขอคุณสควอโล่แต่งงานตอนนี้หล่ะครับ "
" อืม คงเพราะ ฉันอยากจะมั่นใจว่าเขาเป็นของฉันแล้วจริงๆ นี่ "
" คุณจะ 18 แล้วสินะครับ "
" เอ๋ ?? "
" อายุ 18 ก็จดทะเบียนได้แล้วนี่ครับ ^^ "
" อ๊ะ... ขอบใจนะ มุคุโร่ นายนี่มันร้ายลึก จริงๆ ฮ่าๆ " สองเพื่อนซี้หัวเราะให้กันอีกครั้ง ก่อนที่มุคุโร่จะหันกลับไปสนใจอาจารย์ที่กำลังสอนอยู่ ปล่อยให้ร่างสูงจมดิ่งกับโลกส่วนตัวแสนสุขต่อไป
.
.
.
.
[ 17.30 สวนสาธารณะ ]
" อ่า... ช้าจัง " ร่างสูงก้มลงมองนาฬิกาที่ข้อมือของ ' นี่มันเลยเวลานัดมา 30 นาทีแล้วนะ ทำไม สควอโล่ยังไม่มาอีกนะ '
" ทาเคชิ !! "
เมื่อได้น้ำเสียงที่แสนคุ้นเคย ร่างสูงก็หันไปตามเสียงเรียก ก็พอกับร่างเพียวบางผมยาวสีเงินกำลังวิ่งเข้ามาหาตน
" คุณมาช้า " เมื่อร่างบางมาหยุดอยู่ตรงหน้า ร่างสูงก็เอ่ยเตือนสติร่างบางที่มาผิดเวลา
" ก็งานที่สำนักมันยุ่งนี่นา ว่าแต่ นายมีอะไรรึเปล่า "
" เอ่อ... คือตอนนี้ผมอายุ 17 แล้ว "
" อืม ... เรื่องนั้นฉันรู้แล้ว นายจะบอกว่าฉันเป็นคนแก่กินเด็กรึไง - -* "
" คือ... อีกไม่นานผมก็จะ 18 แล้ว "
" เออ... อันนี้ฉันก็รู้ 17 แล้วก็ต้อง18 สิ จะให้ 19 รึไง "
" ถ้าผมอายุ 18 แล้วแต่งงานกับผมนะ "
" โอเค นายต้องการแค่นั้นใช่มะ ได้สิ เอ๊ะ !!! ... เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ " ร่างบางถามย้ำร่างสูงอีกครั้งอย่างไม่แน่ใจในสิ่งที่ตนได้ยิน
" ผมบอกว่า ถ้าผมอายุครบ 18 แล้ว คุณแต่งงานกับผมนะ ^/////^ " ร่างสูงพูดย้ำให้ร่างบางได้ยิน ชัดๆ อีกครั้ง ด้วยความเขอะเขิน
" นะ...นาย ล้อเล่นรึไง เรื่องแต่งงานมันเรื่องใหญ่นะ ! "
" คุณไม่อยากแต่งงานกับผมหรอ ? "
" ไม่ใช่ แต่ ฉันหมายถึง ... "
" แสดงว่าคุณตกลง เย้ๆ สควอโล่ ตกลงแต่งงานกับผมแล้ว วู้ๆ " ร่างสูงรวบรัดร่างบางเสร็จสรรพก็ กระโดดตัวลอย ตะโกนร้องออกมาอย่างดีใจ ถึงจะไม่ได้ยิดออกมาว่า ตกลง ตรงๆ แต่ร่างบางก็
ไม่ได้ปฏิเสธนี่นา...
" นายนี่มัน เด็กน้อยจริงๆ " ร่างบางถึงเอามือกุมขมับ เนี่ยหรอ คนที่เพิ่งขอเขาแต่งงานเมื่อกี้... ทำเอาตกอกตกใจหมด -//////- ...
" อ๊ะ... จริงสิ สคอลโล่ ผมซื้อนี่มาให้คุณด้วย แปปนะ " ร่างสูงหยุดกระโดดแล้วล้วงเข้าไปควานหาของในกระเป๋ากางเกง ที่เขาไปหาซื้อมาก่อนจะมาเจอกับร่างบาง
" นี่ ครับ ^^ "
" ทะ...ทาเคชิ " ร่างบางถึงกับเสียงแหบพร่าลงไปทันทีที่ได้เห็นสิ่งของในมือของร่างสูง
" คือ ผมมีเงินพอซื้อได้แค่แหวนเงินนะครับ จริงๆผมอยากซื้อทองคำขาวให้ อ๊ะ... " ถึงกับสะดุ้งเมื่อร่างบางพุ่งเข้ามากอดแบบไม่ทันตั้งตัว
" แค่นี้มันก็มากพอแล้วหล่ะ ฮึก... "
" คุณร้องไห้หรอ ? " เมื่อได้ยินเสียงสะอื้นของร่างบาง ร่างสูงจึงละตัวออกจากอ้อมกอด เพื่อมาเช็ดน้ำตาที่ไหลรินออกมาจากดวงตาของร่างบาง
" คุณกลายเป็นเด็กขี้แยไปซะแล้ว ฮ่ะๆ " เอ่ยล้อร่างบางเล่นอย่างสนุกสนาน จึงโดนร่างบางซัดเข้าให้ตรงหัวไหล่
" โอ๊ย ... เจ็บนะ "
" สมน้ำหน้า !! "
" คุณหยุดร้องไห้แล้ว ^^ "
" เจ้าเด็กบ้า ! " ด่าออกมาแก้เขิน ให้ตายเหอะเจ้าหมอนี่มันเด็กอายุ 17 จริงๆ หรอเนี่ย -/////-
" ยื่นมือมาสิครับ "
ร่างบางยื่นมือให้ร่างสูงอย่างว่าง่าย ร่างสูงจึงค่อยๆ หยิบแหวนในกล่องออกมาสวมเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของร่างบาง
" ผมหมั้นคุณแล้วนะ ^^ "
" อื้ม -////////////////////- "
ร่างสูงโน้มตัวไปประทับรอยจูบที่หน้าผากมลอย่างอ่อนโยน ก่อนที่ทั้งคู่จะยืนกอดกันอยู่อย่างนั้น จนพระอาทิตย์ตกดิน
.
.
.
.
[ อีก ด้านของสวนสาธารณะ ]
" ว๊าว เจ้าบ้าเบสบอล มาดใหม่ !! "
" นายอย่าบังสิโกคุเทระ ! "
" รุ่นพี่ดีโน่ เบาๆ สิครับเดี๋ยว 2 คนนั้นก็ได้ยินหรอก "
" เดี๋ยวนี้นายกล้าสั้งฉันหรอ สึนะ ! "
" ป่าวนะครับ "
" รุ่นพี่อย่าแกล้ง คุณสึนะ สิครับ "
" อึ๊ย นาย 2 คนน่ะไปสวีทกันไกลๆ เลยไป๊ ปล่อยฉันอยู่กับโกคุเทระอยู่ที่นี่แหละ หมั่นไส้ -*- "
" รุ่นพี่ๆ เจ้าบ้าเบสบอลจูบหน้าผากแฟนมันแล้ว "
" ไหนๆ อ๊าก... ฉันอยากหวานแบบนี้กับ ฮิบาริมั่งอ้ะ !! "
" รุ่นพี่ก็ ฮ่าๆ... ว่าแต่ สึนะ กับ มุคุโร่ ไปไหนแล้วครับ ? "
" ก็อยู่... อ่าว เฮ้ย ไปกันจริงๆ หรอเนี่ย !! "
.
.
.
.
" อื้ม... มุคุโร่ พอแล้ว >////< "
" แต่ผมยังไม่พอนี่ครับ ^^ "
" บะ...บ้าสิ >//////< " ร่างบางทุบหน้าอกแกร่งของร่างสูงเพื่อแก้เขิน
" หึหึ งั้น ถ้าไปต่อที่บ้านหล่ะครับ ? " ถามร่างบางอย่างโจ้งแจ้งไม่ปิดบัง ก็ตอนร่างบางอายน่ะ มันน่ารักจะตาย
" -/////- อื้ม...ก็... "
" ก็ ?? "
" ไปสิ ... " พูดจบร่างบางก็ออกเดินนำร่างสูงไป
" ฟุคุคุ... คุณน่ารักจริงๆ เลยนะครับ แบบนี้ผมจะปล่อยคุณไปให้คนอื่นได้ยังไง ^^ "
.
.
.
.
TBC ...
_______________________________________________________
อ๊าก.... ไอ้คู่หลักจะหวานไปไหน ฉันอิจฉา !!!! .... ( แต่งเองแท้ๆ ) เอาหล่ะครับ ออมจัดหนักแล้วนะ ( ตรงไหน 55 ) ออมขอตัวลาทุกคน 5 วัน 21 - 25 นะคะ
มีบ้านใครอยู่ แถว กกท. บ้างไหม ??? ถ้ามีแวะไปดูออมแข่งที่ กกท. ได้นะ ห้ามไปดักยิงนะ ออมไม่เอา 555+ แต่ถ้าไปพูดคุยเรื่องฟิค อันนี้เอาค่ะ 55+
( ว่าแต่ มันจะมีคนไปหาออมไหมหล่ะนั่น ? 55+ ) บอกไปงั้นเพื่อมีคนไป >/////< ใครไปซื้อขนมไปฝากด้วยนะ ( มันยังหวัง ) แล้วเจอกันหลัง 25 ค่ะ !!! ( จะกลับมาอัพ ก่อนเปิดเทอม 555+ ) บ๊ายบาย ...
PS. NC ตอนที่ 16 ออมยังไม่ได้แต่งนะ แต่ตอนพิเศษ 56R แต่งจบและเอาลงบลอคแล้ว ถ้าใครอยากอ่านให้ไปดูวิธีตามไปบลอคได้จากตอนที่ 13 นะจ๊ะ ^3^
PSs.ถึง ป๋าเมย์ ( โดยเฉพาะ ) ตอนหน้าจัดหนักนะ 555+ เอาให้ครบทุกคู่ด้วยนะ จุ๊ฟๆ
PSss. คุณคิดไหมว่า ช่วงนี้ มุขแหวนมาแรงจริงจัง 555+
Author :: iMerCutE'z :)*
Author Note : ชะ..วื๊วว ... คลานมาอัพทิ้งทวนก่อนไปแข่ง 55 ...
---------------------------------------------------------------
" ไปสอยลูกสะใภ้ให้พ่อครับ " หลังจากที่ตะโกนบอกพ่อไปแบบนั้น ผมก็รีบวิ่งตามสควอโล่ ออกไปโดนไม่ได้หันกลับไปมองว่าพ่อของผมจะว่าอะไรรึเปล่า
" แฮ่ก ... แฮ่ก สควอโล่ รอฉันด้วย " ผมตกะโกนเรียกสควอโล่ที่วิ่งอยู่ห่างออกไป นี่ขนาดผมเป็นนักเบสบอลนะเนี่ย แต่ทำไมผมถึงได้วิ่งไม่ทันสควอโล่นะ
" หึหึ เร็วๆ สิเด็กน้อย " ร่างบางหันมาเยาะเย้ยร่างสูงที่ตอนนี้วิ่งตามหลังมาด้วยอาการเหนื่อยหอบ ให้ตายเหอะนี่มันเพิ่ง 20 กิโลเองนะ ทำเป็นจะตายไปได้ -*- ( เป็นออมนะ ตายตั้งแต่ 2 กิโลแรก
แล้ว TT^TT )
" ผมไม่ใช่เด็กน้อยนะ !! " ร่างสูงเร่งความเร็วขึ้นอีกเพื่อให้ทันร่างบาง
" ฮ่าๆ เร็วๆ เข้านายไม่อยากกินฉลามรึไง ? " ยักคิ้วลิ่วตาให้อีกครั้งก่อนจะออกแรงวิ่งแซงร่างสูงไปอีกครั้ง
" ผมจับได้ คุณไม่รอดแน่ !! " ตะโกนไล่หลังร่างบางไปอย่างหนักแน่น เรียกเสียงหัวเราะจากร่างบางได้อีกครั้ง ร่างสูงกัดฟันแน่นด้วยความแค้นตัวเอง ที่แข็งแรงได้ไม่เท่าร่างบาง สงสัยหลังจาก
นี้คงต้องฟิตร่างกายให้มากขึ้นอีกหน่อย !
.
.
.
.
[ 1 อาทิตย์ผ่านไป ณ โรงเรียน ]
“ โย่ว!! ยามาโมตะ ทาเคชิ Come back จ้า ”
“ ยามาโมโตะ!! ” สึนะและฮายาโตะเรียกเป็นเสียงเดียวกัน
“ หายไปนานเลยนะครับ ” มุคุโร่ทัก
“ ฮาๆๆๆ ” ร่างเสียงหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี
“ ไอ้บ้ายามะ...ฉันกับแกต้องทำงานด้วยกันนะ ”
“ เหรอๆๆ " ทาเคชิยอมรับแบบไม่ใส่ใจ ก่อนจะเดินตรงไปนั่งประจำที่ของตน และคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านตลอด 1 อาทิตย์ที่อยู่กับสควอโล่
' อ่า เพิ่งจากมาไม่ถึง ชม. ทำไมคิดถึงสควอโล่อีกแล้วนะ ^^ ' ร่างสูงอมยิ้มให้กับความคิดของตนเอง ที่ตอนนี้มีแต่ร่างบางเต็มไปหมด แต่ร่างสูงจะรู้ไหมว่า ไอ้อาการที่แสดงออกมาน่ะ มันทำเอา
คนอื่นคิดว่า ยามาโมโตะ เป็นบ้าไปแล้ว และเริ่มกระซิบนินทาร่างสูงกันอยู่
“ ปกติบ้าอะไรของแก!!... ” แต่แล้วอยู่ๆ โกคุเทระ ก็ตะโกนออกมาดังลั่น ทำเอาร่างสูงที่กำลังดำดิ่งอยู่กับความคิดของตน ถึงกับสะดุ้ง ขึ้นมามองอย่างสงสัย ก่อนจะส่งยิ้มให้
" ^^ "
“แหะๆๆๆ” ทั้งฮายาโตะและสึนะหัวร่อออกมาพร้อมกัน
ร่างสูงเมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรผิดปกติ จึงกลับมาสู่โลกส่วนตัวของตนเองต่อ
" อะไร ทำให้คุณทาเคชิ เป็นแบบนี้ได้นะ " เสียงทุ้มของเพื่อนสนิทดังขึ้นทำให้ร่างสูงต้องหันกลับมามองอย่างแปลกใจ เพราะปกติ มุคุโร่ จะไม่ค่อยแซวใคร แต่ครั้งนี้มาแปลกแหะ
" แล้วอะไรทำให้ มุคุโร่ เปลี่ยนไปได้ขนาดนี้นะ ฮ่าๆ " สองเพื่อนซี้หัวเราะให้แก่กันเพราะต่างรู้ในคำตอบของกันและกัน
" นี่ มุคุโร่ "
" ครับ ? "
" ถ้าฉันจะขอ สควอโล่แต่งงาน มันจะเร็วไปรึเปล่า ? " ร่างสูงถามเพื่อนซี้ในสิ่งที่ตนคิด หลังจากที่คิดไตร่ตรองเรื่องนี้มาหลายวัน
" อืม... แล้วคุณทาเคชิ คิดว่ามันเร็วไปไหมหล่ะครับ "
" ฉัน... ไม่รู้สิ "
" แล้วทำไมคุณถึงอยากจะขอคุณสควอโล่แต่งงานตอนนี้หล่ะครับ "
" อืม คงเพราะ ฉันอยากจะมั่นใจว่าเขาเป็นของฉันแล้วจริงๆ นี่ "
" คุณจะ 18 แล้วสินะครับ "
" เอ๋ ?? "
" อายุ 18 ก็จดทะเบียนได้แล้วนี่ครับ ^^ "
" อ๊ะ... ขอบใจนะ มุคุโร่ นายนี่มันร้ายลึก จริงๆ ฮ่าๆ " สองเพื่อนซี้หัวเราะให้กันอีกครั้ง ก่อนที่มุคุโร่จะหันกลับไปสนใจอาจารย์ที่กำลังสอนอยู่ ปล่อยให้ร่างสูงจมดิ่งกับโลกส่วนตัวแสนสุขต่อไป
.
.
.
.
[ 17.30 สวนสาธารณะ ]
" อ่า... ช้าจัง " ร่างสูงก้มลงมองนาฬิกาที่ข้อมือของ ' นี่มันเลยเวลานัดมา 30 นาทีแล้วนะ ทำไม สควอโล่ยังไม่มาอีกนะ '
" ทาเคชิ !! "
เมื่อได้น้ำเสียงที่แสนคุ้นเคย ร่างสูงก็หันไปตามเสียงเรียก ก็พอกับร่างเพียวบางผมยาวสีเงินกำลังวิ่งเข้ามาหาตน
" คุณมาช้า " เมื่อร่างบางมาหยุดอยู่ตรงหน้า ร่างสูงก็เอ่ยเตือนสติร่างบางที่มาผิดเวลา
" ก็งานที่สำนักมันยุ่งนี่นา ว่าแต่ นายมีอะไรรึเปล่า "
" เอ่อ... คือตอนนี้ผมอายุ 17 แล้ว "
" อืม ... เรื่องนั้นฉันรู้แล้ว นายจะบอกว่าฉันเป็นคนแก่กินเด็กรึไง - -* "
" คือ... อีกไม่นานผมก็จะ 18 แล้ว "
" เออ... อันนี้ฉันก็รู้ 17 แล้วก็ต้อง18 สิ จะให้ 19 รึไง "
" ถ้าผมอายุ 18 แล้วแต่งงานกับผมนะ "
" โอเค นายต้องการแค่นั้นใช่มะ ได้สิ เอ๊ะ !!! ... เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ " ร่างบางถามย้ำร่างสูงอีกครั้งอย่างไม่แน่ใจในสิ่งที่ตนได้ยิน
" ผมบอกว่า ถ้าผมอายุครบ 18 แล้ว คุณแต่งงานกับผมนะ ^/////^ " ร่างสูงพูดย้ำให้ร่างบางได้ยิน ชัดๆ อีกครั้ง ด้วยความเขอะเขิน
" นะ...นาย ล้อเล่นรึไง เรื่องแต่งงานมันเรื่องใหญ่นะ ! "
" คุณไม่อยากแต่งงานกับผมหรอ ? "
" ไม่ใช่ แต่ ฉันหมายถึง ... "
" แสดงว่าคุณตกลง เย้ๆ สควอโล่ ตกลงแต่งงานกับผมแล้ว วู้ๆ " ร่างสูงรวบรัดร่างบางเสร็จสรรพก็ กระโดดตัวลอย ตะโกนร้องออกมาอย่างดีใจ ถึงจะไม่ได้ยิดออกมาว่า ตกลง ตรงๆ แต่ร่างบางก็
ไม่ได้ปฏิเสธนี่นา...
" นายนี่มัน เด็กน้อยจริงๆ " ร่างบางถึงเอามือกุมขมับ เนี่ยหรอ คนที่เพิ่งขอเขาแต่งงานเมื่อกี้... ทำเอาตกอกตกใจหมด -//////- ...
" อ๊ะ... จริงสิ สคอลโล่ ผมซื้อนี่มาให้คุณด้วย แปปนะ " ร่างสูงหยุดกระโดดแล้วล้วงเข้าไปควานหาของในกระเป๋ากางเกง ที่เขาไปหาซื้อมาก่อนจะมาเจอกับร่างบาง
" นี่ ครับ ^^ "
" ทะ...ทาเคชิ " ร่างบางถึงกับเสียงแหบพร่าลงไปทันทีที่ได้เห็นสิ่งของในมือของร่างสูง
" คือ ผมมีเงินพอซื้อได้แค่แหวนเงินนะครับ จริงๆผมอยากซื้อทองคำขาวให้ อ๊ะ... " ถึงกับสะดุ้งเมื่อร่างบางพุ่งเข้ามากอดแบบไม่ทันตั้งตัว
" แค่นี้มันก็มากพอแล้วหล่ะ ฮึก... "
" คุณร้องไห้หรอ ? " เมื่อได้ยินเสียงสะอื้นของร่างบาง ร่างสูงจึงละตัวออกจากอ้อมกอด เพื่อมาเช็ดน้ำตาที่ไหลรินออกมาจากดวงตาของร่างบาง
" คุณกลายเป็นเด็กขี้แยไปซะแล้ว ฮ่ะๆ " เอ่ยล้อร่างบางเล่นอย่างสนุกสนาน จึงโดนร่างบางซัดเข้าให้ตรงหัวไหล่
" โอ๊ย ... เจ็บนะ "
" สมน้ำหน้า !! "
" คุณหยุดร้องไห้แล้ว ^^ "
" เจ้าเด็กบ้า ! " ด่าออกมาแก้เขิน ให้ตายเหอะเจ้าหมอนี่มันเด็กอายุ 17 จริงๆ หรอเนี่ย -/////-
" ยื่นมือมาสิครับ "
ร่างบางยื่นมือให้ร่างสูงอย่างว่าง่าย ร่างสูงจึงค่อยๆ หยิบแหวนในกล่องออกมาสวมเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของร่างบาง
" ผมหมั้นคุณแล้วนะ ^^ "
" อื้ม -////////////////////- "
ร่างสูงโน้มตัวไปประทับรอยจูบที่หน้าผากมลอย่างอ่อนโยน ก่อนที่ทั้งคู่จะยืนกอดกันอยู่อย่างนั้น จนพระอาทิตย์ตกดิน
.
.
.
.
[ อีก ด้านของสวนสาธารณะ ]
" ว๊าว เจ้าบ้าเบสบอล มาดใหม่ !! "
" นายอย่าบังสิโกคุเทระ ! "
" รุ่นพี่ดีโน่ เบาๆ สิครับเดี๋ยว 2 คนนั้นก็ได้ยินหรอก "
" เดี๋ยวนี้นายกล้าสั้งฉันหรอ สึนะ ! "
" ป่าวนะครับ "
" รุ่นพี่อย่าแกล้ง คุณสึนะ สิครับ "
" อึ๊ย นาย 2 คนน่ะไปสวีทกันไกลๆ เลยไป๊ ปล่อยฉันอยู่กับโกคุเทระอยู่ที่นี่แหละ หมั่นไส้ -*- "
" รุ่นพี่ๆ เจ้าบ้าเบสบอลจูบหน้าผากแฟนมันแล้ว "
" ไหนๆ อ๊าก... ฉันอยากหวานแบบนี้กับ ฮิบาริมั่งอ้ะ !! "
" รุ่นพี่ก็ ฮ่าๆ... ว่าแต่ สึนะ กับ มุคุโร่ ไปไหนแล้วครับ ? "
" ก็อยู่... อ่าว เฮ้ย ไปกันจริงๆ หรอเนี่ย !! "
.
.
.
.
" อื้ม... มุคุโร่ พอแล้ว >////< "
" แต่ผมยังไม่พอนี่ครับ ^^ "
" บะ...บ้าสิ >//////< " ร่างบางทุบหน้าอกแกร่งของร่างสูงเพื่อแก้เขิน
" หึหึ งั้น ถ้าไปต่อที่บ้านหล่ะครับ ? " ถามร่างบางอย่างโจ้งแจ้งไม่ปิดบัง ก็ตอนร่างบางอายน่ะ มันน่ารักจะตาย
" -/////- อื้ม...ก็... "
" ก็ ?? "
" ไปสิ ... " พูดจบร่างบางก็ออกเดินนำร่างสูงไป
" ฟุคุคุ... คุณน่ารักจริงๆ เลยนะครับ แบบนี้ผมจะปล่อยคุณไปให้คนอื่นได้ยังไง ^^ "
.
.
.
.
TBC ...
_______________________________________________________
อ๊าก.... ไอ้คู่หลักจะหวานไปไหน ฉันอิจฉา !!!! .... ( แต่งเองแท้ๆ ) เอาหล่ะครับ ออมจัดหนักแล้วนะ ( ตรงไหน 55 ) ออมขอตัวลาทุกคน 5 วัน 21 - 25 นะคะ
มีบ้านใครอยู่ แถว กกท. บ้างไหม ??? ถ้ามีแวะไปดูออมแข่งที่ กกท. ได้นะ ห้ามไปดักยิงนะ ออมไม่เอา 555+ แต่ถ้าไปพูดคุยเรื่องฟิค อันนี้เอาค่ะ 55+
( ว่าแต่ มันจะมีคนไปหาออมไหมหล่ะนั่น ? 55+ ) บอกไปงั้นเพื่อมีคนไป >/////< ใครไปซื้อขนมไปฝากด้วยนะ ( มันยังหวัง ) แล้วเจอกันหลัง 25 ค่ะ !!! ( จะกลับมาอัพ ก่อนเปิดเทอม 555+ ) บ๊ายบาย ...
PS. NC ตอนที่ 16 ออมยังไม่ได้แต่งนะ แต่ตอนพิเศษ 56R แต่งจบและเอาลงบลอคแล้ว ถ้าใครอยากอ่านให้ไปดูวิธีตามไปบลอคได้จากตอนที่ 13 นะจ๊ะ ^3^
PSs.ถึง ป๋าเมย์ ( โดยเฉพาะ ) ตอนหน้าจัดหนักนะ 555+ เอาให้ครบทุกคู่ด้วยนะ จุ๊ฟๆ
PSss. คุณคิดไหมว่า ช่วงนี้ มุขแหวนมาแรงจริงจัง 555+
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น