ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : :: Chapter :: sixteen - ทานให้อร่อย นะครับ :)
Chapter :: sixteen :: ทานให้อร่อย นะครับ :)
Author :: iMerCutE'z :)*
Author Note : ฟิตๆ ก่อนที่จะไม่อยู่ ( ตอนพิเศษไว้ก่อนนะ เล่นเรื่องหลักก่อน 555 ) ไปอ่านกันๆๆ ^3^
----------------------------------------------------------------------------------------------------
รับโทรศัพท์ด้วยครับๆ ! ~
ด้วยเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น ทำให้ผมต้องละจูบที่แสนหอมหวานของคุณสึนะออกมา
" สวัสดีครับ "
' ใช่คุณมุคุโร่ รึเปล่าครับ '
" ครับ ใช่ครับ "
' ผมโทรจากร้าน Yaoi Jewelry นะคับ คือว่าแหวนคู่ที่คุณมุคุโร่สั่งทำไว้ เสร็จแล้วนะครับ '
" เหรอครับ "
' ไม่ทราบว่าคุณพอจะมีเวลามารับแหวนรึเปล่าครับ ? '
" ครับผมจะรีบไปครับ "
' ครับ ขอบคุณที่สละเวลาครับ '
" ครับ "
อ่า ... คืนนี้อดกินปลาทูซะแล้วสิ ไม่ได้กินแต่ขอหอมให้ชื่นใจซะหน่อยละกัน
จุ๊ฟ
“พรุ่งนี้เจอกันนะครับ ^^”
“อื้อ //// ”
.
.
.
“ ค่อยๆ เดินนะครับ....เดี๋ยวนะครับ ” ร่างสูงเลื่อนเก้าอี้ให้ร่างบางก่อนจะพานั่ง
“ คุณสึนะอย่างพึ่งลืมตานะครับ ” ร่างสูงไปนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามร่างบาง
“ ลืมตาได้ครับ ^^ ”
“ โอว.... ”
เมื่อ ลืมตาขึ้นมาร่างบางก็ถึงกลับอึ้งในบรรยากาศและอาหารบนโต๊ะ มีสปาเก็ตตี้ซอสเข้มข้น แถมมีไวน์แดงด้วย โต๊ะก็จัดสะหรูหรามีเทียนไขกับช่อกุหลาบแดงเล็กๆในแจกันใส ไฟใน
ห้องถูกดับลง มีเพียงแสงของเทียนหอมแทน
“ ขอโทษนะ...แต่วันนี้ไม่ใช่วันเกิดผมหรอกนะ ”
“ แล้วใครว่าวันเกิดคุณละครับ...วันเกิดคุณนะผมไม่มีวันลืมอยู่แล้วละครับ ^^ ” ...แต่วันนี้มันเป็นครบรอบ 1 เดือนที่เราครบกันต่างหากหล่ะครับ... ร่างสูงได้แต่คิดในใจไม่ได้พูดออกไป
เพราะเกรงว่าอาจจะทำให้ร่างบางเกิดรู้สึกผิดที่จำวันครบรอบไม่ได้
“แล้วทำไมต้องจัดสะเว่อร์อย่างนี้ด้วยเหล่า”
“ เปล่านิครับ....ผมก็แค่อยากทานมื้อค่ำกับคุณอย่างซึ้งๆเท่านั้นเอง ” ...ครบรอบ 1 เดือนทั้งทีนี่นา ^^ ...
“ //// ”
.
.
.
“ นี่ครับไอศครีมวนิลาของโปรดของคุณสึนะครับ ”
“ ขอบใจนะ…นายไม่ทานเหรอมุคุโร่ ”
“ ไม่ละครับ...ผมเห็นคุณทานผมก็อิ่มแล้วครับ ^^ ”
“ /// ” ร่างบางตักไอศกรีมคำใหญ่ขึ้นมากินคำแล้วคำเล่า
“ เอ๊ะ...นี่มันอะไรนะ ”
ในขณะที่ร่างบางจะตักไฮศครีมก็เห็นส่วนที่มันวาวและแข็งของอะไรบางอย่าง
“ ^^ ”
“ นี่มัน...แหวน ”
“ ^^ ”
“ มุคุโร่นายทำแหวนนายตกหรือเปล่า ”
“ เปล่านิครับ ”
“ แล้วมันแหวนของใครกันล่ะ ”
ร่างบางนำแหวนวงนั้นไปเช็ดกับผ้ากันเปื้อนบนตัก ทำให้เขาเขียนอักษรบางอย่างที่ถูกสลักลงด้านในของแหวน ซึ่งเป็นแหวนทองคำขาว
“ แหวนของคุณไงครับ....ผมซื้อให้คุณสึนะก็ต้องเป็นแหวนของคุณสึนะสิครับ ^^ ”
“ -////- M&T มุคุโร่ สึนะโยชิเหรอ ”
“ ครับ…นี่ไงของผมก็มี...แหวนคู่นะครับ ^^ ”
“ ไปแอบทำตั้งแต่เมื่อไหร่ ”
“ เมื่อสองวันที่แล้วครับ...ก็ไม่คิดว่าเขาจะโทรมาให้ไปรับเร็วขนาดนั้นนะครับ ”
“ สายที่โทรมาวันนั้นก่อนจะกลับจากบ้านผมนะเหรอ ”
“ ครับ...ผมดีใจแถบแย่ที่เสร็จไวขนาดนั้น ”
“ เฮ้อออ... ”
“ มีอะไรหรือเปล่าครับ ” ถอนหายใจแบบนี้ ไม่ใช่ว่านึกว่าผมนอกใจคุณหรอกนะ [ แกมีณาญวิเศษหรอ มุ ? : ไรท์เตอร์ออม ] [ ยุ่งนะครับ ^^ : มุ ] [ ชิ -*- ]
“ เปล่าหรอก ^^ ”
ร่าง สูงเดินมานั่งคุกเข่าข้างๆร่างบางอย่างช้าๆ เขาหยิบแหวนและมือร่างบางก่อนจะจูบลงบนหลังมือนุ่มน่าสัมผัส แล้วสอมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของร่างบาง
“ แหวนวงนี้จะเป็นแหวนหมั้นสำหรับเรา ” นี่ผมเว่อร์ไปรึเปล่าเนี่ย ??
“ /// ”
“ ถึงมันจะไม่มีราคามากมายอะไร แต่ผมก็ตั้งใจจะให้คุณสึนะ นะครับ ”
“ ขอบคุณนะ >///< ”
“ ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณ ...คุณทำให้ชีวิตของผมสดใสและมีความสุขมากๆเลยนะครับ ” ...อ่า... เขินเหมือนกันแฮะ
“ อือ.../// ” ผมชอบเวลาที่คุณแน่แดงชะมัด เพราะมันทำให้ผมอยากจะ...
“ และอีกอย่าง...วันนี้ผมก็ตั้งใจไว้แล้ว....คืนนี้ทั้งคืนผมจะไม่ให้คุณหลับเลยสักวินาที... ” กลืนกินคุณเข้าไปทั้งตัว...คืนนี้เหนื่อยแน่ครับที่รัก ^^
“ o///o ”
----------------------------------------------------------------------
เนื้อหาส่วนนี้ถูกตัดออก เพราะมีเนื้อหาไม่เหมาะสมกับเยาวชนอายุต่ำกว่า 18 ปี
----------------------------------------------------------------------
.
.
.
[ บ้านซาวาดะ ]
" กลับมาแล้วครับ อ้าว... "
" มีอะไรหรอแรมโบ้ " เดินตามร่างเล็กเข้ามาในบ้านพร้อมมองดูคนรักที่ยืนขวางอยู่หน้าประตู
" พี่สึนะไม่อยู่ ... ไปไหนหล่ะเนี่ย ? " เสียงเล็กๆ ของแรมโบ้เอยออกมาด้วยอารมณ์หงุดหงิด แต่สำหรับฮายาโตะ มันช่างเป็นเสียงดูน่ารักเสียงนี่กระไร
" อืม... ออกไปซื้อของรึเปล่า... อ๊ะ แปปนะ " ร่างโปร่งลวงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงเพื่อหยิบมือถือเครื่องสวยที่กำลังสั่นระริก เพราะมีข้อความเข้า
' 1 ข้อความที่ยังไม่ได้เปิดอ่าน '
" ใครส่งอะไรมาหล่ะเนี่ย ? " บ่นกลายๆ รำคาญ แต่เมื่อเห็นข้อความให้โทรศัพท์ก็ทำเอาร่างโปร่งถึงกับยิ้มร่า
' คืนนี้คุณสึนะไม่กลับ ทางสะดวก ขอให้กินวัวให้อร่อยนะครับ ส่วนตอนนี้ผมขอไปกินปลาทูน่า ต่อก่อนนะครับ ^^ '
ไม่ต้องลงชื่อต่อท้ายว่าใคร ร่างโปร่งก็นึกหน้าของคนส่งมาได้เป็นอย่างดี
'นายนี่มันเป็นคนดีจริงๆ เจ้าหัวสัปปะรด '
" มีอะไรหรอฮายาโตะ ยิ้มหน้าบานเป็นกระด้งเชียว "
" อ่อ มุคุโร่หน่ะ เจ้านั่นส่งข้อความมาบอกว่า คืนนี้สึนะจะค้างที่คอนโด "
" อ่าว... งั้นแบบนี้เค้าก็ต้องอยู่คนเดียวอ้ะดิ " เด็กพูดออกมาน้ำทำท่าจะร้องไห้ ซึ่งเข้าทางฮายาโตะเป็นอย่างดี ... ใครๆ ก็รู้ แรมโบ้ กลัวผีจะตาย ^^ ...
" อยู่คนเดียวที่ไหน เดี๋ยวพี่จะนอนค้างที่นี่แหละ นายจะได้ไม่ต้องอยู่คนเดียว พี่เป็นห่วง " [ ห่วงรึอยากกินวัวกันแน่ ]
" อ่า... เอาอย่างนั้นก็ได้ "
เมื่อได้ยินคำตอบร่างสูงก็ยิ้มออกมาที่มุมปากเล็กน้อยเพื่อไม่ให้ร่างบางสังเกตุเห็น
' เสร็จแน่ครับที่รัก ^^ '
.
.
.
" ฮายาโตะ นอนตรงนี้นะ "
บอกกับร่างสูงพร้อมกับปูฟูกให้เสร็จสรรพตรงข้างเตียงนอนของตน ตอนแรกร่างสูงดึงดันที่จะนอนข้างล่าง แต่ร่างเล็กก็กลัวผี เลยต้องอ้อน และผลก็เป็นอย่างที่เห็น...
" ครับผม ^^ " อย่างนี้ก็กินวัวได้ง่ายๆ สินะ
" ฮายาโตะ ง่วงยังอ้ะ ? "
" อืม ก็นิดหน่อยนะ แล้วแรมโบ้หล่ะ ? " ถามพี่แบบนี้ นายคิดอยากจะออกกำลังกายรึเปล่าเนี่ย ???
" อื้อ ก็ง่วงหน่อยๆ แล้วอ้ะ "
" อ่า งั้นก็นอนเถอะ ถ้าไม่รีบนอนผีต้องออกมาแน่ๆ เลย !! " ... ผีผ้าห่มอ้ะนะ ^^ ...
" อ๊ากๆๆ ไม่เอานะๆ นอนๆ นอนแล้ว " แล้วร่างบางก็เอาผ้าห่มคลุมหัวก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราอย่างลวดเร็ว เรียกเสียงหัวเราะให้กับร่างสูงได้เป็นอย่างดี
" ฝันดี นะครับ เด็กดื้อของพี่ "
จุ๊ฟ
มอบจุมพิตเบาๆ ให้กับกระหม่อมบางๆ ของเด็กน้อยที่ตอนนี้นอนหลับไปอย่างไม่รู้เรื่องรูราว ...
" พี่รักนายนะแรมโบ้ "
ถอยกายออกห่างจากร่างเล็กมาที่ที่นอนของตนก่อนจะ ดำดิ่งเข้าสู่ห้วงนิทราตามเจ้าเด็กดื้อของตนไป ....
" ฮายาโตะ บ้า >//////< "
.
.
.
TBC. ^^
____________________________________________________________________
คึกๆ ลงฟิคพร้อมลงทะเบียนเรียน 555+ ต่ออย่างรวดเร็ว พร้อมกับยังไม่แต่ง NC ( ได้ข่าวว่าค้าง NC ตอนของ 56R อยู่ )
หุหุ แต่ถึงแต่ไปก็ลงในนี้ไม่ได้ บลอค Exteen ก็ยังเคลียไม่เสร็จ ถ้าทำตรงนู้นเสร็จจะมาแจ้งให้ทราบนะจ๊ะ ^^
ส่วนตอนนี้ ออมไปรอลงทะเบียนเรียนก่อนหล่ะ ( กว่าจะลงได้ตั้งตี 1 แอบง่วง ) บ๊ายบาย ^0^
PS. อ่านเสร็จก็อย่าลืมเม้นท์ กันด้วยนะจ๊ะ รักคนอ่านทุกคนนะจ๊ะ ^3^
// เพ่น { บ้าง xD }
Author :: iMerCutE'z :)*
Author Note : ฟิตๆ ก่อนที่จะไม่อยู่ ( ตอนพิเศษไว้ก่อนนะ เล่นเรื่องหลักก่อน 555 ) ไปอ่านกันๆๆ ^3^
----------------------------------------------------------------------------------------------------
รับโทรศัพท์ด้วยครับๆ ! ~
ด้วยเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น ทำให้ผมต้องละจูบที่แสนหอมหวานของคุณสึนะออกมา
" สวัสดีครับ "
' ใช่คุณมุคุโร่ รึเปล่าครับ '
" ครับ ใช่ครับ "
' ผมโทรจากร้าน Yaoi Jewelry นะคับ คือว่าแหวนคู่ที่คุณมุคุโร่สั่งทำไว้ เสร็จแล้วนะครับ '
" เหรอครับ "
' ไม่ทราบว่าคุณพอจะมีเวลามารับแหวนรึเปล่าครับ ? '
" ครับผมจะรีบไปครับ "
' ครับ ขอบคุณที่สละเวลาครับ '
" ครับ "
อ่า ... คืนนี้อดกินปลาทูซะแล้วสิ ไม่ได้กินแต่ขอหอมให้ชื่นใจซะหน่อยละกัน
จุ๊ฟ
“พรุ่งนี้เจอกันนะครับ ^^”
“อื้อ //// ”
.
.
.
“ ค่อยๆ เดินนะครับ....เดี๋ยวนะครับ ” ร่างสูงเลื่อนเก้าอี้ให้ร่างบางก่อนจะพานั่ง
“ คุณสึนะอย่างพึ่งลืมตานะครับ ” ร่างสูงไปนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามร่างบาง
“ ลืมตาได้ครับ ^^ ”
“ โอว.... ”
เมื่อ ลืมตาขึ้นมาร่างบางก็ถึงกลับอึ้งในบรรยากาศและอาหารบนโต๊ะ มีสปาเก็ตตี้ซอสเข้มข้น แถมมีไวน์แดงด้วย โต๊ะก็จัดสะหรูหรามีเทียนไขกับช่อกุหลาบแดงเล็กๆในแจกันใส ไฟใน
ห้องถูกดับลง มีเพียงแสงของเทียนหอมแทน
“ ขอโทษนะ...แต่วันนี้ไม่ใช่วันเกิดผมหรอกนะ ”
“ แล้วใครว่าวันเกิดคุณละครับ...วันเกิดคุณนะผมไม่มีวันลืมอยู่แล้วละครับ ^^ ” ...แต่วันนี้มันเป็นครบรอบ 1 เดือนที่เราครบกันต่างหากหล่ะครับ... ร่างสูงได้แต่คิดในใจไม่ได้พูดออกไป
เพราะเกรงว่าอาจจะทำให้ร่างบางเกิดรู้สึกผิดที่จำวันครบรอบไม่ได้
“แล้วทำไมต้องจัดสะเว่อร์อย่างนี้ด้วยเหล่า”
“ เปล่านิครับ....ผมก็แค่อยากทานมื้อค่ำกับคุณอย่างซึ้งๆเท่านั้นเอง ” ...ครบรอบ 1 เดือนทั้งทีนี่นา ^^ ...
“ //// ”
.
.
.
“ นี่ครับไอศครีมวนิลาของโปรดของคุณสึนะครับ ”
“ ขอบใจนะ…นายไม่ทานเหรอมุคุโร่ ”
“ ไม่ละครับ...ผมเห็นคุณทานผมก็อิ่มแล้วครับ ^^ ”
“ /// ” ร่างบางตักไอศกรีมคำใหญ่ขึ้นมากินคำแล้วคำเล่า
“ เอ๊ะ...นี่มันอะไรนะ ”
ในขณะที่ร่างบางจะตักไฮศครีมก็เห็นส่วนที่มันวาวและแข็งของอะไรบางอย่าง
“ ^^ ”
“ นี่มัน...แหวน ”
“ ^^ ”
“ มุคุโร่นายทำแหวนนายตกหรือเปล่า ”
“ เปล่านิครับ ”
“ แล้วมันแหวนของใครกันล่ะ ”
ร่างบางนำแหวนวงนั้นไปเช็ดกับผ้ากันเปื้อนบนตัก ทำให้เขาเขียนอักษรบางอย่างที่ถูกสลักลงด้านในของแหวน ซึ่งเป็นแหวนทองคำขาว
“ แหวนของคุณไงครับ....ผมซื้อให้คุณสึนะก็ต้องเป็นแหวนของคุณสึนะสิครับ ^^ ”
“ -////- M&T มุคุโร่ สึนะโยชิเหรอ ”
“ ครับ…นี่ไงของผมก็มี...แหวนคู่นะครับ ^^ ”
“ ไปแอบทำตั้งแต่เมื่อไหร่ ”
“ เมื่อสองวันที่แล้วครับ...ก็ไม่คิดว่าเขาจะโทรมาให้ไปรับเร็วขนาดนั้นนะครับ ”
“ สายที่โทรมาวันนั้นก่อนจะกลับจากบ้านผมนะเหรอ ”
“ ครับ...ผมดีใจแถบแย่ที่เสร็จไวขนาดนั้น ”
“ เฮ้อออ... ”
“ มีอะไรหรือเปล่าครับ ” ถอนหายใจแบบนี้ ไม่ใช่ว่านึกว่าผมนอกใจคุณหรอกนะ [ แกมีณาญวิเศษหรอ มุ ? : ไรท์เตอร์ออม ] [ ยุ่งนะครับ ^^ : มุ ] [ ชิ -*- ]
“ เปล่าหรอก ^^ ”
ร่าง สูงเดินมานั่งคุกเข่าข้างๆร่างบางอย่างช้าๆ เขาหยิบแหวนและมือร่างบางก่อนจะจูบลงบนหลังมือนุ่มน่าสัมผัส แล้วสอมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของร่างบาง
“ แหวนวงนี้จะเป็นแหวนหมั้นสำหรับเรา ” นี่ผมเว่อร์ไปรึเปล่าเนี่ย ??
“ /// ”
“ ถึงมันจะไม่มีราคามากมายอะไร แต่ผมก็ตั้งใจจะให้คุณสึนะ นะครับ ”
“ ขอบคุณนะ >///< ”
“ ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณ ...คุณทำให้ชีวิตของผมสดใสและมีความสุขมากๆเลยนะครับ ” ...อ่า... เขินเหมือนกันแฮะ
“ อือ.../// ” ผมชอบเวลาที่คุณแน่แดงชะมัด เพราะมันทำให้ผมอยากจะ...
“ และอีกอย่าง...วันนี้ผมก็ตั้งใจไว้แล้ว....คืนนี้ทั้งคืนผมจะไม่ให้คุณหลับเลยสักวินาที... ” กลืนกินคุณเข้าไปทั้งตัว...คืนนี้เหนื่อยแน่ครับที่รัก ^^
“ o///o ”
----------------------------------------------------------------------
เนื้อหาส่วนนี้ถูกตัดออก เพราะมีเนื้อหาไม่เหมาะสมกับเยาวชนอายุต่ำกว่า 18 ปี
----------------------------------------------------------------------
.
.
.
[ บ้านซาวาดะ ]
" กลับมาแล้วครับ อ้าว... "
" มีอะไรหรอแรมโบ้ " เดินตามร่างเล็กเข้ามาในบ้านพร้อมมองดูคนรักที่ยืนขวางอยู่หน้าประตู
" พี่สึนะไม่อยู่ ... ไปไหนหล่ะเนี่ย ? " เสียงเล็กๆ ของแรมโบ้เอยออกมาด้วยอารมณ์หงุดหงิด แต่สำหรับฮายาโตะ มันช่างเป็นเสียงดูน่ารักเสียงนี่กระไร
" อืม... ออกไปซื้อของรึเปล่า... อ๊ะ แปปนะ " ร่างโปร่งลวงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงเพื่อหยิบมือถือเครื่องสวยที่กำลังสั่นระริก เพราะมีข้อความเข้า
' 1 ข้อความที่ยังไม่ได้เปิดอ่าน '
" ใครส่งอะไรมาหล่ะเนี่ย ? " บ่นกลายๆ รำคาญ แต่เมื่อเห็นข้อความให้โทรศัพท์ก็ทำเอาร่างโปร่งถึงกับยิ้มร่า
' คืนนี้คุณสึนะไม่กลับ ทางสะดวก ขอให้กินวัวให้อร่อยนะครับ ส่วนตอนนี้ผมขอไปกินปลาทูน่า ต่อก่อนนะครับ ^^ '
ไม่ต้องลงชื่อต่อท้ายว่าใคร ร่างโปร่งก็นึกหน้าของคนส่งมาได้เป็นอย่างดี
'นายนี่มันเป็นคนดีจริงๆ เจ้าหัวสัปปะรด '
" มีอะไรหรอฮายาโตะ ยิ้มหน้าบานเป็นกระด้งเชียว "
" อ่อ มุคุโร่หน่ะ เจ้านั่นส่งข้อความมาบอกว่า คืนนี้สึนะจะค้างที่คอนโด "
" อ่าว... งั้นแบบนี้เค้าก็ต้องอยู่คนเดียวอ้ะดิ " เด็กพูดออกมาน้ำทำท่าจะร้องไห้ ซึ่งเข้าทางฮายาโตะเป็นอย่างดี ... ใครๆ ก็รู้ แรมโบ้ กลัวผีจะตาย ^^ ...
" อยู่คนเดียวที่ไหน เดี๋ยวพี่จะนอนค้างที่นี่แหละ นายจะได้ไม่ต้องอยู่คนเดียว พี่เป็นห่วง " [ ห่วงรึอยากกินวัวกันแน่ ]
" อ่า... เอาอย่างนั้นก็ได้ "
เมื่อได้ยินคำตอบร่างสูงก็ยิ้มออกมาที่มุมปากเล็กน้อยเพื่อไม่ให้ร่างบางสังเกตุเห็น
' เสร็จแน่ครับที่รัก ^^ '
.
.
.
" ฮายาโตะ นอนตรงนี้นะ "
บอกกับร่างสูงพร้อมกับปูฟูกให้เสร็จสรรพตรงข้างเตียงนอนของตน ตอนแรกร่างสูงดึงดันที่จะนอนข้างล่าง แต่ร่างเล็กก็กลัวผี เลยต้องอ้อน และผลก็เป็นอย่างที่เห็น...
" ครับผม ^^ " อย่างนี้ก็กินวัวได้ง่ายๆ สินะ
" ฮายาโตะ ง่วงยังอ้ะ ? "
" อืม ก็นิดหน่อยนะ แล้วแรมโบ้หล่ะ ? " ถามพี่แบบนี้ นายคิดอยากจะออกกำลังกายรึเปล่าเนี่ย ???
" อื้อ ก็ง่วงหน่อยๆ แล้วอ้ะ "
" อ่า งั้นก็นอนเถอะ ถ้าไม่รีบนอนผีต้องออกมาแน่ๆ เลย !! " ... ผีผ้าห่มอ้ะนะ ^^ ...
" อ๊ากๆๆ ไม่เอานะๆ นอนๆ นอนแล้ว " แล้วร่างบางก็เอาผ้าห่มคลุมหัวก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราอย่างลวดเร็ว เรียกเสียงหัวเราะให้กับร่างสูงได้เป็นอย่างดี
" ฝันดี นะครับ เด็กดื้อของพี่ "
จุ๊ฟ
มอบจุมพิตเบาๆ ให้กับกระหม่อมบางๆ ของเด็กน้อยที่ตอนนี้นอนหลับไปอย่างไม่รู้เรื่องรูราว ...
" พี่รักนายนะแรมโบ้ "
ถอยกายออกห่างจากร่างเล็กมาที่ที่นอนของตนก่อนจะ ดำดิ่งเข้าสู่ห้วงนิทราตามเจ้าเด็กดื้อของตนไป ....
" ฮายาโตะ บ้า >//////< "
.
.
.
TBC. ^^
____________________________________________________________________
คึกๆ ลงฟิคพร้อมลงทะเบียนเรียน 555+ ต่ออย่างรวดเร็ว พร้อมกับยังไม่แต่ง NC ( ได้ข่าวว่าค้าง NC ตอนของ 56R อยู่ )
หุหุ แต่ถึงแต่ไปก็ลงในนี้ไม่ได้ บลอค Exteen ก็ยังเคลียไม่เสร็จ ถ้าทำตรงนู้นเสร็จจะมาแจ้งให้ทราบนะจ๊ะ ^^
ส่วนตอนนี้ ออมไปรอลงทะเบียนเรียนก่อนหล่ะ ( กว่าจะลงได้ตั้งตี 1 แอบง่วง ) บ๊ายบาย ^0^
PS. อ่านเสร็จก็อย่าลืมเม้นท์ กันด้วยนะจ๊ะ รักคนอ่านทุกคนนะจ๊ะ ^3^
// เพ่น { บ้าง xD }
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น