ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    :: [ Yaoi Reborn Fic ] :: Pure Love :: [ 6927 ]

    ลำดับตอนที่ #15 : :: Chapter :: Eleven - Sea Paradise

    • อัปเดตล่าสุด 22 เม.ย. 53


    Chapter :: Eleven :: Sea Paradise
    Author ::   Mayziiz~*
    Author Note :  ค่อยกันนานไหม.........เขาขอโทษ ใช้เวลาศึกษาโยโกฮาม่าอยู่นะ เอาเป็นว่า... เชิญอ่านเลยจ่ะ >////< 

     

     

     

     

    # โยโกฮาม่า

     

     

    ร้อนๆๆ..ทำไมต้องมาตอนร้อนๆแบบนี้ด้วยนะ โกคุเทระบุนอุบอิบ

     

    น่าๆ..วันอิสระทั้งทีจะมามั่วนั่งบ่นกับสภาพอากาศทำไม ยามาโมโตะบอกก่อนจะหัวเราะ ฮาๆๆ อย่างร่าเริง นี่แหละสไตล์ของเขาล่ะ

     

    “=3= ...ฉันไม่ได้หมายถึงอากาศสักหน่อย..ฉันหมายถึงคู่รักที่จู๋จี้อยู่ข้างหลังพวกเราต่างหาก

     

    ฮาๆๆ

     

    โอย...เห็นแล้วมันร้อนเว้ย..อิจฉาๆ

     

     

                    แหม...ฮายาโตะก็พูดเว่อร์ไปครับถึงผมกับมุคุโร่เพิ่งจะคบกัน >///<…แต่ก็ไม่หวานหยาดเยิ้มเหมือนคู่ข้างหลังเราหลอกครับ รุ่นพี่ดีโน่กับคุณฮิบาริ คบกันเปิดเผยแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ

                   

                    จริงสิ ตอนนี้พวกเรามาทัศนศึกษาที่โยโกฮาม่า จังหวัดคะงะนะวะ 3 วัน 2 คืนสำหรับการดูบ้านเมืองการออกแบบสถาปนิกและวัฒนธรรมต่างๆ แต่วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เปิดโอกาสให้พวกเราได้เที่ยวและซื้อของฝาก เย้ๆ ^^

     

    ไป Sea Paradise มั้ย เขาว่าเหมือนโตเกียว ดิสนีย์แลนด์ย่อส่วนเลยแหละ

     

    พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำเหรอไม่เห็นต้องมาเล่นไกลถึงที่นี่เลยนิโกคุเทระแย้ง

     

    ถ้ามันเป็นแค่พิพิธภัณฑ์ก็ไม่ไปหรอก..แต่เขามีเครื่องเล่นที่ฟิ้วๆด้วยนะ ฮาๆๆๆ แถม Aquariums ยังดีที่สุดในญี่ปุ่นด้วย

     

    อะไรของนายฟิ้วๆ -*- โกคุเทระเรื่มยั๊วะสุดขีด

     

    ก็น่าสนใจดีนะ...ว่าไง คำพูดของดีโน่ถึงกับทำให้โกคุเทระอึ้ง ส่วนยามาโมโตะก็หัวเราะอย่างเห็นด้วย

     

    ดีโน่ดี๊ด๊าเหมือนจะได้ไปเที่ยวสวนสนุกที่เขาไม่ได้ไปมานานแถมกับฮิบาริและรุ่นน้องที่น่ารักด้วยแล้วยิ่งน่าไป เลยส่งสายตาเปล่งประกาย ปิ๊งๆ ให้ร่างบางข้างๆ แต่ท่าทางคุณฮิบาริจะไม่แยแสปฏิกิริยาของรุ่นพี่ดีโน่เลยสักนิด - -

     

    นะ..สึนะ  เลยหันมาทางผมแทน

     

    “….” ผมเลยต้องหันหน้าไปสบตากับมุคุโร่เป็นเชิงถาม

     

    ถ้าคุณสึนะอยากไป...ผมก็อยากไปครับ ^^” ตอบพร้อมรอยยิ้มที่อ่อนโยน

     

    มุคุโร่...-///-

     

                    บรรยากาศความหวานมาปกคลุมโดยรอบ ยามาโมโตะเลยสรุปสถานการณ์ก่อนที่ผู้คนจะแห่กันมาดูความหวานของทั้งคู่

     

    “’งั้นสรุปเราไป Sea Paradise กันเถอะ

     

    แล้วมันอยู่ที่ไหนกันล่ะ? Sea Paradise อะไรของนายเนี่ย

     

    เอาน่าๆ...เดี๋ยวถึงแล้วก็รู้น่า ฮาๆๆๆๆๆ ^^” พูดพลางเปิดดูคู่มือแนะนำการท่องเที่ยว

     

    เฮ้ย..หมายความว่าไงฟะเจ้าบ้าเบสบอลนี่!!!”

     

    ฮาๆๆๆๆ

                    เด็กหนุ่มพากันเดินทางพร้อมขึ้นรถไฟโดยการนำทัพของโกคุเทระ เพราะเป็นคนที่ดูแผนที่แม่นกว่ายามาโมโตะสะอีก

                   

                    พวกเขามุ่งหน้าไป Sea Paradise ............

     

     

     

    ..............................................


    ..................................


    .....................


    ..........


    ....

     

     

    # Sea Paradise

     

    ฮาๆ นึกว่าจะมาไม่ถึงสะแล้วยามาโมโตะเอ่ยพลางบิดขี้เกียจไปมา

     

    หนอย..ทำเป็นพูดดี ฉันต่างหากที่พามานะ

     

    ...6 คน

     

    เอ๊ะ..ฮิบาริว่าไงนะ

     

    เรามีกันอยู่ 6 คนนายไปซื้อตั๋วสิฮิบาริแจง

     

    ห๋า..ทำไมต้องเป็นฉันทุกทีสิ...

     

    น่าๆ..เดี๋ยวถึงโรงเรียนฉันจะเคลียร์ให้ ยามาโมโตะไม่พูดปล่อย ยังผลักและดันหลังร่างเพรียวตรงหน้าไปยังลานขายตั๋ว แต่ร่างเพรียวก็ยอมโดยดี

     

     

    # เคาเตอร์ขายตั๋ว

     

    ซื้อตั๋วหน่อยครับ

     

    ค่ะ รับเป็นตั๋ว One Day Ticket เลยมั้ยค่ะ ทั้งเล่นสวนสนุกและเข้าชมพิพิธภัณฑ์ ^^”

     

    ครับ ขอ 6 ใบครับ โกคุเทระ บอกพลางหยิบกระเป๋าสตางค์

     

    29400 เยนค่ะ ^^”

     

    ครับๆ...ห๋า!!! =[]= ” ตกใจจนอ้างปากค้างไปเลย

     

    นี่ครับ ^^” ยามาโมโตะถือวิสาสะหยิบกระเป๋าสตางค์ก่อนจะหยิบแบงค์หมื่น 3 ใบยื่นไปให้เจ้าหน้าที่ขายตั๋ว

     

    ขอให้เที่ยวให้สนุกนะค่ะ ^^”

     

    “^^”

     

                    ยามาโมโตะยิ้มตอบก่อนจะลากร่างบางตามมาและใส่กระเป๋าสตางค์คืนที่

     

    พวกแกๆนะพวกแก...พาฉันมาเสียตังจริงๆ ร่างบางเริ่มรู้สึกตัว [เอ่อ...*--]

     

    อะไรกันเล่าคุณหนูอย่างนายแค่นี้ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอกนะ ^^”

     

    แต่ฉันเหลือแค่สามหมื่นนะเว้ยยย!!!”

     

    เอาน่าๆ..อยู่กับฉันต้องกลัวอะไร ฮาๆๆๆๆ

     

    นายนี่มัน....ไอ้บ้าเบสบอลเอ้ย!!!!”

     

                    แล้วสองหนุ่มก็เดินกลับมา แต่ก่อนหน้านั้น

     

     

    # ฝ่าย 4 หนุ่ม

     

    เข้ากันได้ขนาดนี้ ...ทำไมไม่คบๆกันไปเลยนะดีโน่เปิดเรื่องขณะที่เห็นสองหนุ่มเอะอะโวยวายกันอยู่ ทำให้ทุกคนต่างมองพวกเขาเหล่านั้น

     

    คงไม่หรอกครับ..คุณยามาโมโตะก็มีคนของเขาอยู่นะครับ

     

    เหรอ?

     

    ครับ..แถมทั้งคู่คงคิดว่าเป็นแบบนี้ดีที่สุดละมั้งครับ

     

    มุคุโร่นี่รู้ละเอียดจังเลยนะ...ผมก็ยังไม่เคยเห็นฮายาโตะชอบใครเลยร่างบางเอ่ย

     

    “^^” มุคุโร่หันมายิ้มให้

     

    “………..”  ฮิบาริก็ยังเงียบอยู่เหมือนเคย

     

     

     

    ....................................


    …………………


    ………….


    …….


     

     

    วันนี้เป็นวันธรรมดาผู้คนเลยไม่มากนัก เด็กหนุ่มทั้งหลายจึงพากันเดินชมพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำก่อนเป็นที่แรก

     

    น้องโลมาน่ารักจังเลย >< ” ร่างบางดี๊ด๊า

     

    ครับๆ ^^”

     

                    พอออกมาทุกคนก็ต่างแยกย้ายไปทำธุระส่วนตัว โดยแบ่งเป็นคู่ๆ [ไม่ต้องบอกนะว่าใครคู่ใคร โฮะๆๆ ]

     

    แต่ผมอยากเห็นน้องแมวน้ำมากกว่านี่ >3<”

     

    ครับๆ ^^”

     

    เอ๊ะ..มีร้านขายของที่ระลึกด้วยไปกันเถอะมุคุโร่ผมจูงมือมุคุโร่เข้ามา ทำไมผมถึงได้มีความสุขขนาดนี้ก็ไม่รู้ ^^

     

                    ร้ายขายของที่ระลึกถูกตกแต่งด้วยโทนฟ้าขาวให้เข้ากับทะเลและผืนทราย ภายในมีของชิ้นเล็กๆจนถึงใหญ่ที่สุด ใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ [ฮาๆ] แล้วผมก็เดินดูของกับมุคุโร่สองต่อสอง...-///-

     

    ว้าว...ของน่ารักๆทั้งนั้นเลย..เนอะอ้าว...มุคุโร่หายไปไหนนะเมื่อกี้ยังยืนอยู่ด้วยกันแท้ๆ

     

    เอ๊ะ....[น่ารักจังเลย] >///< เอาอันนี้ดีกว่าน้องแมวน้ำเผือกใส่หมวกน้องหมู ฮาๆ

     

                    ร่างบางเสียงดังไปหน่อย จนคนรอบข้างชำเลืองมอง ร่างบางเลยต้องลดเสียงลงอย่างช่วยไม่ได้

     

    งั้นซื้อสองตัวดีกว่า จะได้ให้มุคุโร่ด้วย ^^”

     

                    ร่างบางชำเลืองมองแลซ้ายขวาเมื่อไม่เห็นร่างสูง ก็เลยเดินไปเคาเตอร์ชำระเงิน ก่อนจะเดินออกไป....ทันใดนั้นเอง

     

    ดีครับ

     

    อ๊ากกก!!!.....มุคุโร่!”  ร่างบางหน้าถอดสีถอยหลังกรูดตกใจที่อยู่ๆร่างสูงก็มาหลอกให้เขาตกใจ



    อะไรกันครับ..ดูดีๆสิครับ^^” ร่างสูงยื่นของให้ร่างบางตรงหน้าดูชัดๆ

     

    ให้ผมเหรอ? ><” สิ่งนั้นคือตุ๊กตาน้องแมวน้ำเผือกใส่หมวกกระต่ายน้อย

     

    ครับ ^^”

     

    ขอบคุณนะ...ผมกับมุคุโร่ใจตรงกันจริงๆนะ

     

    ....  ร่างสูงทำหน้าสงสัย

     

    ก็นี่ไง...ผมเห็นว่าน่ารักดีก็เลยซื้อมาให้ เราจะได้ใส่เป็นคู่กันไง ^^” พลางยื่นพวงกุญแจไปให้

     

    น่ารัก

     

    ใช่มั้ยล่ะ..ฉันเลือกเก่งมั้ย

     

    เปล่าครับไม่ใช่ตุ๊กตา...ผมหมายถึงคุณสึนะต่างหากละครับ ^^”

     

    “…มุคุ...>///<” ตอนนี้ร่างบางแดงไปทั้งตัวเลยทีเดียว ร่างสูงอดหัวเราะในความน่ารักไม่ไหว

     

                    อีกฟากหนึ่งก็ต่างเฝ้ามองดูทั้งคู่โดยไม่กล้าเข้ามา เพราะไม่อยากเป็นก้างขงอทั้งคู่

     

    ฮาๆๆ...พวกนายนี่รักกันจริงนะ..ปล่อยให้พวกเรารอตั้งนาน ฮาๆๆ

     

    หนอย...เจ้ายามาโมโตะแกกออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่? ห๋า!! โกคุเทระตามมาติดๆ พร้อมมาด้วยคู่ของดีโน่ฮิบาริ

     

    งั้นเราไปเล่นเครื่องฟิ้วๆกันเถอะ ^^”

     

    เฮ้ยย...เลิกเรียกแบบนั้นสักทีเหอะน่า..นายเป็นเด็กอนุบาลหรือไง

     

                    และชายหนุ่มทั้งหกก็เดินไปยังเครื่องเล่นฟิ้วๆของมายาโมโตะ โดยที่มีเสียงเอะอะโวยวายและเสียงหัวเราะของโกคุเทระยามาโมโตะตลอดทาง....

     

                    หกหนุ่มเล่นเครื่องเล่นทุกชนิดแม้จะเป็นรถไฟคุณปู่ก็เหอะ เหนื่อยก็พักกินเบอร์เกอร์ก่อนจะกลับไปเล่นอีกรอบ และแล้วก็เหลือเพียงอย่างเดียว และเวลาอีก 3 ชั่วโมงในการกลับ

     

     

    # เครื่องเล่นฟิ้วๆ [=..=]

     

    น่าสนุกดีแหะ..ฮาๆๆๆยามาโมโตะเอ่ยพลางเดินไปเข้าคิว

     

    มีที่มันยื่นออกไปในทะเลด้วยอ่ะ ...เสียวสุดๆ >< ” ดีโน่ตื่นเต้น กระโดดเกาะแขนฮิบาริไปมา แม้ท่าทางจะไม่ค่อยเข้ากับหน้าตาก็เหอะ

     

    นี่!...ฉันเล่นไม่ไหวแล้วนะโกคุเทระโวยวาย

     

    น่า...เหลืออีกอย่างเดียวเองยามาโมโตะปลอบ

     

    ฉันเห็นแกพูดอย่างนี้มาสามรอบแล้วนะเฟ้ย!!”

     

    ฮายาโตะไม่อยากเล่นเหรอ?...นี่มันสุดยอดเครื่องเล่นเลยนะผมถามด้วยความเป็นห่วง สงสัยอากาศจะร้อนฮายาโตะหน้าแดงไปหมดเลย

     

    ถ้าสึนะพูดถึงขนาดนี้ฉันเล่นก็ได้ -///-”

     

    “….”

     

    จริงนะ ^^..ไปงั้นไปกันเถอะ

     

     

                    ทุกคนพร้อมจะขึ้นไปนั่งกันเต็มที่และนั่งเป็นคู่อย่างที่เคย แม้โกคุเทระจะสั่นๆอยู่เล็กน้อย

    แต่ก็กล้ำกลืนเล่นจนได้

     

    25 นาทีผ่านไป

     

    ไม่ไหวแล้ว...อ๊วกก!!...แหวะ  ฮายาโตะเป็นลมล้มพับไปแล้ว ยามาโมโตะกับมุคุโร่ช่วยกันพยุงมานั่งบนเก้าอี้ยาวในสวน

     

    เดี๋ยวฉันไปซื้อน้ำก่อนนะยามาโมโตะบอกก่อนจะออกตัววิ่งไปซื้อน้ำ

     

    งั้นเดี๋ยวผมดูฮายาโตะแล้วกัน

     

    ดีเลย..เดี๋ยวฉันกับเคียวยะจะไปดูของที่ระลึกหน่อยนะ ..ฝากด้วยนะ

     

    ครับรุ่นพี่ไปกันแล้ว ว่าแต่ฮายาโตะเป็นถึงขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย...รู้สึกผิดเหมือนกันแหะ

     

    ไม่ต้องคิดมากหรอกครับคุณสึนะ 

     

                    มุคุโร่ นี่อ่านสีหน้าเราออกแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ

     

    พี่สีนะ....พี่สีนะจริงๆด้วย^^” ทั้งคู่สวมกอดแล้วกระโดดไปมา

     

    แรมโบ้!!!...มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงเนี่ย? ” 

                    ร่างบางร้องสุดเสียงทั้งตื่นเต้นและดีใจกับการปรากฏตัวของน้องชายสุดที่รัก...แรมโบ้

     

    พี่ลืมไปแล้วเหรอ..ว่าผมจะกลับมาวันนี้นะครับ ^^”

     

    “…” มุคุโร่สงสัยในอาการของทั้งคู่

     

    นี่แฟนพี่เหรอ? ” โค้งเป็นการทักทายเล็กน้อย

     

    ....ร่างสูงโค้งตอบ และเพิ่งนึกออกว่าน่าจะเป็นแรมโบ้ น้องชายของสึนะที่ยามาโมโตะเคยเล่าให้ฟัง

     

    ใช่

    งั้นผมไปซื้อเครื่องดื่มนะครับ...คุณยามาโมโตะก็หายเงียบไปเลย..ต้องไปตามนะครับ ^^”

     

                    ร่างสูงเอ่ยก่อนจะเดินออกไป สงสัยจะเปิดโอกาสให้พี่น้องอยู่คุยกันเพราะว่าทั้งคู่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะเขาสอบทุนได้ เลยต้องอยู่อิตาลีกับคุณปู่ตั้งแต่ ม.1 แล้วนี่ก็หมดทุนแล้วด้วย....

     

    แล้วทำไมถึงมาที่นี่ล่ะ?

     

    ผมแค่อยากมาเล่นที่ๆเคยมาตอนเด็กๆนะ...

     

    เลยแอบมาคนเดียวนี่นะ ^^”

     

    แปลกจัง...หนุ่มน้อยเอ่ยอย่างสงสัย

     

    อะไรแปลกเหรอ?

     

    ก็ผมคิดว่าพี่จะเป็นแฟนกับฮายาโตะสะอีก

     

    เอ๊ะ....?ร่างบางทำหน้างง

     

    ก็ฮายาโตะชอบพี่นี่นาสงสัยการที่เขาไปอยู่เมืองนอกนานจะทำให้เขาพูดเรื่องราวเหล่านี้ได้อย่างหน้าตาเฉย

     

    ห๊า!!!!!”

     

     

    …………...........................~*

     

    To B C

     

    ฮาๆๆๆ เอาไปเลยยาวๆ แต่อยากให้ยาวกว่านี้นะ แต่มันตัน T^T ...[โทษทีนะออม] ก๊ากๆๆ

     

    ขอโทษที่ทำให้ต้องค่อยนะครับ >< งั้นวันนี้เมย์ไปก่อนนะจ่ะ เม้นๆกันให้เยอะๆเลยนะ

     

     

    P.S. เอารูป Sea Paradise มาฝาก!!!



                    น่าไปจัง!! แต่ยังเที่ยวในไทยไม่ครบเลย ><





    สือคุงเลือกน้องแมวน้ำใส่หมวกน้องหมู..ทำไมนะเหรอ

    เพราะว่าเมย์ชอบค่ะ!!!! ฮาๆๆๆๆ น่ารักเนอะ ><



    ตัวนี้มุคุซื้อให้สือคุง >////<

    น่าอิจฉาอย่างที่ฮายาโตะว่านั้นแหละ ฮาๆๆๆ


    [ใครที่เคยไปแล้วเมย์ให้บรรยากาศไม่เหมือน เมย์ขอโทษด้วยนะ ก็..ก็เมย์ไม่เคยไปนี่นา TT^TT ………]

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×