เขาเรียกผมว่าเจ้าหญิง [ปลาทอง]

ลำดับตอนที่ #1 : ประกาศ ถอนเรื่อง เขาเรียกผมว่าเจ้าหญิงปลาทอง ออกจากเด็กดี

 สาเหตุของการถอนเรื่อง "เขาเรียกผมว่าเจ้าหญิง[ปลาทอง]"
ออกจากเวบเด็กดีนั้น   ก็ยังคิดอยู่ว่าตนเองซีเรียสมากเกินไปหรือเปล่า
เนื่องมาจากนิยายเรื่องนี้นั้นเขียนตามอำเภอใจ   ไม่ได้คำนึงถึงอะไร
นอกจากไม่ว่าจะเป็นเสียงตอบรับ  หรืออื่นๆ  และรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง
ที่ผู้อย่างยิ่งที่ผู้อ่านมีเสียงตอบรับเป็นอันดี

เดิมทีนิยายเรื่องนี้โพสอยู่ในบอร์ดเฉพาะทาง Y อย่าง Dark Ace เท่านั้น
แต่ต่อมามีผู้ชื่นชมขอไปลงตามบอร์ดต่างๆ บ้างรวมทั้งบอร์ดเด็กดี
ซึ่งบอร์ดอื่นๆ นั้น  ผู้เขียนไม่เป็นกังวลอะไรเพราะเป็นบอร์ดเฉพาะทาง
หรือแม้กระทั่งพันทิปเพราะส่วนใหญ่ผู้อ่านจะอยู่ในวัยบรรลุนิติภาวะหมดแล้ว
แต่พบว่าผู้อ่านที่เข้ามาอ่านในบอร์ดเด็กดี   บางคนเป็นเด็กประถม!!
สร้างความกังวลใจให้ผู้เขียนไม่น้อย    อนึ่งโดยรวมแล้วปลาทองไม่ใช่
นิยายที่มีเรตสูงนักหรือมีเรื่องของการร่วมเพศ   หากแต่เป็นเรื่องทะลึ่งตึงตังอยู่บ้าง
จึงเป็นนิยายที่เหมาะสมกับผู้มีอายุ 15 ขึ้นไป  แต่สำหรับผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่านี้
ผู้เขียนเองไม่สามารถจำกัดสิทธิในการอ่านได้    และแม้จะติดป้ายว่ามีเรทเท่าไร
ก็ไม่ได้

แต่เพราะผู้เขียนอายุเลยบรรลุนิติภาวะไปนานจึงต้องคิดมากกว่าปกติ
ถึงแม้ว่าผู้อ่านจะเป็นเด็กก็ต้องให้เกียรติ  เหมือนอย่างตอนผู้เขียน 16
เราก็รู้สึกว่าผู้ใหญ่ช่างดูถูกไม่เชื่อมั่น เด็กก็มีวิจารณญาณของเด็กเอง
ไม่ได้โง่ ไปหมดทุกคนหรอก เพียงแต่เมื่ออยู่ใน สังคมเปิด อย่างเน็ตทุกสิ่ง
มันดูซึมซาบเร็วเกินไป ซึ่งถ้ายังใช้เด็กหญิง-เด็กชายกันอยู่ ถึงแม้จะ
มั่นใจว่าตัวเองรู้เรื่องรู้ราว แต่มันไม่สามารถ กรองทุกสิ่งได้หมดหรอก
อ่านมากๆ ซึมซับ เข้าไปมากๆ จะกลายเป็นหมกมุ่น

ถึงแม้จะเชื่อมั่นแค่ไหนว่านิยายเรื่องนี้ไม่มีพิษมีภัย
แต่...มันดิบ แล้วก็เปิดเผยบางเรื่องเกินไป ไม่ว่าจะเปิดเผยสัดส่วน
ของร่างกาย หรือแนวคิด บางอย่าง ถ้าโตระดับ ม.ปลายก็จะมองกันขำๆ
เพราะเรียนเรื่องเพศศึกษากันไปแล้ว แต่พอเด็กประถม พูดแบบหยาบๆ
ขนโม๊ะยังไม่ขึ้นเลย เด็กพวกนั้นรู้หรือเปล่าว่าขนตรงนั้นมันต่างกับ
ขนตรงอื่นยังไง ถ้ายังไม่มีเองไม่เคยได้สัมผัส เขาก็คงคิดว่ามันเป็นขน
เหมือนขนจั๊กแร้นั่นแหละ แต่ในความเป็นจริงแล้ว ขนโม๊ะถึงแค่เส้นเดียว
จับดูก็รู้ว่ามันเป็นขนโม๊ะ ไม่ใช่ขนจั๊กแร้สักหน่อย....อาจจะพูดตรงเกินไปนะ
โทษที มันเป็นเรื่องบ้านๆ ที่ไม่ค่อยมีใครคิดถึงน่ะ แต่มันชัดเจน
และตรงไปตรงมาที่สุดแล้ว

เด็กที่อ่านรู้ก็รู้จากการอ่านการดู ไม่ใช่รู้จากความเข้าใจ
เมื่ออ่านมากก็คิดว่าตัวเองเข้าใจ เลยทำให้แก่แดดเร็วไง
มันออกจะเร็วไปหน่อยที่จะเรียนรู้ให้เข้าใจ ถ้าเรียนรู้เพื่อแค่รู้
ใครก็ทำได้ [b][u]แยกแยะได้...แต่กรองได้แค่ไหน? [/u][/b]

แต่ถ้าได้รวมเล่มเมื่อไร...และสนพ.(ซึ่งถ้าไม่ได้พิมพ์เอง)
ไม่ได้ตัดส่วนนั้นออกก็คงแล้วแต่วิจารณญาณของ บก.ท่านนั้นๆ
ตรงนี้คงว่าไม่ได้ จริงๆ แล้วอยากบอกว่าเรื่องอีโรติก
ที่แฝงมาในรูปแบบของนิยายโรมานซ์ มันรุนแรงกว่านิยาย Y
เพราะมันแผ่ทั้งหญิงทั้งชาย แต่นิยาย Y เวลามีเรื่องมันฉาวโฉ่กว่า
ถึงแม้ว่าผู้หญิงอ่านจะไม่มีผลกระทบทางสังคม(เพราะหื่นไปก็ฉุดหนุ่ม
มาตุ๋ยไม่ได้) แต่ถ้าอ่านมากไปหรือเร็วเกินวัยมันอาจจะกลายเป็น
หมกมุ่นได้ ดังนั้นการจัดเรทเป็นสิ่งสำคัญเหมือนกัน
ที่เวบนี้ไม่ได้ให้ระบุเรทนิยาย เพราะว่าเป็นบอร์ดเฉพาะ
ระบุไปบางทีกลายเป็นเรียกคนเข้ามาอ่านเสียอีก เลยปล่อยๆ
ให้คลำอ่านกันเอาเองดีกว่า

คุยเรื่องนี้กับคุณโน๊ต เวบมาสเตอร์เด็กดีเหมือนกัน
น้องโน๊ตนี่เป็นคนใจเย็นดีมักจะปลอบเสมอเวลา
โดนคนอ่านกวนโอ้ยพูดจาไม่ดีใส่  ว่าคนอ่านเขางอนเพราะ
เขาชอบงานเรา แต่เรื่องจำกัดเรทก็เห็นว่าทางเวบเขาอาจจะหาทาง
ทำอะไรบ้าง ซึ่งมันคงยากเหมือนกัน เด็กๆ น่ะผู้เขียนเชื่อว่าเขาแยกแยะ
ออกจริงๆ ว่าอะไรดีไม่ดีไม่โง่หรอก แต่ว่า...เด็กไม่มีทางทนความอยากรู้
อยากเห็นได้หรอก เมื่อได้รู้แล้วก็กรองไม่ได้ สังเกตจากนักเขียน
ที่เขียนเรทหลายคนมันเป็นแค่การจำมาเขียน ไม่ใช่เขียนจาก
ความเข้าใจจึงไม่สมจริง

ดังนั้น....มันก็กลายเป็นต้องเลือกเอาว่าจะทำยังไง
ไม่ใช่ในฐานะนักเขียน  แต่คิดในฐานะคนร่วมสังคม
ซึ่งนอกจากเวบเด็กดีแล้วถ้าผู้อ่านยังอยากจะอ่านก็อาจจะหาได้
จากที่อื่นๆ อยู่ดี   ตอนนี้กำลังรู้สึกเหมือนตนเองกำลังขายสินค้าบุหรี่
ในโรงเรียน   ที่จริงถ้าออกไปซื้อหาข้างนอกโรงเรียนก็ยังทำได้อยู่ดีไม่ใช่
หาซื้อยากเย็นอะไร    แต่มันคงต้องทบทวนคำว่าควรหรือไม่ควร
เหมาะสมหรือไม่ที่จะโพสนิยายเรทนี้ที่นี่      แม้ว่าจะมีคนค้านว่า
เรื่องอื่นๆ ที่ลงในเวบนี้จะติดเรทไม่ว่าจะมีทั้งเรื่อง SEX หรือเรื่อง
โชกเลือดและความรุนแรงสูงกว่าแต่นั่นขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของผู้เขียน
แต่ละคนเอง   หากแต่สำหรับคิงเพนกวินขอถอนเรื่องนี้ออกจากเวบเด็กดีค่ะ
ต้องขออภัยสำหรับผู้ที่ติดตามมาตลอด  คงทำดีที่สุดได้เท่านี้
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านมาตลอดนะคะ

คิงเพนกวิน
28/02/05

**************************************************************************************************************

โดยส่วนตัวแล้วพี่แมวเองก็เห็นด้วยกับพี่คิงนะค่ะ (ขอแทนตัวว่าพี่นะ เพราะพวกพี่ก็บรรลุนิติภาวะกันมานานแล้ว)

สมัยพี่เรียนพี่เองก็ชอบอ่านนิยายอีโรติก เรท R พี่รู้ว่าห้ามคงไม่ได้ที่จะไม่ให้อ่าน  และมันก็คงเป็นเรื่องปกติสำหรับน้องๆที่จะอ่าน

ดังนั้นพี่เองก็คิดดูแล้วในเมื่อห้ามไม่ได้ ก็ต้องถอนเรื่องออกล่ะ  อย่างน้อยพี่ก็คิดว่า นิยายนี้ไม่เหมาะสำหรับเด็กที่ยังไม่ถึง 18 (พี่คิงเขาตั้งแค่ 15 แต่พี่น้อยไป)
การแยกแยะความจริง และ นิยาย น้องบางคนอาจจะทำได้ไม่ดี  ดังนั้นอาจจะมีการไปคิดตาม หรือ อยากรู้อยากเห็น

พี่ไม่ปฏิเสธว่า  ทำไมพวกพี่ถึงคิดกันมากล่ะ  ในเมื่อเรื่องอื่นยังอีโรติกกันมากกว่านี้  แต่น้องอย่าลืมนะค่ะ นี่คือ นิยาย Y
Y ต่างกับ G - gay และเรื่องอื่นๆ ทั่วไปตรงที่จะเพ้อฝันมากกว่า  น้องบางคนยังไม่มีวุฒิภาวและวัยวุฒิพอควรที่จะแยกแยะ 
และพี่ก็ไม่ส่งเสริมการเบี่ยงเบน  และโลกของ Y ในชีวิตจริง กับ นิยาย มันไม่เหมือนกัน

พี่กลัวน้องๆจะเลียนแบบค่ะ  มันไวเกินไปด้วย กับการที่น้องบางคนจะรู้จักถึง เรื่อง ทางเพศสัมพันธ์  คนที่มีรสนิยมทางเพศต่างๆ 
ซึ่งเรื่องพวกนี้น้องควรเรียนรู้อย่างถูกต้องมากกว่าที่จะมาเรียนรู้จากการอ่านนิยาย
อย่างน้อยการที่น้องมาอ่าน มันก็แปลว่า น้องเองก็ชอบเรื่องพวกนี้  ซึ่งเป็นสิ่งที่พี่กังวล

เพราะพวกพี่ไม่รู้ว่า  น้องจะเรียนรู้และแยกแยะมันได้ดีแค่ไหน 
อย่างที่พี่คิงพูดน้องยังเด็กเกินไป  แม้แต่การแยกแยะเส้นขน น้องบางคนก็ยังไม่รู้จัก (ยังเด็กไป)
พี่พูดกันตรงๆแบบนี้ล่ะ  เพื่อให้น้องเห็นภาพกันได้ง่ายๆ  นี่เป็นเพียงแค่เรื่องเล็กๆ

พี่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับพี่คิงที่ว่า สิ่งที่น้องหลายคนในเด็กดีนำมาเขียนเป็นนิยายอีโรติก 
ก็แค่จดจำมาจากสื่อต่างๆ  พี่คงไม่ต้องพูดนะ เรียนรู้จากไหน
น้องๆสมัยนี้เรียนรู้กันไว  พี่เชื่อว่า 90%  ต้องเคยรู้ เคยเห็น  แต่ยังไม่ลอง
 (ดีแล้วล่ะน้อง  อย่าไปลอง เพราะโตแล้วน้องจะเสียใจ อย่าไปคิดว่า จะไม่มีวันเสียใจ
เพราะเมื่อไรที่น้องเป็นผู้ใหญ่ น้องจะรู้ว่า โลกนี้ยังมีอีกกว้าง ขนาดพี่ยังไม่รู้อีกหลายอย่างเลย)

นำมาเขียน โดยจำว่า ต้องทำอะไรบ้าง  น่าจะมีอารมณ์แบบไหน 
แต่ในความเป็นจริงแล้ว เรื่องอย่างนั้นน่ะ(ทั้งเนื้อเรื่อง และ บทอีโรติก) มันไม่ถูกกันเท่าไรหรอก
เพียงแค่อยู่ในพิมพ์นิยม ว่า พอโดนทำแบบนี้ ต้องตอบกลับอารมณ์แบบไหน  แต่เรื่องจริงมันไม่ใช่หรอกค่ะ

นี่คือ ข้อแตกแตกกันระหว่าง  ความเพ้อฝัน กับ ความจริง  ซึ่งน้องหลายคนยังแยกไม่ค่อยออก  กับเรื่องที่มีลักษณะ อีโรติก หรือ แปลกเพศออกไป