น้ำตาหยดสุดท้าย [kaido] inton

  ในห้องหรูขนาดกว้างมืดทึม ม่านหนาผืนหนักสีเลือดหมูทิ้งตัวปิดกั้นแสงสว่างยามเช้าจากดวงอาทิตย์ ภายในห้องเย็นเฉียบจากเครื่องปรับอากาศ ‘คิม ซังฮี’ นั่งอยู่บนเตียงนุ่มใบหน้าเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา ร่างบางของหญิงมีอายุสั่นเทิ้มจากการสะอื้นไห้ ‘คิม จงอิน’ มองภาพนั้นทุกๆครั้งก่อนที่เขาจะไปโรงเรียน หัวใจเขากระตุกวูบไหวขณะที่น้ำตาแม่ของเขาไหลลงมา จงอินเห็นแม่สภาพนี้ทุกวันตั้งแต่พ่อของเขา หนีไปมีเมียใหม่ท่านประธานคิมพ่อของเขาหายไปจากชีวิตแม่เมื่อสามปีที่แล้วทิ้งกองมรดกที่แม่เขาไม่เคยมีความสุขกับมันให้ ใบหน้าคมถอนสายตาจากแม่ตัวเอง เบือนไปมองกรอบรูปเล็กๆที่มีเขาและพ่อแม่ยืนเรียงกันที่หน้าบ้าน

     แม่ไม่ได้ยิ้มแบบนั้นมานานแค่ไหนแล้วนะ?

“แม่ฮะ...ผมไปโรงเรียนก่อนนะ” จงอินกล่าวลาแม่ มือหนาปิดประตูให้เรียบร้อย เขาเห็นภาพที่แม่เจ็บปวดอย่างนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว จงอินกำมือแน่น ริมฝีปากหยักราวกลับสลักด้วยลิ่มเม้มแน่นเครียด

“ผม...จะทำให้เขาเจ็บปวด ที่กล้าแย่งพ่อไปจากเราครับแม่” จงอินพูดที่หน้าประตูแม้เสียงของเขาจะเข้าไปไม่ถึงแม่ก็ตาม 

30%