ทางชีวิต

เนื้อเรื่อง

           ทางเดิน ในแต่ทางมันไม่เหมือนกันหรอกนะ  หลายครั้งที่ต้องเดินโดดเดี่ยวอ้างว้าง.....ไร้จุดหมาย หลายครั้งที่หลงทางหาทางออกไม่ได้  ......เส้นทางนี้มันช่างอ้างว้าง  ..เลือนลางเหลือเกิน ....ชีวิตของคนเราก็อย่างนี้แหละนะสุขบ้างทุกข์บ้างคู่กันถึงมีรสชาติ

           เคยรู้สึกบ้างไหมว่า...ทำไมทางเดินของแต่ละคนมันถึงไม่เหมือนกัน  และอะไรเป็นตัวตัดสินชะตาชีวิตของแต่ละคน   หลายครั้งที่เหนื่อยอ่อนล้า หาทางกลับบ้านไม่ได้  ทางที่เดินก็มืดมนเลือนลาง    หลายคนที่เส้นทางเป็นสีดำ  และไม่ราบเรียบ   เหนื่อยไหม  ...ท้อไหม....แต่ขอให้เธอโปรดจงรู้ไว้ว่าฉันจะอยู่ข้างเธอเสมอ    เมื่อยามที่อ่อนล้า   เมื่อยามที่ท้อแท้ หรื่อในยามที่เธออ่อแอ  ....จงมองไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญ  ......
           เขาว่ากันว่าคนที่ไม่เคยผิดพลาดต่างคือคนที่ไม่มีค่าอะไรเลย ...........คนที่ผิดพลาดนั่นหมายความว่าคุณยังมีค่าในชีวิต  เมื่อเดินมาแล้วจงอย่ากลัวที่จะเดินต่อไป    แต่หากเมื่อไรก็ตามที่รู้ว่าเดินผิดทาง จงหันกลับแล้วตั้งต้นใหม่   ถอยหนึ่งก้าว ไม่ถือว่าแพ้....แค่ตั้งหลัก
         แม้เมื่อยามที่ใครหลงทางไปในทางสีดำ   หาทางออกไม่ได้  มืด....และหนาวจับหัวใจ.....แม้เมื่อยามที่ไม่มีใครบอกรัก จงตะโกนบอกรักตัวเอง ให้ดังๆ และกอดตัวเองไว้แน่ ๆ และรู้ไว้ว่าคุณไม่ได้อยู่เพียงลำพังบนโลกใบนี้ เพียงคนเดียว    สิ่งที่ผิดพลาดในชีวิต จะสอนให้คุณเรียนรู้ค่าความเป็นคนมากขึ้น  คนที่ผิดพลาดแล้วแก้ไข  คือคนที่มีปัญญา   แม้แต่กิ้งกือพันขายังพลาด  นักปราชญ์ยังพลั้ง   แล้เรา.....เพียงคนธรรม เหตุใดจึงพลาดไม่ได้    แต่เมื่อพลาดแล้ว จงแก้ไข  อย่าหนีชีวิต นั่นแหละ ค่าของความเป็นคน  ที่อยู่ในตัวคุณ.......
 ผิดเป็นครู...จงจำไว้เถิด......แล้วก้าวเดินทีละก้าว   แต่จงเป็นก้าวที่มั่นคง...................