คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : 05 แค่เท่านี้
Mini Series อู๋อี้ฝานแรงงานเถื่อน&น้องชานยอลคนน่ารัก (Kris x Chanyeol) : 05แค่เท่านี้
อู๋อี้ฝานพยายามปั้นใบหน้าให้นิ่งสงบเหมือนปกติ ชานยอลยังคงยิ้มหวานสดใสร่าเริงกับการชี้ชวนให้เค้าดูรูปของ’แฟน’ที่ว่า เสียงใสๆ ของคนน่ารักพูดชื่นชมความน่ารักของ 'คิม จีอึน' ให้เขาฟังไม่ได้ขาดปาก แล้วคนอย่างเขาจะทำอะไรได้นอกจากพยายามควบคุมหัวใจไม่ให้ปวดหนึบไปมากกว่านี้
...ทำได้เพียงแค่ยิ้มให้คนน่ารักบางๆเพียงเท่านั้น
ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจากหายตัวไปจากสถานการณ์ตอนนี้เหลือเกิน
หากการกระทำที่ไปไวกว่าความคิด ขาของเขาก็ก้าวฉับๆ ออกมาจากห้องซ้อมเต้นทันที เขาไม่ได้หันกลับไปมองชานยอล แต่คงเป็นไปตามคาดว่าเจ้าตัวคงรู้สึกตกใจไม่น้อยที่อยู่ดีๆ เขาก็ลุกพรวดพราดออกมาแบบนี้
ตอนนี้เขาต้องการเวลาอยู่คนเดียวสักพัก
ร่างสูงทรุดตัวนั่งลงกับพื้นห้องหลังบานประตูทันทีที่เดินกลับมาถึงหอพักที่เขาอาศัยอยู่ ใบหน้าเรียบเฉยที่ฝืนทนแปรเปลี่ยนเป็นเหยเกด้วยวความเจ็บปวด น้ำตาลูกผู้ชายที่ไม่ได้ไหลง่ายๆ กับหลั่งออกมาอย่างไม่อาย
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาได้ทุ่มเทไปดูไร้ค่าและว่างเปล่าไม่เหลืออะไรสักนิด ภาษาเกาหลีที่อุตส่าห์ตรากตรำพยายามเรียนรู้ให้ได้มากที่สุดเพื่อหวังที่จะได้คุยกับใครอีกคนรู้เรื่อง ยอมอดหลับอดนอนใช้เวลาหลายชั่วโมงหลังการซ้อมอย่างหนักจากบริษัทนั่งฝึกทำแบบฝึกหัดต่างๆ รวมทั้งอดทนทาครีมบำรุงผิวหลายขนานที่เขาฝืนบังคับตัวเองให้ทาตามเวลาและไม่ให้หลับในระหว่างทา
เขาค่อยๆ พยุงตัวเองขึ้นเดินตรงไปยังกระจกที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ดวงตาคมจ้องมองดูเงาของตัวเองที่ปรากฏขึ้น
ใบหน้าเรียวยาว
ดวงตาคู่คมที่ดูดุดัน
จมูกโด่ง
ปากหนาที่ปิดสนิท
ผิวหน้าที่คล้ำเสียหากแต่ก็ดูดีกว่าเมื่อก่อนเล็กน้อย
อู๋อี้ฝานทำไปเพื่ออะไร ยอมฝืนร่างกายไปเพื่ออะไร อดทนนั่งทาไปเพื่ออะไร ทำทุกอย่างไปเพื่ออะไรกัน!
“โธ่เว้ยยยยยย!!!” มือหนากวาดข้าวของทุกอย่างที่อยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งลงไปกับพื้น เขวี้ยงขวดครีมที่ยังคงกลิ้งอยู่ใกล้มือไปกระแทกกับผนังห้องจนมันตกลงมาแตก
“ทำไม.......”
“ฮึกก...”
ตี๊ดดดดดดดดดดดดดด
เสียงข้อความดังขึ้น เรียกความสนใจจากเขาได้ มือหนาล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงก่อนเปิดดู ..... เป็นคนน่ารักของเขานั่นเองที่ส่งมา ริมฝีปากหนายกยิ้มอ่อนแรงให้กับข้อความนั้น อย่างน้อยชานยอลก็เป็นห่วงเขาอยู่ไม่มากก็น้อยใช่ไหม
‘คริสฮยองเกิดอะไรขึ้นทำไมถึงออกไปแบบนั้น’
ซอนซา
อาจดูตลกสิ้นดีที่อยู่ๆ ก็เมมชื่อเด็กผู้ชายว่านางฟ้า เพราะชานยอลเหมือนนางฟ้าสำหรับเขา และแน่นอนว่าเจ้าตัวย่อมไม่รู้ที่อยู่ดีๆก็ถูกยกขึ้นเป็นนางฟ้าของเขา แน่สิ ถ้าขืนรู้เขาก็คงโดนเกลียดขี้หน้าและถูกไม่ให้เข้าใกล้ต่อไปอีกแน่ๆ
เขาถอนหายใจออกมาก่อนที่จะตัดสินใจพิมพ์ข้อความตอบกลับไปให้อีกคนสบายใจ
‘ฮยองไม่สบายนิดหน่อย’
beautiful girls all over the world.i could be chasing ......
หลังจากส่งข้อความกลับไปเพียงไม่นานเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นแทน เขามองชื่อที่โทรเข้ามาก่อนตัดสินใจรับสาย
‘ครับ’
‘ฮยองไม่สบายหรอ เป็นอะไรมากไหม’
‘อืม นิดหน่อย’
‘เย็นนี้ฮยองว่างไหม’
‘.......’
‘เอ่ออ...คือ...ชานยอลจะแนะนำจีอึนให้รู้จักน่ะ’
‘......’
ติ๊ด
เขากดวางสาย ไม่อยากตอบอะไรกลับไปทั้งสิ้น เรี่ยวแรงที่เหลือเพียงน้อยนิดหายไปอีกจนแทบไม่แรง
เท่านี้ใช่ไหม...
แค่เท่านี้ใช่ไหมที่ชานยอลโทรมา เพื่อพาเขาไปรู้จักกับคนสำคัญคนนั้นสินะ
“ชานยอลอา แค่เมื่อเช้าพี่ยังเจ็บไม่พออีกหรอ”
เขาหัวเราะในลำคออย่างสมเพชตัวเอง แค่ฝันไปว่าอีกคนจะเป็นห่วงมากกว่านี้ ที่จู่ๆ เขาก็ออกมาโดยไม่บอกไม่กล่าว แต่เปล่าเลย ไม่เลยสักนิด
สำคัญตัวผิดไปรึเปล่านะอู๋อี้ฝาน...
T B C.
มาอัพในเด็กดีด้วยความรวดเร็ว บอกเลยว่าตอนนี้หมดสต็อคแล้วจ้า
ตอนต่อไปอาจรอนานหน่อย(สำหรับคนที่ติดตามอ่านเรื่องนี้)เพราะแต่งตามอารมณ์ OTL
สุดท้าย เมนท์ไม่เมนท์แล้วแต่จิตศรัทธา ถ้าเล่นทวิตแล้วอยากพูดถึงฟิคเรื่องนี้ก็อย่าลืมติดแท็ก #มินิแรงงานเถื่อน นะคะ
***แวะมาแก้ไขชื่อตัวละคร ที่อาจทำให้สับสน เราไม่ได้หมายถึงคิมฮโยยอน โซชินะคะ เลยตัดปัญหาการเข้าใจผิดโดยการเปลี่ยนชื่อซะเลย
ความคิดเห็น