คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 02 ชานยอล
Mini Series อู๋อี้ฝานแรงงานเถื่อน&น้องชานยอลคนน่ารัก (Kris x Chanyeol) : 02 ชานยอล
หลังจากทานข้าวเสร็จ อี้ฝานมีเวลาเหลืออีก 10 นาทีสำหรับเตรียมเข้าคลาสการแสดง ความกังวลเริ่มกลับมาอีกครั้งเมื่อคิดได้ว่ายังต้องเผชิญหน้ากับเด็กฝึกหัดคนอื่นและที่สำคัญตอนนี้เพื่อนของเขาก็ไม่อยู่แล้วเสียด้วย
อี้ฝานยืนหยุดอยู่หน้าห้อง มือหนายกขึ้นเตรียมที่จะดึงประตูเพื่อเปิดออก
"โอ้ย" ยังไม่ทันที่จะได้ทำอะไรก็มีคนจากด้านในผลักบานประตูออกมาเสียก่อน ผลก็คือประตูกระแทกโดนหน้าผากเสียเต็มแรง
"เห้ยย! ขอโทษครับ คุณเจ็บมากไหม ขอโทษจริงๆ TT " คุ้น...อี้ฝานมีความรู้สึกคุ้นกับเสียงนี้เหมือนเคยได้ยินมาจากที่ไหนมาก่อน เขาเงยหน้าขึ้นมองคนผิดที่ยืนก้มลงมามอง อี้ฝานมองหน้าอีกฝ่ายนิ่ง ส่วนอีกฝ่ายเองก็ไม่ต่างกัน
ชัดเลย...ชัดจริงๆ ว่าแล้วว่าทำไมถึงฟังดูคุ้นๆ เด็กหนุ่มตรงหน้าเขาคือคนเดียวกับที่ชนเขาเสียเต็มแรงที่หน้าตึกนี่เอง อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้
"อ้าว คุณเป็นคนที่ผมชนหน้าตึกนิ ขอโทษจริงๆ ไม่ได้ตั้งใจนะ T___T"
"......"
"นี่คุณ พูดอะไรหน่อยสิ อย่าเงียบแบบนี้ มันรู้สึกผิดยิ่งกว่าเดิมนะรู้ไหม"
"....." อู๋อี้ฝานได้แต่ยืนมองปากเล็กๆ ที่ขยับพูดไม่หยุด เขาไม่เข้าใจในสิ่งที่อีกฝ่ายพูดเลยแม้แต่นิดเดียว ฝ่ามือหนายกขึ้นขี้ที่ตัวเองก่อนจะชี้ไปที่อีกฝ่ายแล้วโบกมือปฎิเสธเพื่อพยายามจะสื่อว่าเขาฟังอีกฝ่ายไม่รู้เรื่อง ให้ตายสิ! ทำไมเขารู้สึกอึดอัดแบบนี้
"อะไรเนี่ย คุณ ผม ไม่ ... ไม่ใช่ ไม่อะไร อะไรอ่า TT"
“......”
“You not korea?” เขาหลุดหัวเราะออกมานิดหน่อยกับภาษาอังกฤษแปลกๆ ที่อีกฝ่ายพยายามสื่อ เด็กหนุ่มตรงหน้ายู่ปากแล้วบ่นงึมงำเป็นภาษาบ้านเกิดซึ่งแน่นอนว่าเขาฟังไม่รู้เรื่อง
“ขำไรวะ ก็ไม่ใช่ฝรั่งนิหว่า คนเกาหลีแท้ๆ เขาไม่เก่งภาษาอังกฤษซะหน่อย โด่วทำมาขำ ตลกรึไง”
“you've got beautiful eyes”
“หือออ”
อี้ฝานมองปฏิกิริยาคนน่ารักที่ดูจะเหวอๆ ไปกับประโยคภาษาอังกฤษที่เขาพูดออกมา เขาไม่รู้ว่าอาการแบบนี้เจ้าตัวจะรู้ความหมายหรือเปล่า แต่ดูจากหน้าตาแล้วเขาคิดว่าไม่...
"you've got a great smile"
"อ่าว เธอสองคนทำไมถึงมาอยู่หน้าห้องกันละ ไม่เข้าไปข้างในรึไง"
"นี่คืออู๋อี้ฝานหรือคริส เขาเป็นคนจีนพึ่งเข้ามาใหม่ยังไงก็ฝากดูแลกันด้วย ใครพอพูดภาษาอังกฤษได้ก็ชวนเขาคุยได้ คริสย้ายมาจากแคนาดาน่ะ" ทันทีที่พูดจบก็เกิดเสียงวิพากย์วิจารณ์ขึ้น โดยเฉพาะคนน่ารักของอี้ฝานที่ดูจะสนใจเขามากกว่าใคร
การเรียนในคลาสการแสดงเริ่มขึ้น นับว่าโชคดีอยู่บ้างที่อาจารย์สื่อสารภาษาจีนได้ ทำให้เขาไม่ต้องรู้สึกอึดอัดไปมากกว่านี้ รวมทั้งเด็กนักเรียนบางคนในห้องนี้ก็เป็นคนจีนจากที่เขาได้ยินเสียงพูดคุยกัน หากแต่คนพวกนั้นไม่คิดที่จะเข้ามาทำความรู้จักเขาเลยสักนิด
เขาแอบถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ ดวงตาคมก้มมองพื้น อี้ฝานไม่อยากที่จะสบตาใครเลยสักนิดในเวลานี้ เขาไม่ต้องการที่จะมองไปทางไหนก็มีแต่คนหลบสายตา ปฏิเสธไม่ได้จริงๆ ว่ามันทำให้เขารู้สึกแย่มากๆ
"นี่" แรงสะกิดน้อยๆ ที่เกิดขึ้นบริเวณไหล่ทำให้เขาจำต้องเงยหน้าขึ้น อ่าาา คนน่ารักของเขานั่นเอง แต่จะมีประโยชน์อะไรในเมื่ออี้ฝานฟังในสิ่งที่อีกคนพูดไม่รู้เรื่อง
"My name is Park Chanyeol" คำแนะนำตัวสำเนียงแปร่งๆ ดังขึ้นตามด้วยรอยยิ้มสดใส และพร้อมกับความอุ่นวาบอีกครั้งของวัน
"ชานยอล.." เขาพูดทวนชื่อของอีกฝ่ายอย่างไม่แน่ใจก่อนที่จะได้รับคำยืนยันเป็นการยกนิ้วโป้งขึ้นให้อย่างน่าเอ็นดู
สงสัยว่าวันนี้กลับไปที่หอเขาคงต้องเอาวิชาภาษาเกาหลีมานั่งทบทวนและเรียนล่วงหน้าด้วยตัวเองอย่างหนักซะแล้วสิ
T B C.
ไม่ต้องตกใจที่เห็นว่าอัพบ่อยนะคะ แค่มาเพิ่มตอนให้เท่าๆ กันกับในทวิตเตอร์เฉยๆ
เมนท์ไม่เมนท์แล้วแต่ศรัทธา หรือจะไปกรีดร้องในทวิตโดยติดแท็ก #มินิแรงงานเถื่อน ก็ได้ไม่ว่ากัน
ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็น