ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ตัวเธอขอฉันได้ไหม

    ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 8 ผู้อยู่ร่วมคนใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 7 ก.พ. 51


    บทที่ 8 ผู้อยู่ร่วมคนใหม่

     

    เธออยู่บ้านหลังนี้ได้เดือนกว่า แล้ว เพื่อนบ้านที่นี้เป็นมิตรมากเลย ไม่ต้องระแวงว่าจะมีขโมย เมื่อไม่กี่วันก่อน แคร์กับเทอเวอร์ก็มาฉลองการขึ้นบ้านใหม่ของเจนิเฟอร์ แคร์เป็นห่วง         เจนิเฟอร์มากทีเดียวเพราะอีกไม่นานก็จะถึงกำหนดคลอดแล้ว อีกอย่างช่วงที่เริ่มตั้งท้อง ก็เกือบแท้งอีก แถมเด็กยังเป็นฝาแฝดอีก ไม่รู้จะพูดยังไง

     

    นี้เจฟรู้ไหม เธอท้องครั้งนี้มันมีปัญหาเยอะทีเดียว ฉันอยากเตือนเธอว่า อย่าทำงานหนักมากนักแล้วอีกอย่างก็ อย่าหาเรื่อง เครียดมาใส่ตัวเข้าใจไหม จากที่ฉันดูอาการนะ ฉันว่า เธอเลือดจางมากทีเดียว ถ้าเกิดเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมาจะทำยังไง เธอเตือนเจนิเฟอร์ อีกหลายยกเรื่องนี้

     

     

    ตอนนี้ก็ใกล้คลอดแล้ว เรื่องงานเธอคิดว่าคงต้องเอาไว้ก่อน  เธอนั่งคิดถึงคำพูดของแคร์ที่เตือนเธอเอาไว้

     

     ติ๊ง ต๊องๆ

     

     ใครมานะ เธอรีบวางหนังสือที่กำลังอ่านอยู่แล้วเดินไปเปิดประตู คนที่ยืนอยู่หน้าประตูคือเอมิลี่ น้องสาวของอลัน

     

    สวัสดีจ้า เอมิลี่รู้ได้ยังไง.... ยังไม่ทันที่เจนิเฟอร์จะพูดจบ เอมิลี่ก็ตบหน้าเธอไปฉาดหนึ่ง

     

    เธอทำยังนี้ได้ไงรู้ไหมว่าทุกคนเขาเป็นห่วงเธอมากแค่ไหน  อลันแทบไม่เป็นผู้เป็นคนหลังจากที่เขากลับมาจากบ้านตากอากาศเขาบอกเรื่องเธอให้ทุกคนรู้ เขากลับไปที่บ้านนั้น  แต่เธอไม่อยู่แล้ว  ตอนนี้เขาไม่ยอมทำอะไรเลย  แทบไม่เป็นผู้เป็นคน เธอรู้บ้างไหม เอมิลี่ระบายโทสะที่เธอต้องเห็นพี่ชายเป็นแบบนี้ใส่เจนิเฟอร์

     

    แล้วเธอคิดไหมว่าเขาทำอะไรกับฉันบ้าง ถ้า....เธอ...คิดว่า...ฉัน.. ภาพเบื้องหน้าของเจนิเฟอร์เริ่มบิดไปบิดมา หน้าของเอมิลี่ค่อยๆหายไป แล้วทุกอย่างก็มืดลง

     

    ว้าย เจนิเฟอร์เป็นไรไป  เอมิลี่รีบเข้าประคองตัวเธอก่อนที่จะถึงพื้น

     

     ผ่านไปนานทีเดียวกว่าที่เจนิเฟอร์จะฟื้น เอมิลี่นั่งอยู่ที่โซฟาอีกด้านหนึ่ง

     

     ขอโทษนะ ฉันโทรไปหาแคร์แล้ว เธอด่าฉันชุดใหญ่เลย ขอโทษนะฉันไม่ได้ตั้งใจ มันหน้ามืดไปหน่อย  เอมิลี่ รีบขอโทษขอโพ  เธอทันทีที่เธอฟื้น

     

     ไม่เป็นไรหรอก เดียวก็ดีขึ้นเอง เธอรีบบอกก่อนที่เอมี่รี่จะรู้สึกผิดไปมากกว่านี้ แล้วนี้เธออยู่ที่นี้คนเดียวจริงเหรอ เธอเริ่มถาม

     

     ก็ไม่เชิง มีแม่บ้านมาวันเว้นวัน แล้วก็คนสวนมาอาทิตย์ละสามครั้ง เจนิเฟอร์บอก

     

    จะบ้าเหรอ ท้องแก่ขนานนี้อยู่บ้านคนเดียวเธอต้องบ้าไปแล้วแน่เลย เอางี้ให้ฉันมาอยู่ด้วย นะ  ฉันจะได้อยู่ดูหลานด้วย  อีกอย่างฉันอยากจะออกห่างๆ จากแม่ซะบ้าง จะได้ทำงานของตัวเองได้อย่างเต็มที่ เอมิลี่รีบบอกทันที

     

    เอาสิก็ดีเหมือนกัน แต่ฉันต้องของร้องเธอว่าอย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครทั้งสิ้น ทั้งอลัน คุณลุงแล้วก็คุณป้าด้วย  ห้ามบอกเด็ดขาดว่าเธอมาอยู่กับฉัน  เข้าใจไหม  เธอรีบสั่งห้ามทันที เพื่อเป็นการป้องกันความลับของเธอเอาไว้

     

    เย็นวันนั้นเอมิลี่ก็ย้ายมาอยู่ที่บ้านของเธอ ข้าวของเครื่องใช้ของเธอมีเยอะทีเดียว ส่วนใหญ่ก็เป็นอุปกรณ์วาดรูป เอมิลี่เป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงมากทีเดียวในตอนนี้เธอเริ่มวาดภาพมาตั้งแต่เด็ก เธอฉนัดวาดภาพเหมือนของสัตว์ และภาพวิวท์ทิวทัศน์  ภาพของเธอเป็นที่นิยมมาก มีหลายครั้งที่เธอต้องเดินทางไปวาดรูปที่ต่างประเทศเป็นเดือนๆ

     

     

    นี้ เอมิลี่ เอาของไปเก็บที่ห้องรับแขกเลยนะ เดียวฉันทำอาหารก่อน แล้วค่อยลงมากินกัน เจนนิเฟอร์บอกเอมิลี่ที่พึ่งมาถึงหน้าประตู

     

     กว่าที่เอมิลี่จะจัดข้าวของเสร็จก็เกือบสองทุ่ม หลังอาหารพวกเธอคุยกันนิดหน่อยก่อนที่จะขึ้นนอน

     

    เฮ เจฟของจะหมดแล้วนิ ไม่ไปซื้อเหรอ เธอถามหลังจากที่เดินสำรวจตู้เย็น  และก็ชั้นเก็บอาหาร

     

    ไปสิ ไว้พรุ่งนี้ก่อนแล้วกัน เธอไปด้วยกันไหมละ เจนิเฟอร์ตอบ อืม  งั้นก่อนไปสักชั่วโมงปลุกฉันหน่อยแล้วกันนะ  ความคิดที่จะให้ทั้งคู่ได้เจอกันเริ่มของเอมิลี่เริ่มแล่นอยู่ในหัวเธอ

     

    พรุ่งนี้ต้องโทรบอกคุณแม่ซะแล้ว ยังไงซะต้องให้สองคนเจอกัน แบบบังเอิญเป็นดีที่สุด   เอมิลี่เป็นคนที่ทุกคนในบ้านเรียกว่าจอมวางแผนใหญ่ของครอบครัว แต่แผนเธอน้อยครั้งนักที่จะไม่เป็นไปตามที่เธอต้องการ หลังจากที่เธอคิดแผนได้ เธอโทรวางแผนกับแม่และบอกวิธีการทุกอย่าง ก่อนที่จะกลับไปวาดภาพต่อ


    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

    ขอโทษที่หน้าไปซะหลายวันนะค่ะ  
    พอดีว่าเรื่องวุ่นๆ ในชีวิตมีมาไม่ขาดสาย
    ทั้งเรื่องเรียน เรื่องเพื่อน  แล้วก็เรื่องตัวเอง
    เหอะๆๆ  แต่ยังไงก็จะพยายามมาอัพจนจบให้ได้ค่ะ

    ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่าน นิยายเรื่องแรกของเรานะค่ะ
    ขอบคุณจากใจเลย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×