รักสุดวุ่นของยัยจุ้นจอมเจ๋อ

1

จุดเริ่มต้นแห่งความซวย

แม่!!! วันนี้มีอะไรกินอ่ะ ^^

ฉันแทบจะวิ่งเพราะกลิ่นหอมของอาหารที่แม่ฉันทำ เพราะอะไรน่ะหรอก็เพราะแม่ฉันทำอาหารอร่อยน่ะซิ ขนาดหมายังกินเลย ^^ (เปรียบเทียบทุเรศจริงๆเล้ย! ==)

อย่าวิ่งซิก้อนเดี๋ยวก็ตกมาตาย แขน ขาหักพิการกันพอดี ชั่งเป็นคำเตือนที่แสนเพอร์เฟ็กมากจริงๆเล้ย

ล้อเล่นน่า วันนี้กับข้าวก็มีนี่ไง แต่ด แต๊ด ข้าวไข่เจียวเห็ดเข็มทองของโปรดก้อนไง ว้าว! *0* ข้าวไข่เจียวสูตรมนุษย์ต่างดาวเรียกพี่ เป็นของโปรดฉันเองค่ะ สูตรเนี่ยหมาไม่เมินนะค่ะ 555+

โฮ~ แม่ไม่เวิกเลยอ่ะทำให้แต่ของโปรดยัยก้อนแล้วของผมล่ะ ไอ้พี่หินสุดแสนจะปากสุนัขมาปุ๊บยังไม่ได้ทันได้แปรงขี้ฟันพี่แกก็พูดแถมกลิ่นมาแต่ไกล (อี้~ เหม็นเป็นบ้าเลย อย่างมากก็ได้แค่ด่าในใจแหละค่ะขืนต่อกลอนกับพี่แกก็ได้เป็นกวีเอกกันพอดี เผอิญไม่อยากดัง ==)

เอาเถอะน่ากินๆเข้าไปเถอะไม่ตายหรอก

ก็ใช่น่ะซิไม่ตายหลอกแต่ตายจริงๆใช่ม่ะ

ก็รู้นี่ ^^

ไอ้ก้อน ~o~ ฉันกับไอ้พี่หินไม่เคยพูดดีด้วยกันซักครั้งอย่างมากที่พูดดีๆด้วยก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน (เฮ้อ~ เซ็งเป็นบ้าเลย)

2 คนนี้บริหารปากแต่เช้าเลยนะ ^^ คุณพ่อ พ่อที่แสนดีที่สุดของฉันมาแว้ว! ดีใจจัง

พ่อ...ไงค่ะเมื่อวานกลับดึกเชียว ไปไหนมาหรอค่ะ!!!  ฉันพูดขณะที่ไอ้พี่หินจอมแสบตักข้าวไข่เจียวของฉันเข้าปากตุ่ยๆ )-๐-(     (โสโครกสุดๆขี้ฟันก็ไม่ยอมแปรง แหวะ! จะอ้วก)

พ่อเปล่ากลับดึกซักกะหน่อย หนูน่ะแหละที่หลับก่อนพ่อจะมาซะอีก อ้าว! ไงงั้นล่ะฉันว่าฉันไม่ได้พร่อยหลับไปก่อนซักกะหน่อย พ่อละเมอเปล่าเนี่ย งงนะ #_#

เอาเถอะรีบกินข้าวไปเรียนดีกว่า ของพ่อกาแฟนะแม่ หลังจากที่พ่อพูดกับฉันและไอ้พี่บ้าปากมากเสร็จพ่อก็หันไปพูดกับแม่ต่อ

ว่าแต่...วันนี้แกไปโรงเรียนวันแรกใช่ป่ะ ไอ้พี่หินปากเหม็นพูดขึ้นพร้อมกับตักข้าวไข่เจียวสูตรมนุษย์ต่างดาวเรียกพี่เข้าปาก  )=๐=(

ช่าย...มีไยหยอ ฉันพูดทั้งๆที่ปากยังเต็มไปด้วยข้าวไข่เจียวของฉัน )o๐o(:;

ก็เปล่าแค่อยากเตือนว่าโรงเรียนเนี่ยไม่เหมือนใครไอ้พี่บ้าตัวเหม็นพูดด้วยสีหน้าจริงจังสุดๆ (เอะ! ชักสงสัยแล้วนะ ๐o)

ไม่เหมือนใครยังไงหรอ ^^ แม้ก็คนมันสงสัยนี่หน่าไม่ให้อยากรู้ได้ไงเล่า

รู้สึกว่าอาการอยากรู้อยากเห็นของแกกำลังกำเริบแล้วนะ ไอ้พี่หินจอมขี้เก๊กพูดด้วยสีหน้าเอือมสุดๆ (หืม~ ไอ้พี่หินด่ากันอย่างงี้เลยหรอเดี๋ยวแม่ก็เอาไข่เจียวยัดปากให้ติดคอตายซะหรอก ชิ!)

ก็พี่มาพูดให้ฉันอยากรู้ก่อนทำไมอ่ะ!!! ฉันเถียงจนคอมีเส้นเอ็นโผล่ออกมาประชันเสียงกับไอ้พี่บ้า

ทำไมจะฆ่าฉันหรือไง เหอะ!น่าน! รู้ทันอีก==

ไม่พูดกับพี่แล้ว ไปเรียนดีกว่าชิ! ฉันพูดขณะที่กำลังจะลุกออกจากเก้าอี้ที่แสนนุ่มนวลแต่ก็ต้องสะดุดกับไอคำที่พี่หินพูด

ไปแล้วกลับมาให้ครบ 32 ด้วยล่ะโชคดี

หมายความว่าไงเนี่ย! อาการฉุดแกมสงสัยเริ่มออก

ก็หมายความอย่างที่พูด เท่านั้น เท่านั้นอ่ะนะที่จะบอก ฉันล่ะกลุ้มกับไอ้พี่ชายคนนี้จริงๆเล้ย  ==;;

เอาเถอะน่าไปได้แล้วแต่ก็ระวังตัวด้วยล่ะ เอาอีกแล้วจะพูดอะไรก็พูดมาซิมาทำเป็นพูดเป็นนัยต์ๆอยู่นั่นแหละรำคาญนะโว้ย!

แต่ฉันก็ไม่ได้อะไรกับคำพูดนั้นมาก เพราะอีก 15 นาทีก็เข้าเรียนแล้วน่ะซิ ฉันรีบติดกระสวยอวกาศที่ฝ่าเท้าน้อยๆของฉันเผื่อว่าจะไปถึงโรงเรียนเร็วๆก่อนที่จะโดนทำโทษ แฮะๆ ^^แต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะอะไรน่ะหรอก็อาการความจุ้นแกมเจ๋อมันโผล่ออกมาน่ะซิก็ข้างหน้าเค้ามุงดูอะไรกันอยู่ก็ไม่รู้ แหม~ ความอยากรู้อยากเห็นก็พุ่งน่ะซิค่ะ ฉันก็เลยขอเดินเข้าไปแจมด้วย แต่ก็ต้องหยุดชะงักอีกทีและอีกครั้งที่ความเจ๋อพุ่ง เพราะด้านหน้าของฉันตอนนี้ มีเด็กถูกจับเป็นตัวประกันน่ะซิและเด็กผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่นเป็นน้องบ้านตรงข้ามฉันนี่เอง เอาแล้วซิฉันจะช่วยน้องเค้ายังไงดีล่ะเนี่ย

  สถานการณ์กำลังวุ่นสุดๆ แล้วจะเอายังไงเนี่ย อ๋อ~ นึกออกแล้วโทรแจ้งตำรวจไงแต่มีใครโทรแจ้งหรือยังเนี่ยถามป้าข้างๆนี้ดีกว่า

เอิ่ม...ป้าค่ะไม่ทราบว่ามีใครโทรแจ้งตำรวจหรือยังค่ะ ฉันถามแต่ฉันก็ต้องหงายท้องตึงหลังจิ้มดิน ก้นชี้ฟ้าเพราะคำตอบของป้าคนนี้ทำเอาฉันไม่อยากยุ่งกับคนแก่อีกเลย==;;

อ๋อ~ ที่เปลี่ยนผ้าอนามัยน่ะหรอไม่มีหรอก แล้วทำไมไมเเปลี่ยนตั้งแต่อยู่ที่บ้านล่ะจ๊ะ ฉันว่าไม่ค่อยเกี่ยวกับคำถามที่ถามไปเมื่อตะกี้เลยนะเนี่ย =*= ไม่ถามป้าคนนี้แล้วไปถามพี่ผู้ชายคนนั้นดีกว่า ฮิๆ(หล่อซะด้วยคนนั้นน่ะ) ผิวขาว ผมสีน้ำตาลอ่อน หน้าตาออกไปแนวเกาหลีนิดๆ จมูกโด่งเป็นสัน ตัวสูงยังกับนายแบบ อ้าก!!! หล่อกระชากใจสุดๆเลยอ่ะ(พูดแล้วเลือดกำเดาจะพุ่ง ^^)

ขอโทษนะค่ะพี่สุดหล่อไม่ทราบว่ามีคนโทรแจ้งตำรวจหรือยังค่ะ ฉันพูดด้วยท่าทีแสดงอาการว่าฉันเป้นผู้หญิงที่น่ารัก มารยาทดีสุดๆ แต่ก็ต้องหงายเป็นรอบที่ 2แกมอยากจะชกหน้าไอ้หมอนี่สุด เมื่อพี่ท่านพูดว่า

ต๊าย! เธอว่าใครหล่อย่ะนังแห้งแดดเดียว ไงล่ะค่ะ แทบหงายไหมล่ะค่ะ เฮ้อ~ โลกนี้ยังมีคนที่เพียบพร้อมอยู่ไหมเนี่ย =*=

ขอโทษนะค่ะ แต่ที่คำถามที่ฉันถามไปเนี่ยเมื่อไหร่จะได้คำตอบค่ะ คุณพี่คากิ 555+ สะใจจัง อยากมาด่าฉันก่อนทำไมเล่า รู้จักแม่น้อยไปซะแล้ว ^^

นัง...

คำตอบ! ฉันแน่นเสียงเพื่อให้ดูน่าเกรงขามสุดๆ ทำเอาพี่ท่านหน้าเหวอไปเลย 555+สะใจวัยกระเตาะจริงๆ

ยัง...ยังไม่มีใครโทร พี่แกตอบด้วยสีหน้าเซ็งสุดๆ ที่ด่าแพ้ฉัน

ก็แค่นั้น ขอบคุณสำหรับคำตอบนะ ^^ ฉันบอกขอบคุณพรางควานหาโทรศัพท์คู่ใจ แล้วกดไปที่เบอร์191

ฮัลโหล นั่นสถานีตำรวจใช่ไหมค่ะ

(ครับ) ว้าย! > < เสียงหล่อชะมัดเลย แต่ฉันจะมาบ้าผู้ชายตอนนี้ไม่ได้นะต้องช่วยน้องคนนั้นก่อน

คือว่าตอนนี้มีคนเมาโซดาจับเด็กเป็นตัวประกันค่ะ!!

(ครับ แล้วที่เกิดเหตุอยู่ที่ไหนล่ะครับ)

เอ่อ...ที่หน้าปากซอยบ้านฉันเองค่ะ ฉันตอบไปด้วยความมั่นใจสุดๆ แต่ก็เหมือนโดนค้อนทุบหน้า เมื่อคุณตำรวจเสียงหล่อพูดว่า

(แล้วผมจะไปรู้ไหมครับว่าหน้าปากซอยบ้านคุณอยู่ที่ไหนเหอะ!) แป่ว! เขาโง่ หรือว่าฉันเซ่อกันแน่เนี่ยก็ที่เกิดเหตุมันอยู่หน้าปากซอยบ้านฉันจริงๆนี่หว่า -*-

(เอาใหม่นะครับที่เกิดเหตุเนี่ยอยู่ที่ไหนครับ ผมหมายถึงถนน ซอย อำเภอ เขต อะไรประมาณนี้น่ะครับ) อ๋อ~ที่แท้ก็ให้บอกที่เกิดเหตุพวกซอย ถนน อะไรประมาณนี้ แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่ทีแรก โง่เปล่าฟะ (เธอนั่นแหละที่โง่ ยัยก้อนข้าว -*-) ระหว่างที่ฉันบอกสถานที่เกิดเหตุอยู่นั้น ฉันก็เหลือบไปเห็นว่าไอ้คนเมาโซดานั่นอยากได้ข้าว มันตะโกนว่าหิวข้าว ฉันก็เลยบอกคุณตำรวจเสียงเท่คนนั้นให้มาเร็วหน่อยคุณตำรวจก็รับปากว่าจะมาให้เร็วที่สุด

 เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมงกว่าก็สำเร็จไปอย่างสมบูรณ์ แต่เบื้องหลังความสำเร็จนั่นฉันแทบตายแน่ะค่ะเพราะอะไรก็ไปอ่านต่อกันดีกว่า   
        ++ก่อนหน้านั้น  1 ชั่วโมง++

นาย นายใจเย็นๆก่อนนะนี่ฉันเอาข้าวมาให้ มากินข้าว

โธ่โว้ย! เมื่อไหร่ตำรวจจะมาซักทีเนี่ย ช้าจริงๆเลย ส่วนฉันนะตอนนี้กำลังเกลี่ยกล่อมคนเมาโซดาอยู่ค่ะ (เป็นไงเก่งใช่ไหมล่ะ 555+)

ไม่ต้องมายุ่ง นังแห้งแดดเดียวอย่ามายุ่งกับฉัน

เฮ้ย! นายพูดอย่างงี้เอาซักหมัดแม่ะ แต่รู้สึกว่าคำนี้คุ้นๆนะ อ๋อ~ O๐O ที่แท้ก็คำพูดของพี่คากินี่เอง แต่ว่ามันเป็นญาติฝ่ายไหนของพี่คากิเนี่ย =*= เอาเถอะชักเผือก (ยังมีอารมณ์จะเล่นอีกเนอะ -*-X) ไว้ก่อนไปเกลี่ยกล่อมหมอนั่นต่อดีกว่า

 'เอ้า! ข้าวผัดหูฉลามอย่างงี้  น้ำสตอเบอร์รี่อย่างงี้  ขนมหวานก็มี.....' 
'จริงหรือเปล่า'  มันตะโกน นี่! อย่ารู้ดีมากนักได้ไหมเนี่ย ><
'จริงเดะ ไม่เชื่อก็เดินมาดูเดะ' ฉันแอบต่อรองนิดๆ พรางยื่นถุงให้มันเดินมาดู
'ไม่!!! ฉันจะให้เธอเดินมาเปิดข้าวนั่นให้ฉันดู' โว้ย! มากเรื่องจริงๆ นี่มันแกล้งเมาเปล่าเนี่ยฉลาดชะมัด เอะ! หรือว่าฉันโง่กันนะเนี่ย งง? 
'เออ ก็ได้แต่ปล่อยเด็กก่อนเดะ'ฉันก็พยายามต่อรองอยู่อย่างนั้น
'นี่ยัยแห้ง ฉันบอกให้เดินมาก็เดินมาดิว่ะ' 
เรี่องมากนักนะไอ้เต่าเหม็น ชิ! 
ฉันเดินไปหามันด้วยท่าทีว่ากล้าๆ กลัวๆ สั่นๆ ยังไงก็ไม่รู้บอกไม่ถูก แต่เพื่อความเป็นคนเก่งในสายตาผู้อื่นฉันทำได้ทุกอย่างเลยค่ะ TToTT
'เอ้านี่ไงปล่อยเด็กก่อนเดะเดี๋ยวเปิดให้ดู'
ตอนนี้ฉันหยุดอยู่ตรงหน้าอันโสโครกของมันเรียบร้อยแล้ว อี๋~ เต่าเหม็นเป็นบ้าเลยนี่คงจะไม่ได้อาบน้ำหลายวันอ่ะเดะเนี่ย ถึงได้โสขนาดเนี่ย แหวะ! =O=

'' '' '' '' '' ''