คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : GOT7 : 17
#Mark Part #
นัวเล็ในอ้อมอผมร้อไห้นหลับไปไ้ไม่นานนี่เอ ผมนั่มอหน้าแบมแบม้วยวามรู้สึหลาหลาย ผมพยายามถามัวเอหลายๆรอบว่าผมรัเ็นี่ริๆหรือแ่ิะแ้แ้นเบลันแน่ แ่ผม็ยัไม่สามารถหาำอบให้ัวเอไ้อยู่ี
แ่ถ้าลอิว่าแบมแบมเป็นอะไรไป หรือ้อเสียใ ผมเอ็ทนไม่ไ้เหมือนัน ผมไม่รู้ว่าวามรู้สึนี้มันเรียว่าวามรัหรือวามผูพันธ์ันแน่
“อืมมมมม “นัวเล็ยับัวมาอผมแน่นมาึ้น พร้อม่อยๆลืมาึ้นมอผม
“นี่ผมำลัฝันอีแล้วใ่ไหมฮะ ถึไ้เห็นฮยออยู่รนี้ “ แบมแบมถามผม้วยแววาใสื่อที่ผมอบมอ
“่อไปนี้มันะไม่เป็นแ่วามฝันอีแล้วหละ ฮยอสัา “ ำอบอผมทำให้นรหน้ายิ้มว้าออมา แ่็้อรีบหยุบยิ้มลเพราะรู้สึเ็บ
“มุมปาแบมไปโนอะไรมา อย่าบอนะว่าฮยอ..... “ ผมถาม้วยวามใเมื่อสัเุีๆรมุมปาแบมแบมที่เป็นรอย้ำ
“ไม่ใ่นะฮะ ฮยอไม่ไ้เป็นนทำ แบมแุ่่ม่ามเผลอัปาัวเอเท่านั้นเอฮะ “ แบมแบมทำาโพลารีบอธิบายอย่าลนลาน
“แบมิว่าฮยอไม่รู้ใ่ไหม ว่าแบมำลัโห” ผมถามลับไป้วยเสียเย็นๆแบบที่รู้ว่าะสามารถทำให้แบมแบมลายวามริออมาไ้
“ือ ือว่า ผม ......”
~ 1 Step & 2 Step Girl ~ Everybody wanna makes that noise ~ โมู ทาัที Hands up ~
~ ยอี โมยอ Hands up ~ ิลรึล ิลรึล พียอรา~
เสียโทรศัพท์อผมที่ัึ้น ทำให้แบมแบมถึับถอนหายใอย่าโล่อ ผมไม่ยอมปล่อยไป่ายๆหรอนะ ผมรีบว้าัวแบมแบมไว้ในอ้อมอ่อนที่นัวเล็ะหนีไปไ้
“รับ ินยอฮยอ “ ผมรับสายเมเนเอร์ินยอที่พ่วำแหน่พี่ายที่แสนีอพวผมไป้วย
“มาร์ นายิ่อแบมแบมไ้รึเปล่า ฮยอ้อมาิ่อานที่อีเมือนึ เมื่อเ้าเลยไม่ไ้แวะเ้าไปหาที่หอพั แ่ฮยอโทริ่อแบมแบมไม่ไ้เลย ไม่รู้ว่าเป็นอะไรรึเปล่า พึ่ออาโรพยาบาลมา้วย “ินยอฮยอพูรัวมาเป็นุ้วยวามเป็นห่ว ลัวนัวเล็ที่พึ่ออาโรพยาบาละเป็นอะไรไป
“แบมแบมอยู่ับผมฮะินยอฮยอ ไม่้อห่ว รับผมไม่ไ้ลับ LA รับๆ สวัสีรับ “ ผมวาสายาินยอฮยอแล้วหันลับมามอำเลยรหน้าที่อนนี้เริ่มหน้าี ทำให้ยิ่มีพิรุธเ้าไปให่ แบมแบมำลัปิบัอะไรผมแน่ๆ
“โทรศัพท์นายไปไหนแบม ินยอฮยอบอว่าโทรหาั้แ่เ้าแล้วแ่ิ่อไม่ไ้เลย “ ผมสัเุแบมแบมที่อนนี้ำลัลืนน้ำลายอย่าลำบา
“เอ่อ ือ โทรศัพท์ผมหายรับ ไม่รู้ว่าทำไว้ที่ไหน “แบมแบมอบำถามผมแล้ว้มหน้าหลบา เ็นี่โหไม่เ่ริๆ
“ั้นเี๋ยวฮยอหาให้เอ “ ผมพูบ็เปิโปรแรมเพื่อใ้้นหาโทรศัพท์อแบมแบม
“อย่านะฮะ “แบมแบมะโนออมาเสียัแล้วพยายามแย่โทรศัพท์ไปามือผม
“โอเๆ ไม่หา็ไ้ แ่นี้ไม่เห็น้อโวยวายเลย ไปอาบน้ำไ้แล้วเรา เี๋ยวลไปิน้าวัน “ แบมแบมยอไปอาบน้ำามำสั่ผม แ่็ยัไม่วายมอลับมาที่ผมบ่อยรั้อย่าหวาระแว
เมื่อแบมแบมเ้าห้อน้ำไปเรียบร้อยแล้ว ผม็เ้าโปรแรม้นหาโทรศัพท์มือถืออแบมแบมทันที
รอไม่นาน หน้าอ็ปราื่ออที่อยู่อโทรศัพท์ในอนนี้ *Fin Club* ั้นเหรอ
เมื่อืนแบมแบมไปที่นั่นแล้วเป็นนพาผมลับมาสินะ แล้วทำไมโทรศัพท์ถึไปอยู่ที่นั่น หรือว่าทำไว้ แ่เรื่อนี้แม่แบมแบมเป็นนื้อให้ หมอนั่นรัษาะาย เพราะนานๆทีุพ่อุแม่อแบมแบมะให้อวัลูายสัรั้
“แบม ิน้าว้าบนแล้วันนะ แบมยัไม่หายี เี๋ยวฮยอลไปื้อให้ “ ผมะโนบอนัวเล็ที่อยู่ในห้อน้ำ
“ยัไ็ไ้ฮะ ฮยอรีบมานะรับ “ เสียใสอบลับมาพร้อมับเสียฟับัว
“รับ รับ “ ผมอบรับแล้วรีบเินออมาาห้อ เพื่อึ้นแท็ี่ไปที่ที่ะลายวามสสัยอผมไ้
@Fin Club
“ เอ่อ อโทษนะรับ ร้านยัไม่เปินะรับ “ เสียพนัานที่ำลัวาบริเวหน้าลับร้อทัึ้นเมื่อเห็นผมำลัะเินเ้าไป้านใน
“ผมมาหาอรับ เมื่อืนน่าะทำไว้ เป็นอสำั “ผมอบลับไป่อนะเินเ้าไปในลับโยไม่ไ้รอฟัำอนุาิาพนัาน
“ลูพี่ นั่นมันไอ้เ็เวรหัวแนี่หน่า นี่มันลับมาให้ระทืบถึที่เลยหวะ “ เสียวนประสาทที่ัึ้นทำให้ผม้อมอแล้ว็้อประหลาใเมื่อหนึ่ในสอนนั้นำลัใส่นาฬิาแบบเียวับที่ผมเยื้อให้แบมแบม ผมำไ้
“ไไอ้น่าอ่อน ะเอาอมาให้พวันเพิ่มหรือว่าะมาให้ระทืบเล่นแ้เ็วะ 55555 “ เอาอมาให้เพิ่มั้นเหรอ
“แล้ววันนี้มานเียวเหรอวะ ไอเปี๊ยน้อายแมันไปไหน อย่าบอนะว่าโนบแ่ทีเียวถึับเ้าโรพยาบาลเลย อ่อนหวะ 5555“ โนบั้นเหรอ แผลที่ปาแบมแบมที่ผมเห็นเมื่อเ้าฝีมือไอพวนี้ินะ อย่าอยู่เลยมึ !!!
“ พลั๊!!” ผมอบำถามพวมัน้วยหมัหนัๆเ้าไปที่หน้าเ็มๆ ทำเอาพวมันถึับเไปนโ๊ะล้มระเนระนา
“ไอนี่วอนะละ เฮ้ย วันนีู้้อระทืบมันให้ไ้ ัารมัน “ สิ้นเสียำสั่อนที่เป็นหัวหน้า ็มีลูระ๊ออพวมันออมาา้านในร้านอี 5 น เ้ามาล้อมผมไว้ทุ้าน
ผมไม่พูพร่ำทำเพล พุ่เ้าหาพวมันทันที อารม์ผมอนนี้สามารถ่าพวมันไ้้วย้ำ แ่ผมนึไปถึอนที่แบมโนไอสารเลวพวนี้ทำร้าย ผม็อยาะย้ำพวมันให้เละามือแล้ว
ไม่ถึ 15 นาที พวมันทุน็ลไปนอนมอเลือบนพื้น ่าาผมที่มีแผลเพียเล็น้อย ผมเินเ้าไปหาไอัวที่เป็นหัวหน้า เพราะอยาะ้ำอีัทีสอทีให้หายแ้น
“มึใ้มือไหนบเมียู !! “
“ผะ ผม ผมอโทษรับ ผมไม่ล้าอีแล้ว อย่าทำอะไรผมเลย “ ไอหัวหน้ามันยมืออร้อผม
“ูถามว่ามือ้าไหน “ ผมถามลับไปอีรั้้วยเสียเรียบๆ ทว่าลับแฝ้วยวามอำมหินฝ่ายร้าม้อรีบยื่นมืออมา
“ร๊อบบบบบ “
“อ๊า “ เมื่อรู้ว่าเป็น้าไหน ผม็ัารหันิ้วมันอย่าแร เมื่อพอใแล้ว ผมึ่อยๆถอนาฬิาและหยิบโทรศัพท์อแบมที่อยู่ในระเป๋าเสื้อมันออมา
ผมเินออมาาลับ้วยวามรู้สึรุรุ่น ที่ริผมอยาะ่าพวมัน้วย้ำ ถ้าไม่ิว่าะไม่ใ่ผมนเียวที่เือร้อน แ่ปาร์ินยอฮยอและุพ่อุแม่ผมอาะเือร้อนไป้วย
ผมลับเ้ามาที่หอพัพร้อม้วยถุสุี้ร้อน 2 ถุ ที่แวะื้อ่อนลับเ้ามา เพราะ Fin Club ับหอพั อยู่ใล้ๆัน ึทำให้ผมใ้เวลาในารเินทาไม่นานมานั
“ฮยอ ทำไมหายไปนานัฮะ หน้าฮยอ ทำไม “ แบมแบมมอหน้าผม้วยวามใและเ้าใทุอย่ามายิ่ึ้นเมื่อผมยื่นโทรศัพท์ืนให้นัวเล็
“ฮยอลับไปเอามาทำไมฮะ ผมไม่ไ้อยาไ้ ฮยอไปสู้ับนพวนั้นทำไมฮะ ผมไม่อยาให้ฮยอเ็บัวแบบนี้ ถึะ้อเสียอะไรมาว่านี้ผม็ยอม ถ้านั่นทำให้ฮยอไม่้อเ็บ ถ้ามันทำให้ฮยอปลอภัย ทำ..... “ ผมว้าัวนัวเล็เ้ามาอ เมื่อเริ่มเห็นน้ำาที่ำลัะเอ่อล้นออมาาำพูพวนั้น
“ฮึ ฮึ ฮยออย่าทำแบบนี้อีนะฮะ ผมทนไม่ไ้ถ้าฮยอเป็นอะไรไป ฮึ ฮืออออ “ นัวเล็ปล่อยโฮออมาอย่าอัอั้น
“ฮยอ็ทนไม่ไ้เหมือนัน ถ้ามีใรมาทำร้ายแบมแบบนี้อี “ ผมอบออไปทำให้นัวเล็ยิ่ร้อไห้หนัึ้นอี เฮ้อ ็ัวเล็น่าปป้อแบบนี้ะไม่ให้ผมโมโหเวลามีนมาทำร้ายไ้ยัไัน
“ู่ว์ไม่ร้อแล้วนะรับ ฮยอ็ไม่ไ้เป็นอะไรสัหน่อย เลิร้อไห้แล้วเรามาิน้าวันีว่า นะรับ “ ผมพู้วยน้ำเสียอ่อนลแล้วบรรเ็น้ำาบนหน้านหัวเล็อย่าเบามือ
# End Mark Part #
ความคิดเห็น