[Vampire]The Memory warz... อุบัติรัก!ในสงครามข้ามเผ่าพันธุ์

ลำดับตอนที่ #2 : #Intro# เดินทางสู่อีกโลกหนึ่ง....

'บางที....ความมืดไม่ได้เลวร้ายเสมอไป'

#memoryZlove#

#Intro#

[เดินทางสู่อีกโลกหนึ่ง....]

 

    แสงจันทร์ที่สาดส่องลงมากระทบในป่าทึบรวมถึงร่างเล็ก บอบบาง แต่ดูทะมัดทะแม่งและคล่องแคล่ว ขาเรียวทั้งสองข้างถูกสั่งจากสัญชาติญาณการเอาตัวรอดจากเหล่ายากูซ่าที่วิ่งตามล่าเธอมาตลอดตั้งแต่บิดาเธอเสียไปได้ไม่นาน.....

เชื่อเถอะ....ว่าเธอน่ะชินกับเหตุการณ์แบบนี้ที่เกิดขึ้นทุกๆวันแล้วล่ะ

''เฮ้ยย! หยุดนะ''เสียงเหล่ายากูซ่าในชุดกิโมโนนับสิบที่วิ่งกระท้อนกระแท่นตามจี้เธอมาราวชั่วโมง เสียงนี้ ทำให้เธอต้องเร่งความเร็วอีกเท่าตัว

เธอรู้ดีว่า'นายใหญ่'ของพวกยากูซ่าที่ต่างนับถือนั้นต้องการตัวเธอ แต่เธอก็ไม่รู้ว่าจะเอาตัวเธอไปทำอะไรกันแน่

ถึงแม้จะเหนื่อยหอบ แต่ทว่าร่างเล็กจะยอมแพ้ง่ายๆ เธอวิ่งสุดแรงเกิดไม่มองตราม้าตราเรือ จนกระทั่ง.....

แควก!!

''โอ้ยยย!!'' เสียงแหลมหวานเปล่งออกมาอย่างเจ็บปวดรวมการแสดงออกทางสีหน้าของเธอ แต่ถึงกระนั้น เธอก็ยังวิ่งต่อไปยังเบื้องหน้าด้วยความลำบาก

''ไม่นะ!''เสียงแหลมหวานเปล่งออกมาอีกครั้ง เมื่อเธอคิดว่าจุดจบเธออาจจะอยู่ไม่ไกล เบื้องหน้าของเธอเป็นหน้าผาที่สูงชัน ในใจเธอโทษพระเจ้าที่ไม่ปราณีเธอเลย....

หน้าหวานแสดงถึงความวิตกกังวลและกลัวอย่างเห็นได้ชัด ร่างเล็กคิดได้ว่า มีแต่ ตาย กับ ตาย เท่านั้น ความลังเลในการตัดสินใจว่า จะโดนพวกยากูซ่าจับตัวไป กับ โดดลงเหวบนหน้าผาสูงชันขนาดนี้

''แกหนีไม่พ้นแล้ว หึ!~''เสียงหนึ่งในสิบของเหล่ายากูซ่าเปล่งขึ้นมาด้วยความเหนื่อยหอบ

'ไม่มีเวลาแล้ว!   พ่อจ๋า แองเจิลอาจจะตามพ่อไปแล้วแน่ๆ!'

ฟรึ่บ!!

''!!!!!'' เหล่ายากูซ่าต่างตกใจ เมื่อเห็นร่างเล็กตัดสินใจกระโดดลงหน้าผาสูงชัน ก่อนจะเดินไปริมขอบหน้าผา แล้วก้มมองความลึกของเหว

''ลูกพี่... ผมว่ายัยนั่นไม่รอดหรอกครับ ดูจากสภาพเหวแล้ว''ร่างยักษ์ในสิบของเหล่ายากูซ่ากล่าวขึ้น ทุกๆคนต่างก็คิดเหมือนกับร่างยักษ์

''........''ไม่มีสัญญาณตอบรับจากลูกพี่ที่ถูกเอ่ย แต่ตอบรับด้วยการเดินฝ่าวงล้อมของยากูซ่า แล้วก้มมองหน้าผา

''เอาไงดีครับ?'' ร่างยักษ์คนเดิมถามขึ้น

''กลับ...''น้ำเสียงที่เรียบนิ่งเปล่งออกมา ก่อนจะเดินหายวับเข้าป่าพร้อมกับเหล่ายากูซ่านับสิบ








อีกฟากหนึ่งในเหวลึก

ร่างเล็กที่ได้กระโดดลงมาจากหน้าผาสูงชันได้ลอยแน่นิ่งไปตามกระแสน้ำ แต่ยังมีลมหายใจที่รวนริน เลือดที่ไหลจากการกระทบกระเทือนของศีรษะ แพร่กระจายลงสู่สายน้ำ

พระจันทร์เต็มดวงที่สาดส่องลงมายังร่างเล็กและทั่วบริเณ รวมไปถึง สร้อยคอและต่างหูบนร่างเล็ก มันสะท้อนแสง ราวกับว่า มันตอบสนองแสงที่ทอดส่องลงมา ก่อนที่ร่างเล็กจะจมลงสู่สายน้ำสีใส อย่างช้าๆ!!?

 

#memoryzlove#