คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #47 : บทที่ 45 : แทนกันไม่ได้
[ีรี่ส์ุ เทพบุรวาเลนไทน์]
เมริศา
สั่ื้อผ่านสนพ.ไล์ ออฟ เลิฟ http://goo.gl/mdygV5
สั่ื้อผ่านนายอินทร์ https://goo.gl/HypAJl
สั่ื้อผ่านีเอ็ https://goo.gl/N0fr1t
______________________________________
บทที่ 45 : แทนันไม่ไ้
ร่าสูถือระาษหอมยับย่นระับมือ
แม็นัสยืนอ่านหมายอบลับอทรายแ้ว ึมับทุวามรู้สึผ่านัวอัษร
มั่นใว่าไม่ผิ ระาษเนื้อีลายุหลาบับราประทับรั่สีมพูสั่ทำพิเศษ
มีเพียอเทพบุรวาเลนไทน์นนี้เท่านั้น ไม่อยาเื่อว่าวามรัหอมหวานรั้หนึ่ะถูทิ้ว้า
“รู้ไหมว่าทำไมเธอยำทิ้”
“ผมไม่ทราบริๆ รับ ุัส”
แลน์อบามร เาอยเฝ้าสัเาร์รอบวิลลาอทรายแ้วมาสัพั
ทันเห็นแ่อนเธอยำระาษปั้นเป็น้อนลม ทำทีลุลี้ลุลนอนหย่อนลถั
“ผมเห็นว่ามีราประทับวาเลนไทน์
เลยเ็บมา้วย”
“อืม” เ้านายหนุ่มบีบหมายัรอบแรบ
รุ่นิหาเหุผลว่าทำไมุหลาบน้อยถึเียน้อวามล ยืนรานะมอบหัวใให้เา แ่ลับเปลี่ยนใุ่อนไม่ให้เารับรู้
“ุิะทำอะไรันแน่ ทรายแ้ว”
What are you waiting for?
ุะรออะไรอีล่ะ?
ประโยสุท้ายยััเน
ทรายแ้วเลือแล้ว เธออยาสานสัมพันธ์่อให้ยาวนานว่าที่เป็น
หาทว่าเธอไม่เ้าใว่าแม็นัส้อารอะไร แ่วามสัมพันธ์ยั่ยืนสำหรับเามันเป็นเรื่อ่ายมา
ถ้าอยามอบใให้ร่าาย็สมวรมา้วย เป็นเรื่อปิอู่รัไม่ไ้มีอะไรแปลใหม่
แปะ...
ทันในั้นเอที่หยน้ำประทับลบนเนื้อระาษ
้อวามรัเลือนราหายไป แม็นัสึหมายให้พ้นหน้า่า ทอสายามอาลโลลอโถูปลุมไป้วยเมรึ้ม
ไม่นานนั เม็ฝน็เทระหน่ำลหนัหน่ว
เมฝนเือสีรามเหมือนหัวใเทพบุรฤูร้อนุ่นมัว
หยาฝนโปรยปรายลมาเปลี่ยนสีเม็ทรายหยาบเป็นุแ้มน้อยๆ
นทั่ว นัท่อเที่ยวทยอยเ็บ้าวอหามุมหลบฝนอบอุ่นภายในห้ออาหารอวิลลา บริรึถือโอาสนำเสนออาหารว่ารอบบ่าย
ผู้นื่ม่ำวามสุในบรรยาาศเย็นเยียบอีแบบ
เรื่อื่มเมนูร้อนเสิร์ฟามโ๊ะระใส เสียพูุยเริ่มรึรื้น แสไฟประับเปิามระเบียสร้าสีสัน
“เรื่อื่มร้อนๆ ่ะ ุแม็นัส”
สาวใ้วาถ้วยโโ้ร้อนให้เ้านาย ัทำทุอย่าโยไม่้อรอำสั่
บานประูหน้า่าปิสนิท
เสียนรีลาสสิบรรเลลอลบบรรยาาศน่าหหู่ที่แม็นัสแสนเลีย
วามมื... วามเหา... ไม่เยหมไปเสียที
นิ้วแร่เี่ยวแ้วเรื่อื่มทรอ้วนึ้นิบ
รสาิมื่นสมับวามรู้สึอนนี้เสียริ วาสิ้นหวัวัมอเหยื่อในุันเปื้อน
ผู้หินนี้ัวเล็ ผอมบา ใบหน้าหนัเรื่อสำอานน่ารำา
ทว่า ‘น่ารำา’
...ทรายแ้วเอ็เยเป็นเ่นนั้นเหมือนัน
“มานี่สิ”
“ะ...ันหรือะ”
ลูน้อร่าบาเอ่ยะุะั
แม็นัสพยัหน้าเนือย หล่อนถึ่อยๆ ้าวเ้าหาร่าำยำริมหน้า่า หิสาวทำามำสั่โยไม่ไถ่ถามหรือเ้าี้มาวาม
เพียเทพบุรวาเลนไทน์เปิบทสนทนา้วย หล่อน็เหมือนไ้โบนัส
่า...่า
พายุฝนัระหน่ำนหน้า่าระพร่ามัว
เห็นเพียสอร่ามัวทึบ บรรยาาศเย็นเยียบย้อมหัวใินา
“ถอเสื้อออ”
“ะ?” นฟัไม่แน่ใว่าลมฝนลบวามริหรือเปล่า
ทว่าำเอ่ยถัมายััเน
“ถ้าอยามีอะไรับัน
็ถอเสื้อออะ”
แม็นัสถามวามสมัรใ
เ้าหล่อนให้ำอบรวเร็ว มือบาปลผ้าันเปื้อนทิ้ลพื้นแทบไม่เสียเวลาัสินใ
ระหว่าที่หล่อนำลัรูิบเรื่อแบบเ้ารูป ายหนุ่ม็รั้ไว้
“ออไปไ้แล้ว”
สายาที่ทอมอร่าอหล่อนแสนเย็นา
ราวับเห็นปูนปั้นราาถู็ไม่ปาน
“แ่ว่าุแม็นัสะ ัน...”
“บอให้ออไป”
น้ำเสียระ้าถือเป็นำา สาวรับใ้้มหน้าุหอบผืนผ้าวิ่ลิ่ว
สีหน้าล้ำลืนน้ำาสวนับบอี้าร์หนุ่ม
อาเอร์เหลียวมอเพียหาา
สัเาร์แ่ไม่พูอะไร ายหนุ่ม้าวเ้ามาในห้อ
ให้เวลาเ้านายเหม่อมอสายฝนนอหน้า่ารู่หนึ่
O[]O!!! ใหายใว่ำหมเลยัสี้
---------------------------------------------------------------
ผลานที่ผ่านมา่ะ >>
---------------------------------------------------------------
เรื่อถัไปที่ะอัพ่ะ >> สยบรัทั์หัวใ http://goo.gl/i1AlQE
ความคิดเห็น