ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ~EP3~20%
ผมลืมตาขึ้นมามองนาฬิกาตอนนี้ก็ตี2กว่าแล้ว<br />
ผมหลับไปนานมากสินะ ผมเอื้อมมือไปหยิบมือถือขึ้นม<br />
ก่อนจะพบว่ามีmisscallทั้งหมด 40misscall<br />
10มิสคอลเป็นของยามะจัง อีก10มิสคอลเป็นของผู้จัดการ<br />
ส่วนที่เหลือเป็นของ....เคย์<br />
เคย์โทรมาหาผมเยอะขนาดนี้เลยหรอ...เพราะอะไรกันนะ<br />
หลังจากที่ผมนั่งคิดอยู่สักครู่เสียงมือถือของผมก็ดังขึ้น<br />
------เคย์-------<br />
ผมมองดูสักพักก่อนจะตัดสินใจกดรับสาย<br />
"ฮัลโหล"<br />
'ฮัลโหลววว ไดจังงง'<br />
ผมนั่งนิ่งไปสักพักก่อนที่จะถามกลับไป<br />
"นายเมางั้นหรอ?" ผมพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด<br />
'ช่ายยย นายมารับชั้นหน่อยน๊าาา ที่ร้านเดิมนั่นแหล่ะะะะ'<br />
"ทำไมชั้นต้องไปรับนายด้วยชั้นไม่ใช่แฟนนายสักหน่อย"<br />
ผมพูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ<br />
'ก็นายเคยบอกว่ารักชั้นนี่นาาาา นายก็ต้องมารับช๊านสิ'<br />
ผมนั่งเงียบไม่ตอบอะไรก่อนจะตัดสายแล้วเดินไปแต่งตัวเพื่อไปรับเคย์<br />
ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงยอมไปรับ ทั้งๆที่ตอนนี้ผมอยากจะร้องไห้กับคำ<br />
พูดคำนั้นของเคย์ซะเหลือเกิน แต่คงเป็นเพราะ...ผมรักมันหล่ะมั้ง...<br />
ผมเดินมาจนถึงร้านประจำที่เคย์ชอบมาก่อนจะมองไปทั่วร้านเพื่อหาตัวมัน<br />
"ขอโทษนะครับร้านของเราปิดแล้วครับ" มีพนักงานคนนึงเดินมาพูดกับผม<br />
"อ่า ไม่ใช่ครับพอดีผมมารับเพื่อนผมหน่ะครับ"<br />
"อ่อ ใช่ไอเคย์รึเปล่า?"<br />
"อ่า มันแหล่ะครับ"ผมตอบพลางมองหาเคย์ต่อ<br />
"หาไปก็ไม่เจอหรอกครับ เมื่อกี้แฟนไอเคย์เพิ่งมาพามันกลับไปเอง ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวนะครับ^^"<br />
พนักงานคนนั้นบอกพร้อมกับเตรียมตัวจะปิดร้าน<br />
ผมค่อยๆเดินไปตามทางเรื่อยๆจนมาถึงบ้านของเคย์โดยไม่รู้ตัว<br />
เคย์ไม่ได้กลับบ้านสงสัย...ไปอยู่ที่บ้านแฟนมันสินะ<br />
ผมทิ้งตัวนั่งลงบนพื้นหน้าบ้านมันก่อนที่จะร้องไห้ออกมาไม่หยุด<br />
ทำไมต้องเป็นผมกันนะที่ต้องมาเจ็บปวดแบบนี้<br />
พระเจ้าครับ...ได้โปรดพาผมไปอยู่กับท่านที....<br />
----------YAMADA PART---------<br />
ผมหลับไปนานมากสินะ ผมเอื้อมมือไปหยิบมือถือขึ้นม<br />
ก่อนจะพบว่ามีmisscallทั้งหมด 40misscall<br />
10มิสคอลเป็นของยามะจัง อีก10มิสคอลเป็นของผู้จัดการ<br />
ส่วนที่เหลือเป็นของ....เคย์<br />
เคย์โทรมาหาผมเยอะขนาดนี้เลยหรอ...เพราะอะไรกันนะ<br />
หลังจากที่ผมนั่งคิดอยู่สักครู่เสียงมือถือของผมก็ดังขึ้น<br />
------เคย์-------<br />
ผมมองดูสักพักก่อนจะตัดสินใจกดรับสาย<br />
"ฮัลโหล"<br />
'ฮัลโหลววว ไดจังงง'<br />
ผมนั่งนิ่งไปสักพักก่อนที่จะถามกลับไป<br />
"นายเมางั้นหรอ?" ผมพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด<br />
'ช่ายยย นายมารับชั้นหน่อยน๊าาา ที่ร้านเดิมนั่นแหล่ะะะะ'<br />
"ทำไมชั้นต้องไปรับนายด้วยชั้นไม่ใช่แฟนนายสักหน่อย"<br />
ผมพูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ<br />
'ก็นายเคยบอกว่ารักชั้นนี่นาาาา นายก็ต้องมารับช๊านสิ'<br />
ผมนั่งเงียบไม่ตอบอะไรก่อนจะตัดสายแล้วเดินไปแต่งตัวเพื่อไปรับเคย์<br />
ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงยอมไปรับ ทั้งๆที่ตอนนี้ผมอยากจะร้องไห้กับคำ<br />
พูดคำนั้นของเคย์ซะเหลือเกิน แต่คงเป็นเพราะ...ผมรักมันหล่ะมั้ง...<br />
ผมเดินมาจนถึงร้านประจำที่เคย์ชอบมาก่อนจะมองไปทั่วร้านเพื่อหาตัวมัน<br />
"ขอโทษนะครับร้านของเราปิดแล้วครับ" มีพนักงานคนนึงเดินมาพูดกับผม<br />
"อ่า ไม่ใช่ครับพอดีผมมารับเพื่อนผมหน่ะครับ"<br />
"อ่อ ใช่ไอเคย์รึเปล่า?"<br />
"อ่า มันแหล่ะครับ"ผมตอบพลางมองหาเคย์ต่อ<br />
"หาไปก็ไม่เจอหรอกครับ เมื่อกี้แฟนไอเคย์เพิ่งมาพามันกลับไปเอง ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวนะครับ^^"<br />
พนักงานคนนั้นบอกพร้อมกับเตรียมตัวจะปิดร้าน<br />
ผมค่อยๆเดินไปตามทางเรื่อยๆจนมาถึงบ้านของเคย์โดยไม่รู้ตัว<br />
เคย์ไม่ได้กลับบ้านสงสัย...ไปอยู่ที่บ้านแฟนมันสินะ<br />
ผมทิ้งตัวนั่งลงบนพื้นหน้าบ้านมันก่อนที่จะร้องไห้ออกมาไม่หยุด<br />
ทำไมต้องเป็นผมกันนะที่ต้องมาเจ็บปวดแบบนี้<br />
พระเจ้าครับ...ได้โปรดพาผมไปอยู่กับท่านที....<br />
----------YAMADA PART---------<br />
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น