[Fic HSJ] หยดน้ำตาของคนที่รอ KeiDai

ลำดับตอนที่ #2 : ~EP2~

<span style="font-size: 18px;">&quot;ไดจังเมื่อวานเป็นไงมั่ง ชั้นโทรไปรบกวนรึเปล่า&quot; เสียงของยามะจังดังขึ้นก่อนที่จะเดินเข้ามาตัดหน้าผม<br />
<br />
&quot;เปล่าหรอกชั้นก้อยากมีคนคุยด้วยเหมือนกัน ว่าแต่เรื่องยูโตะไปถึงไหนแล้วหล่ะ&quot;<br />
<br />
ผมถามยามะจังด้วยความอยากรู้ ยามะจังทำสีหน้าเรียบเฉยที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด<br />
<br />
&quot;อีกไม่นานคงเลิกกันแหละมั้ง ก้ยูโตะเค้าไม่สนใจชั้นแล้วนี่&quot; ยามะจังพูดขึ้น<br />
<br />
&quot;ชั้นขอโทษนะที่ถามอะไรแบบนั้น&quot; ผมพูดกับยามะจังด้วยความรู้สึกผิด<br />
<br />
&quot;ไม่เป็นไรหรอก ไปเรียนกันเถอะแล้วเจอกันตอนพักนะ&quot;<br />
<br />
&quot;อื้ม&quot; ผมและยามะจังแยกกันไปเรียนตามห้อง ผมเดินคิดเรื่องเคย์มาเรื่อยเปื่อยจนเดินเลย<br />
<br />
ห้องไป ผมมารุ้สึกตัวอีกทีก็มาอยู่ที่หน้าห้องพยาบาลแล้วผมรุ้สึกปวดหัวมากเลยกะจะมา<br />
<br />
ขอนอนซะหน่อย<br />
<br />
&quot;เคย์ เจ็บมั้ยเลือดไหลเต็มเลยเด่วยูริทำแผลให้นะ&quot; เสียงของเด็กผู้หญิงดังขึ้นในห้อง<br />
<br />
พยาบาลและตามด้วยเสียงที่ผมคุ้นเคย<br />
<br />
&quot;อืมไม่เปนไรหรอกแค่ยูริจังมาก้พอแล้วหล่ะ&quot; เสียงของเคย์ดังขึ้นทำให้ผมที่กำลังจะเปิด<br />
<br />
ประตูอยู่นั้นมือสั่นไปในทันที ภาพที่ผมเห็นคือภาพคน2คนที่รักกันมากกำลังดูแลกันและ<br />
<br />
กันด้วยความรัก ผมคงไม่มีโอกาสที่จะทำแบบนั้นกับเคย์สินะ<br />
<br />
&quot;อ้าวอาริโอกะคุงมาทำอะไรที่นี่หน่ะ แล้วทำไมถึงไม่เข้าไปหล่ะ&quot;<br />
<br />
อาจารย์ซาโตมิที่เปนอาจารย์ห้องพยาบาลเดินเข้ามาถามผมก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไปใน<br />
<br />
ห้องผมได้เห็นภาพบาดตานั้นอีกครั้งหนึ่ง<br />
<br />
&quot;อ้าว ไดจังมาทำอะไรที่นี่หน่ะ&quot;<br />
<br />
ผมอยากจะเดินหนีไปจากตรงนี้แต่ผมไม่สามารถไปได้ จู่ๆผมก้รุ้สึกหายใจไม่ออก<br />
<br />
และขาของผมก้หมดแรงไป ผมล้มลงและไม่ได้สติอีกเลย<br />
<br />
-------------------- Yamada Part-----------------<br />
<br />
หลังจากที่ผมแยกกับไดจังมาผมก้มาอยู่ที่สนามบอลที่ผมมักจะมาดูยูโตะซ้อมเสมอ<br />
<br />
วันนี้ผมก้มาที่นี่ผมมาในฐานะอะไรผมก้ยังไม่รุ้เลย เอ๊ะ นั่นยูโตะนี่สงสัยจะซ้อมเสร็จแล้ว<br />
<br />
สิ่งที่ผมได้เห็นคือเด็กผุ้หญิงน่ารักคนนึงกำลังเดินเอาน้ำและผ้าขนหนูไปให้ยูโตะ<br />
<br />
เธอเช็ดหน้าให้เขา เธอป้อนน้ำให้เขา พูดคุยด้วยความสนิทสนม ซึ่งทั้งหมดนั่นเป็นสิ่ง<br />
<br />
ที่ผมเคยทำและมันต้องเป็นหน้าที่<u>แฟน</u>อย่างผม แต่ตอนนี้ผมกลับได้แต่มองดูอย่างเจ็บ<br />
<br />
ปวด น้ำตาผมไหลออกมาอีกครั้งภาพของยูโตะกำลังเลือนหายไปกับหยดน้ำตา ผมอยาก<br />
<br />
จะมองหน้ายูโตะให้ชัดกว่านี้แต่ผมไม่สามารถทำได้ ผมเห็นอะไรบางอย่างกำลังลอยมา<br />
<br />
ผมไม่ทันตั้งตัววัตถุนั้นได้กระแทกเข้าที่หัวผมอย่างจัง ผมล้มลงไปก่อนจะลุกขึ้นมาปาด<br />
<br />
น้ำตาเพื่อที่จะมองอะไรได้ชัดขึ้นและภาพที่ผมเห็นคือชายหญิงคู่หนึ่งกำลังวิ่งมาทางผม<br />
<br />
&quot;ยามะดะ เป็นอะไรมั้ย&quot; น้ำเสียงที่แข็งกระด้าง น้ำเสียงที่แสดงออกมาว่าไม่มีความรักอยู่ในนั้นแล้ว<br />
<br />
น้ำตาของผมไหลลงมาอีกครั้ง ยูโตะก้มหน้าลงเพื่อที่จะได้ไม่เห็นหน้าผม<br />
<br />
&quot;เค้าเป็นอะไรหรอยูโตะ&quot;เสียงของผู้หญิงคนนั้นดังขึ้นก่อนที่จะเดินไปคล้องแขนยูโตะ<br />
<br />
ยูโตะเงยหน้าและแสดงอาการตกใจกับท่าทีของผม ผมอยากจะหนีไปให้ไกลที่สุด<br />
<br />
ไม่อยากจะอยู่ที่นี่อีกแล้ว ผมอยากจะหายไปและลืมภาพตรงนี้ไปซะ<br />
<br />
แต่ผมไม่สามารถทำได้<br />
<br />
&quot;ยามะดะเป็นอะไรหน่ะ&quot; คนที่เคยบอกว่าตาของผมกลมสวย น่ามอง ตอนนี้กำลังหลบตาคู่<br />
<br />
นี้อยู่ ไม่แม้แต่จะมองหน้า ผมพยายามเค้นเสียงของตัวเองออกไปให้ได้มากที่สุด<br />
<br />
&quot;ชะ...ชั้น ไม่เป็นไร คะ...แค่เจ็บหัวนิดหน่อยหน่ะ&quot; ยูโตะมองหน้าผมก่อนที่จะหันไปพูดกับ<br />
<br />
ผู้หญิงคนนั้น &quot;เค้าไม่เปนอะไรแล้วเราไปกันเถอะ&quot; คำพูดนั้นทำให้ผมไม่สามารถไปไหน<br />
<br />
ได้อีกแล้ว ทำให้ผมไม่มีแรงที่จะเดินไปไหนได้อีกแล้ว ยูโตะและผู้หญิงคนนั้นเดินจากผม<br />
<br />
ไป ขาผมหมดแรงและทรุดตัวลงกับพื้น น้ำตาที่ไม่รุ้ว่ามาจากไหนมากมายไหลลงมา<br />
<br />
อย่างไม่คิดว่ามันจะหมดไปจากตัวผม ผมนั่งร้องให้อยู่ตรงนั้นนานเท่าไหร่ไม่รุ้ ผมรุ้แค่ว่าผมอยากจะ<br />
<br />
ตายตอนนี้ยิ่งดี<br />
<br />
--------------- End YAMADA Part-------------<br />
<br />
ผมตื่นขึ้นมาด้วยความรุ้สึกเวียนหัวอย่างแรง ผมหันไปเห็นอาจารย์ซาโตมิกำลังคุยกับใคร<br />
<br />
บางคนอยู่ &quot;อาการน่าเป็นห่วงอยู่นะคะแต่ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว สำหรับโรคลิ้นหัวใจรั่วที่อา<br />
<br />
ริโอกะคุงเป็นอยู่ตอนนี้ รวมกับไข้หวัดที่เป็นอยู่ทำให้ร่างกายของอาริโอกะคุงอ่อนแอลง<br />
<br />
อย่างมากนะคะ ครูคิดว่าน่าจะพาไปหาหมอสักหน่อยให้หมอเช็คอาการอีกทีจะดีกว่านะคะ&quot;<br />
<br />
&quot;คะงั้นเด่วดิฉันจะพาเขาไปตรวจหลังจากที่เขาฟื้นนะคะ&quot; เสียงของแม่ผมดังขึ้น<br />
<br />
นี่ผมเป็นโรคหัวใจหรอ ทำไมผมไม่รุ้เลยหล่ะ ผมจะตายงั้นหรอ<br />
<br />
&quot;ไดกิตื่นแล้วหรอลูก ไปกลับบ้านกันแม่จะพาลูกไปตรวจที่โรงพยาบาลสักหน่อย&quot;<br />
<br />
&quot;ครับ ผมขอไปเก็บของที่ห้องก่อนนะครับ&quot;<br />
<br />
&quot;จ่ะ&quot; ผมเดินออกจากห้องพยาบาลด้วยความรุ้สึกที่สับสนไปหมด ผมเป็นโรคหัวใจได้ยัง<br />
<br />
ไงกัน ในเมื่อผมแข็งแรงมาตลอด ผมคิดเรื่องนี้ตลอดเวลาที่เดินมาที่ห้อง<br />
<br />
ตอนนี้เป็นช่วงพักเที่ยงทุกคนเริ่มทยอยไปที่โรงอาหาร ผมเดินมาที่หน้าห้องคิดว่าต้องไม่<br />
<br />
มีใครอยู่ในห้องแน่นอน ผมเปิดประตูเข้าไป ผมเห็นเคย์และยูริจังกำลังนั่งกินข้าวด้ยกันอยู่<br />
<br />
&quot;อ้าว ไดจังหายดีแล้วหรอ มากินข้าวด้วยกันมั้ย&quot; เสียงของยูริจังดังขึ้น<br />
<br />
&quot;มะ...ไม่เปนไรชั้นกำลังจะกลับบ้านหน่ะ&quot; ผมตอบกลับและเดินไปที่โต๊ะตัวเองโดยไม่มอง<br />
<br />
หน้าเคย์<br />
<br />
&quot;ทำไมถึงกลับบ้านหล่ะยังมีเรียนตอนบ่ายอีกนะ&quot; เคย์ถามผมด้วยสีหน้าเคร่งเครียด<br />
<br />
&quot;ชั้นจะไปไหนมันก็เรื่องของชั้น นายอยู่กับแฟนนายไปเถอะ&quot;ผมพูดพร้อมกับเดินออกนอก<br />
<br />
ห้องไปโดยพยายามไม่สนใจเคย์<br />
<br />
ณ.โรงพยาบาล<br />
<br />
&quot;หมอคิดว่าจะต้องผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจนะครับ&quot; เสียงของหมอดังขึ้นหลังจากที่ได้ผลตรวจ<br />
<br />
มาแล้ว ผมได้แต่นั่งนิ่งพูดอะไรไม่ออก ผมต้องผ่าตัดจิงหรอ<br />
<br />
&quot;คะถ้าได้เรื่องเมื่อไหร่ช่วยโทรบอกดิฉันด้วยนะคะ&quot;แม่ของผมพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย<br />
<br />
&quot;หลังจากนี้ต้องกินยาให้ครบตามที่หมอสั่งนะรุ้มั้ย&quot; หลังจากรับยาแล้วแม่ก็พาผมมาส่งที่<br />
<br />
บ้าน ผมกับแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกันเพราะพ่อกับแม่เลิกกันและแต่งงานใหม่ทั้งคู่ผมจึงขอมา<br />
<br />
อยู่คนเดียวดีกว่า<br />
<br />
&quot;ครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ&quot; ผมพูดกับแม่ก่อนที่จะเดินลงจากรถมา<br />
<br />
ผมแอบคิดว่าถ้าเคย์รุ้เรื่องนี้ เคย์จะสามารถบอกรักผมได้มั้ยแม้ว่าจะเป็นแค่คำโกหก<br />
<br />
ก็ตาม ผมกินยาตามที่หมอสั่งก่อนจะเผลอหลับไป<br />
<br />
--------------------Yamada Part-------------------------<br />
<br />
หลังจากที่ผมร้องไห้ที่สนามผมก็เดินมาล้างหน้าที่ห้องน้ำชั้นล่างของอาคารที่ผมเรียน<br />
<br />
ซ่าาา<br />
<br />
&quot;ค่อยสดชื่นขึ้นหน่อย&quot; หลังจากที่ล้างหน้าเสร็จ ผมเดินออกจากห้องน้ำและมีมืออีกมือ<br />
<br />
หนึ่งดึงผมจากข้างหลังและเอาผมเข้าไปกอด<br />
<br />
&quot;เฮ้ย ใครหน่ะปล่อยนะ&quot; ผมตะโกนเพื่อให้คนที่กำลังกอดผมปล่อยผม ผมหันหน้าไปเจอเคียวทาโร่ เพื่อนร่วมห้องที่แอบชอบผมมานาน<br />
<br />
&quot;เคียวทาโร่ ปล่อยชั้นนะเว้ย แกจะทำอะไรหน่ะ ปล่อย&quot; ผมพูดพร้อมกับพยายามทุบและผลักมันออกไป แต่มันไม่สะทกสะท้านอะไรเลย<br />
<br />
&quot;ชั้นชอบนายมาตั้งนาน นายก้น่าจะรู้ วันนี้ชั้นจะทำให้นายเป็นของชั้นให้ได้&quot; เคียวทาโร่<br />
<br />
พูดขึ้นพร้อมกับกระชากเสื้อของผมออก<br />
<br />
&quot;อย่านะ ปล่อยชั้น ยูโตช่วยด้วย!!!!!&quot; ผมตะโกนเรียกชื่อยูโตะออกไปโดยไม่รุ้ตัว<br />
<br />
&quot;มันไม่มาช่วยนายหรอก&nbsp; วันนี้นายต้องเปนของชั้น&quot; มือของเคียวทาโร่เริ่มลงมาที่กางเกง<br />
<br />
ของผม น้ำตาผมไหลออกมา ผมกลัวมากและตอนนี้ผมต้องการแค่คนมาช่วยผมแค่นั้น<br />
<br />
&quot;อย่านะ ปล่อยชั้นไปเถอะ ขอร้อง&quot; ผมพยายามขอร้องเคียวทาโร่แต่ไม่เปนผล เคียวทาโร่<br />
<br />
กลับมากระซิบที่ข้างหูของผม และพูดว่า<br />
<br />
&quot;ยิ่งนายดิ้นชั้นยิ่งต้องการนาย&quot;&nbsp; ผมพยายามดิ้นแต่ก้ไม่สามารถหลุดออกมาจากแขนของ<br />
<br />
มันได้ แต่แล้วก็มีคนคนหนึ่งมาช่วยผม ผมไม่รุ้ว่าเขาเปนใคร แต่ผมขอบคุนเขาเหลือเกิน<br />
<br />
ผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามาต่อยไอนั่นจนมันหนีออกไปข้างนอกและผู้ชายคนนั้นก้เดินมาทาง<br />
<br />
ผม<br />
<br />
&quot;ยามะจังไม่เปนอะไรนะ&quot;คนนั้นก็คือยูโตะ ผมโผเข้ากอดยูโตะก่อนที่จะร้องไห้ออกมาอีก<br />
<br />
ครั้งผมรุ้สึกได้ถึงอ้อมแขนที่อบอุ่นที่ผมไม่ได้รับมานาน<br />
<br />
&quot;นายอย่าทิ้งชั้นไปไหนนะยูโตะ ชั้นไม่เหลือใครแล้ว&quot; ผมพูดพร้อมกับกระชับอ้อมกอดให้<br />
<br />
แน่นขึ้น<br />
<br />
&quot;ชั้นจะไม่ทิ้งยามะจังไปไหน ชั้นสัญญา&quot; คำพูดคำนั้นเป็นคำพูดสุดท้ายที่ผมได้ยินจากยู<br />
<br />
โตะก่อนที่ผมจะสลบไป หลังจากนั้นไม่นานผมก็ตื่นขึ้นมาและพบว่าผมนอนอยู่ที่ม้านั่ง<br />
<br />
ของสนาม และผมไม่เห็นยูโตะอยู่กับผมแต่ผมเห็นยูโตะอยู่กับผู้หญิงคนนั้น ที่ผมได้ยิน<br />
<br />
เมื่อกี้ เป็นเพราะผมฝันไปใช่มั้ยครับ</span><br />
<br />
<span style="font-size: 18px;">--------------------------------------------------</span><br />
<br />
<span style="color: rgb(255, 0, 0);"><span style="font-size: 18px;">หายไปนานขอโทดเน่อออ พอดีว่าปิดเทอม2อาทิตย์<br />
<br />
แต่มันก้เหมือนไม่ปิดเพราะเค้ามีงานเยอะมวากกกกก<br />
<br />
ขอโทดจิงๆๆน้า</span></span><br />
<br />