ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สายเกินไป 1
"นี่ยูโตะวันนี้ไปเที่ยวกันนะ"
"ชั้นไม่ว่างไว้วันหลังละกัน"
"เอ๋ แต่ว่าวันนี้มัน"
"ก้อบอกว่าไม่ว่างไง!!"
"อะ...ขอโทดไม่ว่างก้อไม่เปนไร"
เป็นแบบนี้ตลอดเลยเวลาผมชวนไปไหนยูโตะจะไม่ว่างเสมอเพราะอะไรหรอยูโตะตอนนี้เราเปนแฟนกันไม่ใช่หรอเราเปนแฟนกันนะทำไมนายต้องทำกับชั้นแบบนี้ด้วย
"ชั้นไม่ว่างไว้วันหลังละกัน"
"เอ๋ แต่ว่าวันนี้มัน"
"ก้อบอกว่าไม่ว่างไง!!"
"อะ...ขอโทดไม่ว่างก้อไม่เปนไร"
เป็นแบบนี้ตลอดเลยเวลาผมชวนไปไหนยูโตะจะไม่ว่างเสมอเพราะอะไรหรอยูโตะตอนนี้เราเปนแฟนกันไม่ใช่หรอเราเปนแฟนกันนะทำไมนายต้องทำกับชั้นแบบนี้ด้วย
"ฮึบ อย่าร้องนะยามะดะ ถ้าร้องให้เรื่องแค่นี้มันไม่สมเปนชั้นเลยกลับบ้านดีกว่า"
วันนี้ผมไม่ต้องไปที่ชมรมเลยกลับบ้านเรวกว่าปกติและอีกเหตุผลคือผมอยากกลับบ้านไปนอนมากกว่า
"กลับมาแล้วคับ เอ่ ไม่อยู่บ้านกันอีกแล้วหรอ"
วันนี้ผมไม่ต้องไปที่ชมรมเลยกลับบ้านเรวกว่าปกติและอีกเหตุผลคือผมอยากกลับบ้านไปนอนมากกว่า
"กลับมาแล้วคับ เอ่ ไม่อยู่บ้านกันอีกแล้วหรอ"
เรียวจังวันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่นะไปต่างประเทดกลับเดิอนหน้านะ
ดูแลตัวเองด้วยนะลูก
ดูแลตัวเองด้วยนะลูก
เฮ้อออไม่อยู่กันอีกละนอนดีกว่า
"ยูโตะอารุนสาหวาด^o^"
"อืม"
"วันนี้นายกลับบ้านพร้อมชั้นมั้ย"
"คงไม่อะ"
"อ่อหรอไม่เปนไร"
"ชั้นไปชมรมก่อนนะ"
"อืมชั้นกลับและ"
"งั้นบายนะ"
"อืม"
แล้วผมก้อต้องกลับบ้านคนเดียวอีกแล้วสินะตั้งแต่ที่ผมคบกับยูโตะมา2ปีแล้วนะเราไม่เคยไปเดทไม่เคยเดินจับมือกันแม้แต่วันเกิดของผมที่กำลังใกล้เข้ามาผมไม่เคยได้ของขวันจากเค้าเลยสักครั้งทั้งๆที่เราคบกันเค้าขอคบผมแต่เค้าไม่สนใจผมเลยวันที่เค้าขอคบผมเปนวันเกิดผมแต่เค้าก้อไม่รุ้2ปีที่ผ่านมาเค้าไม่สนใจผมเลย
"ผมกลับก่อนนะครับพี่"
"อืมกลับดีๆหล่ะยามะจัง"
"ครับ"
ผมเดินมาถึงหน้าประตูเหนยูโตะยืนอยู่หน้าประตูผมดีใจมากเลยหล่ะที่เค้ามารอผมแต่ทว่าคนที่เค้ารอกลับไม่ใช่ผมเค้าเดินไปกับคนที่ผมไม่รุ้จัก
"นายมาสายนะ- -"
"ขอโทดน๊ายูโตะไปกินติมกันเถอะ "
"อืมม"
แล้วยูโตะก้อเดินไปกับเค้าเดินจากผมไปแล้วผมปลอบใจตัวเองว่าเค้าอาดจะเปนเพื่อนกันก้อด้ายอย่าคิดมากเลยผมเดินกลับมาที่บ้านก้อไม่พ้นที่ผมจะร้องให้เหมือนทุกวัน เฮ้อเมื่อไหร่ผมจะเข้มแข็งซะทีนะ
---------------------------------------------------------
"นี่ยูริวันนี้นายช่วยพาชั้นไปหาซื้อของจวันวันเกิดหน่อยสิ"
"เอ๋ยูโตะจะซื้อให้ชั้นหรอ"
"ป่าวจะซื้อให้คนอื่น"
"อะไรกันยูโตะไม่คิดจาซื้อให้ชั้นมั่งหรอ"
"อย่ามามากเรื่องน่าเยนนี้เจอกันโอเคมั้ย"
"เคๆๆงั้นชั้นกลับห้องก่อนนะ"
"อืม"
ใกล้ถึงแล้วสินะวันเกิดของยามะจังปีนี้จะเป็นปีแรกที่ผมจะซื้อของให้ยามะจังเพราะฉะนั้นมันต้องดูยิ่งใหย่และคุ้มค่ากับ2ปีที่ผ่านมา
"ยูโตะวันนี้นายจะกลับพร้อมชั้นมั้ย"
"คงไม่อะ"
ก้อในเมื่อผมนัดยูริเอาไว้แล้วผมจะไปกับยามะจังได้ไงหล่ะมันอีกแค่2วันเองนะผมก้อต้องรีบหน่อยหล่ะ
"งั้นชั้นไปชมรมก่อนนะ"
"อืม"
ยามะจังออกไปแล้วยูริก้อเดินเข้ามาพอดี
"ยูโตะนายไปรอชั้นที่หน้าร.ร.นะเพราะชั้นต้องแวะไปชมรมแปปนึง"
"อืมได้แล้วเจอกัน"
"เคแล้วเจอกัน"
ผมเดินไปรอยูริที่หน้าประตู ยูริมาช้ามาก ช้าพอที่จะให้ผมรอยามะจังเลยหล่ะ
"นายมาช้านะ- -"
"โทดทีนะไปกินติมกันเถอะ"
"นี่เราจะไปซื้อของวันนะ"
"เอาน่าไปกินกันแปปนึงนะ"
"อืมๆๆ"
"ปะๆๆ"
วันนี้ผมเหนื่อยมากเลยหล่ะผมกลับมาถึงบ้านปุ๊บก้อหลับไปเลยและผมก้อยังหาของที่จะเปนของขวันวันเกิดยามะจังไม่ได้พรุ่งนี้ผมต้องไปหากับยูริอีกแล้วสินะ
--------------------------------------
อัพน้อยไปหน่อยนะคะต้องขอโทดด้วย
ไว้ตอนนห้าจะมาแต่งต่อนะคะ
คาดว่าคงจามีแค่3ตอนจบนะ
ก้อช่วยเม้นกันด้วยนะคะ
ไว้เด่วไปแต่งเรื่องนู้นต่อ
"ยูโตะอารุนสาหวาด^o^"
"อืม"
"วันนี้นายกลับบ้านพร้อมชั้นมั้ย"
"คงไม่อะ"
"อ่อหรอไม่เปนไร"
"ชั้นไปชมรมก่อนนะ"
"อืมชั้นกลับและ"
"งั้นบายนะ"
"อืม"
แล้วผมก้อต้องกลับบ้านคนเดียวอีกแล้วสินะตั้งแต่ที่ผมคบกับยูโตะมา2ปีแล้วนะเราไม่เคยไปเดทไม่เคยเดินจับมือกันแม้แต่วันเกิดของผมที่กำลังใกล้เข้ามาผมไม่เคยได้ของขวันจากเค้าเลยสักครั้งทั้งๆที่เราคบกันเค้าขอคบผมแต่เค้าไม่สนใจผมเลยวันที่เค้าขอคบผมเปนวันเกิดผมแต่เค้าก้อไม่รุ้2ปีที่ผ่านมาเค้าไม่สนใจผมเลย
"ผมกลับก่อนนะครับพี่"
"อืมกลับดีๆหล่ะยามะจัง"
"ครับ"
ผมเดินมาถึงหน้าประตูเหนยูโตะยืนอยู่หน้าประตูผมดีใจมากเลยหล่ะที่เค้ามารอผมแต่ทว่าคนที่เค้ารอกลับไม่ใช่ผมเค้าเดินไปกับคนที่ผมไม่รุ้จัก
"นายมาสายนะ- -"
"ขอโทดน๊ายูโตะไปกินติมกันเถอะ "
"อืมม"
แล้วยูโตะก้อเดินไปกับเค้าเดินจากผมไปแล้วผมปลอบใจตัวเองว่าเค้าอาดจะเปนเพื่อนกันก้อด้ายอย่าคิดมากเลยผมเดินกลับมาที่บ้านก้อไม่พ้นที่ผมจะร้องให้เหมือนทุกวัน เฮ้อเมื่อไหร่ผมจะเข้มแข็งซะทีนะ
---------------------------------------------------------
"นี่ยูริวันนี้นายช่วยพาชั้นไปหาซื้อของจวันวันเกิดหน่อยสิ"
"เอ๋ยูโตะจะซื้อให้ชั้นหรอ"
"ป่าวจะซื้อให้คนอื่น"
"อะไรกันยูโตะไม่คิดจาซื้อให้ชั้นมั่งหรอ"
"อย่ามามากเรื่องน่าเยนนี้เจอกันโอเคมั้ย"
"เคๆๆงั้นชั้นกลับห้องก่อนนะ"
"อืม"
ใกล้ถึงแล้วสินะวันเกิดของยามะจังปีนี้จะเป็นปีแรกที่ผมจะซื้อของให้ยามะจังเพราะฉะนั้นมันต้องดูยิ่งใหย่และคุ้มค่ากับ2ปีที่ผ่านมา
"ยูโตะวันนี้นายจะกลับพร้อมชั้นมั้ย"
"คงไม่อะ"
ก้อในเมื่อผมนัดยูริเอาไว้แล้วผมจะไปกับยามะจังได้ไงหล่ะมันอีกแค่2วันเองนะผมก้อต้องรีบหน่อยหล่ะ
"งั้นชั้นไปชมรมก่อนนะ"
"อืม"
ยามะจังออกไปแล้วยูริก้อเดินเข้ามาพอดี
"ยูโตะนายไปรอชั้นที่หน้าร.ร.นะเพราะชั้นต้องแวะไปชมรมแปปนึง"
"อืมได้แล้วเจอกัน"
"เคแล้วเจอกัน"
ผมเดินไปรอยูริที่หน้าประตู ยูริมาช้ามาก ช้าพอที่จะให้ผมรอยามะจังเลยหล่ะ
"นายมาช้านะ- -"
"โทดทีนะไปกินติมกันเถอะ"
"นี่เราจะไปซื้อของวันนะ"
"เอาน่าไปกินกันแปปนึงนะ"
"อืมๆๆ"
"ปะๆๆ"
วันนี้ผมเหนื่อยมากเลยหล่ะผมกลับมาถึงบ้านปุ๊บก้อหลับไปเลยและผมก้อยังหาของที่จะเปนของขวันวันเกิดยามะจังไม่ได้พรุ่งนี้ผมต้องไปหากับยูริอีกแล้วสินะ
--------------------------------------
อัพน้อยไปหน่อยนะคะต้องขอโทดด้วย
ไว้ตอนนห้าจะมาแต่งต่อนะคะ
คาดว่าคงจามีแค่3ตอนจบนะ
ก้อช่วยเม้นกันด้วยนะคะ
ไว้เด่วไปแต่งเรื่องนู้นต่อ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น