ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF HSJ] สายเกินไป [Nakayama]

    ลำดับตอนที่ #1 : สายเกินไป 1

    • อัปเดตล่าสุด 10 พ.ค. 53


    "นี่ยูโตะวันนี้ไปเที่ยวกันนะ"
    "ชั้นไม่ว่างไว้วันหลังละกัน"
    "เอ๋ แต่ว่าวันนี้มัน"
    "ก้อบอกว่าไม่ว่างไง!!"
    "อะ...ขอโทดไม่ว่างก้อไม่เปนไร"
    เป็นแบบนี้ตลอดเลยเวลาผมชวนไปไหนยูโตะจะไม่ว่างเสมอเพราะอะไรหรอยูโตะตอนนี้เราเปนแฟนกันไม่ใช่หรอเราเปนแฟนกันนะทำไมนายต้องทำกับชั้นแบบนี้ด้วย
    "ฮึบ อย่าร้องนะยามะดะ ถ้าร้องให้เรื่องแค่นี้มันไม่สมเปนชั้นเลยกลับบ้านดีกว่า"
    วันนี้ผมไม่ต้องไปที่ชมรมเลยกลับบ้านเรวกว่าปกติและอีกเหตุผลคือผมอยากกลับบ้านไปนอนมากกว่า
    "กลับมาแล้วคับ เอ่ ไม่อยู่บ้านกันอีกแล้วหรอ"
    เรียวจังวันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่นะไปต่างประเทดกลับเดิอนหน้านะ
    ดูแลตัวเองด้วยนะลูก


    เฮ้อออไม่อยู่กันอีกละนอนดีกว่า
    "ยูโตะอารุนสาหวาด^o^"
    "อืม"
    "วันนี้นายกลับบ้านพร้อมชั้นมั้ย"
    "คงไม่อะ"
    "อ่อหรอไม่เปนไร"
    "ชั้นไปชมรมก่อนนะ"
    "อืมชั้นกลับและ"
    "งั้นบายนะ"
    "อืม"
    แล้วผมก้อต้องกลับบ้านคนเดียวอีกแล้วสินะตั้งแต่ที่ผมคบกับยูโตะมา2ปีแล้วนะเราไม่เคยไปเดทไม่เคยเดินจับมือกันแม้แต่วันเกิดของผมที่กำลังใกล้เข้ามาผมไม่เคยได้ของขวันจากเค้าเลยสักครั้งทั้งๆที่เราคบกันเค้าขอคบผมแต่เค้าไม่สนใจผมเลยวันที่เค้าขอคบผมเปนวันเกิดผมแต่เค้าก้อไม่รุ้2ปีที่ผ่านมาเค้าไม่สนใจผมเลย
    "ผมกลับก่อนนะครับพี่"
    "อืมกลับดีๆหล่ะยามะจัง"
    "ครับ"
    ผมเดินมาถึงหน้าประตูเหนยูโตะยืนอยู่หน้าประตูผมดีใจมากเลยหล่ะที่เค้ามารอผมแต่ทว่าคนที่เค้ารอกลับไม่ใช่ผมเค้าเดินไปกับคนที่ผมไม่รุ้จัก
    "นายมาสายนะ- -"
    "ขอโทดน๊ายูโตะไปกินติมกันเถอะ "
    "อืมม"
    แล้วยูโตะก้อเดินไปกับเค้าเดินจากผมไปแล้วผมปลอบใจตัวเองว่าเค้าอาดจะเปนเพื่อนกันก้อด้ายอย่าคิดมากเลยผมเดินกลับมาที่บ้านก้อไม่พ้นที่ผมจะร้องให้เหมือนทุกวัน  เฮ้อเมื่อไหร่ผมจะเข้มแข็งซะทีนะ

    ---------------------------------------------------------
    "นี่ยูริวันนี้นายช่วยพาชั้นไปหาซื้อของจวันวันเกิดหน่อยสิ"
    "เอ๋ยูโตะจะซื้อให้ชั้นหรอ"
    "ป่าวจะซื้อให้คนอื่น"
    "อะไรกันยูโตะไม่คิดจาซื้อให้ชั้นมั่งหรอ"
    "อย่ามามากเรื่องน่าเยนนี้เจอกันโอเคมั้ย"
    "เคๆๆงั้นชั้นกลับห้องก่อนนะ"
    "อืม"
    ใกล้ถึงแล้วสินะวันเกิดของยามะจังปีนี้จะเป็นปีแรกที่ผมจะซื้อของให้ยามะจังเพราะฉะนั้นมันต้องดูยิ่งใหย่และคุ้มค่ากับ2ปีที่ผ่านมา
    "ยูโตะวันนี้นายจะกลับพร้อมชั้นมั้ย"
    "คงไม่อะ"
    ก้อในเมื่อผมนัดยูริเอาไว้แล้วผมจะไปกับยามะจังได้ไงหล่ะมันอีกแค่2วันเองนะผมก้อต้องรีบหน่อยหล่ะ
    "งั้นชั้นไปชมรมก่อนนะ"
    "อืม"
    ยามะจังออกไปแล้วยูริก้อเดินเข้ามาพอดี
    "ยูโตะนายไปรอชั้นที่หน้าร.ร.นะเพราะชั้นต้องแวะไปชมรมแปปนึง"
    "อืมได้แล้วเจอกัน"
    "เคแล้วเจอกัน"
    ผมเดินไปรอยูริที่หน้าประตู ยูริมาช้ามาก ช้าพอที่จะให้ผมรอยามะจังเลยหล่ะ
    "นายมาช้านะ- -"
    "โทดทีนะไปกินติมกันเถอะ"
    "นี่เราจะไปซื้อของวันนะ"
    "เอาน่าไปกินกันแปปนึงนะ"
    "อืมๆๆ"
    "ปะๆๆ"
    วันนี้ผมเหนื่อยมากเลยหล่ะผมกลับมาถึงบ้านปุ๊บก้อหลับไปเลยและผมก้อยังหาของที่จะเปนของขวันวันเกิดยามะจังไม่ได้พรุ่งนี้ผมต้องไปหากับยูริอีกแล้วสินะ

    --------------------------------------
    อัพน้อยไปหน่อยนะคะต้องขอโทดด้วย
    ไว้ตอนนห้าจะมาแต่งต่อนะคะ
    คาดว่าคงจามีแค่3ตอนจบนะ
    ก้อช่วยเม้นกันด้วยนะคะ
    ไว้เด่วไปแต่งเรื่องนู้นต่อ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×