คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : EP.3 จุดเริ่มต้นของการสลับร่าง
วันนี้ก็เป็นวันที่บอสและมัสมีเรียนเหมือนกับทุกๆวัน แต่ว่าทั้งสองมีเรียนแค่ช่วงเช้าเท่านั้น มัสจึงตัดสินใจเอารถมามหาลัย เพราะคิดไว้ว่าจะไปซุปเปอร์มาเก็ตเพื่อหาซื้อของใช้เข้าห้องเสียหน่อย
หลังเลิกเรียน มัสก็ตรงไปที่รถของตัวเองพร้อมกับบีม เพราะเจ้าตัวดันบอกว่า อยากไปหาซื้อของบ้าง แต่ไปที่ห้างM ที่มีซุปเปอร์มาเก็ตด้วยจะดีกว่า จะได้เดินห้างไปในตัว ทางมัสก็ไม่ได้ขัดอะไร ก็ดีเหมือนกัน นานๆจะได้ออกมาข้างนอกที ก็มัสน่ะ ไม่ชอบออกไปข้างนอกนี่หน่า
ทางด้านของบอส หลังจากเลิกเรียนก็ตรงดิ่งกลับบ้านทันที เพราะวันนี้ชมรมไม่เปิด จึงไม่มีเหตุผลจำเป็นที่จะอยู่ในมอต่อ บอสใช้เวลาไม่นานก็ถึงบ้านของเขา บอสเดินไปที่ครัวก็พบว่าแม่กำลังทำขนมอยู่ จึงเดินไปกอดผู้เป็นแม่จากทางด้านหลัง
"อ้าวบอส มาแล้วหรอลูก" ผู้เป็นแม่พูดขึ้นหลังจากสัมผัสได้ถึงอ้อมกอดจากด้านหลัง
"ครับ ทำอะไรอยู่ครับคนสวย" ร่างหนาพูดออดอ้อนคนที่ชื่อว่าแม่ พร้อมชะโงกหน้าไปดูบนเค้าท์เตอร์
"เค้กน่ะ พอดีแม่คิดสูตรใหม่ได้"
"ว้าววว ใส่สตรอวเบอรี่ไหมครับ"
"เอ.. แม่ก็อยากใส่นะ แต่ดันไม่มีนี่สิ"
"อยากให้ผมไปซื้อของให้ล่ะสิ"
"ไม่ได้หรอครับ หืม?"
"ได้สิครับคุณนาย ตามบัญชาเลย"
"ไปที่ห้างM นะลูก แม่ฝากซื้ออุปกรณ์ทำขนมอีก 2 อย่าง พอดีแม่ทำมันหายน่ะ แล้วค่อยไปที่ซุปเปอร์มาเก็ต"
"ได้เลยครับผม"
ทันทีที่ได้รับรายการที่แม่ฝากซื้อ บอสก็รีบขับมอเตอร์ไซค์ไปที่ห้างนั้นทันที ใช้เวลาไม่นานบอสก็ถึงห้างM เจ้าตัวเลือกที่จะเดินไปร้านขายอุปกรณ์เบเกอรี่ก่อน เพราะมันเป็นของที่ไม่ได้มีขนาดใหญ่และหนักมาก สามารถเดินถือไปซื้อของในซุปเปอร์มาเก็ตได้แบบชิลล์ๆ
ในระหว่างที่บอสกำลังจะเดินไปที่ร้านอุปกรณ์เบเกอรี่ บอสก็ได้ยินเสียงคนทะเลาะกันในที่ลับตาคน บอสค่อยเดินตามเสียงนั้นไป จนอยู่ในระยะที่มองเห็นคนสองคนกำลังยืนเถียงกันอยู่ แต่เอ๊ะ? นั่นมันมัสไม่ใช่หรอ มัสมาทำอะไรที่นี่
บอสได้แต่ตั้งคำถามในใจ ก่อนจะเบนสายตาไปหาอีกคนนึง ก็พบว่า คนที่กำลังยืนเถียงกับมัสนั้นคือ แรนดี้ แฟนเก่าของมัสสมัยม.4 ด้วยความสงสัย บอสจึงเลือกที่จะแอบฟังทั้งสองคนคุยกัน
"พูดไม่รู้เรื่องหรอแรนดี้ เราบอกว่าไม่กลับไปไง!" เสียงมัสสั่นเล็กน้อย อาจจะเป็นเพราะอารมณ์โกรธที่มีอยู่นั่นเอง
"ทำไมวะมัส เราขอโทษแล้วไง เรื่องตั้งหลายปีแล้วป่ะวะ" แรนดี้พูดขึ้นพร้อมกับจับแขนมัสไว้
"ปล่อยเราแรนดี้ เราไม่กลับไปคบกับนายแล้ว เข้าใจไหม! ปล่อยแขนเราเดี๋ยวนี้!!" มัสพูดพร้อมกับพยายามแกะมือของแรนดี้ออก แต่แรนดี้กลับบีบแขนมัสจนขึ้นรอยแดง
"ไม่ปล่อย! ทำไมวะ เราก็กลับมาขอคืนดีแล้วไง เรื่องที่ผ่านมาก็ลืมๆไปสิวะ!"
"ให้ลืมหรอวะ เหอะ ให้กูลืมหรอว่ามึงเอาตัวกูไปพนันบอล จนกูเกือบโดนข่มขืนอ่ะ มึงจะให้กูลืมหรอวะ!!!!" บอสที่แอบฟังถึงกับตาเบิกโพลง เขาพอรู้ว่าตอนมัสคบกับแรนดี้ ไอ้แรนดี้ทำเลวกับมัสไว้มาก แต่ไม่คิดว่าไอ้แรนดี้มันจะทำถึงขนาดนี้
เพราะในระยะเวลา 7 เดือนที่มัสกับแรนดี้คบกัน แรนดี้ทำให้มัสเสียใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่ว่าจะเล่นชู้ หรือ เล่นพนันจนต้องเดือดร้อนมัส ให้มัสจ่ายหนี้ให้บ่อยๆ สุดท้ายมัสทนไม่ไหว จึงบอกเลิกแรนดี้ไป มัสมาเล่าให้บอสฟังบ่อยๆ ในตอนที่ยังสนิทกัน
ตอนมัสกับแรนดี้เลิกกันใหม่ๆ ไอ้แรนดี้ตามมาง้อหนักมาก ส่วนมัสก็ใจแข็งมากเช่นกัน ในตอนนั้นมัสไม่ได้บอกเหตุผลที่เลิกกับแรนดี้ ซึ่งบอสเองก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไร จนมาได้ยินสิ่งที่มัสพูดในตอนนี้ ยิ่งทำให้บอสรู้สึกแย่เพิ่มขึ้นอีก
ในระหว่างที่บอสกำลังคิดอะไรเพลินๆ เสียงของมัสก็ดังขึ้นจนบอสถึงกับสะดุ้ง
"ปล่อยกู!!! มึงจะพากูไปไหนแรนดี้ ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะเว้ย!!!" มัสพูดพร้อมกับรั้งตัวเองไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองปลิวไปตามแรงของคนที่ตัวใหญ่กว่า บอสเห็นว่า เพื่อน กำลังมีอันตราย จึงได้เดินออกจากที่ซ่อนทันที
"เฮ้ย!!! ทำอะไรวะ!!!" บอสตะโกนออกไปจนคนทั้งสองหันมามอง ก่อนที่มัสจะตั้งสติได้แล้วใช้เท้าของตัวเอง ถีบคนที่กำลังดึงแขนเขาอยู่จนล้ม ก่อนจะคว้าข้อมือบอส และพากันวิ่งหนีออกจากตรงนั้น
มัสกับบอสวิ่งมาไกลจนพ้นสายตาของแรนดี้ มัสก็รีบเดินไปที่รถของตัวเอง บอสที่เป็นห่วงมัส จึงได้เดินตามไปที่รถ ก่อนจะถามไถ่ความเป็นมาเป็นไป
"ไง ไปก่อเรื่องไรไว้อีกละมึงอ่ะ" ถึงแม้ว่าอยากจะพูดดีด้วย แต่ปากเจ้ากรรมกับพูดคำไม่ดีออกมาซะงั้น
"ไม่ต้องมายุ่ง" เสียงของมัสสั่นเล็กน้อยจากการหอบ เพราะวิ่งหนี ขาเรียวเล็กเดินมาที่รถคันโปรดของตัวเอง ก่อนจะปลดล็อกประตูฝั่งคนขับ
บอสมองร่างบอบบางของมัสแล้วอยากเข้าไปกอด ไปลูบหัวเหมือนที่เคยทำ แต่ว่าสถานะของเขากับมัสในตอนนี้ เป็นศัตรูกัน ทำให้บอสข่มอารมณ์นั้นไว้
"ปากดี ถ้ากูไม่ไปเจอ ป่านนี้มึงโดนหิ้วไปไหนต่อไหนแล้ว"
"เหอะ เออ ขอบคุณที่อุตส่าห์เสียสละเวลาอันมีค่าของมึงมาช่วยกู ตอนนี้หมดธุระแล้วนี่! จะไปไหนก็ไป"
"โครตไม่ซาบซึ้งในบุญคุณที่กูช่วยมึงเลยนะ ปล่อยทิ้งไว้ก็--"
"เห้ย!!! พวกมันอยู่นั่น!!!" แรนดี้ พร้อมเพื่อนมันอีก 4-5 คน ชี้มาทางที่รถของมัสจอดอยู่ และกำลังมาทางนี้ด้วย
"บอส!!! ขึ้นรถ!!!!" มัสเปิดประตูออกและก้าวเข้าไปนั่งในรถทันทีที่เห็นพวกนั้น ส่วนบอสก็ทำตามที่มัสบอกทันทีเช่นกัน
หลังจากที่ทั้งสองขึ้นรถเรียบร้อย มัสก็รีบเหยียบคันเร่ง เพื่อที่จะออกไปจากห้างให้เร็วที่สุด พวกแรนดี้เห็นแบบนั้น จึงขึ้นรถและขับตามไปอย่างรวดเร็ว
.
.
เมื่อขับออกมาได้ไกล จนมั่นใจว่าไม่มีใครตามมา มัสก็ลดความเร็วลง พร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ บอสที่มองมัสมาตลอดทางได้แต่เป็นห่วงอยู่เงียบๆ
"มึงแม่ง กูยังไม่ซื้อของให้แม่เลยนะ" แต่บอสก็ยังไม่วายปากหมาใส่อยู่ดี
"เดี๋ยวสักพักกูไปส่งที่เดิม"
"อ้าว ไม่ด่ากูแล้วหรอวะ ไม่สนุกเลย"
"เป็นบ้าหรอมึงอ่ะ กูเหนื่อยที่จะทะเลาะกับมึงแล้วนะ"
"เอ้า ใครทะเลาะกับมึง บ้าป่ะเนี่ย อยู่ดีๆพากูหนีมา นี่ลูกมีพ่อมีแม่นะครับบบ"
"เงียบสักทีดิวะ รำคาญเนี่ย รบกวนสมาธิ จะขับรถเว้ย"
"ปากดีกับกูจังนะ สำนึกถึงบุญคุณบ้างงง ที่อุตส่าห์เสียเวลาซื้อของไปช่วยนะเว้ย"
"ทวงจังนะ บุญค-- แรนดี้!!!!" มัสตะโกนออกมาทันที ที่เห็นแรนดี้ขับมอไซค์ตามมา แถมยังมาเคาะกระจกรถอีก ด้วยความกลัว มัสจึงเร่งความเร็ว โดยที่ไม่รู้ว่าข้างหน้านั้น เป็นโค้งหักศอก
"มัส!! ข้างหน้าเป็นทางโค้ง !!!"
"เห้ย!!!!!!!!!!!"
เอี๊ยด!! โครม!!!
---------- TBC ----------
สวัสดีค่ะทุกคน กลับมาพร้อมกับตอนที่ 3 แล้วนะคะ
ช้าไปนิดแต่ก็อัพนะ เราไม่ทิ้งสักเรื่องนะคะ แค่ดองไว้555
ฝากกดไลค์กดแชร์ คอมเม้นท์มากันเยอะๆน๊าาา
ฝากแท็ก #สลับร่างสร้างรักบีมาร์ค ด้วยนะคะ
ไว้เจอกันใหม่ตอนหน้า สวัสดีค่า
ความคิดเห็น