คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : chapter3 - ปัญหา
ผมลืมาื่นึ้นมาลาึ่อนะ่อยๆวานหาโทรศัพท์ที่อยู่ใ้หมอนึ้นมาเปิู
..... ไม่มีอะไรเลย .... ุนฮไม่ไ้ิ่อมาเลย.. นี่็ผ่านไปั้2อาทิย์แล้ว... ท่าทาเ็นั่นะโรธริๆสินะ...
니 사랑을 이젠 알 것 같은데내게 돌아오는 말
ทั้ที่ไ้รับวามรัอุมาทั้ใ ลับมาหาผมเถอะนะ ผมอร้อ
전부 거짓말 잊을 수 있단 말
ที่ผ่านมามันเป็นเรื่อโหทั้เพ
.......
ผม่อยๆหลับาลอีรั้ เียนี้มันให่เินไปสำหรับผม..
ถ้าเราืนีัน พี่ะามในายเยอะๆเลยุนฮ... ผมไ้แ่สวภาวนาให้อีฝ่ายลับมา..
.
.
.
“แฮยอน วันนี้มีนัุยานับลู้านะ”ฮิมานเินเ้ามาบอับผม่อนะวาแฟ้มานลบนโ๊ะทำานอผม
“เออ..”ผมพยัหน้าเบาๆ อยสัเโทรศัพท์อัวเอลอ เผื่อว่าุนฮะโทรมา
“ลู้าที่นัไว้ื่อโรา แ่เ้าบอให้มาที่ร้านอาหารว่ะ”ฮิมานมวิ้วเล็น้อย
“ร้านอาหารเนี่ยนะ?”ผมเยหน้าึ้นไปถาม
“เออ.. แถมยัอยู่ใล้ๆโรเรียนุนฮ้วยว่ะ”ฮิมานเริ่มแสท่าทีหนัใ พวเราเป็นเพื่อนันมา5ปีว่าๆ แถมยัสนิทันนเล่าให้ฟัไ้ทุเรื่ออี่าหา
“ร้านอาหารใล้โรเรียนุนฮเนี่ยนะ ... ทำไมเ้าไม่นัเอที่โรแรมวะ?”ผมมวิ้ว
“เห็นทานั้นแ้มาว่าโรแรมเ็มว่ะ”ฮิมานอบลับมา
“เฮ้อ...”ผมถอนหายใ โรแรมมันมีแ่ที่เียวในโลหรอไ...
“ให้ไปแทนมั้ย?”ฮิมานถามพลาใ้มือบที่ไหล่ผมเบาๆ
“ไม่... ไม่เป็นไรหรอ”ผมส่ายหน้าเบาๆ
.
.
.
ผมเินเ้ามานั่รอภายในร้านอาหารฝรั่เศสที่ลู้านัไว้ ผมมาถึที่ร้าน่อนเวลานัประมารึ่ั่วโม ระหว่านั่รออีฝ่าย็มอออไปนอร้านมวิวเพลินๆ นระทั่นที่นัไว้มาถึ เธอใสุ่สูทสีาวับระโปรสีน้ำเินเ้ม ผมสีน้ำาลัลอนยาวถึลาหลัับารแ่หน้าเ้มๆและลิ่นน้ำหอมุนๆ ผมทัทายอีฝ่ายามมารยาท พวเราสั่เพียแ่นมและเรื่อื่มมาทาน่อนะเริ่มลันเรื่อาน
ะที่ผมำลัอธิบายเรื่อ้อล่าๆให้เธอฟัแู่เหมือนเธอะสนใใบหน้าอผมมาว่าเรื่อาน มืออเธอเลื่อนเ้ามาับที่าอผมเบาๆแ่ผม็ไม่ไ้ปิเสธเพราะลัวะมีปัหาเรื่อาน ผมอทนนอธิบายเสร็่อนะยื่นใบสัาให้เธอเ็น แ่เธอ็บอปัไป่อนว่าะิ่อไปที่บริษัทอีที ผมเ็บแฟ้มานลในระเป๋า่อนะอัวลับและะเป็นฝ่ายออ่าอาหารให้เธอ ผมเินออมาาร้านหลัา่ายเินไป50,000วอน ผมเินมาามทาเรื่อยๆ่อนะหยุะัไป
“ุนฮ?”ผมมอหน้าอีฝ่ายที่ำลัยืนพิับำแพเหมือนำลัรอใรอยู่
“พี่ไปทำอะไรในร้านนั้น?”ุนฮถามโยที่ไม่มอหน้าผม เา้มหน้าล่ำ
“พี่เพิุ่ยานเสร็ นายมาทำอะไรที่นี่ล่ะ?”ผมถามลับ
“แม่ผมฝาให้แวะื้อนมไปให้่อนลับบ้าน และนั่น็เป็นร้านประำอแม่”ุนฮเยหน้าึ้นแล้วี้ไปที่ร้านอาหารที่ผมเพิ่ออมา
“ให้พี่ื้อให้มั้ย”ผมยิ้ม ่อยๆเินเ้าไปใล้่อนะรวบเอวบาเ้ามาอ้วยวามิถึ
ุนฮยอมให้ผมอแ่ร่าบา็ไม่ไ้อลับหรือทำอะไร
“พี่มาุยานหรือมาทำอะไรันแน่..”ุนฮพูออมา้วยน้ำเสียเรียบๆ ผม่อยๆปล่อยมือออาอีฝ่าย
“เอาอีแล้ว.. ิมาน่า”ผมลูบหัวอีฝ่ายเบาๆ่อนะถูมือบาปัอออย่าแร
“าน? านอพี่ือารเลี้ย้าวผู้หิหรออแฮยอน!!”ุนฮมอหน้าผม เาำมือแน่น้วยวามโรธ
“นายไม่เ้าใหรอ”ผม้มหน้าล่ำ
“พี่มันแย่ที่สุ”ุนฮผลัผมออ่อนะเินออไป หน้าอเาแ่ำไป้วยวามโรธ ผมสัเเห็นเาปาน้ำาอออย่าลวๆ
----------------------------------------------------------------------
; A ; น้อโล่ร้อไห้
ความคิดเห็น