Adventure of love ภารกิจป่วนกวนกามเทพ - นิยาย Adventure of love ภารกิจป่วนกวนกามเทพ : Dek-D.com - Writer
×

    Adventure of love ภารกิจป่วนกวนกามเทพ

    เมื่อเด็กสาวผู้น่าสงสาร แอบปลื้มรุ่นพี่สุดฮอตในโรงเรียน แต่ดันมีหนุ่มตัวร้าย ปากเสียข้างบ้านคอยเป็นตัวป่วน รักครั้งนี้ของเธอจะเป็นอย่างไร

    ผู้เข้าชมรวม

    39

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    39

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  27 ก.ค. 56 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    Really, I am falling in love.

    จริงหรอ นี่ฉันกำลังตกหลุมรัก

     

    บทนำ

     

                    ฉันตื่นมาด้วยเสียงจากiPhone แต่ใครโทรมาเอาตอนตี 3 เนี่ย คนกำลังนอนเพลินๆสบายๆ เลย

                    “ฮัลโหล สวัสดีค่ะ” ฉันรับโทรศัพท์ด้วยเสียงงัวเงีย โดยที่ไม่ได้ดูชื่อคนโทรด้วยซ้ำ

                    (ฮัลโหล ยัยนิว แกทำไรอยู่)

    แต่เมื่อแจ๋นๆของคนที่โทรมาดังขึ้น ฉันก็พอจะเดาออกได้เลยว่านี่เป็นเสียงของยัยเฟย์ เพื่อนรักคนสนิทของฉัน

                    “ฉันตีกอล์ฟอยู่ละม้าง นอนสิวะ แล้วโทรมาทำมะเขืออะไรตอนนี้เนี่ย ยัยเฟย์” ฉันตอบด้วยเสียงที่ไม่พอใจ เนื่องจากยัยนี่ รบกวนเวลานอนของฉัน

                    (อย่าเพิ่งบ่นสิจ้ะ เพื่อนรัก ฉันจะบอกว่าพี่ซันเดย์ ตอบตกลงเป็นแฟนฉันด้วยแหละ)

                    “อ่า แล้วไง เกี่ยวอะไรกับช้านน~!!!” ฉันแทบอยากจะหาไม้ท่อนใหญ่ๆสักท่อนมาฟาดที่หัวยัยเฟย์เลยทีเดียว ยัยเพื่อนบ้า คนอุตส่าห์เป็นห่วง คิดว่ามีเรื่องอะไรที่ไม่ดี ถึงโทรมาตอนนี้ แต่ที่ไหนได้ เรื่องไร้สาระ เกี่ยวกับพี่ซันเดย์ คนที่ยัยนี่แอบชอบมา 2 อาทิตย์ แล้วพี่เค้าก็ตอบตกลง ก็แน่ล่ะสิ่ ยัยเฟย์สวย หุ่นดีจะตายไป แถมเป็นดาวโรงเรียนอีก ใครบ้างล่ะ ที่ไม่อยากเป็นแฟน

                    (ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับแกหรอก แค่เล่าสู่กันฟัง ฮ่าๆๆ บ้ายบายย่ะ)

                    แล้วยัยเฟย์เพื่อนตัวแสบ ก็วางสายไป หลังจากที่โทรมาเล่าเรื่องที่พี่ซันเดย์ของมัน ยอมตกลงรับมันเป็นแฟน เฮ้อ!! แล้วเวลาอันสงบสุขของมันก็มาถึง ฉันได้นอนอย่างสงบสักที หวังว่าจะไม่มีใครโทรมารบกวนเวลานอนของฉันอีกนะ แต่ก็น่าอิจฉายัยเฟย์นี่นะที่มีแฟน เพราะตั้งแต่เกิดมาสิบเจ็ดปี ฉันยังไม่เคยมีแฟนเลยสักครั้ง

                    และแล้วเช้าวันจันทร์ก็มาถึง โดยมีเสียงสวรรค์จากยัยนินา ณัฐลดาพี่สาวคนสวยของฉันที่ห่างกับฉันเพียง 3 ปีมาปลุกฉันให้ตื่อนจากภวังค์ความฝันอันแสนหวานดั่งในนิยาย และฉันนินิว ณัฐณิชาเป็นนักเรียนชั้น ม.5 ของโรงเรียนนานาชาติเซ็นแกรนด์ วันนี้ คุณพ่อกับคุณแม่ไปสัมมนา ฉันเลยต้องโดนยัยนินาโขลกสับ แถมวันนี้ยังไปพร้อมยัยพี่สาวจอมโหดอีก มีหวังฉันได้โดนบ่นไปตลอดทางแน่ๆ ก็แน่ละสิ ฉันมันทั้งเรียนแย่ แถมยังขี้เกียจอีก คงไม่พ้นตกเป็นเบี้ยล่างของพี่สาวตัวเองสักกะที

                    “ยัยนิว เสร็จรึยังยะ ฉันต้องไปมหาลัยนะ ไม่ใช่เป็นคนขับรถของแก #?/= ” และแล้วยัยนี่ก็บ่นบลาๆๆ อีกตามเคย

                    “เสร็จแล้ว เสร็จแล้ว~” ฉันต้องตอบอย่างจำใจหาที่สุดมิได้

                    “ไปเปิดประตู ให้ฉันด้วยนะ” วันๆก็เอาแต่ชี้นิ้วสั่งๆ อยู่ได้ เผลอๆวันทั้งวันยัยเจ๊แกก็ไม่ทำอะไรสักอย่าง นอกจากจะปัดมาสคาร่าที่ขนตาจนงอน 360 องศาแล้วก็แต่งตัวสวย เริ่ด เชิด ไปวันๆ ถ้าไม่ใช่ที่เจ๊แก เรียนเก่งแล้วก็สวยนะ คงไม่มีหนุ่มตามขายขนมจีบเป็นขบวนรถไฟหรอก ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าฉันเป็นน้องสาวของยัยนินาจริงๆหรือเปล่า เพราะฉันทั้งเรียนไม่เก่ง แถมยังไม่สวยอีก

                    ขณะที่ ฉันเดินไปเปิดประตูรั้วหน้าบ้าน ฉันก็ต้องสะดุดตากับใครบางคน นั่นคือ พี่แอล หนุ่มหล่อฮอตฮิตประจำโรงเรียนที่อยู่ในซอยเดียวกันกับฉันกำลังนั่งรถไปโรงเรียน ก็แหงล่ะสิจะไม่ให้ฮอตได้ยังไง ก็พี่แกทั้งหล่อ น่ารัก นิสัยดี เป็นที่ปลื้มของเหล่านักเรียนหญิงและนักเรียนชายใจเป็นหญิงไม่ว่าจะในโรงเรียนหรือนอกโรงเรียน นี่แหละ สเป็คของฉันที่ฉันเฝ้าเพ้อฝันตามนิยายที่ฉันเคยอ่านมา

                    “ยัยนิว แกจะเหม่ออีกนานมั้ยเนี่ย” เสียงสวรรค์ของนินาทำให้ฝันของฉันแตกดังโบ๊ะ เมื่อกับมาเผชิญกับความจริงที่เป็นอยู่

                    “เสร็จแล้วจ้า~” ฉันตอบด้วยน้ำเสียงที่เคารพพี่สาวเป็นอย่างมาก ประเด็น คือ เวลายัยนี่โกรธ น่ากลัวเป็นที่สุด เวลาดีๆก็เป็นยังกับนางฟ้า แต่เวลาโกรธล่ะก็ น่ากลัวกว่าซาตานก็ไม่ปาน

                    พ่อแม่ของฉันมักจะไม่อยู่บ้านบ่อยๆ เพราะท่านทั้งสองเป็นทูต เดี๋ยวก็ต้องไปสัมมนาที่นู่นที่นี่ และบ่อยครั้งที่ท่านทั้งสองไม่อยู่ ยัยนินา พี่สาวคนสวยของฉันก็นัดเพื่อนไปเที่ยวสังสรรค์ แล้วปล่อยให้ฉันต้องนั่งเหงาเพียงคนเดียวในบ้านอันใหญ่โต ทำให้บ้านมันวิเวกโหวงเหวงทุกทีไป มีแต่หนังสือนิยายเป็นเพื่อนปลอบใจเท่านั้น แต่ฉันก็ไม่สามารถจะฟ้องท่านได้เลยสักนิด เพราะยัยนี่ขู่ได้น่ารักกลัวกว่าสุนัขพันธุ์ร็อคไวเลอร์ทั้งฝูง ฉันน่ะมันเป็นคนอินโนเซนส์ แอ๊บแบ๊วไปวันๆ ทั้งๆหน้าตาก็ไม่ได้ดูดีอะไรมากมาย

                    “ยัยนิว ถึงโรงเรียนแล้ว เย็นนี้กลับเองน้ะ พี่มีสังสรรค์กับเพื่อนนิดหน่อย”

    “ค้า~” ฉันตอบรับโดยดีโดยที่ไม่มีเงื่อนไขสักคำ

    “กลับดีๆน้ะ ยัยน้องสาว ระวัง! โดนฉุด” ยัยนี่ก็ยังไม่เลิกที่จะข่มขู่ฉัน

    “ค้า~!! T^T ไม่พูดถึงจะได้มั้ยเนี่ย” แล้วยัยพี่สาวก็ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยก่อนจะขับรถหรูหรานิสสัน ซิลฟี้ ที่พ่อกับแม่เพิ่งจะประเคนให้ไปเมื่ออาทิตย์ก่อน ฉันมองจนรถลับตาไป แล้วก็เข้าโรงรียนไป พร้อมกับความกลัวที่ยัยนี่ข่มขู่ฉัน นี่เวรกรรมของฉันใช่มั้ยเนี่ยที่มีพี่สาวนิสัยอย่างนี้ ฉันยอมตายดีกว่า ถ้ารู้ว่ามีพี่สาวอย่าง

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น