ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
________________________
วาบ!!!
แสงดาวสว่างวาบ สะท้อนให้เห็นการต่อสู้ที่รุนแรงและดุเดือดที่ดำเนินไปอย่างเงียบๆ ใต้ม่านสีดำหนาหนักแห่งราตรีกาล
เคร้ง!!!
ดาบปะทะดาบเสียงดังกึกก้อง
“เจ้าไม่เปลี่ยนเลยนะ” ริมฝีปากในเงามืดขยับเอ่ยเสียงเครียด หากแต่ยังไม่หยุดฟาดดาบ
“ท่านก็ยังเหมือนเดิม…อาจารย์” อีกร่างเอ่ย ยังคงรับดาบที่ฟาดลงมาอย่างสบาย ๆ
“ข้าแค่อยากได้เด็กคนนั้น…” ผู้เป็นศิษย์บอกเย็น ๆ
“ไม่มีวัน!!!ข้าไม่ให้เจ้าได้นางไปหรอก” ผู้มากวัยกว่าตอบเฉียดขาด
“งั้นข้าคงไม่ออมมือละนะ” พูดพลางจับดาบมั่น ปากร่ายคาถา เมฆครึ้มเข้าบดบังหมู่ดาว
“เจ้าคงลืมไปว่าข้าเป็นอาจารย์เจ้าแล้วสินะ” อาจารย์พูดเรียบพอ ๆ กัน ก่อนหลับตาสำรวมจิตเปล่งคาถา ลมหนาวพัดวูบวับ
ดาบต่อดาบ มนต์ต่อมนต์
พลาดก็ตาย…
“เสียใจด้วย..อาจารย์ เพราะตอนนี้ข้าเหนือกว่าท่านแล้ว!!!”
คำกล่าวถูกพิสูจน์พลัน สายฟ้าฟาดเปรี้ยง หากแต่ผู้เป็นอาจารย์ยกมือขึ้นต้าน
“ไม่มีประโยชน์น่า” ผู้อ่อนวัยกว่าพูดอย่างเบื่อ ๆ ดวงตาจ้องมองไปยังอาจารย์ของตนที่ต้านสายฟ้าอย่างยากเย็น
“มอบนางมาดี ๆ จะดีกว่า”
“ไม่มีทาง…นางไม่ใช่ของเจ้า ไม่ใช่ของข้า ไม่ใช่ของใครในหล้านี้ทั้งนั้น!!!” เสียงเฉียบขาดเอ่ย
“งั้นก็ขอโทษด้วย…ท่านอาจารย์”
เปรี๊ยะ!!!
สายฟ้าทะลุผ่านม่านพลังของผู้เป็นอาจารย์อย่างง่ายดาย คมดาบตวัดวูบ เลือดนองราตรี
“ข้าอาจตาย แต่เจ้าก็ไม่ได้นางไป!!!” ลมหายใจแผ่วระโหยเอ่ย ก่อนความมืดจะเข้าครองจักษุ พร้อมกับลมหายใจที่ขาดวูบ
“ข้าอาจไม่ได้นางในตอนนี้ แต่ท่านก็รู้…ไม่มีสิ่งใดในหล้า ที่ข้าปรารถนาแล้วจะไม่ได้มาครอบครอง”
______________________________
สวัสดีค่ะนักอ่านทุกท่าน (ปื๊ง...ป๊อง!!! ^ ^)
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองที่เอามาลงในเด็กดีน่ะค่ะ เนื้อเรื่องตอนแรกๆอาจจะดูงงๆซักหน่อยขอให้อ่านไปเรื่อยๆ ตอนหลังๆชักจะออกแนวฟิกขึ้นทุกที+ +
ขอบคุณทุกท่านที่เป็นกำลังใจมาช่วยอ่าน ช่วยโวต + โพสนะคะ (ถ้ายังไม่โวตไม่โพสก็ช่วยโวตช่วยโพสด้วยนะคะ...อิอิ)
ไปล่ะค่ะ...ขอให้อ่านให้สนุกนะคะ
บาย
________________________
วาบ!!!
แสงดาวสว่างวาบ สะท้อนให้เห็นการต่อสู้ที่รุนแรงและดุเดือดที่ดำเนินไปอย่างเงียบๆ ใต้ม่านสีดำหนาหนักแห่งราตรีกาล
เคร้ง!!!
ดาบปะทะดาบเสียงดังกึกก้อง
“เจ้าไม่เปลี่ยนเลยนะ” ริมฝีปากในเงามืดขยับเอ่ยเสียงเครียด หากแต่ยังไม่หยุดฟาดดาบ
“ท่านก็ยังเหมือนเดิม…อาจารย์” อีกร่างเอ่ย ยังคงรับดาบที่ฟาดลงมาอย่างสบาย ๆ
“ข้าแค่อยากได้เด็กคนนั้น…” ผู้เป็นศิษย์บอกเย็น ๆ
“ไม่มีวัน!!!ข้าไม่ให้เจ้าได้นางไปหรอก” ผู้มากวัยกว่าตอบเฉียดขาด
“งั้นข้าคงไม่ออมมือละนะ” พูดพลางจับดาบมั่น ปากร่ายคาถา เมฆครึ้มเข้าบดบังหมู่ดาว
“เจ้าคงลืมไปว่าข้าเป็นอาจารย์เจ้าแล้วสินะ” อาจารย์พูดเรียบพอ ๆ กัน ก่อนหลับตาสำรวมจิตเปล่งคาถา ลมหนาวพัดวูบวับ
ดาบต่อดาบ มนต์ต่อมนต์
พลาดก็ตาย…
“เสียใจด้วย..อาจารย์ เพราะตอนนี้ข้าเหนือกว่าท่านแล้ว!!!”
คำกล่าวถูกพิสูจน์พลัน สายฟ้าฟาดเปรี้ยง หากแต่ผู้เป็นอาจารย์ยกมือขึ้นต้าน
“ไม่มีประโยชน์น่า” ผู้อ่อนวัยกว่าพูดอย่างเบื่อ ๆ ดวงตาจ้องมองไปยังอาจารย์ของตนที่ต้านสายฟ้าอย่างยากเย็น
“มอบนางมาดี ๆ จะดีกว่า”
“ไม่มีทาง…นางไม่ใช่ของเจ้า ไม่ใช่ของข้า ไม่ใช่ของใครในหล้านี้ทั้งนั้น!!!” เสียงเฉียบขาดเอ่ย
“งั้นก็ขอโทษด้วย…ท่านอาจารย์”
เปรี๊ยะ!!!
สายฟ้าทะลุผ่านม่านพลังของผู้เป็นอาจารย์อย่างง่ายดาย คมดาบตวัดวูบ เลือดนองราตรี
“ข้าอาจตาย แต่เจ้าก็ไม่ได้นางไป!!!” ลมหายใจแผ่วระโหยเอ่ย ก่อนความมืดจะเข้าครองจักษุ พร้อมกับลมหายใจที่ขาดวูบ
“ข้าอาจไม่ได้นางในตอนนี้ แต่ท่านก็รู้…ไม่มีสิ่งใดในหล้า ที่ข้าปรารถนาแล้วจะไม่ได้มาครอบครอง”
______________________________
สวัสดีค่ะนักอ่านทุกท่าน (ปื๊ง...ป๊อง!!! ^ ^)
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองที่เอามาลงในเด็กดีน่ะค่ะ เนื้อเรื่องตอนแรกๆอาจจะดูงงๆซักหน่อยขอให้อ่านไปเรื่อยๆ ตอนหลังๆชักจะออกแนวฟิกขึ้นทุกที+ +
ขอบคุณทุกท่านที่เป็นกำลังใจมาช่วยอ่าน ช่วยโวต + โพสนะคะ (ถ้ายังไม่โวตไม่โพสก็ช่วยโวตช่วยโพสด้วยนะคะ...อิอิ)
ไปล่ะค่ะ...ขอให้อ่านให้สนุกนะคะ
บาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น