คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบท : ก่อนคำอธิษฐาน
หากว่าความรักคือความปรารถนาให้คนที่ข้ารักมีความสุข แม้ว่าข้าจะมิได้มีส่วนในความสุขนั้น...
ความเคียดแค้นเกลียดชังนี้...คือความปรารถนาที่จะเห็นคนที่ข้าเกลียดทุกข์ทรมาน แม้ว่า...ข้าจะต้องมีส่วนแบ่งในความทุกข์ทรมานนั้นก็ตามที...
หิมะสีขาว...โปรยปราย...
เกล็ดสีขาวละเอียดของมันปลิวว่อนอยู่ในบรรยากาศที่เย็นยะเยือก แม้ว่าดวงอาทิตย์จะส่องแสงจัดจ้า แม้จะมีเปลวเพลิงลุกไหม้ท่วมผืนดิน แม้ว่าเลือดอุ่น ๆ จะหลั่งรดลงบนสีขาวของหิมะ
มันเป็นหิมะแรก...หิมะแรกที่ไม่น่าจะเกิดขึ้น ในดินแดนทางใต้เช่นนี้
หิมะสีขาว ค่อย ๆ ถูกย้อมด้วยหยดเลือดจนเป็นสีแดงฉาน
ที่พื้นดินเบื้องล่างนั้นไม่ต่างจากนรก เลือดสด ๆ ยังคงเจิ่งนองแผ่นดิน ธงทิวเปื้อนเลือดโบกไปตามสายลมหนาวราวกับจะบ่งบอกถึงลางร้าย เสียงร้องอย่างเจ็บปวดดังอยู่ทั่วไป ดาบ โล่ คทาและศาสตราวุธอื่น ๆ เกลื่อนกระจาย
นี่คือสงคราม...
...สงครามที่ไม่ว่าฝ่ายใดจะชนะ...สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือการสูญเสีย...
...สงครามที่ยืดเยื้อยาวนานราวกับจะไม่มีวันจบสิ้น...
สงครามที่ทำให้ผู้คนร่ำไห้ น้ำตาหลั่งริน...
ท่ามกลางซากศพและควันไฟ กลับปรากฏร่างในชุดสีขาวบริสุทธิ์ หญิงสาวในชุดสีขาวราวกับชุดของเทพธิดา ขาวจนดูราวกับไม่มีสิ่งใดที่จะทำให้มันแปดเปื้อนไปได้
รอบ ๆ ร่างในชุดสีขาวนั้นยังมีผู้คนอีกหลายคน ทว่าทุกผู้ต่างยืนนิ่งไม่ต่างอะไรกับหุ่นปั้น อับจนด้วยถ้อยความใด ๆ ที่จะเอื้อนเอ่ย
อับจน...จริง ๆ...
“รามิเอล!! เจ้าโกหกข้า...โกหกข้า!!!”
เสียงร้องกล่าวหาดังขาดหายไป เนื่องเพราะมันถูกแทนที่ด้วยเสียงสะอื้นที่เพียรพยายามกลั้นเก็บเอาไว้ มือของนางวางอยู่บนร่างอีกร่างหนึ่ง ร่างที่เต็มไปด้วยบาดแผลสาหัสมากมาย ร่างที่ทอดกายหลับตาพริ้ม นิ่งงัน...ใบหน้าคมคายของร่างนั้นแม้จะเปรอะเปื้อนไปด้วยหยาดเลือด ทว่ายังพอจะมองออกว่าเขาเป็นคนที่หล่อเหลาเพียงใด แม้ในยามนี้...ความสงบและความอ่อนโยนที่ฉายอยู่บนใบหน้านั้นยังคงไม่ลบเลือนไป
“รามิเอล...ตื่นขึ้นมาสิ!! เจ้าต้องตื่นขึ้นมา...เจ้าต้องกลับมาหาข้า!!! เจ้าจะโกหกข้าอย่างนั้นหรือ...”
ดวงตาสีฟ้าอ่อนของร่างในชุดสีขาวรื้นขึ้น ขอบตาแดงผ่าวร้อน
ทว่า...ร่างในอ้อมแขนกลับนิ่งงัน ไม่รับรู้...ไม่ได้ยิน...และไม่ได้ลืมตาขึ้นมา
“...ไหนสัญญาว่าจะกลับมาอยู่กับข้าไง ? ไหนเจ้าบอกว่าเจ้าจะกลับมาไงล่ะ!?! จะโกหกข้าอย่างนั้นหรือ ? เจ้า...จะไม่รักษาสัญญาเชียวหรือ ?”
รามิเอล...อันเป็นนามของเทพแห่งความสัตย์...
มือของหญิงสาวแตะไล้ลงบนใบหน้าของชายหนุ่มนามว่ารามิเอลอย่างแผ่วเบา เสียงของนางที่สะกดกลั้นไม่ให้สะอื้นออกมาบัดนี้เบาเพียงเสียงกระซิบ
“จะทิ้งข้าไปอย่างนั้นหรือ ?...ลืมตาขึ้นมาเถอะ ได้โปรด...ข้า...ข้ายอม...ยอมทุกอย่าง...”
ถ้อยคำที่สั่นสะท้านหัวใจของผู้ฟังที่อยู่รายรอบ เพราะทุกคนต่างรู้...รู้ดีว่าหญิงสาวผู้นี้ยากนักที่จะเอ่ยปากร้องขอใคร
“รามิเอล” มือของหญิงสาวเรืองแสงสีฟ้าอ่อนวูบ นางแตะมันลงที่หน้าผากของชายหนุ่มอย่างแผ่วเบา ละอองไอสีฟ้าอ่อนนั้นหลั่งไหลจากปลายนิ้วสู่ร่างในอ้อมแขน แต่ยังคงไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลง...
ทว่า...คนอย่างนางหรือจะยอมแพ้ ?
พลันมืออุ่น ๆ ก็วางลงบนบ่าของเธอ ก่อนเจ้าของมือนั้นจะเอ่ยคำ...
“ซาจิทาเรียส...พอเถอะ...เจ้าไม่อาจ รักษาคนตายให้ฟื้นคืนได้หรอก”
ถ้อยความจริงที่ถูกเอ่ย ทำให้หญิงสาวหันหน้ากลับไป
ถ้อยความจริงที่กรีดเฉือนหัวใจให้เจ็บช้ำ ทำลายวิญญาณจนแหลกสลาย
“เจ้าก็จะโกหกข้าอีกคนอย่างนั้นหรือรีเฟย์ ? อย่างรามิเอล...ไม่มีทาง...ไม่มีทาง...”
คำพูดต่อไปติดขัดในลำคอ เนื่องเพราะดวงตาสีอำพันของผู้เอ่ยถ้อยความจริงอย่างโหดร้ายที่มองกลับมานั้นเยือกเย็น...เรียบเฉย บ่งชัดว่าผู้พูดนั้นไม่เคยโกหกใคร
ดวงตาสีฟ้าอ่อนใสดุจท้องทะเลสาบในยามฤดูใบไม้ผลิหลับลงอย่างปวดร้าว
“ทำไมกัน ? ทำไมกัน ?” เสียงใสพร่ำถาม ทว่าไม่มีใครตอบได้...
คำตอบจึงมีเพียงความเงียบ เสียงลม ความเหน็บหนาวและเจ็บปวดเท่านั้น
หยดน้ำตาซึมลงสู่หิมะ มันแผ่ออกเป็นวงชั่วครู่ก่อนจะจับแข็ง
ไม่ต่างจากหัวใจของนาง...
...มันเป็นวันที่หิมะตกในดินแดนทางใต้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ...
หิมะค่อย ๆ โปรยปรายลง สู่พื้นดิน...และหัวใจของคน ๆ หนึ่ง
และถึงแม้ว่าหิมะบนผืนดินจะละลายไป แต่ความเหน็บหนาวในจิตใจนั้น...จะไม่มีวันเลือนหาย
“รีเฟย์...ไปกันเถอะ”
“เจ้าจะไปไหน ? ซาจิทาเรียส ?”
“ข้าจะไปกระโจมแม่ทัพ นำทางไปที” ดวงตาสีฟ้าอ่อนนั้นทอประกายดุร้ายนัก
“ข้าจะแก้แค้น!!”
นางลุกขึ้นยืน ผินหน้าไปทางทิศตะวันออก
เป็นเวลาจวนเช้า แสงอาทิตย์แรกกำลังทอขึ้นบนฟ้า
ทางทิศตะวันออก...ปรากฏดาวดวงหนึ่ง
...ดาวซึ่งเป็นผู้นำทางแก่คนสิ้นหวัง...
หญิงสาวกำมือแน่นปานจะบีบให้แหลก
...ข้าขอสาบานต่อดวงดาว...ข้าจะตามแก้แค้นคนที่ฆ่ารามิเอล...
...ความเจ็บปวดวันนี้...จะขอคืนให้เป็นร้อยเป็นพันเท่า!!
Green [ T ]
*T* bear
*M* bear
ความคิดเห็น