ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3: หฤหรรษ์ สารเลวเรารักกัน
ในห้อง ม.ต้นปี2 ห้อง4
\"A- ya-ya-yah\" เสียงริงโทนของมิมิรุนดังขึ้นมา
\"ฮา โหย\" มิมิรุนรับโทรศัพท์
(\"ไอ้หมู\")
\"พี่ก็อดีตหมูแหละ\"
(\"โอเค พอๆ เปปนะ\") กุกกัก~
(\"มิมิรุนหรอ นี้ฮิเดหล่อๆนะ ฮิเดๆ\")
\"อ่าค่ะว่าไง\"
(\"ใครมันบังอาจมาตบหน้าเรนะของช้าน\")
\"เอ่อ พี่ได้ข่าวว่าเรนะเป็นของพี่ริวอิจิไม่ใช่หรอ\"
(\"เอ่อเอาเป็นว่า หนึ่งในสามของสาวในฝันฉันก็ได้ เอาเป็นว่านังนั้นมันใคร\")
\"พวกกลุ่ม Evil เจ้าค่ะ\"
(\"อยู่ห้องเดียวกันหรือเปล่า\")
\"ก็มีไอตัวที่มันตบหน้าเรนะกระเด็นด้วยหล่ะกัน\"
(\"โอเค เดี๋ยวฉันจะไปหานะ\")
ผ่านไป2นาที
\"มิมิรุน\" ชายหนุ่มร่างบาง หนุ่มหล่อ(ตรงไหน?!?)ผิวสีแทน เดินเก็กเข้ามาในห้องเรียน
น้องสาวสุดที่รัก
\"อะไรหรอ หมีดำ\" สาวน้อยตัวเล็ก เตี้ยๆละสายตาจากนิตยสาร Potato
\"หึหึ ใครมันมาตบหน้าเรนะจังของไอฮิเดมันวะ!!!!!!\" มาซาโตะทำหน้าโหดกวาดสายตามองเหล่านักเรียน
\"กลุ่มEvil เจ้าค่าาาาาา พี่ชาย\" มิมิรุนชี้ไปทางกลุ่มEvil บางส่วนที่อยู่ห้องเดียวกันรวมถึงจินะ จูรินะ คุโรย วะรุโกะ
ฮิเดมองพวกEvil ที่กำลังหัวเราะอย่างร่าเริง ยังไม่รู้ชะตาของตัวเอง เรนะก็มองมาซาโตะ ฮิเด
และอากิเช่นเดียวกันกับสายตาหลายคู่
\"หึ พวกเธอหรอที่มาตบหน้าเรนะน่ะ\" ฮิเดเดินเข้าไปทุบโต๊ะพวกนั้น
\"ถ้าใช่แล้วจะทำไม\" จินะมองหน้าฮิเดอย่างกวนๆ
\"หึ เย็นนี้เจอกันที่ประตูด้านหลัง เข้าใจ?\" ฮิเดพูดพลางหักนิ้ว เสียงดังกร๊อบแกร็บอย่างสยอง
พวกEvil ไม่มีทีท่าว่าจะกลัวสักนิด ซ้ำยังทำท่าทางเหมือนเหมือนไม่กลัว คุโรยจ้องหน้ามิมิรุนที่ยังคงนั่งดูนิตยสารต่อไป
\"ยัย เอนามิ เธอใช่ไหมที่โทรไปหาไอพวกบ้า ยากูซ่านั้น\" คุโรยจ้องมิมิรุนตาขวาง มิมิรุนวางนิตยสารลง
แล้วทำท่าหักนิ้ว แล้วจ้องคุโรยด้วยดวงตาน้อยๆ
\"ฉันไม่ได้โทร แต่พี่ฉันโทรมา\" มิมิรุนจ้องคุโรยกลับ คุโรยหันไปมองจินะ วะรุโก จูรินะ ดวงสายตาที่ว่า จัดการนังนี้เลย
\"งั้นหรอ คิดว่าฉันจะกลัวหรือไง\" จินะกระชากคอเสื้อมิมิรุน
\"ปล่อยมือสกปรกของแกออกจากคอลูกสาวฉัน\" เซย์กิจ้องจินะเขม้ง พร้อมกับถอดเสื้อนอกแล้วถกแขนเสื้อเชิ้ตสีขาวขึ้น
\"ยัยนี้ลูกสาวแกหรอเซย์กิ\" คุโรยจิ้มหน้าผากมิมิรุน
\"ใช่ ลูกสาวฉัน แถมเป็นน้องสาวสุดที่เลิฟของยากูซ่าระดับแนวหน้าอีก\" เซย์กิทำหน้ากวนๆใส่
\"ระดับแนวหน้า แล้วทำไมฉันไม่หยักจะรู้จัก\" จินะจ้องกลับ
เรนะเห็นท่าจะไม่ดี รีบดึงแขนเซย์กิที่กำลังจะไปจ้อยคุโรยเอาไว้
\"อย่านะเซย์กิ ให้พี่มาซาโตะจัดการที่เดียวเลยดีกว่า\" เรนะรั้งตัวเซย์กิไว้ เซย์กิหันมามองเรนะ แล้วพยักหน้าเห็นด้วย
\"เอาหล่ะ ฉันไม่อยากเสียแรงเปล่าหรอกนะ ถ้าต่อยเธอน่ะ มิมิรุนมานี้มาหม่าม้ามีดินสอกดคิดตี้มาให้\" เซย์กิยิ้มมุมปาก
แล้วกวักมือเรียกมิมิรุน มิมิรุนพยักหน้า แล้ววิ่งไปกอดแขนเซย์กิ
\"งับๆหม่าม้า คิดตี้ๆ\" มิมิรุนฉายยา Kitty fever รวมถึง น้องยากูซ่าสุดโฉด
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ทั้งิวทยาศาสตร์ โดย อ.โคอิจิ คณิตศาสตร์ โดย อ.จุนโนะสุเกะ
และวิชาอื่นๆ จนมาถึงชั่วโมงก่อนพักกลางวัน
ชั่วโมง พละ
อาจารย์ผู้สอน อ.ทานากะ โคกิ ขณะนี้ทุกคนกำลังยืนวอมร่างกายที่โรงยิม
\"เอาหล่ะ วันนี้ครูจะสอนเกี่ยวกับเรื่องการป้องกันตัว ยิ่งโรงเรียนเรามีพวกแก็งนักเลงเยอะ พวกผู้หญิง
ยิ่งต้องระวัง ผู้ชายก็ด้วยนะ เอาหล่ะ เซย์กิออกมานี้สิ\" อ.โคกิกวักมือเรียกเซย์กิ เซย์กิที่กำลังกระโดดฉีกขา(โชว์สาว)
\"ค่ะ\" เซย์กิขานรับก่อนที่จะลุกขึ้นมาแล้วเดินไปหาอ.โคกิ
\"เรียกยัยเสร่อนี้ทำไมวะ\" จินะนินทา มีรึเรนะจะไม่ได้ยิน เรนะเลยแกล้งกระทืบเท้าจินะไปหนึ่งรอบ
\"เอาหล่ะ อืม ก็คงรู้นะว่าเซย์กิเรียนเทควันโดสายเขียว ถึงจะต้นๆ แต่ก็เรื่องความแรงก็ใช้ได้\" อ.โคกิตบไหล่เซย์กิ
แล้วเดินไปหยิบเป้าซ้อมมา แล้วยกระดับศรีษะ
\"อ.โคกิ ยัยเซย์กิจะเตะถึงหรอค่ะระดับศรีษะน่ะ\" คุโรยเอ่ยขึ้นมาเสียงดัง เซย์กิมองค้อน แล้วถกแขนเสื้อขึ้น
\"อ.โคกิค่ะ ยกไปเลยหัวก็ได้ค่ะ หนูจะเตะช๊อปคิกหน้า\" เซย์กิพูดขึ้นมา
\"อืมได้\" อ.โคกิจับแบบเตะช๊อปคิก
เซย์กิจ้องไปที่เป้า พร้อมกับตั้งท่าเรียบร้อย
\"หนึ่ง!!!(ความจริงต้องเป็นภาษาเกาหลี ไอ้เราก็สะกดไม่ถูกแหะ-melody-m2p)\" อ.โคกินับ ป๊าบ!!!!!!!
\"ย๊า!!!!!\" เซย์กิเตะอย่างแรง
\"ลาวคิกหัว\" อ.โคกิย้ายตำแหน่งเป้า
\"ย๊า!!!!!~\"
อ.โคกิให้เซย์กิเตะเพลินไปได้สิบกว่าท่าไม่เว้นจังหวะการเตะเลย
\"เอาหล่ะพอ ขอบคุณนะเซย์กิ ว่าแต่เธอน่าจะไปแข่งน่ะเนี่ย\" อ.โคกิตบไหล่เซย์กิที่กำลังยืนหายใจเข้ามาช้าๆ เพราะเหนื่อย
\"ค่ะ แฮ่กๆ\" เซย์กิตอบสั้นๆ แล้วลงไปนั่งกองที่พื้น
\"อาจารย์ไม่ให้เตะแบบเซย์กิหรอก อาจารย์จะให้วันนี้ลองฝึกเตะก่อนนะ เริ่มจากยกขาขึ้นมาไว้บนไหล่คู่ตัวเอง\"
ทั้งชั่วโมงพละของวันนี้กลายเป็นชั่วโมงเทควันโดไปแล้ว
\"โห่ อะไรจะเตะได้ขนาดนั้นไม่น่าเชื่อ\" อานาเนียนั่งลงข้างเซย์กิหลังจากที่ปวดขาเอามากๆ
\"ฝึกมันทุกวันไม่ได้ขนาดนี้ก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว แต่ยังฉันยังพื้นๆ เอกินู้น สุดยอด แรงถึกมากๆ\" เซย์กิยิ้ม
\"อืม สุดยอดเลยเซย์กิเพื่อนเลิฟ\" เรนะนั่งลงข้างๆ
\"แหะๆ ก็ไม่สุดยอด พี่ริวเขาคงไม่ฝากแฟนเขาไว้กับฉันหรอก\" เซย์กิยิ้มมุมปาก
\"เหอะๆ ไปเก๊กกับริซาโกะสุดที่เลิฟเธอไป๊\" เรนะตบหลังเซย์กิดังป๊าบบบบบบบบ
\"หงะ เรนะจัง ทำไมถึงไม่ชอบโอรินจังหล่ะ\" เซย์กิพูดพลางลูบๆหลัง
\"ไม่รุ ฉันไม่ชอบแก็งซึงคุ โดยเฉพาะ อายะ มัตสึอุระ\" เรนะบ่น
เรนะไม่ชอบแก็งซึงคุเพราะเหตุผลที่ว่า อายะ มัตสึอุระ มักจะเป็นข่าวกับทาจิบานะ เคตะ เพื่อนของพี่ชายเธอนั้นเอง
ทั้ง เหล่ากลุ่มย่อยๆอย่าง Morning Musume Berryz Kooboo ก็ไม่เว้น
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง เสียงออดบอกเวลาพักเที่ยงดังขึ้น
ทุกคนต่างเปลี่ยนชุดแล้วออกไปพักตามที่ต่างๆตามอัธยาศัยของตัวเอง
ลองมาดูที่แก็ง Lead ในมุมหนึ่งในโรงอาหารที่เต็มไปด้วยเหล่านักเรียน
หนุ่มน้อย2 คน วัย 16ปี ม.ปลายปี1 นาม ฟุรุยะ เคตะ หนุ่มร่างบาง สดใสร่างเริง
คนที่สองที่กำลังนั่งกินอาหารกลางวันคือ คางิโมโตะ อากิระ
ทั้งสองคือสามาชิกแก็ง Lead ระดับแนวหน้า (แนวหน้ามีสี่คน อีก50กว่าคนเป็นลูกน้อง)
\"อากิระ ไปหาอายะกับฉันหน่อย\" เคตะดึงแขนอากิระที่กำลังนั่งดื่มน้ำ
\"หึ จะไปหรอ\" อากิระมันมาหาเคตะพร้อมกับคาบหลอดมาด้วย เล่นเอาเกือบโดนตาเจ้าเคตะน้อยๆ
\"อ๊ากกกก อากิระ แกจะฆ่ากรรมฉันหรอ\"
\"เปล่าๆ อ่ะ ไปสิฉันจะไปเป็นเพื่อน\" อากิระกับเคตะเดินไปที่ใต้ต้นซากุระ ที่ๆประจำของแก็งนี้
\"อายะจ๋า~\" เคตะกระโดดกอดอายะจากด้านหลัง
\"เคตะ!!!แค่กๆ ไส้กรอกติดคอ แค่ก\" อายะลักไส้กรอก เคตะเลยรีบๆลูบๆหลัง
\"ไอบ้าเคะ แกตบๆหลังสิ ไม่ใช่ไปลูบ ไม่ได้อ้วกนะ\" อากิระหัวเราะๆ แล้วก็มีมือๆหนึ่งมาจับแขนอากิระ
\"อักกี้~\" เอกิยิ้มให้อากิระ อากิระก็ยิ้มกลับ
\"อืมว่าไงเอกิ ไม่ได้เจอตั้งนาน คิดถึงจัง นานๆที่พี่จะมาที่แก็งเธอ\" อากิระลูบหัวเอกิ
\"มาแล้วๆ เอ๋ หวัดดีค่ะเคตะ พี่อากิระ\" เรนะโค้งให้ทั้งสอง ทั้งสองยิ้มแล้วพยักหน้าเป็นเชิงรับการโค้ง
\"อ้าว พี่เคตะ พี่อากิระ หวัดดีค่ะ\" เซย์กิที่ยกน้ำตามเรนะมา โดยที่มีริซาโกะเดินตามมาด้วย
เซย์กิพยักหน้าเล็กน้อยเป็นเชิงทำความเคารพ ริซาโกะโค้งให้รุ่นพี่ทั้งสอง
\"ริซาโกะนี้ก็ยังเป็นกระต่ายน้อยติดเซย์กิเหมือนเดิมเลยนะ\" อากิระยิ้มหน้าแมวให้ริซาโกะ
จนนู๋น้อยแอบเขินนิด พลางบิดตัวไปมา
เวลาเลิกเรียน
\"นี้ พวกเธอว่าไอ้พวกแก้งยากูซ่านั้นมันจะเอาจริงหรอ\" คุโรยชักจะหวั่นซะแล้ว จินะยิ้มมุมปากเล็กน้อย
\"ไม่เป็นไร ฉันเอาพวกแก็งอื่นๆมาช่วยประมาณ50คนน่ะ พวกนั้นคงไม่กล้าทำอะไรเราหรอก\" จินะยิ้ม
ทั้งกลุ่มEvil รวมถึงพรรคพวกที่รวมมาได้ เดินยกโขย่งมาที่ประตูด้านหลังของโรงเรียน ก็พบกับสาวหนุ่ม
ยืนทำหน้าโหด มาซาโตะยืนตรงกลาง ฮิเดยืนด้านขวากำลังถือท่อนไม้ อากิกำลังยืนถือแทงเหล็ก
\"มาแค่นี้เองหรอค่ะ คุณพี่ยากูซ่า แค่3คน\" คุโรยทำเสียงกวนสุดๆ
\"อ่า ไม่จริงมั้ง ดูด้านหลังสิ\" มาซาโตะพูดเสียงห้วนๆ
ทั้งกลุ่มEvil และคนอื่นๆหันไปด้านหลังก็พบกับ แก็งBader v r love together แบบเต็มๆยืนอยู่
ในมือมีอาวุธถือมานับไม่ถ้วน
\"บังอาจมาตบหน้าน้องเรนะสุดสวย\"
\"บังอาจมาทำเอกิของกรูจ็บ\"
\"ชิชะ มาทำน้องสาวรุ่นพี่เซย์โงะเดี้ยง\"
เหล่าลูกน้องกว่า 200ชีวิต กำลังเคาะอาวุธตัวเอง จนเกิดเสียงสุดสยอง
\"เอาห่ะ พี่น่ะไม่ได้โหดขนาดจะส่งพวกเธอเข้าโรงบาลทันทีหรอกนะ ว่าไงทำไมไปตบน้องเรนะ\" มาซาดตะพูดเสียงแบบเรียบๆ
\"ฉันไม่ชอบขี้หน้ามัน หมั่นไส้ คิดว่าตัวเองสวย พี่ชายมีอิทธิพลแล้วคิดจะมาข่มชาวบ้าน ฉันไม่ชอบ\" จินะพูดเสียงกวน
\"อ้อหรอ ใครบอกว่าน้องเรนะคิว่าจตัวเองสวย พวกข้าต่างหากที่เป็นคนชมว่าน้องเรนะสวย
สวยกว่าเธอเยอะเลยด้วย!!\" ฮิเดเถียงไป จินะทำหน้าเชิด
\"เชอะ ก็แค่สวย แล้วการที่เอาเซย์กิมาเดินเป็นหมากันนี้หมายความว่าไง ไม่ใช่คิดว่าตัวเองสวยขนาดต้องมีคนปกป้องหรอ\"
คุโรยเถียง
“หึ แล้วเธอน่ะ มั่วแต่ทำอะไรอยู่ทำไมถึงไม่รู้จักกลุ่มพวกฉัน ฮะ! ออกจะใหญ่” อากิเริ่มพูด คุโรยยิ้มมุมปากแล้วพูดออกมาว่า
“ฉันน่ะมีพี่ชายที่เพิ่งจบไปถ้าพี่คิดจะมาตีกลุ่มฉันฉันจะฟ้องพี่ชาย” คุโรยตะโกนออกไป มาซาโตะทำสีหน้าโหดขึ้นเรื่อยๆ
แล้วคว้าบุรี่ออกมาจุด
“ไอไดคุโรยน่ะหรอ เหอะๆ ได้ข่าวว่าเมื่อวันก่อน เพิ่งโดนรุ่นกรูรุม-ีนไป อย่างพวกกรูอ่ะ นะไม่ได้เลวขนาดนั้น
ยังใช้เหตุผล แต่พี่ชายเมิงไร้เหตุผล เอาไงจะขอโทษเรนะดีๆ หรือต้องให้ฉันบังคับ!!!” มาซาโตะตะโกน
“คิดว่าจะมาทำเป็นมาเฟีย ยากูซ่ากับฉันได้หรือไง” จินะยังคงเถียงต่อไป
“หึ งั้นพวกแกจะเอาแบบ บ้านแกขาวเป็นผง หรือเอาแบบลูกเดียวเข้าโรงบาลไปเลยหล่ะ” ฮิเดพูดขึ้นมา
“ก็เอาสิ ถ้าคิดว่าทำแล้วไม่เกิดเรื่อง” วะรุโกะตะโกนออกไป
“งั้นหรอ เฮ้ย ลุยโว้ย โทษฐานมาทำสุดที่รักพวกเรา” ฮิเดตะโกน
การตะลุมบอนเกิดขึ้นในพริบตาเดียว
ในขณะนั้นเอง ที่ใต้ต้นซากุระ แก็ง WFL
“เรนะ เกิดเรื่องใหญ่แล้วที่หลังโรงเรียนมีคนตีกัน” ทาเครุวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา...
+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+
\"A- ya-ya-yah\" เสียงริงโทนของมิมิรุนดังขึ้นมา
\"ฮา โหย\" มิมิรุนรับโทรศัพท์
(\"ไอ้หมู\")
\"พี่ก็อดีตหมูแหละ\"
(\"โอเค พอๆ เปปนะ\") กุกกัก~
(\"มิมิรุนหรอ นี้ฮิเดหล่อๆนะ ฮิเดๆ\")
\"อ่าค่ะว่าไง\"
(\"ใครมันบังอาจมาตบหน้าเรนะของช้าน\")
\"เอ่อ พี่ได้ข่าวว่าเรนะเป็นของพี่ริวอิจิไม่ใช่หรอ\"
(\"เอ่อเอาเป็นว่า หนึ่งในสามของสาวในฝันฉันก็ได้ เอาเป็นว่านังนั้นมันใคร\")
\"พวกกลุ่ม Evil เจ้าค่ะ\"
(\"อยู่ห้องเดียวกันหรือเปล่า\")
\"ก็มีไอตัวที่มันตบหน้าเรนะกระเด็นด้วยหล่ะกัน\"
(\"โอเค เดี๋ยวฉันจะไปหานะ\")
ผ่านไป2นาที
\"มิมิรุน\" ชายหนุ่มร่างบาง หนุ่มหล่อ(ตรงไหน?!?)ผิวสีแทน เดินเก็กเข้ามาในห้องเรียน
น้องสาวสุดที่รัก
\"อะไรหรอ หมีดำ\" สาวน้อยตัวเล็ก เตี้ยๆละสายตาจากนิตยสาร Potato
\"หึหึ ใครมันมาตบหน้าเรนะจังของไอฮิเดมันวะ!!!!!!\" มาซาโตะทำหน้าโหดกวาดสายตามองเหล่านักเรียน
\"กลุ่มEvil เจ้าค่าาาาาา พี่ชาย\" มิมิรุนชี้ไปทางกลุ่มEvil บางส่วนที่อยู่ห้องเดียวกันรวมถึงจินะ จูรินะ คุโรย วะรุโกะ
ฮิเดมองพวกEvil ที่กำลังหัวเราะอย่างร่าเริง ยังไม่รู้ชะตาของตัวเอง เรนะก็มองมาซาโตะ ฮิเด
และอากิเช่นเดียวกันกับสายตาหลายคู่
\"หึ พวกเธอหรอที่มาตบหน้าเรนะน่ะ\" ฮิเดเดินเข้าไปทุบโต๊ะพวกนั้น
\"ถ้าใช่แล้วจะทำไม\" จินะมองหน้าฮิเดอย่างกวนๆ
\"หึ เย็นนี้เจอกันที่ประตูด้านหลัง เข้าใจ?\" ฮิเดพูดพลางหักนิ้ว เสียงดังกร๊อบแกร็บอย่างสยอง
พวกEvil ไม่มีทีท่าว่าจะกลัวสักนิด ซ้ำยังทำท่าทางเหมือนเหมือนไม่กลัว คุโรยจ้องหน้ามิมิรุนที่ยังคงนั่งดูนิตยสารต่อไป
\"ยัย เอนามิ เธอใช่ไหมที่โทรไปหาไอพวกบ้า ยากูซ่านั้น\" คุโรยจ้องมิมิรุนตาขวาง มิมิรุนวางนิตยสารลง
แล้วทำท่าหักนิ้ว แล้วจ้องคุโรยด้วยดวงตาน้อยๆ
\"ฉันไม่ได้โทร แต่พี่ฉันโทรมา\" มิมิรุนจ้องคุโรยกลับ คุโรยหันไปมองจินะ วะรุโก จูรินะ ดวงสายตาที่ว่า จัดการนังนี้เลย
\"งั้นหรอ คิดว่าฉันจะกลัวหรือไง\" จินะกระชากคอเสื้อมิมิรุน
\"ปล่อยมือสกปรกของแกออกจากคอลูกสาวฉัน\" เซย์กิจ้องจินะเขม้ง พร้อมกับถอดเสื้อนอกแล้วถกแขนเสื้อเชิ้ตสีขาวขึ้น
\"ยัยนี้ลูกสาวแกหรอเซย์กิ\" คุโรยจิ้มหน้าผากมิมิรุน
\"ใช่ ลูกสาวฉัน แถมเป็นน้องสาวสุดที่เลิฟของยากูซ่าระดับแนวหน้าอีก\" เซย์กิทำหน้ากวนๆใส่
\"ระดับแนวหน้า แล้วทำไมฉันไม่หยักจะรู้จัก\" จินะจ้องกลับ
เรนะเห็นท่าจะไม่ดี รีบดึงแขนเซย์กิที่กำลังจะไปจ้อยคุโรยเอาไว้
\"อย่านะเซย์กิ ให้พี่มาซาโตะจัดการที่เดียวเลยดีกว่า\" เรนะรั้งตัวเซย์กิไว้ เซย์กิหันมามองเรนะ แล้วพยักหน้าเห็นด้วย
\"เอาหล่ะ ฉันไม่อยากเสียแรงเปล่าหรอกนะ ถ้าต่อยเธอน่ะ มิมิรุนมานี้มาหม่าม้ามีดินสอกดคิดตี้มาให้\" เซย์กิยิ้มมุมปาก
แล้วกวักมือเรียกมิมิรุน มิมิรุนพยักหน้า แล้ววิ่งไปกอดแขนเซย์กิ
\"งับๆหม่าม้า คิดตี้ๆ\" มิมิรุนฉายยา Kitty fever รวมถึง น้องยากูซ่าสุดโฉด
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ทั้งิวทยาศาสตร์ โดย อ.โคอิจิ คณิตศาสตร์ โดย อ.จุนโนะสุเกะ
และวิชาอื่นๆ จนมาถึงชั่วโมงก่อนพักกลางวัน
ชั่วโมง พละ
อาจารย์ผู้สอน อ.ทานากะ โคกิ ขณะนี้ทุกคนกำลังยืนวอมร่างกายที่โรงยิม
\"เอาหล่ะ วันนี้ครูจะสอนเกี่ยวกับเรื่องการป้องกันตัว ยิ่งโรงเรียนเรามีพวกแก็งนักเลงเยอะ พวกผู้หญิง
ยิ่งต้องระวัง ผู้ชายก็ด้วยนะ เอาหล่ะ เซย์กิออกมานี้สิ\" อ.โคกิกวักมือเรียกเซย์กิ เซย์กิที่กำลังกระโดดฉีกขา(โชว์สาว)
\"ค่ะ\" เซย์กิขานรับก่อนที่จะลุกขึ้นมาแล้วเดินไปหาอ.โคกิ
\"เรียกยัยเสร่อนี้ทำไมวะ\" จินะนินทา มีรึเรนะจะไม่ได้ยิน เรนะเลยแกล้งกระทืบเท้าจินะไปหนึ่งรอบ
\"เอาหล่ะ อืม ก็คงรู้นะว่าเซย์กิเรียนเทควันโดสายเขียว ถึงจะต้นๆ แต่ก็เรื่องความแรงก็ใช้ได้\" อ.โคกิตบไหล่เซย์กิ
แล้วเดินไปหยิบเป้าซ้อมมา แล้วยกระดับศรีษะ
\"อ.โคกิ ยัยเซย์กิจะเตะถึงหรอค่ะระดับศรีษะน่ะ\" คุโรยเอ่ยขึ้นมาเสียงดัง เซย์กิมองค้อน แล้วถกแขนเสื้อขึ้น
\"อ.โคกิค่ะ ยกไปเลยหัวก็ได้ค่ะ หนูจะเตะช๊อปคิกหน้า\" เซย์กิพูดขึ้นมา
\"อืมได้\" อ.โคกิจับแบบเตะช๊อปคิก
เซย์กิจ้องไปที่เป้า พร้อมกับตั้งท่าเรียบร้อย
\"หนึ่ง!!!(ความจริงต้องเป็นภาษาเกาหลี ไอ้เราก็สะกดไม่ถูกแหะ-melody-m2p)\" อ.โคกินับ ป๊าบ!!!!!!!
\"ย๊า!!!!!\" เซย์กิเตะอย่างแรง
\"ลาวคิกหัว\" อ.โคกิย้ายตำแหน่งเป้า
\"ย๊า!!!!!~\"
อ.โคกิให้เซย์กิเตะเพลินไปได้สิบกว่าท่าไม่เว้นจังหวะการเตะเลย
\"เอาหล่ะพอ ขอบคุณนะเซย์กิ ว่าแต่เธอน่าจะไปแข่งน่ะเนี่ย\" อ.โคกิตบไหล่เซย์กิที่กำลังยืนหายใจเข้ามาช้าๆ เพราะเหนื่อย
\"ค่ะ แฮ่กๆ\" เซย์กิตอบสั้นๆ แล้วลงไปนั่งกองที่พื้น
\"อาจารย์ไม่ให้เตะแบบเซย์กิหรอก อาจารย์จะให้วันนี้ลองฝึกเตะก่อนนะ เริ่มจากยกขาขึ้นมาไว้บนไหล่คู่ตัวเอง\"
ทั้งชั่วโมงพละของวันนี้กลายเป็นชั่วโมงเทควันโดไปแล้ว
\"โห่ อะไรจะเตะได้ขนาดนั้นไม่น่าเชื่อ\" อานาเนียนั่งลงข้างเซย์กิหลังจากที่ปวดขาเอามากๆ
\"ฝึกมันทุกวันไม่ได้ขนาดนี้ก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว แต่ยังฉันยังพื้นๆ เอกินู้น สุดยอด แรงถึกมากๆ\" เซย์กิยิ้ม
\"อืม สุดยอดเลยเซย์กิเพื่อนเลิฟ\" เรนะนั่งลงข้างๆ
\"แหะๆ ก็ไม่สุดยอด พี่ริวเขาคงไม่ฝากแฟนเขาไว้กับฉันหรอก\" เซย์กิยิ้มมุมปาก
\"เหอะๆ ไปเก๊กกับริซาโกะสุดที่เลิฟเธอไป๊\" เรนะตบหลังเซย์กิดังป๊าบบบบบบบบ
\"หงะ เรนะจัง ทำไมถึงไม่ชอบโอรินจังหล่ะ\" เซย์กิพูดพลางลูบๆหลัง
\"ไม่รุ ฉันไม่ชอบแก็งซึงคุ โดยเฉพาะ อายะ มัตสึอุระ\" เรนะบ่น
เรนะไม่ชอบแก็งซึงคุเพราะเหตุผลที่ว่า อายะ มัตสึอุระ มักจะเป็นข่าวกับทาจิบานะ เคตะ เพื่อนของพี่ชายเธอนั้นเอง
ทั้ง เหล่ากลุ่มย่อยๆอย่าง Morning Musume Berryz Kooboo ก็ไม่เว้น
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง เสียงออดบอกเวลาพักเที่ยงดังขึ้น
ทุกคนต่างเปลี่ยนชุดแล้วออกไปพักตามที่ต่างๆตามอัธยาศัยของตัวเอง
ลองมาดูที่แก็ง Lead ในมุมหนึ่งในโรงอาหารที่เต็มไปด้วยเหล่านักเรียน
หนุ่มน้อย2 คน วัย 16ปี ม.ปลายปี1 นาม ฟุรุยะ เคตะ หนุ่มร่างบาง สดใสร่างเริง
คนที่สองที่กำลังนั่งกินอาหารกลางวันคือ คางิโมโตะ อากิระ
ทั้งสองคือสามาชิกแก็ง Lead ระดับแนวหน้า (แนวหน้ามีสี่คน อีก50กว่าคนเป็นลูกน้อง)
\"อากิระ ไปหาอายะกับฉันหน่อย\" เคตะดึงแขนอากิระที่กำลังนั่งดื่มน้ำ
\"หึ จะไปหรอ\" อากิระมันมาหาเคตะพร้อมกับคาบหลอดมาด้วย เล่นเอาเกือบโดนตาเจ้าเคตะน้อยๆ
\"อ๊ากกกก อากิระ แกจะฆ่ากรรมฉันหรอ\"
\"เปล่าๆ อ่ะ ไปสิฉันจะไปเป็นเพื่อน\" อากิระกับเคตะเดินไปที่ใต้ต้นซากุระ ที่ๆประจำของแก็งนี้
\"อายะจ๋า~\" เคตะกระโดดกอดอายะจากด้านหลัง
\"เคตะ!!!แค่กๆ ไส้กรอกติดคอ แค่ก\" อายะลักไส้กรอก เคตะเลยรีบๆลูบๆหลัง
\"ไอบ้าเคะ แกตบๆหลังสิ ไม่ใช่ไปลูบ ไม่ได้อ้วกนะ\" อากิระหัวเราะๆ แล้วก็มีมือๆหนึ่งมาจับแขนอากิระ
\"อักกี้~\" เอกิยิ้มให้อากิระ อากิระก็ยิ้มกลับ
\"อืมว่าไงเอกิ ไม่ได้เจอตั้งนาน คิดถึงจัง นานๆที่พี่จะมาที่แก็งเธอ\" อากิระลูบหัวเอกิ
\"มาแล้วๆ เอ๋ หวัดดีค่ะเคตะ พี่อากิระ\" เรนะโค้งให้ทั้งสอง ทั้งสองยิ้มแล้วพยักหน้าเป็นเชิงรับการโค้ง
\"อ้าว พี่เคตะ พี่อากิระ หวัดดีค่ะ\" เซย์กิที่ยกน้ำตามเรนะมา โดยที่มีริซาโกะเดินตามมาด้วย
เซย์กิพยักหน้าเล็กน้อยเป็นเชิงทำความเคารพ ริซาโกะโค้งให้รุ่นพี่ทั้งสอง
\"ริซาโกะนี้ก็ยังเป็นกระต่ายน้อยติดเซย์กิเหมือนเดิมเลยนะ\" อากิระยิ้มหน้าแมวให้ริซาโกะ
จนนู๋น้อยแอบเขินนิด พลางบิดตัวไปมา
เวลาเลิกเรียน
\"นี้ พวกเธอว่าไอ้พวกแก้งยากูซ่านั้นมันจะเอาจริงหรอ\" คุโรยชักจะหวั่นซะแล้ว จินะยิ้มมุมปากเล็กน้อย
\"ไม่เป็นไร ฉันเอาพวกแก็งอื่นๆมาช่วยประมาณ50คนน่ะ พวกนั้นคงไม่กล้าทำอะไรเราหรอก\" จินะยิ้ม
ทั้งกลุ่มEvil รวมถึงพรรคพวกที่รวมมาได้ เดินยกโขย่งมาที่ประตูด้านหลังของโรงเรียน ก็พบกับสาวหนุ่ม
ยืนทำหน้าโหด มาซาโตะยืนตรงกลาง ฮิเดยืนด้านขวากำลังถือท่อนไม้ อากิกำลังยืนถือแทงเหล็ก
\"มาแค่นี้เองหรอค่ะ คุณพี่ยากูซ่า แค่3คน\" คุโรยทำเสียงกวนสุดๆ
\"อ่า ไม่จริงมั้ง ดูด้านหลังสิ\" มาซาโตะพูดเสียงห้วนๆ
ทั้งกลุ่มEvil และคนอื่นๆหันไปด้านหลังก็พบกับ แก็งBader v r love together แบบเต็มๆยืนอยู่
ในมือมีอาวุธถือมานับไม่ถ้วน
\"บังอาจมาตบหน้าน้องเรนะสุดสวย\"
\"บังอาจมาทำเอกิของกรูจ็บ\"
\"ชิชะ มาทำน้องสาวรุ่นพี่เซย์โงะเดี้ยง\"
เหล่าลูกน้องกว่า 200ชีวิต กำลังเคาะอาวุธตัวเอง จนเกิดเสียงสุดสยอง
\"เอาห่ะ พี่น่ะไม่ได้โหดขนาดจะส่งพวกเธอเข้าโรงบาลทันทีหรอกนะ ว่าไงทำไมไปตบน้องเรนะ\" มาซาดตะพูดเสียงแบบเรียบๆ
\"ฉันไม่ชอบขี้หน้ามัน หมั่นไส้ คิดว่าตัวเองสวย พี่ชายมีอิทธิพลแล้วคิดจะมาข่มชาวบ้าน ฉันไม่ชอบ\" จินะพูดเสียงกวน
\"อ้อหรอ ใครบอกว่าน้องเรนะคิว่าจตัวเองสวย พวกข้าต่างหากที่เป็นคนชมว่าน้องเรนะสวย
สวยกว่าเธอเยอะเลยด้วย!!\" ฮิเดเถียงไป จินะทำหน้าเชิด
\"เชอะ ก็แค่สวย แล้วการที่เอาเซย์กิมาเดินเป็นหมากันนี้หมายความว่าไง ไม่ใช่คิดว่าตัวเองสวยขนาดต้องมีคนปกป้องหรอ\"
คุโรยเถียง
“หึ แล้วเธอน่ะ มั่วแต่ทำอะไรอยู่ทำไมถึงไม่รู้จักกลุ่มพวกฉัน ฮะ! ออกจะใหญ่” อากิเริ่มพูด คุโรยยิ้มมุมปากแล้วพูดออกมาว่า
“ฉันน่ะมีพี่ชายที่เพิ่งจบไปถ้าพี่คิดจะมาตีกลุ่มฉันฉันจะฟ้องพี่ชาย” คุโรยตะโกนออกไป มาซาโตะทำสีหน้าโหดขึ้นเรื่อยๆ
แล้วคว้าบุรี่ออกมาจุด
“ไอไดคุโรยน่ะหรอ เหอะๆ ได้ข่าวว่าเมื่อวันก่อน เพิ่งโดนรุ่นกรูรุม-ีนไป อย่างพวกกรูอ่ะ นะไม่ได้เลวขนาดนั้น
ยังใช้เหตุผล แต่พี่ชายเมิงไร้เหตุผล เอาไงจะขอโทษเรนะดีๆ หรือต้องให้ฉันบังคับ!!!” มาซาโตะตะโกน
“คิดว่าจะมาทำเป็นมาเฟีย ยากูซ่ากับฉันได้หรือไง” จินะยังคงเถียงต่อไป
“หึ งั้นพวกแกจะเอาแบบ บ้านแกขาวเป็นผง หรือเอาแบบลูกเดียวเข้าโรงบาลไปเลยหล่ะ” ฮิเดพูดขึ้นมา
“ก็เอาสิ ถ้าคิดว่าทำแล้วไม่เกิดเรื่อง” วะรุโกะตะโกนออกไป
“งั้นหรอ เฮ้ย ลุยโว้ย โทษฐานมาทำสุดที่รักพวกเรา” ฮิเดตะโกน
การตะลุมบอนเกิดขึ้นในพริบตาเดียว
ในขณะนั้นเอง ที่ใต้ต้นซากุระ แก็ง WFL
“เรนะ เกิดเรื่องใหญ่แล้วที่หลังโรงเรียนมีคนตีกัน” ทาเครุวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา...
+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น