ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    It\'s the way you love me II :21 ji made no Cinderella

    ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 8: Aishi tekudasai? รักฉันที่เถอะ

    • อัปเดตล่าสุด 18 ธ.ค. 48


    วันต่อมา

    R…R…R…R เสียงริงโทนของมิมิรุนดังขึ้น ปลุกให้นู๋น้อยที่นอนอยู่ตื่นขึ้นตาม

    “ฮาโหล อาราย โทรทำไมตอนนี้ยะเรริ” มิมิรุนกรอกเสียงที่งัวเงียเต็มที

    “รู้มั้ยวันนี้วันอะไร ยัยมืด” เรริตอบกลับ ถึงจุดอ่อนมิมิรุน เพื่อเธอจะตื่นตัวขึ้นมาบ้าง

    “วันอารายคะ”

    “ซ้อมงานโรงเรียนไงยัยมืด ปลุกน้องๆเธอมาซ้อมด้วย แล้วพรุ่งนี้เค้าจาซ้อมใหญ่กัน เค้าใจ?” เรริพูดจบก็วางสายไปอย่างไม่รีรอ

    มิมิรุนขยี้ตา แล้วล้มลงนอนต่อ

    “หา! มีซ้อมตายแล้วๆ ริซาโกะตื่นๆ ไปซ้อมเต้นเร็ว รีจางงงงงงงงงง” มิมิรุนร้องเสียงหลงดังไปทั้งคฤหาสน์



    ห้องนอนของไม

    ภายในห้องนอนสีชมพูขนาดหย่อมๆของไม สาวน้อยตจัวเล็กของบ้านกำลังหลับสนิท ยนเตียงสีชมพูใหญ่นุ่มของเธอ

    ลายล้อมไปด้วยของเล่นแพงๆมากมาย ไมไกลจากเตียวเธอเป็นเตียงของริซาโกะ



    แอ๊ด...ด...ด

    ประตูสีชมพูอ่อน เปิดขึ้นช้าๆ

    “ไมไมลูกหม่าม๊า ตื่นได้แล้วคะ” อากินะกระซิบข้างหูลูกน้อยอย่างอ่อนโยน มือเล็กๆขยับเล็กน้อย

    “เช้าแล้วหรอ หม่าม๊า” ไมขยี้ตาด้วยมือเล็กๆ

    “จ้า เช้าแล้ว ไปอาบน้ำไปเรียนนะคะ” อากินะยิ้มก่อนที่จะอุ้มไมไปจัดการอาบน้ำแต่งตัว

    \"อ้อ รีจัง ตื่นแล้วนิ อาบน้ำเลยลูก\"



    ที่ชั้นล่างของคฤหาสน์ ในห้องนั่งเล่น

    “เย้ นู๋ชนะปะป๋าได้แล้ว ฮิ้วววว” จิซาโตะทำท่าดีใจ เมื่อเธอเล่นวิดีโอเกมส์ชนะเคตะ

    “โถ่ ไรฟระตอนที่ยังหนุ่มๆยังชนะพี่ฮิโรกิอยู่เลย มาแพ้ลูกซะนี้ T T” เคตะร้องโวยวาย

    ฮิโรกิที่นั่งอ่านหนังสือพิมพิอยู่บนโซฟา มองเคตะแล้วยิ้ม

    “ก็เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือบุรุษยังมีลูกสาวไงเหล่า ไอ้เคะ ฮะๆ แพ้ลูกตัวเองซะได้นะ” ฮิโรกิหัวเราะเบาๆ

    “ทำเป็นพูดไปน้าพี่ เอ่อ อีก3วันจะมีงานที่โรงเรียนหรอ” เคตะถาม ขณะที่จิซาโตะกำลังเล่นผมของเขาเล่น

    “อาใช่ๆ ลูกฉัน กับลูกแกแสดงนิ ไปดูกันมะ” ฮิโรกิมองหน้าเคตะที่ทำท่าคิด

    “อีกสามวันหรอ” เคตะทำท่าคิดหนัก

    “ไงไปได้มั้ยๆ”

    “ฉัน...น...น...น” เคตะทำเสียงเศร้า จนจิซาโตะแถบจะร้องไห้ตาม

    “ฉัน....น...น...น เฮ้อ ขอโทษนะจิซะจังของป๋า”

    “ทำไมอ่าคะ”

    “คือป๋า ป๋า ป๋าไปได้ลูก ฮะๆ อย่าทำท่าร้องไห้สิ” เคตะกอดจิซาโตะ



    ปึก!

    ร่างเคตะลงไปนอนบนพื้นพรมสีแดงทันที

    “ทำเป็นเศร้า ฟังอยู่ตั้งนาน นึกว่าจะไม่ไป” อานาเนียนั้นเองที่ถีบเคตะลงไปนอน เหมือนสมัยมัธยมไม่มีผิด

    เคตะทำท่างอนๆแก้มป่อง แต่สุดท้ายก็โดน อานาเนียถีบต่อไปหลายรอบ



    “เฮ้อ ไอ้สองคนนี้ไม่เปลี่ยนจริงๆเลย  เอ้า มิมิรุน ริซาโกะ ไม ลงมาได้แล้ว มาทานข้าว”  ฮิโรกิตะโกนเรียกไม่นานมิมิรุนก็วิ่งถลาลงมา

    ต่อมาด้วยริซาโกะ และไม

    “อ้าว ไม แล้วอากินะหล่ะ” ฮิโรกิมองไมที่กำลังวิ่งมาพร้อมกับจับหมวก

    “หม่าม๊ากำลังเก็บที่นอนคะ บอกว่าไม่ต้องรอ ทานข้าวได้เลย”  ไมยิ้ม ฮิโรกิลูบหมวกของไม



    หลังจากนั้นทั้งสองตระกูลก็รับประทานอาหารเข้า แล้วต่างก็เดินทางไปโรงเรียน



    #โรงเรียนเฮเซ

    “เอาหล่ะ วันนี้ป๋ามารับนะ แล้วก็ถ้าต้องเสียค่าชุดคอส หรืออะไร บอกป๋านะ จะได้จ่ายๆไปนะลูกๆ” ฮิโรกิยิ้ม

    แล้วโบกมือให้ลูกสาวทั้ง3 ทั้ง3ก็โบกมือกลับ

    ไม่นานรถของจิซาโตะก็ตามมา

    “วันนี้ซ้อมทั้งโรงเรียนหรอ” จิซาโตะหันมาถามริซาโกะ

    \"อื้ม เห็นพี่เรริโทรมาบอกพี่มี่ยังงี้น่ะ\" ริซาโกะตอบ จิซาโตะทำท่าคิด

    \"ว่าแต่เราต้องซ้อมกันที่ไหนหล่ะ\" จิซาโตะถาม

    \"เข้าห้องเรียนก่อนเดี๋ยวก็คงจะรู้เองหล่ะ\" ริซาโกะตอบ \"อ่านั้น มิยาบิจัง พี่มิย่า\"



    มิยาบิหันมามองตามเสียงสาวน้อยที่เรียกขาน

    \"อ่า ว่าไงรีจัง\" มิยาบิยิ้ม ริซาโกะวิ่งเข้าไปหามิยาบิ

    \"วันนี้จาซ้อมกันที่ไหนคะ\" ริซาโกะมองมิยาบิ มิยาบิยิ้ม

    \"ไม่รู้แหะ คงบอกในห้องหล่ะมั้ง วันนี้ใครที่ไม่แสดงเค้าจาให้เรียนยังไงก็ต้องมีแจ้งหล่ะ\" มิยาบิตอบ



    \"อ้อคะ ได้ยินยังจิซาโตะเห็นมั้ยบอกแร้วไง\"ริซาโกะยิ้ม จิซาโตะพยักหน้า

    \"งั้นไปเข้าเรียนหล่ะนะ อ้าว เวร พวกเรริมาทางนี้หลบดีกว่าฉัน\" มิยาบิกำลังจะเดินออกไป แต่

    \"มิยาบิจางงงงงงงง\" โมรุคาว่าเรียกเธอซะนี้ มิยาบิมองแว๊ปหนึ่งแล้ววิ่งหนีไปซะนี้



    \"เหอๆ ไอ้โมรุ เค้าไม่ชอบแกยังไม่รู้ตัวอีกหรอ\" ทาเครุทำท่าเซ็งๆกับกิจวัตรที่โมรุเรียกมิยาบิ แต่มิยาบิวิ่งหนีไป

    \"เหอๆ ไม่รู้ไม่ชี้ รักมิย่าคนเดียวฮิ้ววววว\" โมรุคาว่าทำท่าไม่รู้ร้อนรู้หนาว

    \"เฮ้อ เอ่อ ริซาโกะ แล้วนู๋ไมไปไหนแล้วหล่ะ\" เรริยิ้มให้ริซาโกะ ริซาโกะมองซ้ายมองขวา

    \"ขึ้นห้องไปแล้วมั้งคะ\" ริซาโกะตอบ



    ติ๋งต๊อง~

    \"ขอเชิญนักเรียนที่จะแสดงงาน Hese Hello Johnny Canyon 2005 ไปอยู่ในห้องประชุม\"



    จบประกาศนักเรียนมากมายไปรวมตัวกันที่ห้องประชุมใหญ่ของโรงเรียนเพื่อรอการจัดตาราง

    ไม่นานนักอาจารย์ภายควบคุมก็ขึ้นมาประกาศ

    \"เอาหล่ะ ฟังรายชื่อซะนะ แล้วก็ส่งรายชื่อเพลงที่จะแสดงด้วย พร้อมเดโม่เทปนะทุกคน...\"

    อาจารย์ประกาศไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงวงของเรริ

    \"ส่วนโปรเจคพิเศษที่ทางโรงเรียนจะจัดน่ะ เดี๋ยว\'จารย์ค่อยบอก เพราะมันเป็นโปรเจคพิเศษ\"

    .....................

    เวลาผ่านไป

    \"เอาหล่ะขอให้นักเรียนเข้าประจำห้องซ้อมได้เลยที่ตึก J นะ\"

    หลังจากนั้นเด็กนักเรียนมากมายก็กรูกันออกไป ทิ้งนักเรียนเอาไว้

    \"อ้าว งั้นโปรเจคพิเศษคือวงฉันสองวงเลยว่างั้น\" เรริมองอ.ซึงคุที่ยืนยิ้มมองเธอ

    \"ถูกต้อง คงเป็นการแสดงที่เยี่ยมที่สุดไปเลยแน่ๆ 55+\" อ.ซึงคุหัวเราะ



    \"แล้วซ้อมที่ไหนหรอคะ\" จิซากิถามขึ้นมา

    \"ตามนี้นะ ซ้อมในนี้แหละ เดี๋ยวดูตารางนี้!@#^$*(&%)&0\"

    ทั้ง11คนตั้งหน้าตั้งตาซ้อมทั้งวัน



    รวมถึงวงอื่นๆด้วย

    ห้องซ้อม J/13

    \"ไอ้ซารุยะ เอาพลิ้วๆ ไม่ใช่ถื้อๆเฟ้ย\" เรย์ตะโกนบอกซารุยะ เรย์เค้าไม่เต้น เขาเป็นคนดูลายละเอียดให้วง

    คือแกะท่า ดูแถวอื่นๆ

    \"ยังไงหล่ะ พลิ้วๆ\" ซารุยมองหน้าเรย์ เรย์ส่ายหวั แล้วชี้ไปที่เรกิ

    เรกิเต้นพลิ้วชนิดเอวแทบหัก

    \"แบบนั้นน่ะ เอาง่าย ยั่วๆ นึกออกม่ะ แบบอ.อมาอิ ซึบาสะ\" เรย์อธิบาย พร้อมกับตบหัวซารุยะไปรอบ

    \"เอ่อ บอกแต่แรกก็หมดเรื่อง เอ้า เรกิพักมั้งก็ได้ เอวแกจะหักแล้ว\" ซารุยะกวักมือเรียกเรกิที่มุ่งมั่นกับการซ้อมเต้นเต็มที

    งานนี้ต้องโชว์ความสามารถให้เต็มที่สุดๆ



    กลับมาทางห้องซ้อมของสาวๆสองกรุ๊ป Berryz koubou,C-ute

    \"อื้ม เอ้า อีกรอบๆ เบอร์รี่นะ เต้นทั้งหมดเพลงเปิดตัวก็เพลง Anata nashi dewa ikite yukenai

    ต่อด้วย 21 ji made no Cinderella , Piririฯ,Koi no jubaku นะด้วยจบด้วย Semi

    ส่วนC-ute เต้นเพลง Fight pose,Happiness,Piriri แล้วก็ก็จบนะ แล้วค่อยมาร้องรวมกับรุ่นพี่นะ

    แล้วครูก็ให้มาเต้นเป็นแบ๊ก ให้วงW  เอ้าซ้อมเลย\"



    ส่วนนักเรียนคนอื่นๆต่างก็จัดงาน จัดสถานที่กันเต็มที่

    จนกระทั่งผ่านไป

    เหลืออีกไม่กี่วันก็จะถึงวันงานแล้ว



    ..............................



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×