คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Step 3 - 1
“้มัวไว้่อนนะพระพาย” ลมรบอพระพายแล้ว่อยๆ ถอยรถออ นทั้สอที่ยืนอยู่หน้ารถะเ้อมอเาแ่ไม่ไ้เินาม พอพ้นาเรั้วโรเรียนแล้ว ลมรสำรวไปรอบ้าอีรั้นแน่ใแล้วึบอให้พระพายลับมานั่ามปิอีรั้
“ไม่้อลัวแล้วพระพาย พี่ออมาาโรเรียนแล้ว”
พระพายะโหน้าึ้นมา ่อนะยืัวึ้นเมื่อเห็นว่าปลอภัยแล้ว
“เราะทำยัไีพี่ร แบบนี้พระพาย็ไปหารูไม่ไ้น่ะสิ” พระพายถาม้วยน้ำเสียร้อนรน ใบหน้าอเ็สาวยุ่เหยิ “แล้วป้าับลุะทำอะไรรูหรือเปล่า รูอยู่นเียว ไม่มีลูหลานที่ไหน้วย พระพายเป็นห่วรู”
ลมรรับฟัอย่าเร่เรียพลาว้ามือเล็มาถือไว้
“ใเย็นๆ ่อนนะพระพาย พี่ะหาทาให้พระพายไ้เอับรู และรูอพระพาย็ะ้อปลอภัย้วย” ลมรบีบมืออพระพายเบาๆ เพื่อให้เ็สาวมั่นใในัวเา พระพายมีสีหน้าีึ้น ลมรึปล่อยมือแล้วโทร. หาวิษุ
“ว่าไวะไอ้ร”
“มีเรื่อให้่วยหน่อยว่ะ” ลมรเอ่ยับเพื่อนอน้วยน้ำเสียไม่สู้ีนั แล้วบอวาม้อารอัวเอ
พระพายเินไปเินมาในห้อพัอย่าระวนระวายเมื่อยัไม่วาใเรื่ออรูับป้าอเธอ หลัาที่ลมรพาพระพายลับมาที่โรแรม ายหนุ่ม็บอให้เธอเ็บัวอยู่ในห้อ ะที่เาหายออไปพร้อมับเริผู้่วยอเา เวลาล่วเลยมาเือบั่วโม แ่ลมร็ยัไม่ลับมาทำให้พระพายรู้สึลัวึ้นมาเรื่อยๆ เ็สาวเริ่มิึ้นมาว่าเธอไม่อยาลับไปอยู่ับรูอเธอแล้ว เพราะเธอะนำวามเือร้อนไปให้อีฝ่าย หาว่าป้าับลุอเธอยัไม่ยอมเลิรา
หยาน้ำใสลอึ้นมาในวาลมสวย เมื่อพระพายเริ่มรู้สึอึอัและสับสนไปหม พระพายทิ้ัวลบนโฟาแล้วนั่สะอื้น นเมื่อไ้ยินเสียริ่ เ็สาว็ถลาไปเปิประูห้อทันที
“พระพายร้อไห้ทำไม” ลมรถามอย่าใ พอเห็นหน้าอเาพระพาย็ร้อไห้หนัึ้นแล้วโผเ้าอร่าสู
“พระพายไม่อยาลับไปอยู่ับรูแล้วพี่ร พระพายลัวป้าับลุพาพวเ๊วไปทำร้ายรู แ่พระพาย็ไม่มีที่ไป พระพายะทำยัไีพี่ร” พระพายพรั่พรูวามัวลอัวเอ ลมรโอบอเ็สาว ลูบหลัเล็เบาๆ เพื่อปลอบโยนนในวแน
“ใรว่าพระพายไม่มีที่ไป พระพายยัมีพี่นะ” ลมรบอับพระพาย้วยน้ำเสียหนัแน่น เมื่อเาเอ็ทบทวนและัสินใหาทาออในเรื่อนี้มาแล้วเ่นัน เาไม่อาปล่อยให้พระพายลับไปอยู่ับรูอเธอ หายััารนพวนั้นไม่ไ้
พระพายเยหน้าึ้นมอลมรอย่าไม่่อยมั่นใในสิ่ที่เพิ่ไ้ยินนั ่อนที่เธอและเาะหันไปมอรทาเิน เมื่อไ้ยินเสียฝีเท้าอเริที่เินเ้ามาใล้
“ุรรับ” เริเรียเ้านายอัวเอแล้วยื่นโทรศัพท์ในมือมาให้ ลมรรับมาแล้วยื่นให้พระพายอีที พระพายรับมาอย่าๆ และนำโทรศัพท์มาแนบหู
“พระพาย” เสียุ้นเยอแสันทร์ัมาาในสาย พระพายาโึ้นมา้วยวามื่นเ้น
“รู รูอพระพายใ่ไหม๊ะ”
“ใ่ๆ พระพายริๆ ้วย” แสันทร์อบลับ้วยน้ำเสียีใไม่แพ้ัน น้ำเสียอหิสูวัยสั่นเรือ บ่บอว่าอีฝ่าย็ำลัร้อไห้ “แล้วนี่พระพายอยู่ที่ไหน อยู่ับใร รูเป็นห่วมารู้ไหม”
“พระพายอยู่ับพี่ร พี่ร่วยพระพายไว้ เมื่อเ้าพระพายไปหารู แ่เอป้าับลุอยู่ พระพายเลยเอรูไม่ไ้” พระพายบอับแสันทร์แล้วร้อไห้ึ้นมาอีรั้ ลมรเลยรับโทรศัพท์มาุย่อ
“สวัสีรับ ผมลมรนะรับ เป็นนูแลพระพายในอนนี้ รบวนุรู่วยมาับนอผม เพื่อมาหาพระพายหน่อยไ้ไหมรับ” ลมรบอับแสันทร์ ารที่เาสามารถิ่อับแสันทร์ไ้เป็นเพราะเาให้เริส่นอเาไปหาอีฝ่าย หลัาที่ไ้ื่อและ้อมูลมาาพระพาย โยที่เาสั่ารไปว่าหารูอพระพายไม่ไว้ใพวเา ให้ิ่อหาเาทันทีะไ้ให้พระพาย่วยพูให้ “พอีมีปัหาบาอย่าเลยทำให้พระพายลับไปที่นั่นไม่ไ้ เลย้อรบวนให้รูมาหาผมับพระพายแทนรับ”
ลมรสำทับ ะที่ปลายสายเียบลไป่อนะอบรับ
“่ะ ันะไป”
“อบุรับ” ลมรเผยยิ้ม แล้วส่โทรศัพท์ืนให้เริ พระพายแหนหน้าึ้นมอเา
“นอพี่ำลัะพารูมาที่นี่ พระพายไม่้อร้อไห้แล้วนะ” ลมรวามือลบนศีรษะเล็ พระพายยิ้มว้าแล้วโผเ้าอร่าสูอีรั้
“อบุนะพี่ร” พระพายอลมรนแน่น ลมรยิ้มบา แววาอเาอ่อนโยน ยามที่มอเ็สาวที่ำลัุใบหน้าอยู่บนออเา
**********************************************************
เห็นน้อเศร้า
ุพี่็ใบาหมแล้ววว
แวะไปทัทายันที่เพไ้นะะ
>> เพลพระพาย/Secret Melody <<
เพลพระพาย
ความคิดเห็น