คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : >> การเดินทางที่แตกต่าง
“พี่เฟรมเร็วๆเข้า ก่อนที่คุณพ่อ คุณแม่จะรู้ว่าเราสองคนหนีมา” หญิงสาวเร่งชายหนุ่มให้วิ่งตามตนเองให้ทัน ทั้งคู่วิ่ง ไปที่ทางด้านหลังโรงแรม หญิงสาวยกโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมากดเบอร์อย่างรีบเร่ง ชายหนุ่มได้ยินไม่ถนัดว่าเธอคุยกับใคร แต่ทันทีที่เธอวางสายลง รถสีดำคันหรูก็แล่นมาจอดตรงหน้าพวกเขาอย่างรวดเร็ว
“ไปเร็วพี่เฟรม ขึ้นรถไป” หญิงสาวเปิดประตูทางด้านหลังรถ เธอผลักชายหนุ่มขึ้นไปบนรถอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เธอจะตาขึ้นไป เมื่อเธอปิดประตูลง รถก็แล่นออกจากที่ตรงนั้นอย่างรวดเร็วในทันที
รถวิ่งด้วยความเร็วสูง มาได้ไกลพอที่จะไม่มีใครตามเขาทั้งสองเจอสักพัก ชายหนุ่มจึงบอกให้คนขับจอดรถ
“พี่ครับ จอดให้ผมลงข้างหน้าก็ได้ครับ” หญิงสาวหันมามองหน้าชายหนุ่มแล้วถามว่า
“พี่เฟรมจะหนีไปไหน” ชายหนุ่มจึงหันไปตอบว่า
“ไปตามทางของพี่ แล้วจอยละจะหนีไปไหน” หญิงสาวยิ้มให้ชายหนุ่มก่อนที่จะตอบว่า
“จอยจะไปอยู่ออสเตรเลีย” เมื่อรถจอดลง ชายหนุ่มเปิดประตูออกไป เพื่อลงจากรถ แต่ก่อนที่เขาจะปิดประตู เขากล่าวอวยพรหญิงสาวว่า
“โชคดีนะจอย ขอบคุณมากนะที่พาพี่มาหาทางสว่าง” หญิงสาวไม่ตอบอะไร ได้แต่พยักหน้าและยิ้มให้เขา
-----------------Parallel รักบนเส้นขนาน--------------
เมื่อรถแล่นออกไปแล้ว ชายหนุ่มก็เดินตามถนนไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีจุดมุ่งหมาย ตั้งแต่เขาเกิดมาเขาไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้เลย ถึงเขาจะยืนอยู่คนเดียวบนถนน ที่ไม่มีใครรู้จักเขา แต่เขาก็ไม่รู้สึกหวาดกลัวสิ่งที่จะพบเจอในข้างหน้า แม้แต่นิดเดียวเลย แต่ถึงอย่างไรเขาก็ไม่รู้ว่าตนเองจะใช้ชีวิตอยู่ต่อไปอย่างไร ในเมื่อเงินที่เขานำติดตัวมา มันคงไม่พอต่อการดำเนินชีวิต เขาจึงต้องหาทางเลือกอื่น เขาเดินมาตามถนนเรื่อยๆ เขาเหลือบไปมองเห็นร้านกาแฟ ร้านเล็กๆ ที่หน้าร้านมีป้ายติดประกาศรับสมัครพนักงาน เขายืนตรึกตรองอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่จะตัดสินใจ ก้าวเข้าไปในร้าน
“สวัสดีค่ะ รับอะไรดีค่ะ” เจ้าของร้านหน้าหมวยส่งยิ้มหวานต้อนรับมาให้เขา
“เอ่อ คือ ผมจะมาสมัครงานนะครับ” ชายหนุ่มยิ้มเจื่อนๆ
“อ๋อ เชิญค่ะ ตอนนี้เรารับแต่พนักงานเสิร์ฟนะค่ะ” เจ้าของร้านหน้าหมวยบอกเขา
“ได้ครับ ผมทำได้หมดทุกอย่างไม่ว่าตำแหน่งไหน” ชายหนุ่มบอก เพราะในความจริงเขาก็ไม่มีทางเลือกอยู่แล้วถ้าเขาไม่ทำ เขาก็จะไม่มีเงิน
“งั้นก็ตกลง เริ่มงานได้เลย ฉันยูกิ เรียก กิ เฉยๆก็ได้จะได้สนิทกัน” เจ้าของร้านแนะนำตัวเองก่อนที่จะยื่นมือข้างขวาออกมา
-----------------Parallel รักบนเส้นขนาน--------------
ตอนนี้จอย ได้เดินทางมาถึงสนามบินเรียบร้อยแล้ว เธอได้เตรียจองตั๋วไปออสเตรเลียพร้อมไว้ล่วงหน้าแล้ว ตั้งแต่เมื่อเธอรู้ว่าเธอถูกบังคับให้หมั้น ตอนนี้เธอต้องการหนีไปให้ไกลจากที่นี่ และก็จะไม่กลับมาที่นี่อีกตลอดไป
“ดิฉัน จีราพัชร ค่ะ ที่โทรมาจองตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว” เธอยื่นรหัสการจองพร้อมกับเงินสด ให้พนักงานเพื่อชำระเงิน
“เรียบร้อยแล้วค่ะ อีก 10 นาทีขึ้นเครื่องได้เลยค่ะ” เมื่อพนักงานทำรายการเสร็จ ก็ยื่นตั๋วเครื่องบินให้เธอ เธอรับตั๋วเครื่องบินแล้วก็เดินไปหาที่นั่ง
ระหว่างที่เธอนั่งรอเธอเพิ่งนึกขึ้นได้ว่า เธอลืมยาแก้โรคประจำตัวมา เธอจึงตัดสินใจ เดินไปซื้อยาที่ร้านขายยา ในสนาบินที่อยู่ใกล้ๆนั้น
“ขอยาแก้โรคภูมิแพ้ค่ะ” เธอสั่งยากับเภสัชกร แต่ในระหว่างนั้น ก็มีผู้ชายตัวขาว คนหนึ่ง เดินเข้ามาอย่างรีบร้อน
“พี่ครับขอยาแก้ภูมิแพ้ด่วนเลยครับ” ผู้ชายคนนั้นเดินชนเธอ เพื่อเบียดแซงคิวซื้อยา
“นี่คุณ ฉันมาก่อนนะ ไม่มีมารยาทเอาซะเลย” เธอหันไปต่อว่า ผู้ชายคนนั้น แต่ก็เหมือนเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา เขาไม่ฟังในสิ่งที่เธอพูดสักนิด
“มารยาทมี แต่ผมรีบเข้าใจไหมครับคุณ ตัวลั่น” ผู้ชายคนนั้นหันมาพูดก่อนที่จะเดินออกไปจากร้าน เมื่อเขาได้ยาเรียบร้อยแล้ว
“ฉันไม่เอาแล้วค่ะ” เธอตัดสินใจไม่ซื้อยา เพื่อวิ่งตามผู้ชายคนนั้นไป คนอย่าง จอย จะให้ใครว่า แล้วเดินจากไปไม่ได้ เธอต้องตามไปเอาเรื่องถึงที่สุด เธอวิ่งตามเขาไป แต่ก็ไม่ทันเขาหนีหายไปอย่างรวดเร็ว เธอวิ่งตามมาไกลมาก จนเธอนึกได้จึงยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา ปรากฏว่าเลยเวลาออกของเครื่องบินไป 20 นาทีแล้ว เธอจึงรีบวิ่งอย่างสุดชีวิตเพื่อไปที่รันเวย์ แต่เธอแทบจะเป็นลม เมื่อพนักงานบอกว่า
“เครื่องบินออกไปตั้งแต่ 10 นาทีที่แล้วค่ะ”
“อะไรนะเครื่องบินออกไปแล้ว แล้วตอนนี้ฉันจะทำยังไงที่ไปก็ไม่มี” เธอตะโกนกับตัวเองดังจน คนมองกันเป็นตาเดียว
“เพราะนายคนเดียว ถ้าได้เจออีกเมื่อไหร่ นายไม่ตายดีแน่” เธอบ่น พร้อมทั้งส่งสายตาอำมหิต ในใจคิดแต่จะจ้องล้างจองผลาญคนที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้
-----------------Parallel รักบนเส้นขนาน--------------
ส่วนคนที่รอว่าเมื่อไหร่คชายูกิจะเจอกัน
รออีกประมาณสองตอนค่ะ จะบอกว่าคู่นี้เงื่อนงำเยอะ
อย่าเพิ่งเบื่อกันละ
ส่วนจอยกับเต๋าจะเป็นคู่กัดกันส่วนใหญ่ซะมากกว่า
ไม่ค่อยดราม่าเหมือนเฟรมกับแพรวา
ป.ล. อย่าลืมเม้นต์นะค่ะ ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็น