af8 TaoKacha สุดท้ายก็ต้องเรา 23*3

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1

 

Chapter 1

Kacha part

“โอ๊ย ไม่ได้เรื่อง จะไปไหนก็ไป” ผมเอ่ยไล่พวกคนใช้ที่มันไม่ได้ดั่งใจผม บอกให้ทำอีกอย่างมันดันทำอีกอย่าง

“ใจเย็นครับคุณชาย” ลุงสมานคนรับใช้เก่าแก่ของบ้านผม แกพยายามปลอบให้ผมเย็นลงแต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย

“ผมจะออกไปข้างนอก ฝากบอกพ่อด้วย” ผมพูดจบ เดินไปหยิบกุญแจรถ และขับรถด้วยความเร็วสูง ตอนนี้มันก็เพิ่ง เที่ยงกว่าๆผับก็ยังไม่เปิด แล้วผมจะไปไหนดี ผมเพิ่งนึกได้ว่าผมมีเพื่อน ไปหามันดีกว่า

---------สุดท้ายก็ต้องกู---------

      ผมขับรถไปที่คอนโดของ ไอต้น เพื่อนผม ผมเดินไปเคาะประตูห้อง แต่เคาะเท่าไหร่มันก็ไม่ออกมา ความอดทนของผมก็เริ่มมีขีดจำกัด

“ไอเชี่ยต้น ทำหอกอะไรอยู่ว่ะ” ผมทุบประตูดังขึ้น แต่ไอต้นมันก็ไม่ตอบ สงสัยมันจะไม่อยู่ ผมคงมาเสียเที่ยวแล้ว ผมเลยตัดสินใจกลับ ระหว่างที่รอลิฟต์ก็มีไอบ้าที่ไหนเดินมาชนผม ผมเงยหน้าขึ้นเพื่อจะด่ามันแต่ก็ต้องตกใจ

“มึง” ไอคนที่ว่ามันก็คือไอคนที่มันเกือบจะคาบน้อง มินมิน ของผมไปกิน แต่ถ้าตอนนี้มันจะเอาไปผมก็ไม่ว่านะ เพราะรายนั้นผมเขี่ยทิ้งเรียบร้อยแล้ว คนหล่อก็งี้แหละ

“มึงนั่นเอง เจอมึงก็ดีและกูจะได้คิดบัญชี” ไอบ้านั่นพูดจบ หมัดของมันก็ลอยมาอยู่ที่หน้าผมในทันที

“มึงต่อยกูทำไมว่ะ” ผมเอามือซับเลือดที่มุมปาก

“คืนนั้น มึงต่อยกูวันนี้กูต่อยมึง หายกัน” มันหัวเราะ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครกล้าทำกับผมแบบนี้ เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแน่

“มึงรู้ไหมกูเป็นใคร” ผมถามมัน

“ทำไมกูจะไม่รู้ มึงคุณชายคชา ลูกชายเจ้าสัวเล้ง” มันตอบผม แล้วมันรู้จักผมได้ยังไง

“มึงรู้จักกูได้ไง”

“มึงคิดว่า กูจะปล่อยให้คนที่ต่อยหน้ากูลอยนวลอย่างงั้นเหรอ” มันยิ้มแบบแปลกๆมาให้ผม

“แล้วมึงจะเอายังไงกับกู” ผมถามมัน เพราะผมก็ไม่มีเวลาพอที่จะมาต่อกรกับมัน

“ไม่เอาอะไร แต่กูอยากได้มึง” เห้ย ไอเวรนี่ มันพูดอะไรออกมา ผมเป็นผู้ชายนะเว้ย

“พ่อ มึง สิ กูเป็นผู้ชายทั้งแท่งเว้ย และกูก็จะไม่ยอมเป็นฝ่ายรับแน่” ผมด่ามันกลับไป แต่ดูเหมือนมันจะไม่สะท้านอะไรเลย หน้าด้านจริงๆ

“พอดีมึงคือ สเป็กกูเลย แล้วกูจะบอกว่าถ้ากูอยากได้อะไรแล้วกูต้องได้ รวมทั้งมึงด้วย” มันพูดมาเป็นชุดเลย ก่อนที่มันจะเดินยิ้มไป เอาไอ้เวร มึงจะหนีไปง่ายๆอย่างนี้ได้ไงว่ะกลับมาคุยกันให้รู้เรื่องก่อนดิ ชีวิตผมเริ่มไม่ปลอดภัยแล้วครับ

---------สุดท้ายก็ต้องกู---------

Tao part

      สะใจจริงๆครับท่าน ไอคชาหน้าเหวอไปเลยครับ ที่ผมพูดออกไปใช่เล่นๆนะครับ ผมคิดจริง มันบอกว่ามันเป็นผู้ชาย  ผู้ชายห่าอะไรหน้ายังกับผู้หญิง ผมสาบานครับว่าชาตินี้ผมจะต้องได้มันมาเป็นเมียให้ได้

“ไอเต๋ามึงยืนยิ้ม เชี่ย อะไรคนเดียวว่ะ” ไอเฟรมมันถามผม

“มึงช่วยอะไรกูหน่อยได้ปะ” ผมหันไปยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ไอเฟรม

“ช่วยอะไร แต่ก่อนจะช่วยกูขอร้องมึงอย่ายิ้มแบบนั้น มันเอ๋อ” มันขำผม ผมเอื้อมมือไปตบหัวมันทีนึง

“ไอห่า กูจริงจังไปลักพาตัวคนให้กูหน่อย” ผมบอกมัน ดูเหมือนมันจะตะลึงไม่น้อย

“อะไรนะ มึงจะให้กูลักพาตัวใคร” เฟรมมันทำสีหน้าเคร่งเครียด

“คุณชาย คชา”

 
TBC

---------สุดท้ายก็ต้องกู--------

สวัสดีค่ะ ไรท์เตอร์จะบอกว่าเรื่องนี้ แรงทั้งคู่ 555 (อิไรท์เตอร์โรคจิต)

ส่วนผู้หญิงคนนั้นที่หลายคนสงสัย ไม่ใช่ใครทั้งนั้นเพราะไรท์เตอร์หลอกให้ตื่นเต้นเล่น 555

ติดตามตอนต่อไป พยายามจะอัพทุกวันนะคะ

ขอบคุณทุกคนที่คอมเม้นต์นะคะ

cinna mon