The Cupid Gang แก๊งป่วน ก๊วนกามเทพ

ลำดับตอนที่ #9 : เราเป็นแฟนกัน

แก๊งป่วน ก๊วนกามเทพ 9 (จบ)

"รบกวนหน่อยนะค่ะ"

"เชิญจ๊ะ วันนี้แม่ขอตัวก่อนนะจ๊ะ ต้องไปต่างจังหวัด ฝากต้อมด้วยนะ จริงสิ ตาลหางานพิเศษอยู่สินะ ดูแลต้อมสองสามวันที่แม่ไม่อยู่เดี๋ยวแม่จะให้ของตอบแทนนะ"

"เอ๋ จริงหรอค่ะ?"

"ใช่ แค่ดูแลต้อมเรื่องอาหารการกินก็พอแล้วล่ะ ฝากหน่อยนะ"

"ค่ะ"

ต้อมนอนหลับไม่ได้สติอยู่ที่โซฟา คงจะเหนื่อยสินะ ใกล้สอบปิดเทอมแล้วนี่น่า อีกแค่ไม่กี่เดือนเขาก็จะจบจากร.ร.นี้แล้ว เราก็จะต้องจากกันซะแล้ว

"ต้อม...ต้อม"

"อือ..."

"ตื่นหน่อยสิ"

"ไม่อาววว"

อ่า อย่างกับลูกแมว ฉันปล่อยให้เขานอนแล้วก็เอาขนมที่ทำมาจัดใส่จาน กว่าหมอนั้นจะตื่นก็คงอีกสักพัก ทำความสะอาดห้องของต้อมดีกว่า

"รกจริงๆนะแหละ ต้องเก็บกวาดหน่อยแล้ว"

ฉันเริ่มทำความสะอาดห้องของต้อม จะว่าไปก็รกมากๆเลยนะเนี่ย อยู่เข้าไปได้ยังไง ส่วนใหญ่ก็เป็นเสื้อผ้า แล้วก็หนังสือ ฉันเก็บเสื้อผ้าของเขาเข้าตระกร้าแล้วก็จัดหนังสือของเขาให้เข้าที่เข้าทาง

เอี๊ยด

"นี่เธอ อย่าเข้ามาในห้องคนอื่นเขาตามใจชอบได้ไหม?"

"อ้าว ตื่นแล้วหรอ?"

ฉันยิ้มรับแล้วก็เก็บของของเขาให้เข้าที่

"นี่ เธอ ทำไม ต้องมาเก็บกวาดห้องของฉันล่ะ"

"ก็ ฉันเป็นลูกจ้างของแม่นายนี่น่า"

ฉันไม่ได้สนใจ เดินไปเปิดหน้าต่างแล้วก็ปัดฝุ่น

"ว่าไงนะ นี่เธอ...อะไรที่ได้เงินก็ทำหมดเลยนะ"

"ก็นะ..."

เพราะเป็นบ้านนายต่างหากเล่าฉันถึงได้ทำ แถมได้เงินอีกต่างหาก

"นี่ ออกไปจากห้องฉันเลยนะ"

"ทำไมเล่า แค่ทำความสะอาดเองนะ"

เอ๊ะ ใต้เตียงนั้นมัน...ฉันกำลังจะก้มลงไปเก็บบ้างอย่าง

"อย่านะ..."

แต่ว่าต้อมก็เข้ามาคว้าตัวฉันไว้ แล้วก็ล้มลงมาอยู่บนเตียงของเขาซะนี่

"อะไรกัน..."

ฉันอึ้งสักพักเพราะว่าเขากำลังค่อมอยู่บนตัวฉัน แก้มทั้งสองข้างของเขามีสีแดงระเรื่อขึ้นมา ดูแปลกๆตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว

"ก็บอกแล้วไง ว่าอย่าเข้าห้องคนอื่นเขาตามใจชอบน่ะ"

เขาหลบตาฉัน แต่ก็ยังไม่ปล่อยมือฉัน

"แต่ว่า ฉันก็เข้ามาในห้องนี้มาหลายครั้งแล้วนะ ไม่เห็นนายจะโวยวายเลยนี่น่า"

"ก็เธอเข้ามาปลุกหรือไม่ก็เรียกแค่แปบเดียวนี่น่า ไม่ได้เข้ามา เก็บห้องของฉันซะหน่อย มันไม่เหมือนกัน"

"เอ๊ะ หรือว่า ห้องของนายมีความลับอะไรบ้างอย่าง อะไรล่ะต้อม? หืม"

ฉันเหล่ตามองเขาอย่างจับผิด เขาก็ดันแว่นแล้วก็ปล่อยมือของฉัน

"นะ นั้นมันก็เรื่องของฉันอีกนั้นแหละ"
"นี่ นายกำลังซ่อนอะไรอย่างนั้นหรอ? ต้อม?"
เขาดึงฉันออกมาจากห้องแล้วก็ปิดประตูห้องนอนของตัวเองไว้ซะ แถมยังดึงฉันมาที่ห้องครัวด้วย

"นี่ ต้อม? ให้ห้องนายมันมีอะไร? ความลับอย่างนั้นหรอ?"

อะไรนะ สิ่งที่เขาไม่อยากให้ฉันเห็นน่ะ
"ต้อม บอกมานะ"

เขาไม่ยอมพูดอะไรแล้วก็ทำหน้าเลิ่กลั่กอย่างกับกำลังโดนสอบปากคพอยู่นั้นแหละ

"เอ๊ะ นั้น ขนมของเธอสินะ ง่ำๆ"

เขาเอาขนมของฉันยัดใส่ปาก เปลี่ยนเรื่องชัดๆเลยนี่น่า ฉันยังดูออกเลย ฉันกำลังจะวิ่งขึ้นไปข้างบนอีกครั้ง แต่เขาก็คว้าเอวของฉันไว้ก่อน

"อย่านะตาล ไม่มีอะไรหรอกน่า"

"ถ้าไม่มีอะไร ทำไมไม่ให้ฉันดูล่ะ ของที่อยู่ใต้เตียงน่ะ มันอะไร?"

"....อึ๋ย เธอเนี่ย รู้มากจริงๆนะ ไม่มีอะไรก็คือไม่มีอะไรสิ"

ชิ เขายิ้มให้แล้วก็ปล่อยฉันจากอ้อมกอด แต่ก็ยังจับข้อมือของฉันไว้กันฉันวิ่งขึ้นไปอีกรอบ

"..."

"..."

ต่างฝ่ายต่างเงียบแล้วก็ไม่มีคำพูดใดๆออกมาจากปากของเราทั้งคู่ ฉันไม่พอใจอย่างแรงที่เขามีความลับ แต่ดูท่าเขาจะไม่ยอมพูดง่ายๆซะด้วย

"ก็ได้ งั้นฉันกลับล่ะ"

ฉันคว่ากระเป๋าของตัวเองแล้วก็ทำท่าจะเดินออกมาจากบ้าน

"เดี๋ยวๆ โอเคๆ ก็ได้...คือ ฉันจะ เซอร์ไพส์วันเกิดแม่น่ะ ก็เลย ซื้อของขวัญมาเตรียมไว้ ถ้าเธอไปบอกแม่ล่ะก็..."

ฉันหันกลับไปมองเขาก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ๆ

"โกหกชัดๆ"

แล้วก็กอดอกกระดิกเท้าๆรอคำตอบที่แท้จริง

"โอเค ก็ได้...มันเป็น ตั๋วเที่ยวที่บ่อน้ำพุร้อนสองวันหนึ่งคืนน่ะสิ"

"แล้ว..."

"ก็ -////- กะว่าจะชวนเธอไป หลังจากสอบเสร็จ แต่เธอดันมาเห็นซะก่อน ก็เลย..."

อ๊ะ สีหน้าที่เขินๆของเขาทำให้ฉันอึ้งแล้วก็ยิ้มตาม

"อ๋อ นายจะ ชวนฉันไปเที่ยวสินะ"

"ก็ใช่อยู่หรอก แต่เธอมารู้ก่อนแบบนี้มันก็...ไม่ค่อยเซอร์ไพส์เท่าไหร่"

"ใครว่าล่ะ ฉัน ดีใจสุดๆไปเลยล่ะ"

ฉันแตะที่มือของเขาเบาๆแล้วก็ยิ้มให้ เขาก็แค่ดันแว่นก่อนจะจับมือของฉันเท่านั้น นี่คือก้าวเล็กๆของฉันกับเขาล่ะ

"นี่ตอนนี้ฉันเลือนขั้นเป็นแฟนนายแล้วใช่ไหม?"

"นี่ -////- พูดเองเออเองอีกแล้วนะ"

"ฮิฮิ"

 

บ่อน้ำพุร้อน

"ล้า ลา"

"ตาล วอร์.."

"อ๊ะ อยู่กับฉันนี่แหละ"
"ในห้องอาบน้ำเนี่ยนะ"

ฉันหัวเราะแล้วก็ส่งเสียงตอบต้อมที่อยู่ข้างนอก

"นี่ เอามันออกมาเลยนะ"

ครืนนน

"นายน่ะ นี่มันห้องผู้หญิงนะ"

"กึ๋ย แล้วออกมาทั้งๆที่สภาพแบบนี้ กลับเข้าไปเลยนะ"

ต้อมดันหลังของฉันให้กลับเข้ามาในห้องอาบน้ำ เขาก็แค่นอยู่หน้าห้องอาบน้ำ

"วอร์ นายเป็นผู้ชาย ต้องออกไปข้างนอกนะ ต้อม รับนะ"

ฉันส่งวอร์ให้กับต้อมอีกครั้ง เขาก็รับไปแต่โดยดี

"เจอกันที่ห้องพักนะ"

 

ห้องพัก

ทำไม จะต้องแยกห้องพักด้วยล่ะ ฉันอยากจะนอนกับต้อมจังเลย กรี๊ดดด ฉันเนี่ยโรคจิตจริงๆเลย ฉันโบกมือให้ต้อมที่อยู่ห้องตรงข้าม

"นี่ ขอนอนกับนายไม่ได้หรอ?"

"เธอนี่...อย่าพูดอะไรบ้าๆแบบนั้นอีกนะ หัดอายซะบ้างสิ"

"ก็ ฉันบอกว่าจะนอนกับนายเฉยๆนะ ไม่ได้มีความหมายอื่นหรอก แต่ว่า..."

ฉันเอานิ้วชี้จิ้มใส่กันแล้วก็หลบตาหมอนั้น

"อืม...เข้ามาสิ"

เอ๊ะ ยอมด้วยอย่างนั้นหรอ ฉันเดินเข้าไปหาเขาแล้วก็ก้าวเข้าไปในห้องพักของเขา เขาก็ปิดประตู ดีจังที่ที่นี้เป็นเตียงเดี่ยว จะได้ใกล้ชิดกับเขาด้วย

"นอนสิ"

เราก้าวขึ้นเตียงมาพร้อมกันแล้วก็ปิดไฟ

"นี่ต้อม..."

"หืม.."

"สอบเสร็จแล้วสินะ งั้นนายก็จบแล้วน่ะสิ"

"อือ..."

"ถ้าอย่างนั้น นายก็จะไปเรียนต่ออย่างนั้นหรอ?"

"อือ..."

"ที่ไหนล่ะ ไกลจากที่นี้ไหม?"

"ก็ไม่หรอก ไม่ต้องเช่าหอ ขับรถไปครึ่งชม.ก็ถึงแล้ว"
"แต่มันก็ไกลไม่ใช่หรอ?"

"ก็ใช่...เปลืองน้ำมัน แถมยังเหนื่อยกับการเดินทางด้วย"
"ถ้าอย่างนั้น เช่าหอไม่ดีกว่าหรอ?"

ฉันหันไปถามต้อมที่ทำท่าว่าจะหลับแหล่ไม่หลับแหล่

"ก็ถ้าฉันทำอย่างนั้น...ก็จะไม่ได้เจอเธอนี่น่า"

เอ๊ะ นั้นสินะ

"แต่ว่า นายจะลำบากนะ"

"ไม่เท่าไหร่หรอกน่า"

เขาลืมตาขึ้นมามองหน้าฉัน แล้วก็ยิ้ม

"-////- แบบนี้เราก็เป็นแฟนกันแล้วใช่ม้า"

ฉันถามเขาอีกที แล้วก็ขยับเข้าไปใกล้เขากว่าเดิม เขาก็ผละไปข้างหลัง

"-////- อะ อืม คงงั้นมั้ง"

"ฮิฮิ"

ฉันหัวเราะชอบใจแล้วก้ขยับเข้าไปใกล้เขากว่าเดิม อยากจะกอดจริงๆเลย

"อย่าเข้ามาใกล้ได้ไหม?"

"ทำไมล่ะ?"

"ก็...ฉันจะ ล่วงเกินเธอน่ะสิ"

อ่า ไม่อยากทำอย่างนั้น ฉันยิ้มอีกครั้งแล้วก็ขยับไปใกล้เขากว่าเดิม

"นี่ กอดฉันหน่อยสิ"

"อยะ อย่าพูดอะไรแบบนั้นน่ะ รู้รึเปล่าว่ามันหมายความว่ายังไงน่ะ"

"ก็ต้องรู้สิ ก็แค่ทำแบบนี้..."

ฉันจับมือของต้อมมาพาดเอวของฉันไว้ แล้วฉันก็ซุกหน้ากับอกของเขา

"นี่แหละ กอดล่ะ"

"เฮ้อ...ฉันคิดอะไรของฉันเนี่ย...หึ"

เขากอดฉันแน่นกว่าเดิม

"กี่ๆ"

อ๊ะ วอร์ วอร์เข้ามานอนผ่ากลางระหว่างเรา

"ไม่ต้องห่วง วอร์ก็เป็นลูกของเราสองคนไง"

"บ้าน่า คนบ้าอะไร มีลูกเป็นกระรอก"

"ฮิฮิ"

"เลิกหัวเราะซะทีเถอะน่า"

"นี่ อย่านอกใจฉันนะ"

"อะไรเล่า? เป็นแฟนฉันยังไม่ถึงชม. นี้จะออกคำสั่งเลยหรอ?"

"เปล่าสั่งนะ ขอร้องต่างหากล่ะ"

"อ่า...อืม"

เป็นคืนที่สนุกจริงๆ ทั้งอบอุ่น ทั้งมีความสุข รู้สึกอยากจะอยู่ตรงนี้ไปนานๆ ไม่อยากจะให้ถึงวันพรุ่งนี้เลยจริงๆ

"รักนะ"

"หึๆ"

จุ๊บ

เขาจุ๊บเบาๆที่แก้มของฉันแล้วก็กลับตา

"รักเธอ เหมือนกัน"

"...หึๆ"

 

ช้อกโก้'s Talk

เอ่อ หลังจากที่พวกเขาหายเข้าไปในห้องพัก เราก็ขี้เกียจจะลุ้นกันเลยล่ะ

"ก็บอกแล้วไงให้เอากล้องไปติดไว้ จะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง"

"จะบ้าหรอเลิฟ เผื่อเขามีอะไรกันขึ้นมา เราไม่เป็นตาต้อกันหมดหรอ?"

"เอาเถอะ นอนๆกันได้แล้ว พรุ่งนี้เราต้องกลับก่อนฟ้าสางนะ"

"ค่ะๆ"

เอาเถอะ คืนนี้ก็ได้แค่ตามลุนเท่านั้น ไม่คิดว่าพวกเขาจะมีความสัมพันธ์ที่เอาจริงเอาจังขนาดนั้น แต่ถึงขั้นที่พ่อแม่รู้เรื่องแบบนั้น อาจจะยาวไกลถึงขั้นแต่งงานเลยก็ได้ แต่ เราก็ทำงานแค่นี้ดีกว่า

 

"อ้าวๆทั้งสองคน ไปเที่ยวกันมาเป็นยังไงบ้างจ๊ะ"

พวกเราที่เดินทางกลับมาก่อน ทำหน้าเนียนๆถามพวกเขา

"สนุกมากค่ะ บ่อน้ำพุร้อน สวยมากๆแล้วก็สบายมากๆเลยค่ะ"

นั้นสิ ฉันก็เห็นด้วยนะ

"จ๊ะ แล้ว..."

ฉันมองไปที่มือของต้อมกับตาลที่จับกันแน่นไม่ยอมปล่อย

"อ๋อ เราเป็นแฟนกันนะค่ะ เมื่อคืนนี้เอง..."

"นี่ เขาไมได้ถามนะ"

ต้อมที่เขินๆก็ดุคนตัวเล็กกว่า

"อ๋อๆ ดีแล้วล่ะ"

พวกเรายักคิ้วใส่กัน ประมาณว่า สำเร็จไปอีกงาน

แปะ

หลังจากที่เดินออกมาห่างจากพวกเขาพอสมควร ฉันกับเพื่อนก็ตีมือกันเป็นว่าเล่น

"เขาเรียกว่าฝีมือย่ะ"

"ฝีมือ ของพวกเราทั้งนั้นเลย"

"นั้นสิ เราเริ่มเก่งขึ้นมากแล้วนะ ปีนี้ก็เรียนมหาลัยแล้วด้วย เอางี้ไหม เรามาตั้งชมรมกันเถอะ"

เลิฟพูดขึ้นมาแล้วก็หึดสุดชีวิต หน้ากลัวแฮะ

"เอ่อ เรื่องนั้น เอาไว้หลังจากที่เราสอบเข้ามหาลัยเดียวกันได้ดีกว่านะ"

ฮาทพูดขึ้นมาแล้วก็เดินนำหน้าพวกเราไปเงียบๆ

"สุดท้าย เราก็ได้น้ำตาลมาเป็นคลอเล็กชั่นสุดท้ายของการเรียนม.ปลาย"

ฉันอธิบายแล้วก็ปิดอัลบั้มรูป

"เราก็น่าจะหาแฟนได้แล้วนะ"
โรสพูดขึ้นมาแล้วก็อายใหญ่

"พูดอะไรน่ะ ฉันไม่เอาหรอกนะ"

เลิฟกอดอกแล้วก็เริ่มนอนเกลื่อนไปกับโต๊ะ

"เอาเถอะน่า เรื่องความรัก พวกเราเท่านั้น ถึงจะเห็นว่าใครสมควร หรือไม่สมควร"

ฉันหัวเราะแล้วก็มองมาที่คนอ่าน รู้ไหม? ว่ารายต่อไป อาจจะเป็นคุณก็ได้นะ

........จบ.....


สวัสดีอย่างเป็นทางการนะค่ะ ใช้นามปากกาว่า ปากกาสีรุ้ง เพราะว่าเรื่องที่แต่งเป็นเรื่องสีสันต์วัยเรียน แล้วส่วนตัวก็ชอบนิยายแฟนตาซีมากๆ เรื่องแรกที่เอาลง ก็เลยขอเป็นเรื่องเบาๆก่อน ถ้ายังไง ฝากติดตามผลงานของนักเขียนมือสมัครเล่นคนนี้ด้วยนะค่ะ