ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Yaoi) The night prince คำสาปเวทย์ เจ้าชายแมวเหมียว

    ลำดับตอนที่ #8 : ตอนพิเศษ ใช่ว่าจะไม่สำคัญ

    • อัปเดตล่าสุด 16 ส.ค. 57


    ตอนพิเศษ ใช่ว่าจะไม่สำคัญ 

    "ฮึ้ก อืม"
    เสียงหนัง AV ดังก้องไปทั่วทั้งห้องนอนกว้างของคูเปอร์ ผม เอเนส พ่อบ้านที่ตอนนี้เลือนขั้นเป็นแฟนของเจ้าเหมียวขี้อ้อนนี้ไปแล้ว
    "เอเนส..."
    "ครับ"
    "ขอจับมือหน่อยสิ"
    คูเปอร์ที่นั่งอยู่ข้างๆหันมามองผมด้วยแววตาเป็นประกาย ซึ่งผมก็ไม่เคยปฏิเสธได้เลยสักครั้ง แก้มแดงๆของผมมันไม่ได้ช่วยทำให้อะไรดีขึ้นได้เลย เมื่อนั่งมองเจ้าหนังโป๊แบบนี้มาเกือบชั่วโมง ผมไม่ได้ลามกหรืออะไรหรอกนะ แต่ว่าคูเปอร์เขาลากผมเข้ามาแล้วด้วยคำสั่งของเจ้านายที่ผมขัดใจไม่ได้ 
    "ครับๆ"
    หมับ
    แล้วคูเปอร์ก็ไม่พูดเปล่าดึงมือของผมไปผสานกับมือของตัวเอง แล้วก็ขยับเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
    "อึ่ก ดี ดีมาก เร็วอีก เร็วอีก"
    ปรี๊ดดด 
    ไม่ใช่อะไรหรอกครับ แค่บังเอิญว่าตอนนี้ผมกำลังหน้าแดงหนักกว่าเดิม เพราะเสียงครางจากวีดีโอ คูเปอร์ที่นั่งดูตาไม่กระพริบทำให้ผมนึกอยากบ้า นี่มันครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่นายเปิดหนังโป๊ให้ฉันดูอย่างนี้ ไอ้เจ้านายลามกเอ้ย
    "นี่เอเนส"
    "หืม อะไร?"
    "เมื่อไหร่เราจะทำแบบนั้นบ้าง"
    ง่ะ ผมถึงกับอ้าปากค้างแล้วก็จับมือเขาแน่นขึ้นกว่าเดิม ไอ้เด็กบ้านี่ มันรู้ตัวไหมว่ามันพูดอะไรออกมา
    "ไม่มีทางซะหรอก"
    "ฉันได้ยินนะ"
    แน๊ะ ยังได้ยินอีก อุตส่าพูดเบาๆแล้วนะ 
    "นายสัญญากับฉันแล้วนะ นายบอกว่าจะทำกับฉัน"
    เฮือก
    ผมได้แต่หลบสายตาเมื่อเจ้านายหนุ่มจ้องหน้าเอาคำตอบ ไม่เพียงแค่นั้น เขายังขยับเข้ามาแนบอกผมแล้วก็บดเบียดเข้ามาอย่างกับว่าหาไออุ่นจากผม
    "แต่นั้นมัน..."
    "ฉันกำลังถ้วงสัญญาอยู่นะ"
    "แต่ว่าฉัน..."
    จุ๊บ
    ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไร เขาก็ก้มหน้าลงมาจูบผมเบาๆ พร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ ความซวยมาเยือนแล้วครับท่านผู้อ่าน
    "นะ นะครับ นะ เอเนส"
    อ้อนมาอีก น้ำเสียงทุ้มนุ่มที่ผมฟังไม่เคยเบื่อเริ่มงอแงแล้วก็ก้มลงเม้มที่ซอกคอของผมนี่อีก ร่างกายที่ควรปฏิเสธกลับโอบเอวคูเปอร์ไว้โดยอัตโนมัติ 
    "ไม่ได้นะ อย่าทำอย่างนี้"
    "ทำไมล่ะ? นายไม่รักฉันแล้วหรอ หืม?"
    แล้วคำถามที่ปนเสียงน้อยอกน้อยใจของคูเปอร์ก็ทำให้ผมเผลอเอามือลูบผมของเขาเบาๆ 
    "มันก็รัก แต่ว่าเรื่องแบบนี้มัน..."
    "มันยังไงล่ะ? ฉันอยากทำกับนายนี่น่า นะ เอเนส นะ น่า"
    แล้วเจ้าของเสียงทุ้มก็เงยหน้าขึ้นมาโอบรอบคอของผม
    "แต่..."
    "ไม่ต้องห่วงหรอก คนในเมืองเขาก็รู้กันทั้งนั้นว่าเรเาป็นอะไรกัน พวกเขาก็ไม่ได้รังเกียจเราเลยนี่น่า โกลก็ยอมรับการตัดสินใจของฉันแล้วด้วย ว่าต่อไปนี้ นายจะเป็นเมียฉัน"
    ไอ้เหตุผลมันไม่ได้ทำให้ผมอึ้งค้างเท่ากับคำพูดที่ว่าเขาจะเอาผมทำเมียเลยสักนิด 
    "คะ ใครเขาบอกว่าฉันจะเป็นเมียนาย"
    ก็ ตั้งแต่เกิดมาเคยแต่เอาคนอื่น ไม่เคยให้คนอื่นเอานี่หว๋า 
    "ไม่เอาน่า หรือว่านายอยากจะรุกล่ะ ฉันยอมให้ก่อนก็ได้ แต่ว่านายจะต้องให้ฉันเอาคืนบ้าง"
    ผมได้แต่กัดปากตัวเองอย่างไม่เข้าใจความคิดผู้ชายคนนี้
    "นี่คูเปอร์ มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆหรอกนะ แค่คบกับผู้ชายเนี่ยยังพอกลับใจได้ แต่ว่าถ้ามีอะไรกับผู้ชายไปแล้วเนี่ยมันหันหลังกลับไม่ได้แล้วนะ"
    ผมพูดออกไปตามที่คิด แล้วคูเปอร์ก็กระดิกหูแมวน่ารักๆนั้นอีกที หางก็แกว่งไปแกว่งมาอยู่พักใหญ่อย่างใช้ความคิดแล้วก็เอียงคอมองผมด้วยรอยยิ้มอีกครั้ง
    "ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร เพราะว่าฉันน่ะ คิดว่าจะอยู่กับนายไปตลอดชีวิตเลยล่ะ"
    ง่ะ ผมได้แต่อ้าปากค้าง แต่เพราะสัมผัสนุ่มๆที่ปากทำให้สติผมกลับเข้าร่างอีกครั้ง 
    "อืมมม"
    เสียงครางของคนตัวโตแต่สมองไม่โตตามทำให้ผมเริ่มจะทนไม่ไหว จนต้องลูบไล้ไปตามร่างแข็งแกร่งนั้น 
    "นะเอเนส ขอฉันนะ"
    ไม่ว่าเปล่าเจ้านายหนุ่มของผมก็ก้มหน้าลงไปเม้มตามแผงอกของผม ทำเอาสั่นสะท้านไปทั้งตัว
    "อึ่ก มันเสียว อย่าทำอย่างนั้น..."
    "เอ๊ะ แต่ร่างกายมันไม่ได้บอกอย่างนั้น มันกำลังโต้ตอบฉันอยู่นะ"
    คูเปอร์พูดแล้วก็หัวเราะในลำคอก่อนจะปลอดเข้มขัดของผมออก 
    หมับ
    "เดี๋ยวก่อน"
    "หืม? อะไรอีก"
    "ปะ ไปที่เตียงเถอะ"

    ตัดค่ะตัด
    อยากอ่านเต็มๆเชิญที่เพจเลยจร้า



     
    "แฮ่กๆ หึๆ ฉันชอบที่สุดเลย"
    "-///- อือ"
    "นี้ อีกรอบได้ไหม?"
    "ฮึก ไม่เอาแล้วนะ"
    ผมดิ้นออกจากอ้อมกอดของคนตัวโตแต่เรียวแรงกลับไม่มีเลยสักนิด 
    "เอ้าๆ จะหนีก็หนีให้มันพ้นๆหน่อยสิ"
    ผมได้แต่เม้มปากแล้วก็พลิกตัวขึ้นมามองหน้าเจ้าแมวเหมียว
    "นายนี้มัน..."
    "อะไรครับ?"
    ฟอด
    คูเปอร์ก้มลงมาหอมแก้มผมซะฟอดใหญ่แล้วก็ทิ้งตัวลงมานอนทับร่างของผมเอาไว้
    "มันหนัก อย่าทับสิ"
    ผมได้แต่ตีแขนคนชอบแกล้ง แต่ว่าร่างกายก็ต้องสะท้านอีกครั้ง คูเปอร์เล่นกดจูบลงมาที่ซอกคอของผมซะเต็มแรง แถมทั้งดูดทั้งเลียจนคอผมชื้นไปหมด
    "คูเปอร์ ไม่เอาแล้ว"
    "หึๆ รักนายนะ"
    "-////-"
    แต่แล้วผมก็ต้องฟลุบหน้าลงกับไหล่แกร่งของคูเปอร์อย่างจำยอม 
    "รู้ไหม? การมีเซ็กส์จะทำให้รักกันมากขึ้นนะเอเนส"
    "ฉันไม่เห็นเคยได้ยิน ฉันทำมันลงไปแล้ว ไม่เห็นว่าจะรักนายมากขึ้นเลยสักนิด"
    ซะที่ไหนล่ะ รักจะตายอยู่แล้ว
    "แต่มันก็สำคัญนะ เพราะว่านั้นทำให้ฉันรู้ว่าเวลานายอยู่บนเตียงแล้วนายอ้อนเก่งแล้วก็น่ารักขึ้นเยอะ"
    คำแล้วคำเล่าที่ทำให้ผมอายม้วน เสียท่าเข้าให้แล้วไง ไม่น่าเผลอไปมีอะไรกับคูเปอร์เพียงแค่คำว่า นะ นะ ของคูเปอร์
    "ไอ้บ้า"
    "หึๆ ฉันหลงนายจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว"
    คูเปอร์พึมพัมกับซอกคอของผม แล้วก็เงยหน้าขึ้นมากดจูบหนักๆที่หน้าผากของผม
    "ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าการมีเซ็กส์มันให้ความรู้สึกยังไง แล้วฉันก็ชอบันซะแล้วล่ะเอเนส ทำยังไงดีล่ะ?"
    "ทำอะไร?"
    "ก็ ฉันอยากจะกอดนายแบบนี้ทุกๆคืนเลย อ่า ดีล่ะ นายย้ายมานอนห้องฉันเลยดีกว่า"
    พรึบ
    แล้วคูเปอร์ก็ลุกขึ้นไปพร้อมกับหยิบเสื้อคลุมมาสวม
    "นะ นาย จะไปไหนน่ะ?"
    "จะไปบอกโกลให้ย้ายขายของนายมาที่ห้องฉันทั้งหมดในฐานะ เมีย ของฉัน"
    รอยยิ้มกับการกระทำของเขาทำให้ผมอ้าปากค้างแล้วก็ยันตัวขึ้น แต่ความปวดร้าวหลังการร่วมรักก็ทำให้ผมทรุดตัวลงกับเตียงเหมือนเดิม 
    "อย่านะคูเปอร์"
    "ไม่เอาน่า ฉันก็แค่อยากจะอยู่กับเมียฉันเท่านั้นเองนะ"
    คูเปอร์เลิกคิ้วพูดแล้วก็เดินออกจากห้องไปเลย โดยที่ไม่รอฟังคำร้อห้ามของผมเลยสักนิด 
    "คูเปอร์ นายมันบ้าาาา"
    ถึงจะว่าอย่างนั้นแต่ผมกลับยกยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจแล้วก็ซุกหน้าลงกับหมอนพร้อมกับสะบัดหน้าแรงๆ 
    "ใครบอกล่ะว่าไม่สำคัญ แต่ถ้าฉันมีเซ็กส์กับนาย ก็แสดงว่าฉันให้นายไปแล้วทุกอย่างในชีวิตต่างหากเล่า"
    ผมพึมพัมกับตัวเองแล้วก็ยิ้มกับรูปภาพของคูเปอร์ที่อยู่หัวเตียง 
    "รัก"
    .......

    จบจ้า จบแล้ว จบจริงๆ ไม่คิดจะแต่งต่อแล้ว แค่เอามาโปรยหลังจากเขาเป็นแฟนกันนิดนึงแล้วก็ต่อจากนี้ก็เป็นชีวิตของคู่สามีภรรยา ข้าวใหม่ปลามัน ที่สำคัญไนท์เองก็มีเรื่องอื่นให้แต่อยู่มากโข เรื่องนี้ก็ขบสวยไม่ต้องเสียน้ำตาไปก็แล้วกันนะค่ะ จบค่ะจบ

    ขอบคุณทุกเสียงเชียร์นะค่ะ ขอบคุณค่ะ 

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×