(Yaoi) The night prince คำสาปเวทย์ เจ้าชายแมวเหมียว

ลำดับตอนที่ #7 : สารภาพหน้าตาย

The night price 8 คำสาปเวทย์เจ้าชายแมวเหมียว (จบ)

"นี่ ฉันได้ยาแก้มาใหม่แล้วนะ ลองไหม?"

"ไม่เอาแล้ว..."

"ทำไมล่ะ? กลัวเจ็บหรอ? ฉันทดลองผลข้างเคียงมาแล้วนะ รับรองว่าไม่เจ็บ ไม่ทรมาณหรอกนะ ลองหน่อย"

"ไม่เอาแล้ว ฉันชอบหูกับหางของฉัน"

คูเปอร์หันมามองผมแล้วก็ยิ้มน้อยๆ

"แล้วอย่างนี้ฉันจะปรุงยาแก้ได้ยังไงกันเล่า?"

"ก็...ลองเข้าไปในเมืองสิ เธอจะอยู่ที่นี้ต่อก็ได้นะ แต่ว่าเธอไม่จำเป็นกับฉันแล้วล่ะ"

พูดแบบนี้ใครเขาจะกล้าอยู่ล่ะครับ คุณคูเปอร์

"ได้ งั้นก็ฝากตัวด้วยนะ เราเป็นครอบครัวเดียวกันนี่เนอะ"

เอ่อ ยกเว้นยัยนี้คนนึงแล้วกันที่พร้อมจะอยู่ถึงเจ้าของบ้านเขาจะบอกว่าไม่ประโยชน์แล้วก็เถอะ

"งั้น ฉันไปลองกับชาวเมืองดีกว่า ไปละ เย็นๆจะกลับมากินข้าวด้วยนะ"

"เชิญครับ"

ว่าแล้วแม่มดสาวก็เดินออกไปพร้อมกับไม้กวาดคู่ใจ หวังว่า จะไม่ขี่มันเข้าไปในเมืองใช่ไหม?

"นี่เอเนส นายบอกว่าถ้าฉันโตพอแล้วนายจะสอนฉันใช่ไหม?"

อ๊ะ นี่ผ่านมาตั้งหลายเดือนแล้วยังไม่ลืมอีกหรอ?

"อะไร? นายพูดถึงเรื่องอะไร?"

"ก็...เรื่องเซ็กส์ไง"

"-////- นี่นาย อย่าเอาเรื่องแบบนี้มาพูดในที่สาธารณะแบบนี้ เข้าใจไหม?"

"แต่ว่า ตอนนี้มีแค่เรานี่น่า พ่อบ้านโกลก็ไม่อยู่ แอนนี่ก็ออกไปเมื่อกี้..."

อ๊ะ เขาขยับเข้ามาใกล้แล้วก็ยื่นหน้าเข้ามาหา ผมก็ผละถอยหลังจนติดกำแพง เขาก็ยังยื่นหน้าเข้ามาใกล้กว่าเดิม

"นี่คูเปอร์ อย่าทำอย่างนี้เลยน่า มันไม่ได้สนุกอย่างที่นายคิดหรอกนะ"

"ถ้าอย่างนั้นก็ทำสิ ฉันจะได้รู้ ว่ามันเป็นอย่างที่ฉันคิดรึเปล่า?"

ผมถอนหายใจแล้วก็เดินหนีเขา คูเปอร์ ก็ยังไม่ละความพยายาม จะบอกไว้ก่อนเลยนะ ว่าฉันไม่ได้เป็นเกย์น่ะ แล้วก็ไม่ได้ชอบผู้ชาย ถึงจะชอบนายเป็นพิเศษ แล้วก็แตกต่างจากคนอื่นก็เถอะ

หมับ

"เดี๋ยวสิ...แต่นายสัญญากับฉันแล้วนะ"

"นี่คูเปอร์ นายรับได้หรอที่ฉันจะทำแบบนั้นกับนาย แล้วเราก็เป็นเพื่อนกัน ลองคิดดูสิ หลังจากนั้นเราจะมองหน้ากันยังไง เราจะอยู่ในฐานะอะไร แล้วถ้าสังคมรู้ หรือพ่อบ้านโกลรู้ หรือแอนนี่..."

"ก็ช่างมันสิ..."

อ๊ะ ตอบไม่คิดแบบนั้นมัน...สายตาของเขา นี่พูดจริงหรอ?

"ฉันไม่อยากเป็นเพื่อนกับนายนี่น่า ก็ฉันอยากจับมือ อยากกอด อยากจูบนาย..."

"-////- อึ๋ย นาย พูดอะไรออกมา..."

"ไม่ใช่แค่นั้นน่ะ เป็นเพื่อนกับนายมันก็ดีอยู่หรอก แต่ว่า ถ้าเป็นอย่างอื่นแล้วได้มีเซ็กส์กับนายล่ะก็ อะไรฉันก็เป็นได้ ถึงจะสังคมจะรู้ ถึงโกลจะรู้ ถึงแอนนี่จะรู้ ฉันก็ไม่แคร์ทั้งนั้น..."

"...นะ นาย..."

"แล้วหลังจากนั้น ฉันก็คงจะรักนายมากกว่าเดิม"

ทุกคำถามของผม ถูกเขาตอบจนไม่มีคำถามหลงเหลือ โดยเฉพาะ ไอ้ประโยคสุดท้าย

"นะ นาย พูดว่าอะไรนะ?"

"ฉันบอกว่า หลังจากนั้น ฉันก็คงจะรักนายมากกว่าเดิม"

-////-

"...แล้วนายจะว่ายังไง?"

หมับ

เมื่อคำถามของคูเปอร์จบลง ผมก็โผเข้ากอดเขาทันที

"...ไม่รู้"

ผมพูดแล้วก็ปล่อยเขา พร้อมกับเดินหนีอีกที

หมับ

"เดี๋ยวดิ กอดคนอื่นเขาแล้วเดินหนีแบบนี้หมายความว่าไง? ไม่ทำต่อแล้วหรอ?"

"จะบ้ารึไงเล่า? มีเหตุผลอะไรต้องทำต่อด้วย?"

"ก็ ฉันเห็นในหนังเวลาเขาสารภาพรักกันเขาก็ต้องจูบกัน หรือมีเซ็กส์กันหลังจากนั้น เรา ไม่ทำหรอ?"

นี่ เมื่อกี้นายเรียกว่าการสารภาพรักหรอ?

"ฉันยังไม่ได้บอกเลยนะว่าฉันรักนายน่ะ"

"แต่นายเคยบอกว่าชอบฉันนะ"

"แต่นั้นไม่ได้แปลว่ารักซะหน่อย"

"ถ้าอย่างนั้น นายจะบอกว่าไม่รักอย่างนั้นหรอ?"
เขาก้มหน้าลงต่ำแล้วก็ปล่อยมือผม อ่า พูดแรงไปรึเปล่านะ

"แต่ว่าฉันรักนายนะ"

แล้วก็กลับมากระดี๊กระด๊าเหมือนเดิม เจ้าบ้านี้ ทำไมมันหน้ากลัวแบบนี้เนี่ย?

หมับ

คราวนี้เขาไม่ว่าเปล่า ดึงผมเข้าไปกอดจากข้างหลังแล้วก็หอมแก้มผมอีกต่างหาก

"แต่ว่าฉันรักนาย ถึงนายจะไม่รักก็เถอะ"

ชิเจ้าบ้าเอ้ย เขากดคางลงที่ไหล่ของผมแรงๆ เสียใจหรอ? แววตาแบบนั้น

"ฉันจะ...อุ๊บ"

"อืมมมมม"

"อ่า อืมมม"

ผมหันไปจูบเขาก่อนที่เขาจะพูดจบ ถึงจะอึ้งๆตอนแรก แต่เขาก็จูบตอบผม แบบรุนแรงด้วยจนผมต้องพลั่กเขาออก

"นี่นาย ไปเอาวิธีการจูบแบบนี้มาจากไหนกัน?"

"ก็ จากในหนังน่ะ"

"- - ลามกเอ้ย"

ผมเดินหนีเขามาอีกรอบ เขาก็เดินตามมา

"นี่ อีกรอบได้ไหม คราวนี้ฉันจะอ่อนโยนก็ได้นะ"

"ไม่ต้องเลย"
-////- ฉันไม่น่าลืมตัว จูบหมอนี้ไปเลย ได้เข้าใจผิดกันพอดีว่าผมชอบเขาเนี่ย แต่ว่า รสจูบที่ติดอยู่ที่ปาก อยากจูบอีก...

 

"กลับมาแล้ว"

คูเปอร์จะต้องออกไปบริษัทอย่างเต็มตัวแล้วก็เริ่มทำงานอย่างจริงจัง ผมเองก็ได้แค่เป็นกำลังใจอยู่ห่างๆ นับจากวันที่เขาบอกรักผมมันก็ปาเข้าไปเดือนกว่าๆแล้ว ชาวเมืองกลับมาเป็นคนเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ทั้งหมดอ่ะน่ะ หูกับหางก็เหมือนกับคูเปอร์ ทุกคนก็ดูดีใจมากๆ แล้วก็เปิดเผยไม่ได้ปกปิดเวลาที่อยู่ในเมืองนี้ แต่เวลาที่ออกนอกเมืองจะใส่หมวกแล้วก็ซ่อนหางอย่างที่คูเปอร์ทำ ตอนแรกแอนนี่ก็อยู่กับเราแหละนะ แต่ว่าเธอย้ายออกไปเพราะได้แฟน - - ซึ้งผมไม่อยากจะเชื่อเลยสักนิด ว่ายัยโก๊ะนั้นจะมีคนมาชอบด้วย แถมยังปากร้ายอีกต่างหาก ช่างเถอะ ความรักมันไม่เข้าใครออกใคร จริงไหม?

"เอาชา หรือกาแฟ อ๊ะ"

ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบ คูเปอร์ก็ดึงผมเข้าไปหอมซะนี้ ต่อหน้าโกลเลยด้วย โกลก็ไม่พูดอะไรสักคำ เพราะเห็นบ่อยแล้ว ก็เจ้าบ้านี้เล่นป่าวประกาศว่าชอบผมออกนอกหน้านอกตา

"ต้องบอกว่า ยินดีต้อนรับกลับสิ"

"อะ อืม ยินดีต้อนรับกลับ"

"โกล ฉันอนุญาติให้วันนี้นายไปเที่ยวกับลูซี่เลขาฉันได้นะ"

"อ๊ะ แต่ว่า..."

"ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันนัดลูซี่ไว้ให้แล้ว ส่วนนายก็...แต่งตัวให้หล่อๆ แล้วไปรับเธอตอนทุ่มครึ่งนะ"

"ขอบคุณครับ"

"ฉันก็ อยากจะแค่เวลาส่วนตัวบ้าง"

เจ้าหมอนี้...มองมาหาผมอย่างเจ้าเล่ห์ อีกแล้วหรอ? นี่นาย กะจะรวบหัวรวบหางฉันตลอดเวลาเลยสินะ ในสมองไม่เคยคิดเรื่องอื่นเลย เอาแต่ลวนลามแล้วก็ปลุกเร้าอารมณ์ผมตลอด ยังไม่หมด บ้างทีนะ เป็นหนังเอวีให้ผมดูแล้วก็ชวนผมทำอย่างหน้าตาเฉย ผมละเริ่มจะทนไม่ไหวกับความหื่นของคูเปอร์

หมับ
"ไปเถอะ"

"ไปไหน?"

"อาบน้ำๆ"

"อ๊ะ เดี๋ยวสิ"

นั้นไง พูดยังไม่ทันขาดคำ เขาก็โอบเอวผมแล้วก็ดึงเข้าห้องนอนซะอีก

"อืมมม"

"อะ...นายยอมให้ฉันจูบ แต่กลับไม่ยอมมีเซ็กส์กับฉัน ทำไมล่ะ?"

คูเปอร์ถามหลังจากที่ถอนจูบผมไปแล้ว

"ก็เพราะว่านายยังโตไม่พอยังไงเล่า"

ผมเดินหนีเขาออกมาจากพนังห้อง แล้วก็เลี่ยงออกไปไกลๆ แต่เขาก็เดินตามอยู่ดี

"โตไม่พอ? ฉันอายุยี่สิบสี่แล้วนะ งานก็มีทำ บ้านก็มีอยู่ ยังไม่โตตรงไหน?"

"ก็...ตรงที่..."

"อีกอย่าง ฉันยังไม่เคยมีอะไรกับใครเลยด้วย ไม่ว่าจะผู้หญิง หรือว่าจะผู้ชาย ฉันว่าฉันแก่เกินไปกับเรื่องพวกนี้แล้วด้วย"

"นะ นาย พูดเรื่องแบบนี้ไม่อายบ้างรึไง?"

"หึ"

การส่ายหน้าแล้วตีหน้าซื่อแบบนั้นมันไม่เรียกว่าคำตอบหรอกนะ

"โอย อยากจะบ้าตาย"

"เอ๊ะ หรือว่า นายเองก็ยังไม่เคย..."

"จะบ้าหรอ?"

ต้องเคยสิ กับผู้หญิงด้วย

"ถ้าอย่างนั้น ทำไมไม่เริ่มสักที? ฉันอ๋อยนายจนไม่รูจะอ๋อยยังไงแล้วนะ"

มันก็จริงของเขา แต่ นั้นมันภายนอกไม่ใช่หรอ?

"ถ้านายร้องเหมียวๆฉันอาจจะยอมก็ได้"

ผมพูดไปอย่างนั้นแหละ ไม่ได้คิดว่าเขาจะทำจริง แต่ว่า...

"เหมียวๆ พอใจยัง ที่นี้ ก็ถอดเสื้อผ้าได้แล้ว"

เขาทำ! T^T แต่มัน น่ารักชะมัดเลย

"นายจะเป็นฝ่ายรุก หรือฝ่ายรับล่ะ?"

"นาย! โอย ฉันไม่อยากคุยกับนายแล้ว"

หมับ ฟลุบ

"คราวนี้ห้ามเบี้ยวฉันนะ..."

คูเปอร์ค่อมร่างของผมไว้ แล้วก็ยังดึงเน็คไทของตัวเองออก

"เอาล่ะ ร่างกายของนายฉันเคยเห็นมาหมดแล้ว แต่ยังไม่เคยสัมผัส จะต้องเริ่มตรงไหนก่อนนะ...อ๋อ รู้แล้ว ต้องเริ่มจากปลุกอารมณ์ก่อนใช่ม้า แล้วก็..."

อ๊ะ เขาปลดกระดุมเสื้อของผม แล้วก็ลูบแผงอกของผม ทำเอาขนลุกไปทั้งตัว

"อย่าเล่นแบบนี้...มัน..."
"รู้สึกดีใช่ไหมล่ะ?"

"จะบ้ารึไง พอได้แล้ว"

"โอ้ สีหน้าแบบนี้ เหมือนตอนที่ฉันเลียแก้มนายเลย หรือว่า นายชอบแบบนี้"

คูเปอร์ไม่พูดเปล่า ก้มลงมาเลียแผงอกของผมด้วย

"ไม่ได้นะ ตรงนั้น อ๊า"

"เสียงของนาย ฉันชอบจังเลย"

"ขอร้องล่ะ หยุดทีเถอะ"

"ไม่หยุด...อ๊ะ"

ฟลุบ

"แฮ่กๆ ก็บอกแล้วไง ว่าให้หยุดน่ะ"

ผมแค่นเสียงออกมาปนเสียงหอบเล็กๆ แล้วก็จับแขนของเขาไว้ทั้งสองข้าง กดเขาลงกับเตียง

"นายชอบเป็นฝ่ายรุกอย่างนั้นหรอ?"

"บ้า...เลิกพูดอะไรบ้าๆอย่างนี้ซะที"

"นายก็เลิกว่าฉันบ้าแล้วถอดเสื้อผ้าสักที"

"นะ นาย..."

ผมละหมดคำพูดจะมาด่าแล้ว

"ก็ได้ ถ้าฉันจูบนาย นายจะหยุดได้ไหม?"

"ข้อต่อรองหรอ? ก็ได้ แต่ว่า นายต้องจูบตามร่างกายของฉันนะ"

ปิ๊ง

ไอ้ท่าทางยั่วสวาทแบบนั้นไปดูมาจากไหนกัน? ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหมอนี้มันจะไม่เคยมาก่อน กระดี๊กระด๊าแบบนี้ ถ้าเป็นวัยรุ่นคงเสร็จไปนานแล้วมั้ง

สวบ

"อย่าถอดสิ"

"ก็ฉันอยากถอดนี่น่า"

-////- ผมห้ามเขาไม่ได้เลย คูเปอร์ถอดเสื้อของตัวเอง เหลือแค่แผงอกเปลือยเปล่า หุ่นดีอีกแล้ว อ๊ะ เลือดกำเดาจะพุ่ง

"จูบสิ นายบอกเองนะ ว่าจะจูบน่ะ"

จำไว้เลยนะ ได้ทีล่ะเอาใหญ่เลยนะ ผมเสยผมตัวเองแล้วก็ก้มหน้าลงไปจูบต้นคอของเขา มือของหมอนี้เกาะที่หลังของผม อีกมือก็พยายามที่จะถอดเสื้อของผม จนตอนนี้เสื้อผ้ามันหลุดหลุ่ยหมดแล้ว

"อือ...รู้สึกดีจัง"

ไม่ต้องมาทำเสียงอ้อนเลยนะ

"ง่ำ"

"อ๊ะ เจ็บ"

เขาพลั่กผมเองเมื่อผมกัดเนื้อขาวของเขาเข้า

"ก็นั้นแหละ จะหยุดใช่ม้า งั้นฉันกลับห้องฉันล่ะนะ"

หมับ

"เดี๋ยวก่อน ไม่เอา อย่าไปนะ ฉันอยากจะ ร่วมรักกับนาย จริงๆนะ"

"ง่ำ"

"อ๊ะ เจ็บ มันเจ็บนะ"

"ก็บอกมาสิ ว่าให้ฉันหยุด ฉันจะเลิกกัดนายเลย"

"แต่ว่า ฉันอยากให้นายสัมผัส..."
อ๊ะ จะร้องไห้อย่างนั้นหรอ? ดวงตาของเขา เคลือบไปด้วยน้ำตา นี่ผม ทำเขาเจ็บหรอเนี่ย? ผมจูบที่รอยกัดของตัวเอง แล้วก็จูบปากของเขา

"ขอโทษนะ จะไม่ทำอีกแล้ว"

"ฮึก รักนายนะ"

"...อ่า ฉันก็..."

พูดออกไปสิ พูดสิ

"ฉันก็..."

"ฮึก"

แววตาเป็นประกายของคูเปอร์ที่อยู่ข้างล่างจ้องมองผมด้วยความหวัง

"ระ รัก... รักนาย เหมือนกัน"

"เอ๋ นาย บอกรัก ฉันอย่างนั้นหรอ? ฮึก ดีใจจังเลย"

หมับ

"อ๊ะ อย่ากอดแน่น หายใจไม่ออก"

"รักนาย รักนาย ที่สุดเลยเอเนส พูดอีกทีสิ"

"ไม่เอา...ฉันจะกลับห้องฉันแล้ว"

"อ่า อย่าไปนะ..."

"ไม่รู้ด้วยแล้ว"

ผมจัดการเสื้อผ้าของตัวเองแล้วก็เดินออกมาจากห้องของคูเปอร์ บอกว่าจะไปอาบน้ำ สุดท้ายก็ไม่ได้อาบ เฮ้อ

หมับ

"รักนายนะ"

"อือ ฉันรู้แล้ว...บอกทุกวัน -////-"

"รักนาย"

"หึๆ"

ผมได้แต่หัวเราะกับท่าทางของคูเปอร์ เขากอดคอของผมแล้วก็คอยพูดอยู่ตลอดว่ารักผม ผมก้มลงไปหอมเขาอีกทีเป็นรางวัลที่ทำให้ผมรู้ว่า ความรักมันไม่เข้าใครออกใคร จริงๆ

..................