The Cupid Gang แก๊งป่วน ก๊วนกามเทพ

ลำดับตอนที่ #1 : Start Game

Start Game 
แก๊งป่วน ก๊วนกามเทพ

"ฉะ ฉัน ฉันรักเธอ เป็นแฟนกับฉัน จะ จะได้ไหม?"

"เอ่อ...ค่ะ"

เยสสสสสส  แปะ

หลุ่มหญิงสาวที่แอบดูอยู่ห่างๆตีมือกันอย่างร่าเริง และฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นก็คือฉันเอง

"เย้ๆ ไปได้สวยจ๊ะ" 

นั้นโรส ผู้หญิงผมสั้นสีเข้ม โรสยกนิ้วโป้งให้แล้วก็ยิ้มให้อย่างร่าเริง ถึงจะเป็นลูกสาวมาเฟียนั้นก็ไม่ใช่ปัญหาจ๊ะ

"ใช่เลย ฝีมือพวกเรายังไงล่ะ"

ส่วนผู้หญิงที่ยืนทำหน้าเรียบๆตรงนั้นก็คือ ฮาท ประธาณชมรมของเรา จะเรียกบอสของเราก็ว่าได้ เห็นนิ่งๆแบบนั้นก็เอาจริงเอาจังเรื่องงานไม่น้อยเลยนะ 

หมับ

"ใช่เลย ไปกันเลยพวกเรา"

อ่า พวกเราถูกดันจากมือเล็กๆของ เลิฟ เจ้าแม่เผด็จการของเรา เธอเป็นลูกสาวเจ้าของนักธุรกิจใหญ่ๆของประเทศล่ะ ก็เลยมีอำนาจน่าดู แล้วก็ติดนิสัยเผด็จการมาจากพ่อซะนี่ ช่างขัดกับหน้าตาที่แฟนจะน่ารักอย่างกับสาวโลลินั้นซะจริง

"ไปไหนย่ะ?"

"ฉลองไง ฉลอง อีกอย่าง เราอย่าเป็นก้างอยู่แถวนี้เลย"
นั้นสินะ ส่วนฉัน ช้อกโก้ เป็นโปรแกรมเมอร์ของกลุ่ม จะเรียกว่า ฝ่ายวางแผนก็ได้นะ แต่นอกเหนือจากสมองแล้วฉันก็ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษหรอก

ร้านไอศครีม

"ง่ำๆ"

โรส นั่งยิ้มแล้วก็กินไอศครีมฉลองอยู่เงียบๆ มีแค่ฉันกับเลิฟที่นั่งเถียงกันอยู่ เรื่องที่เถียงกัน ก็เป็นเรื่องที่ไร้สาระซะประจำ แล้วหัวข้อของวันนี้ก็คือ ระหว่างไอศครีมช้อกโก้แลตที่ฉันชอบกับไอครีมวานิลาที่ยัยนั้นชอบรสไหนอร่อยกว่ากัน

เพร้ง

"อุ้ย ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ"

พวกเราเลิกเถียงกันสักพักแล้วก็หันไปสนใจเสียงเอ๊ะอ๊ะโวยวายเมื่อกี้ เด็กผู้หญิงคนนั้น น่ารักจังเลย แต่ว่า ดูเหมือนว่าจะกำลังมีเรื่องนะ

"เฮ เดินยังไงของเธอ"

"ขอโทษค่ะ แต่ว่าคุณ เป็นคนหันมาชนฉัน"

โอ้ ถึงจะดูเกร็งๆแต่ว่าก็ไม่ยอมคนเหมือนกัน แบบนี้ก็น่าสนุกน่ะสิ ผู้ชายคนนั้นดูจะเอาเรื่องให้ได้ เสียดายที่ฉันไม่เห็นว่าใครผิดใครถูก จะได้เข้าไปแจมสักหน่อย

"ว่ายังไงนะ โอ้ นี้จะเอาอะไรล่ะ ยังใส่ชุดนักเรียนม.ปลายอยู่เลยนี่น่า จะว่าไป เคยเห็นหน้าที่ไหนน่า?

"เด็กคนนั้น...ถ้าจำไม่ผิด เรียนอยู่ห้อง A ปี 2 ล่ะมั้ง"

"น่าสงสารจังเลยนะ ผู้ชายคนนั้นกำลังด่าเด็กร.ร.เราใหญ่เลยนะ"

ฉันแกล้งแหย่ให้ฮาทเข้าไปช่วย ยัยนั้นรักร.ร.ยิ่งกว่าอะไรดี ก็พ่อเธอเป็นผอ.ร.ร.นี่น่า

"เสียชื่อชะมัด"

พรวด

ฮึ ได้ผล พวกเราลุกขึ้นไปตามฮาทที่เข้าไปร่วมวง

"ถึงจะผิด แต่ก็ขอโทษแล้วนี่ไงค่ะ"

เด็กคนนั้นยังพูดอยู่เหมือนเดิม แต่ผู้ชายคนนั้นก็ยังด่าเหมือนเดิม

"พอได้แล้วมั้งค่ะ"

พอพวกเราเดินเข้าไปหาปุบ ฮาทก็เข้าไปกร่างทันที นี้ไม่ใช่ถิ่นเธอนะ แต่อย่างว่าแหละ เด็กน่ารักนั้น ยังไงก็ต้องเก็บเป็นคลอเล็คชั่นของฉัน ไม่สิ ให้พวกเราได้เก็บไว้เชยชมยังไงล่ะ

"พวกเธอเป็นใครกัน"

"เป็นเพื่อนกับเด็กคนนี้ค่ะ"

โรสพูดขึ้นมาแล้วก็กอดคอเด็กคนนั้นไว้พร้อมกับดึงออกมาห่างๆจากเขา

"อะ อะไรกัน จะมารุมอย่างนั้นหรอ?"

"เปล่าหรอกค่ะ จะมาช่วยเด็กคนนี้ต่างหาก"

ฉันพูดออกไปบ้างแล้วก็ยิ้มให้หน้าระรื่น

"ไม่ต้องมายุ่งเลย เด็กคนนั้น ทำข้าวของฉันเสียหาย..."
"แต่ก็ขอโทษแล้วนี่ค่ะ"

"...มันก็...แต่ว่า ยัยนั้น...เดินมาชนฉันนะ"

"แล้วจะเอายังไง บอกมาเลยดีกว่า"

เลิฟกอดอกมองเจ้าหมอนั้น แล้วก็ยัง สายตาหน้ากลัวนั้น โกรธอย่างนั้นหรอ?

"เงินสิเงิน...รู้ไหมว่าเสื้อตัวนี้ฉันราคาเท่าไหร่?"

"อ๋อ เรื่องนี้เองสินะ..."

เลิฟล้วงเข้าไปในกระเป๋าตัวเอง แล้วก็ควักเงินออกมาพร้อมกับยัดใส่กระเป๋าให้เขาแล้วก็ตบบ่าอีกทีสองที

"พูดง่ายๆแบบนี้ตั้งแต่แรกก็สิ้นเรื่อง อย่าทำให้ต้องอายคนอื่นสิ"

เลิฟพูดอีกครั้ง แล้วก็กดบ่าของหมอนั้นแรงๆอีกที

"ไปกันเถอะ"

ฮาทกุมไหล่ของเด็กคนนั้นแล้วก็พามานั่งที่โต๊ะของเรา

"ตาแก่นั้น น่าเกลียดชะมัด จะหลอกเอาเงินเด็กสินะ"

ฮาทพูดออกมาเสียงเรียบแล้วก็มองออกไปนอกหน้าต่าง ฉันยิ้มน้อยๆแล้วก็หันไปหาเลิฟ

"ให้เขาไปเท่าไหร่ล่ะ?"

"ช่างมันเถอะ เงินแค่นั้นถ้าจะช่วยซื้อความทรงจำของเด็กคนนี้ได้ล่ะก็..."

เอ่อ ฉันเหวอไปสักพัก เมื่อเด็กคนนั้นถูกเลิฟกับโรสกอดแล้วก็เอาแก้มไปถูจนหน้าตาเบี้ยวไปข้างแล้วเนี่ย

"เฮ้ยแก ปล่อยน้องเขาก่อนดีไหม?"

"อุ้ย ขอโทษทีจ๊ะ ก็น้องน่ารักนี่น่า"

โรสยอมปล่อยแล้วก็ตามมาด้วยเลิฟ

"น้องชื่ออะไรจ๊ะ"

"เอ่อ ชื่อน้ำตาลค่ะ"

"เรียนปี 2 ห้อง A สินะ ชื่อน่ารักเข้ากับหน้าตาจริงๆเลย แฟนไม่หวงแย่หรอเนี่ย?"

หลอกถามสักหน่อยก็แล้วกันนะ

"ยัง ไม่มีแฟนหรอกค่ะ"

"เอ๋? ยังไม่มีจริงๆหรอ?"

ฉันหันไปมองโรสกับเลิฟ แล้วก็ฮาท พวกเขาก็ยิ้มให้กับฉัน ดูเหมือนว่าจะคิดเหมือนกันสินะ

"ขอบคุณพวกพี่ๆมากๆเลยนะค่ะ น้ำตาลไม่รู้จะตอบแทนยังไงดี"

"ไม่เป็นไรๆ"

โรสพูดแล้วก็เข้าไปกอดน้ำตาลอีกที เลิฟก็เอากล้องขึ้นมาถ่ายรูปซะนี่ แต่เด็กคนนี้น่ารักมากๆเลยนะ น่ารักจนฉันอดใจไม่ไหว

กริ๊งๆ

"คุณหนูครับ"

เอ๋ พวกเราลากสายตาไปตามเสียงของการ์ทใส่แว่นดำที่เพิ่งเข้ามาในร้าน มาแล้วๆ

"ค่ะๆ จะกลับเดี๋ยวนี้แหละค่ะ"

เลิฟพูดแล้วก็ลุกขึ้นไป พร้อมกับโบกมือให้น่าตาไม่สบอารมณ์ ก็นะ ลูกสาวคนดัง ก็ต้องดูแลกันหน่อย

"บายๆ จ๊ะ พรุ่งนี้เจอกัน"

โรสพูดแล้วก็โบกมือให้อย่างร่าเริง กลับเข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน น้ำตาลทำตัวไม่ถูกแล้ว สีหน้าน่ารักแบบนี้ กรี๊ดดด ฉันจะ หาคนที่เหมาะสมมาให้เอง

 

วันต่อมา

"คิดเหมือนกันใช่ไหม?"

"อือ เด็กคนนั้น น้ำตาลน่ะ"

"อือ แต่ว่า ใครดีล่ะ? หมอนั้นดีไหม น่าตาก็เข้ากันได้อยู่"

เลิฟส่งสายตาไปที่ผู้ชายคนนึงที่เดินผ่านโต๊ะของเราไป

"ไม่ดีกว่า หนุ่มแว่นกับสาวหวาน..."

ฉันพูดแล้วก็สะดุดตาเข้ากับผู้ชายคนนึง เงียบๆครึมๆแบบนั้น

"เฮ้ยแก คนนั้นล่ะ..."

"...หืม"

ฮาทเงยหน้าไปมองตามสายตาของฉัน

"ต้อมหรอ? เพื่อนห้องเดียวกับฉันนี่น่า"

เลิฟพูดขึ้นมา แล้วก็ตาโต

"ต้อมงั้นหรอ? ชื่อต้อม อือ ต้องสืบประวัติหน่อยแล้ว ฮาท จัดการหน่อยสิ"

"จัดไป"

ถือว่ารับปากแล้วสินะ

15 น.ต่อมา

"เอ้านี้ใบประวัติของต้อม แล้วก็ของน้ำตาลด้วย ที่ห้องเอกสารก็มีแค่นี้แหละ"

ฮาทยื่นใบประวัติของทั้งสองคนมาให้พวกเราทุกคน ก้อปมาพร้อมเลยนะ สำหรับแจกพวกเราทุกคน ที่ทำแบบนี้ได้ ก็เพราะว่าฮาทใช้อำนาจ(มืด) เข้าไปค้นได้อย่างตามใจชอบ

"สรุป จะเป็นคิวปิคให้เด็กคนนั้นจริงๆสินะ"

"อือๆ"

โรสพยักหน้ารับแล้วก็ทำหน้าเคลิ้มซะจนฉันกลัวเลย

"อือ"
ฮาทพยักหน้ารับ แล้ว เลิฟล่ะ

"มันแน่อยู่แล้ว ดูสิๆ รูปที่ถ่ายเมื่อวาน ฉันจะแบ่งให้พวกเธอด้วยก็ได้นะ แต่ว่า...จะต้องไปเป็นเมดให้ฉันหนึ่งวัน อิอิ"

เฮ้อ ให้ตายเถอะ ยัยพวกนี้ ปกติกันรึเปล่าเนี่ย? เพื่อนฉันแต่ละคน แต่ว่านะ นี่แหละ ก๊วนกามเทพของพวกเรา

.............