คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Beginning
เราเป็นเพื่อนันมานานแล้วและัน็แอบรัเา เานที่ื่อบยอนแบฮยอนแ่ันรู้ีว่าเาเห็นันเป็นเพียเพื่อนสนิท แ่แล้ววันหนึ่ัน็ไ้รู้ว่าัวเอะายในไม่้า และัน็หวัว่าเาะมีวามสุ่อานี้และลอไป
"แบันว่าันไปสัีไหมอะ"ันถามวามเห็นอเา
"สัหรอ เธอลัวเ็บไม่ใ่หรอทำไมอยู่ๆ็อยาไปสัล่ะ"เาอบพร้อมทำหน้าสสัย
"วามทรำไันอยาเ็บมันเอาไว้ เรื่อเ็บมันเล็น้อยน่า 555"ันอบพร้อมยิ้มออไป้วย ที่ันอยาไปสัเพราะันอยาเ็บวามทรำีๆเอาไว้ วามทรำที่ันไ้มีับเา อยาเ็บมันเอาไว้แม้ันะหายไปแ่วามทรำมันะยัอยู่
"มัน็ไ้นะแ่ันไม่สั้วยหรอนะ เี๋ยวถามร้านสัีๆาายอลมันให้"แบฮยอนอบออมาว่าไม่้อารสัออมาอย่าัเน ึ่ันิว่าท่าทีที่เาแสออมาทั้ลแล้ว็น่ารัมาเลย
"อือ อบุนะ"ันอบุแบที่ะ่วยถามร้านสัาานยอลให้
"แล้วเธอิะสัรูปอะไรอะ"แบฮยอนถาม
"อืมนั่นสินะ"ันิ นั่นสิสัอะไรีนะ ถ้าเป็นเี่ยวับแบฮยอน..."ันรู้แล้ว"ันอบพร้อมยิ้มออไปอย่ามีวามสุ
"แล้วเธอะสัรูปอะไร"แบฮยอนถามพร้อมเลิิ้วึ้น
"พระันทร์รึ่เสี้ยวไ"ันอบพร้อมยิ้มอย่ามีวามสุ
"พระันทร์รึ่เสี้ยว? มันมีวามหมายอะไรหรือเปล่าหรือเธอแ่อบมันเยๆ"เาถามออมาพร้อมทำหน้าสสัย
"มีสิ ็ถ้าแบเป็นแสสว่าที่เป็นแบบพระอาทิย์ัน็ะเป็นพระันทร์ที่ะอยอยู่้าายและ่วยเหลือนายไ"ันอบออไปอย่ามีวามสุพร้อมับรอยยิ้มที่ว้าว่าเิม
"แล้วทำไมไม่เป็นพระันทร์เ็มวล่ะ แล้วไม่ิหรอว่าถ้าเธอมีแฟนแล้วแฟนรู้วามหมายอรอยสันี้ะไม่หึเอา"เาถามพร้อมทำหน้าเหนื่อยใ
ันยิ้มออไป้วยวามเอ็นูและพูับเาว่า "ทำไมนายทำหน้าั้นล่ะไม่เห็นะเป็นไรเลยันไม่รู้้วย้ำว่าะไ้มีแฟนรึเปล่า...ส่วนเรื่อที่ทำไมไม่ใ้พระันทร์เ็มวเพราะันรู้ว่าสัวันนายะไ้เอนที่ะอยู่้านายและ่วยเหลือนายไ้มาว่าัน"และันรู้ีว่าันไม่ใ่ใรนนั้นันพูประโยนี้่อในใ และในอนาันไม่ไ้มีรอบรัวหรือแฟนหรอแบฮยอนเพราะอีไม่นานัน็ะานายและทุๆนไปแล้ว...
"...นี่..นี่...เฮ้!!ไ้ยินันรึเปล่าเนี่ย!!"แบฮยอนะโนออมาอย่าอารม์เสีย
"ใหมเลย!!นายะะโนทำไมเนี่ย!!"ันสะุ้พร้อมะโนลับเพราะวามใ
"็ันเรียเธอั้หลายรอบเเ่เธอ็ไม่อบ ิอะไรอยู่ฮะถึไ้เหม่อไ้นานั้น"แบอบพร้อมทำหน้าอนๆใส่ัน"มีอะไรรึเปล่า เมื้อี้เห็นเธอทำหน้าเศร้าๆ้วย"แบพูออมาพร้อมส่สายาเป็นห่วออมา
"ไม่มีอะไรหรอแ่ิอะไรเพลินๆน่ะ อย่าไปสนใเลย555"ันพยายามอบเลี่ยๆไม่ิเลยว่าะเผลอแสสีหน้าแบบนั้นออไป แ่ีัเลยนะที่แบเป็นห่วอย่าน้อย็ทำให้รู้ว่าเราสำัับเาอยู่เหมือนัน แม้ะเป็นในสถานะเพื่อนสนิท็ามที...
วันรุ่ึ้น
ื...ื...เสียโทรศัพท์สั่น บนอปราว่า 'แบฮยอน'
"ฮัลโหล"ันรับสายโทรศัพท์
[วันนี้ว่ารึเปล่า] แบฮยอนถาม
"วันนี้หรอ็ว่านะมีอะไรรึเปล่า"ันถามลับ
[ันถามร้านสัับานยอลมันแล้วถ้าว่าันะไ้พาไป] แบฮยอนอบลับมา
"อื้อ็ไ้นะ แ่แบ..."ประโยแรันอบออไปอย่าเ็มเสียแ่ประโยที่ับเสียสั่นึ้นมา
[หือ ทำไมเป็นอะไรทำไมเสียเป็นั้นล่ะ] แบถามลับมา้วยน้ำเสียปนวามห่วใย
"เอ่อ...ือ ันลัวอะ..."ันอบลับไปน้ำเสียสั่นเล็น้อย ให้ายเถอะันไหนอนนั้นบอไม่ลัวราวนี้ยัไม่ทันไ้ไป็ลัวะแล้วน่าอายริๆ
[ไหนเธอบอว่าเรื่อเ็บแ่เรื่อเล็น้อยไหละไหอนนี้มาลัวะแล้วหละ5555]แบฮยอนอบลับมาพร้อมหัวเราะเสียั
"ย่าห์!! แบฮยอน็ันลัวนี่ยัมาหัวเราะันอี!!"ันอบลับไปพร้อมน้ำเสียอนๆ
[หืมอะไรันันพูแ่นี้เอเธออนหรอ555เอาน่าแล้วเอันนะเี๋ยวันไปรับ]แบฮยอนอบลับมา้วยน้ำเสียร่าเริ
"โอเแล้วเอัน"ันอบลับไปเฮ้อถึะอนไปแบ็ไม่้อหรอเรา็รู้อยู่แ่็ันแอบหวัไปะไ้....
1ั่วโม่อมา
ื...ื....เสียโทรศัพท์สั่น
"สวัสี่ะ"ันรับสาย
[นี่ันถึแล้วนะลมาไ้แล้ว]เสียแบฮยอนอบลับมา
"อ่าวแบหรอถึแล้วใ่ไหมโอเเี๋ยวันลไป"ันอบลับไป
[รีบๆลมาละแล้วเอัน]แบอบลับมา
"อืม โอเ" ู๊...ันวาสายโทรศัพท์พร้อมเ็บอและลไปหาแบ้าล่า
_______________________________
อย่าที่ไ้บอไป่ะที่เหลือ็เิท่านผู้อ่านินนาาร่อามที่ท่าน้อารไ้เลย่ะ^^
ถ้าอบ็เม้นัน้วยนะะ^^นี่็เป็นนิยายเรื่อแรที่ลเลย่ะมีอะไร็ิมไ้นะะอบุ่ะ
ความคิดเห็น