ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ราตรีสีดำ
� � � � � � � �"ยิง............"
เสียงคำรามของเด็กหนุ่มวัย8ขวบที่กำลังยืนอยู่บนมัดฟางกองใหญ่ ตะโกนโหวกเหวกในโรงนา
� � � � � � � "เทียบเรือเลยจาค๊อบ....รับดาบ � สู้...."
เสียงแหลมสูงของหนุ่มน้อยผิวสีดำเข้มหัวหยิกฟูอีกคนดังมาจากบนถังหมึกเบียที่กองเกลือนเต็มโรงนา
� � � � � � � "หุบปาก...นาธาน แกไปคุมปืนใหญ่ซ้ายเตรียมวกเรือกลับไปประจันหน้า" จาค๊อบหันมาตะคอกอย่างเอาจริงเอาจัง
"แกก็ไปสิว่ะ เจค" นาธานตะคอกกลับ "ฉันเป็นกับตันน่ะโว้ยยยยยยยย" นาธานตะโกนบอก
� � � � � � � "เฮ้ ต้องฉันสิว่ะนี่มันโรงนาฉัน" จาค๊อบทำหน้าย่นใส่ "แกขัดคำสั้งกับตัน เจคแกเป็นขบท" นาธานทำหน้าย่นกลับ
"ย้า..........." ไม่ทันจบประโยคดีสองหนุ่มน้อยก็พุ่งเข้าใส่กัน แลกหมัดกับแบบเด็กๆ จนหล่นลงบนพื้น ดังโครมใหญ่
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ......" ทั้งคู่หัวเราะร่า นอนกุมมือ กุมท้องแบบปวดๆ "หมัดแกมันเหมือดเด็กๆ เจค..." "แต่แกร่วงก่อนนาธาน" จาค๊อบพยุงเพื่อนรักลุกขึ้น
"คราวหน้าฉันอัดแกเละแน่ๆ เจค" นาธานปั้นหน้ามั้นใจ "ครั้งที่เเล้วแกก็พูดแบบนี้จำได้ไหม" จาค๊อบเตือนความจำแบบยิ้มๆ "แกจะพูดทำไมว่ะ เจค แกมันชอบพูดเรื่องเก่าๆ เหมือนลุงฉันให้ตายเถอะ ไปหาแอปเปิลกัน" � �"ใครถึงก่อนชนะ" ทั้งคู่ตะโกนลั่นก่อนวิ่งหน้าตั้งไปจากโรงนา
� � � � � � �ทานาบี้ เป็นหมู่เกาะ กลางทะเล เบควิล ไม่มีคนนอก มีเเต่ชาวเมือง เหมือนตัดขาดจากโลกภายนอก โดยสิ้นเชิง ผู้คนประกอบอาชีพการชาวไร่ เลี้ยงสัตว์ ใช้ชีวิตแบบ นี้มากว่า 5000 ปีตั้งเเต่เกิดชุมชน ด้วยเหตุนี้ทุกคนจึงเป็นชนพื้นเมืองดั้งเดินโดยทั้งหมด
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �---------------------------------------------------------------------
� � � � � � � � � � � � � � � ท่านครับ พิราบสือสารส่งข่าวมาว่า กษัตริย์เมอลินที่18 สั้งประหาร เดย์วอล เรียบร้อยเเล้วครับ
เสียงคำรามของเด็กหนุ่มวัย8ขวบที่กำลังยืนอยู่บนมัดฟางกองใหญ่ ตะโกนโหวกเหวกในโรงนา
� � � � � � � "เทียบเรือเลยจาค๊อบ....รับดาบ � สู้...."
เสียงแหลมสูงของหนุ่มน้อยผิวสีดำเข้มหัวหยิกฟูอีกคนดังมาจากบนถังหมึกเบียที่กองเกลือนเต็มโรงนา
� � � � � � � "หุบปาก...นาธาน แกไปคุมปืนใหญ่ซ้ายเตรียมวกเรือกลับไปประจันหน้า" จาค๊อบหันมาตะคอกอย่างเอาจริงเอาจัง
"แกก็ไปสิว่ะ เจค" นาธานตะคอกกลับ "ฉันเป็นกับตันน่ะโว้ยยยยยยยย" นาธานตะโกนบอก
� � � � � � � "เฮ้ ต้องฉันสิว่ะนี่มันโรงนาฉัน" จาค๊อบทำหน้าย่นใส่ "แกขัดคำสั้งกับตัน เจคแกเป็นขบท" นาธานทำหน้าย่นกลับ
"ย้า..........." ไม่ทันจบประโยคดีสองหนุ่มน้อยก็พุ่งเข้าใส่กัน แลกหมัดกับแบบเด็กๆ จนหล่นลงบนพื้น ดังโครมใหญ่
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ......" ทั้งคู่หัวเราะร่า นอนกุมมือ กุมท้องแบบปวดๆ "หมัดแกมันเหมือดเด็กๆ เจค..." "แต่แกร่วงก่อนนาธาน" จาค๊อบพยุงเพื่อนรักลุกขึ้น
"คราวหน้าฉันอัดแกเละแน่ๆ เจค" นาธานปั้นหน้ามั้นใจ "ครั้งที่เเล้วแกก็พูดแบบนี้จำได้ไหม" จาค๊อบเตือนความจำแบบยิ้มๆ "แกจะพูดทำไมว่ะ เจค แกมันชอบพูดเรื่องเก่าๆ เหมือนลุงฉันให้ตายเถอะ ไปหาแอปเปิลกัน" � �"ใครถึงก่อนชนะ" ทั้งคู่ตะโกนลั่นก่อนวิ่งหน้าตั้งไปจากโรงนา
--------------------------------------------------------------------
� � � � � � �ทานาบี้ เป็นหมู่เกาะ กลางทะเล เบควิล ไม่มีคนนอก มีเเต่ชาวเมือง เหมือนตัดขาดจากโลกภายนอก โดยสิ้นเชิง ผู้คนประกอบอาชีพการชาวไร่ เลี้ยงสัตว์ ใช้ชีวิตแบบ นี้มากว่า 5000 ปีตั้งเเต่เกิดชุมชน ด้วยเหตุนี้ทุกคนจึงเป็นชนพื้นเมืองดั้งเดินโดยทั้งหมด
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �---------------------------------------------------------------------
� � � � � � � � � � � � � � � ท่านครับ พิราบสือสารส่งข่าวมาว่า กษัตริย์เมอลินที่18 สั้งประหาร เดย์วอล เรียบร้อยเเล้วครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น