Luv Tomb

   "พ่อคะ แม่คะ พี่คะ หนูอายุปูนนี้แล้วนะ ไม่คิดจะส่งใครมาดูแลหนูเลยหรือไงกัน เพื่อนๆ เขามีคู่กันหมดแล้ว พวกท่านจะทิ้งให้หนูขึ้นคานอยู่คนเดียวรึไง T^T"
   ฉันบ่นอุบอยู่ที่หน้าสุสานของครอบครัวฉัน วันนี้เป็นวันครบรอบวันแห่งการจากลาของครอบครัวฉัน อุบัติเหตุในครั้งนั้นได้พรากทุกๆ คนไปจากฉัน กี่ปีแล้วนะที่ฉันต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยตนเองมาตลอด เห้ออ... นึกถึงเรื่องนี้ทีไรน้ำตาจะไหลตลอดเลย กระซิกๆ Q_Q
   "หนูไม่อยากอยู่คนเดียวแล้วน้า~"
   กุกๆ กักๆ
   เอ๋? เสียงอะไรหว่า O_o อยู่แถวๆ หญ้าหลังสุสานของครอบครัวฉันเนี่ย
   "สวัสดี ^O^"
   เห้ยย!! ผะ...ผีหรือเปล่าเนี่ยย
   "ฉันเป็นคนไม่ต้องกลัว"
   "แล้วนายไปทำอะไรตรงนั้นน่ะ ไม่กลัวงูกัดเหรอ"
   "พอดีฉันทำของตกไว้ เลยต้องมาหาอยู่เนี่ย"
   ทำของตก? มันจะไปตกอะไรตรงพุ่มหญ้านั้นล่ะ ถ้าตกตรงนั้นจริง แล้วเขาจะเข้าไปทำอะไรในพุ่มหญ้าล่ะ? จะมาสงสัยทำไมเนี่ย = ='
   "นี่นาย...จะมืดแล้วค่อยหาพรุ่งนี้ก็ได้นี่"
   "ไม่ได้หรอก มันสำคัญมาก"
   เอาไงกับอีตานี่ดีเนี่ยยย =O=' ถ้าให้ลุกขึ้น แล้วเดินกลับไปเฉยๆ ก็คงดูไม่ดีไปหน่อย เอาวะ! ช่วยหมอนี่หาก็แล้วกัน
   "ฉันช่วย"
   "เธอใจดี ^-^"
   "อืมๆ รู้น่า แล้วของที่ทำตกไว้เนี่ยลักษณะเป็นยังไงหรอ?"
   "มันเป็นที่ไขลานตุ๊กตาน่ะ สีขาว เก่าๆ หน่อยนะ"
   ที่ไขลานตุ๊กตางั้นหรอ? หมอนี่พกที่ไขลานตุ๊กตานี่ทำไมกันเนี่ย ช่างเถอะ จะอยากรู้เรื่องชาวบ้านเค้าไปทำไมนักหนาล่ะเนี่ย
   "อยู่ไหนนะ อยู่ไหน..."
   ฉันกับ... ใครที่ไหนไม่รู้ ช่วยกันระดมหาของราวกับหาระเบิดแถว 3 จังหวัดชายแดนเลย
   เอ๋... ใช่นี่รึป่าวนะ รูปร่างคล้ายๆ กุญแจเก่าๆ ดูแล้วน่ากลัวยังไงไม่รู้สิ ถ้าที่ไขลานมันเก่าขนาดนี้ แสดงว่าตุ๊กตานั้นคงจะเก่าน่าดูสินะ หมอนี่เก็บสะสมของเก่ากับเขาด้วยงั้นหรอ
   "นี่...ใช่อันนี้หรือเปล่า"
   "ใช่! ใช่จริงๆ ด้วย ขอบคุณเธอมากนะ ขอบคุณจริงๆ"
   หมอนี่แทบก้มลงกราบฉันเชียวล่ะ บ่งบอกให้รู้เลยว่าของชิ้นนี้สำคัญเลยทีเดียว
   แต่เอ๊ะ! กลิ่นอะไรลอยมาแตะจมูกเนี่ย ฟุดๆ ฟิดๆ ชักจะมึนหัวแล้วสิ กลิ่นเหมือนการบูร ฉันแพ้การบูรด้วยนะเนี่ย ทำไมเพิ่งได้กลิ่นนะ ทั้งๆ ที่รู้สึกมันจะอยู่ใกล้ๆ นี่เอง
   "นายพกการบูรมาด้วยหรือเปล่า?"
   อะ...โอยยย อาการมึนหัวตุ้บๆ ขั้นหนักเลยนะเนี่ย แสดงว่าฉันต้องสูดมันเข้าไปได้สักพักแล้วล่ะ
   "อ๋อ...นี่ไง ฉันเพิ่งซื้อมาห๊อมมม หอมม ดมดูสิ"
   หมอนั่นเอาออกมาจากกระเป๋าเสื้อแล้วยืนมาใกล้จมูกฉัน ยังไม่ทันที่จะได้ดมกลิ่นการบูรใกล้ๆ ร่างของฉันก็ทรุดฮวบลงทันที