คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : sweetest :1
เช้าวันอาทิตย์ วันเริ่มต้นเเห่งทุกสิ่งทุกอย่าง:
"เอ้อ..ฮิโรกิ นายจะพาฉันไปเที่ยวไหนเนี่ย นายก็รู้นิ ว่าฉันนะไม่ชอบคนหมู่มาก อึดอัด"
"ซากุระ เธอก็หัดอยู่ในคนหมู่มากซะบ้างซิ ไม่น่าหละถึงมีฉันเป็นเพื่อนเธอเเค่คนเดียว"
"นี่ ก็คนอื่นเค้าไม่มายุ่งกับฉันเองนิ ฉันนะพยายามเป็นมิตรเเล้วกลับต้องมาโดนขังในห้องน้ำ มันไม่สนุกเลยนะโดนขังเนี่ย นายชอบหรอ"
"ก้อตอนนั้นเธอเพิ่งมาใหม่นิ กี่ปีแล้วน้าที่มีเด็กตัวดำๆ สูงๆ ย้ายเข้ามาหนะ"
"2 ปีแล้ว แล้วฉันก็ม่ายได้ดำด้วย เขาเรียกว่า มีน้ำมีนวล อีตาปากเสีย ยี้"
ฉันพูดพลางแลบลิ้นใส่อีตาคนนี้ คนที่ฉันเดินอยู่ด้วยนั้น ชื่อว่า อิชิฮาร่า ฮิโรกิ เขาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันที่นี่ เป็นเพื่อนที่ช่วยชีวิตฉันออกมาจากห้องน้ำนรกนั่น ความทรงจำอันเเสนโหดร้ายของฉันในมัธยมต้นปีสุดท้าย....
_____________________________
"ฮิ ฮิ ฮิ เธอชื่ออะไรน้า ชื่อแปลกมากๆๆๆ หน้าตาก็ตลก มาอยู่ที่นี่ต้องเคารพฉันเข้าใจไหม!!"
เด็กผู้หญิงในห้องเรียนเดียวกับฉัน ลากตัวฉันออกมาจากห้องในเวลาพัก คนพวกนี้พูดภาษาญี่ปุ่นด้วยความรัว และ เร็ว ฉันยังฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง ฉันมองหน้าพวกเธอด้วยความงงและมีแววตาวิงวอน
"อะไรเนี่ย ยังไม่ยอมตอบอีก มานี่เลย มานี่ พวกเราช่วยกันลากยัยนี่ไปซิ อย่าให้มีพิรุธนะ"
"err.. Sorry wait!! what are u doing?!!!"
คนพวกนี้ลากตัวฉันมาที่ห้องนำเเล้วก็เริ่มผลักฉันพร้อมตะโกนด่า โง่กันรึป่าวเนี่ย ฉันเพิ่งย้ายมาอาทิตย์เดียวจะฟังรู้เรื่องไหมเนี่ย ได้งู งู ปลาๆสุดๆ
"what are u trying to do?"
"ฉันฟังแกไม่รู้เรื่องหรอกนะ นี่ชิโยะผลักมันเข้าไปแล้วขังมันไว้จนถึงเย็นเลย ดูซิว่าจะออกมาได้หรือปล่าว ฮิ ฮิ ฮิ ทำซิย่ะ"
เด็กผู้หญิงที่ชื่อชิโยะ ไม่รีรอ รีบผลักฉันเเล้วยกเก้าอี้มาดันไม่หั้ยฉันออกไป พวกเธอหัวเราะเยาะเสียงดัง พร้อมตะโกนด่าฉันไปด้วย ยิ่งปัยกว่านั้น ยังสาดน้ำลงมาอีก ตั้งเเต่วันเเรกที่มาโรงเรียนก็โชคร้ายเเล้ว นี่ฉันต้องอยู่ในนี้อีกนานไหมเนี่ย ห้องนำนี่ก้อยู่ชั้นล่างกว่าจะมีคนมาเข้าก็ตอนพัก ไม่ก็เลิกเรียน
" ปล่อยฉันนะ ย่าท์ๆๆๆ ปล่อยฉัน โอ้ย ช่วยด้วยภาษาญี่ปุ่นว่าไงน้า โอ้ย พี่ไผ่ช่วยด้วยยยยย"
ฉันทั้งเตะ ทุบ ประตูจนมือเจ็บ ขาเจ็บไปหมดเเล้ว ตัวก็เปียก หนาวซะเเล้วซิ ฉันใช้กำลังเฮือกสุดท้ายตะโกนดังๆ
"HELP ME!!!!!!!!!!!!!! SOMEBODY HELP!!!!!!!!!!!! ฮือๆๆ อีบ้าเอ้ยรอให้ออกไปได้ก่อนเถอะ"
ในขณะที่ร้องตะโกนอย่างหมดแรง ก็มีเสียงฝีเท้าวิ่งเข้ามา ฉันรีบตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ แล้วเเล้วฝีเท้าก็ใกล้เข้ามา เข้ามา และเเล้ว 2 ชม.แห่งความทรมานก็จบลง ที่ประตูเปิดออกมาทำให้ฉันได้พบกับผู้ชายที่ช่วยฉันไว้จากความซวย อิชิฮาร่า ฮิโรกิ
"เธอไม่เป็นไรใช่ไหม ทำไมโดนขังอะ อยู่ห้องอะไร อ้าวตัวเปียกหนิ อะเอาเสื้อไปใส่ก่อน"
ผู้ชายคนนี้พูดภาษาญี่ปุ่นที่ฉันฟังไม่รู้เรื่อง (>o<) พร้อมกับยื่นเสื้อนอกที่เป็นชุดนักเรียนของเค้ามาให้ฉัน ฉันรับว้เเล้วเอามาคลุมไหล่
"อยู่ห้องอะไรอ่ะ เดินไปคนเดียวได้ไหม แล้วทำไมถึงโดนขังอ่ะ หน้าตาไม่คุ้นเลย"
"เอ่อ 3 - A"
"เฮ้ย ห้องเดียวกันเลย สงสัยเธอเป็นเด็กใหม่เเน่ๆ นั่นเเหละ เขาเรียกว่ารับน้องใหม่จากเพื่อนผู้หญิง"
พูดมากจริงๆเลยคนคนนี้ คือถ้าฉันฟังรู้เรื่องก็คงจะดี เเต่ฉันฟังไม่รู้เรื่อง แล้วฉันก็หวังว่าซักวันจะฟังรู้เรื่อง พอฉันเดินเข้าไปในห้องกลุ่มนักเรียนหญิงพวกนั้นตกใจ และนับตั้งเเต่วันนั้นมาก็เริ่มจะแกล้งฉันหนักขึ้นเรื่อยๆ เพราะฮิโรกิ เป็นคนที่สาวๆหมายปองมากๆในโรงเรียน หล่อ สูง แต่ดูหยิ่ง นับตั้งเเต่นั้นไม่มีใครเป็นเพื่อนฉัน คงไมต้องสงสัยว่าทำไม จนฮิโรกิคนนี้ มาเป็นเพื่อนของฉันคอยอยู่ ข้างฉัน ปกป้องฉัน บอกคนอื่นๆว่าฉันคบได้นะ ฉันจึงเริ่มมีเพื่อน แต่คนนี้สนิทที่สุดแล้ว
________________________________
" ฉันยังจำวันนั้นได้เลย ประตูแทบพัง ตลกสุดๆเธอเหมือนลูกแมวตกนำเลยนะ"
" อืม นายก็ยังเหมือนเดิมนะพูดไม่หยุดแต่.. แค่เฉพาะกับฉัน ตลกดี ต่อหน้าคนอื่นทำเท่ห์"
" หลงเสน่ห์ฉันหละซิ ฉันนะไมชอบเธอหรอก ซากุระ เพราะ..."
"เพราะฉันนะ สวยเกิน สูงเกิน รวยเกิน พี่ชายหล่อเกิน ช่ายป่ะ ฮิ ฮิ ฮิ"
"อืมๆๆ นี่ฉันจะพาเธอไปไหนเนี่ย ลืมเเล้วอ่า"
อีตานี่พูดพลางเกาหัว พวกเราเดินมาถึงย่านที่วัยรุ่นชอบเดินกัน อีตานี่พาฉันมาเดินดูอุปกรณ์เล่นเทนนิส ซึ่งฉันเองก็เล่นด้วย หลังจากได้ของที่ต้องการก็กำลังจะปัยหาอะไรกิน
"เอ่อ ขอโทษนะครับ"
เอาอีกแล้วเเมวมองบริษัทนายเเบบมาทาบทามอีกแล้ว มากับฮิโรกิทีไรเจออย่างนี้ทุกที ฉันพูดเเล้วผลักฮิโรกิส้งไปให้แมวมองคนนี้
" ไม่ใช่ครับ หนูคนนั้นนั่นแหละครับ ผมมาจากตัวเเทนจัดหานางเเบบ W สนใจเข้าสังกัดไหม ลองเอานามบัตรไปพิจารณาดูนะครับ ผมไม่หลอกคุณหลอกครับ นำผู้ปกครองมาด้วยวันออดิชั่นนะครับ"
คุณเเมวมองยื่นนามบัตรมาให้ฉัน ฉันรับไว้เเต่ก็ยังงงอยู่ มาพูดอย่างนี้แล้วเดินจากไป แล้วยังคิดว่าฉันจะปัยออดิชั่นอะไรนั่นอีก บ้าป่าวเนี่ย
"น่าสนใจดีหนิ ซากุระ เอาเลย ฉันเชียร์"
"ก็ดีนะ แต่ถามพ่อ แม่ พี่ น้อง ก่อนได้ปะ"
และเเล้วพวกเราก็เดินเที่ยวกันต่อ กินไอติม กินข้าว และก็กลับบ้าน
___________________________
ความคิดเห็น