กว่าจะได้ชื่อว่าเป็น "เด็กนอก"

ลำดับตอนที่ #16 : รูป: โรงเรียนของฉัน (เอามาเพิ่มให้แล้วจ๊ะ)

โรงเีรียนอันสวยงามของข้าพระเจ้าเอง สวยชิมิล่ะ (รูปมันตัดครึ่งไปหน่อยปกติจะใหญ่กว่านี้นิดนึง)




โรงยิม และ โรงอาหาร



ตึกศิลปะด้านขวามือ ส่วนเก้าอี้สามตัวนี้หลังเลิกจะมีคนมานั่งกันเต็มไปหมด เพราะเป็ี่นที่ๆวิวดีและอากาศดีที่สุด

ัี้


ทางเดินตอนไร้ผู้คน ส่วนตึกข้างหน้า คือ La Cafe เป็นที่พักผ่อนของเหล่านักเรียน



อาหารหน้ากิน



ข้างนอก นั่งกินนั่งเมาท์กันใหญ่



สนามกี่ฬา อเมริกันฟุตบอล (ปกติก็มานั่งส่ิองหนุ่มๆตรงนี้และ)



เอามาให้ดูกันอีกสักรูป



สนามฟุตบอลก็มีแล้ว นักกีฬาก็ขอมาร่วมด้วยเหมือนกัน



ต้านไว้ๆ อย่าให้มันเข้ามาในเขตเราได้



ข้างๆสนามก็ขอติวเข้ม แต่โค้ชค่ะหลบไปนิสนึงสิ สุดหล่อหนูนั่งอยู่ข้างหลัง



สนามก็มี นักกีฬาก็พร้อมแล้วจะขาดกองเชียร์ได้ไง  เชียร์ลีดเดอร์ก็ขอมาร่วมด้วยเช่นกัน



เมืองไทยเรียก ฟุตบอล ที่นี้เรียก ซ็อกเกอร์ หนุ่มๆสู้เขาๆ



ภาพสวยๆจากโรงยิม



ทางดินตอนไร้ผู้คนเงียบสงบมากๆๆ

์

ตอนมีคน ดูวุ่นวาย (ห้องเรียนวิทยาศาสตร์กำลังทำการทดลองเรื่องคลื่นเสียงอยู่)



ห้องเรียนวิทยาศาสตรกำลังทำ์การทดลองเรื่องคลื่นเสียง (ที่เห็นนั้นคือไฟน่ะจ๊ะอยากบอกว่าสุดยอด!)



ห้องเรียนวิชา กฎหมาย และ การปกครอง นั่ังเล่นคอมกันใหญ่ ขนาดอาจารณ์ยังไม่้เว้นเลย ดสิๆู



ห้องเรียนธรรมดาก็จะหน้าตาแบบนี้มีโต๊ะเรียนจัดเป็นระเบียบเรียบร้อย (ที่ยืนอยู่คืออาจารณ์คณิตศาสตร์ อาจารณ์ค่ะอาจารณ์สอนยากมากมายรู้ตัวมั้งไหมเนี่ย)



เราร๊ากอเมริกา เย้ๆๆๆ