นางร้าย กะ นายโหด

ลำดับตอนที่ #1 : เปิดตำนานความแค้น:(OoO)

     ณ บ้านแห่งหนึ่งในเขต S ครอบครัวหนึ่งกำลังจะเปิดเผยเรื่องราวบ้างอย่างให้ลูกสาวของตนฟัง


"มายมานี้หน่อยสิลูกพ่อมีเรื่องจะพูดกับลูกหน่อยน่ะ" พ่อพูดพลางทำหน้าตาเคร้งเครียดอย่างมากๆ


"มีอะไรค่ะคุณพ่อ"


" นั่งลงสิ"
 

"น..น..หนูทำอะไรผิดหรอ ค..ค่ะ" ก็เพราะเมื่อวานก่อนฉันดันไปตบกับนังบ้าที่ดันเดินมาชกฉันอย่างไม่มีสาเหตุน่ะสิฉันเลยกลัวว่าพ่อจะรู้เรื่อง...แง่ๆ


"ผิดหรอ..ทำไมถึงพูดอย่างนั้นล่ะ" พ่อพูดแทมยังทำหน้างงมั๊กมาก


"อะ..อ้าว" แสดงว่ายัยเซ้ออย่างฉันก็กินปูนร้อนท้องสิเนี้ย ดีน่ะไม่สารภาพไปก่อนมีหวังตาย แน่ๆ


"เพิ่งรู้น่ะเนี้ยว่าพ่อมีลูกสาวพูดติดอ่าง" พ่อว่าพล้างเพล่งม้องมาทางฉันอย่างยิ้มๆ


พอฉันโล่งใจที่พ่อไม่รู่เรื่องว่าฉันไปตีกับใครมาฉันก็เลยโพลงพูดขึ้นอย่างยิ้มๆว่า


"มีอะไรค่ะคุณพ่อ" ฮิ ฮิ อารมย์ดีโว๊ย!!!ทำความผิดไม่มีใครรู้เนี้ย ฮ่า ฮ่า


"อืม" พ่อทำหน้าเครียดอีกและ ทำให้ฉันใจหดหู่ยังไงพิกลๆ "สิ่งที่พ่อจะพูดต่อไปนี้เป็นสิ่งที่ลูกต้องสืบเนื่องต่อจากพ่อและแม่ไป" หา!!!!!อะไรเนี้ยฉันเป็ยทายาทอสูรหรอ ยัง  ยัง ใจเย็นๆไว้ มาย เอ้ย

"..................."


"มาย  เรามีคู่แค้น คู่อริ ที่มีมาตั้งแต่สมัยคุณทวด" น่าน......ยังกะหนังจีนที่ต้องตามแก้แค้น


"เรื่องอะไรค่ะคุณพ่อ กับใคร" ฉันถามด้วยความอยากรู้มั๊กมาก ซึ่งแสดงออกมั๊กมากในท่าทางของฉันเช่นกัน


"โอเวอร์!!!ไปแล้วยัยมาย" เสียงพี่ชายสุดหลอของฉันตะโกนขึ้นเนื่องจากทนดูท่าลุกลี้ลุกลนของฉันไม่ได้


"ก็คนมันอยากรู้หนิหน่า!!!" น้าน...ฉันสวนกับไปอย่างทันควันเพราะปากของฉันมันติดเทอร์โบ ทำเอาพี่ของฉัน ทำหน้าตายังกะผี


"เดี๋ยว...ปัด.ถี.." พี่ชายสุดซ่ายังไม่ทันได้พูดจบประโยคเสียงพ่อก็ดังขัดจังหวะ


"โตๆกันแล้วน่ะลูกพูดกันดีๆก็ได้ไม่ต้องกระแทกเสียงใส่กัน" ทั้งฉันและพี่ต่างหันหน้าไปกันคนละทาง


ทั้งฉันและพี่ต่างคนต่างเงียบหันหน้ามาที่ไหร่เป็นต้องเบ้ปากใส่กันทันทีคำให้พ่อส่ายหัวอย่างหนักใจ    


"ซึ่งมันเป็นเรื่องที่เราทั้งสองบ้านต้องหันหน้ามาชิงดีชิงเด่นกันอยู่เสมอ" พ่อเริ่มพูดต่อด้วยสีหน้าที่เคร้งเครียดอีกตามเคย ซึ่งนั้นต่างก็ทำให้ฉันกับพี่หันมามองหน้ากันโดยที่ยังโกรธกันอยู่แท้ๆ แต่พอนึกได้ต่างคนก็ต่างสบัดหน้าหนีกันคนละทาง


"บ้านใครครับ" พี่แม็กเอ่ยปากถามพ่อ ซึ่งมันก็เป็นคำถามที่ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน


"บ้านตระกูล วรทานนท์ " ฉันกับพี่ต่างหันมามองหน้ากัน ซึ่งฉันกับพี่รู้จักต่างบ้านนี้ดีเพราะเขาทำกิจการเหมือนกับบ้านของเรา แต่ก็ไม่เห็นว่าจะเป็นคู่อริทางการค้ากันเลยหนิหน่า


บ้านของฉันเปิดโรงแรมสไตร์ญี่ปุ่นซึ่งเป็นโรงแรมระดับ 5 ดาว และก็มี ตระกูล วรทานนท์ นี้แหละแข่งขันกับเราจนกระทั้งโรงแรมสองโรงแรมดังระเบิดระเบ้อ


"แล้วทำไมถึงไม่ถูกกันล่ะค่ะ เรื่องแข่งกันบริการลูกค้าก็เป็นธรรมดาทำไมต้องมาอริกันแบบจริงๆจังๆด้วย" ฉันถามพ่อออกไปด้วยความสงสัยอย่างแรง ค่ะ


"เรื่องมันก็มีอยู่ว่า...." คุณพ่อนั่งสาทะยายไป โดยไม่ดูสีหน้าลูกทั้งสองเลยว่าเซ็งขนาดไหน ตอนนี้ฉันทำหน้ายังกับโลกทั้งใบฉันยกอยู่คนเดียวงั้นแหละ ซึ่งมันก็ไม่ได้ต่างไปกับหน้าพี่ชายของฉันซึ่งตอนนี้สีหน้าบอกบุณไม่รับเอามากๆ


พอพ่อเล้าเรื่องราวจนจบฉันก็พอจะสรุปได้ว่า คุณทวดขัดแย้งกันเนื่องจากแย่งผู้หญิง และก็ทำทุกอย่างเพื่อให้เธอยอมรับผลสุดท้ายเธอก็ไม่เลือกทั้งคู่ เพราะเธอคนนั้นหันไปสนใจคนอื่น เลยทำให้ คุณทวดของฉัน และ คุณทวดของบ้านนู้น ผิดใจกันเพราะต่างฝ่ายต่างพูดว่าฝ่ายแก่นั้นแหละตื้อหลอนเกินไปหล่อนเลยเบื่อหน่ายแล้หนีไปอยู่ที่อื่น กับคนอื่น  มันหน้าตลกมากๆ เหมือนนิยายนำเน่ายังไงยังงั้นมันทำให้ฉันกับพี่ชายปล่อยก๊ากลั้นออกมาทันที


"ฮ่า...ฮ่า..ฮ่าๆ...." เสียงพี่และฉันหัวเราะอย่างไม่ลืมหูลืมตา  จนลืมสังเกตุว่า


"เงียบ.!!!!" เสียงพ่อตวาดดังลั่น


" เอิ๊ก..!!" เสียงที่เฮฮากลับมาเงียบตามเดิม พร้อมกับการก้มหน้าเหมือนหาเหรียญบาทเหรียญสลึง ทำเอาเราสองคนสะอึกไปตามๆกัน


"เอาเป็นว่าพ่อขอห้ามลูกไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับคนบ้านนั้นเป็นอันเด็ดขาดไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆก็ตามแต่  เข้าใจไหม " พ่อพูดพร้อมกับจ้องมองมาที่พวกเราที่กำลังก้มหน้าก้มตาอยู่


"ครับ/ค่ะ พวกเราจะทำตามที่พ่อบอก" ฉันกับพี่พูดพร้อมกันอย่างไม่ต้องคิดเพราะตอนนี้พ่อดูเหมือนยักษ์ยังไงยังงั้น


"แม็ก พ่อฝากดูแลน้องให้ดีๆน่ะ เพราะวันนี้มันเป็นธรรมเนียมที่เราทั้งสองบ้านจะบอกลูกหลานว่าเรามีความแค้นต่อกัน ทั้งลูกบ้านเราและบ้านนู้นต่างรู้เรื่องนี้ในวันเดียวกัน ต่อไปต้องระวังตัวให้มากขึ้น" ตายแล้ว มันเป็นเรื่องเป็นราวถึงขนาดนี้เลยหรอเนี้ย ไม่เป็นไรฉันเรียนศิลปะป้องกันตัวมาไม่ว่าไอ้หน้าไหนมันจะมาทำร้ายฉันระก็น่าดู ฮึ..ฮึ


"ครับพ่อไม่ต้องห่วงยัยนี้แค่พวกมันเห็นก็กระเจิงไปแล้ว ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า...." ไอ้พี่บ้าพอพูดจบก็หัวเราะหน้าตาเฉ้ยเลย


"เดี๋ยวเถอะว่าเค้าหรอไอ้พี่บ้า!!!!!"ฉันตะโกนออกไปพร้อมกับวิ่งไหล่ไอ้พี่ตัวแสบขึ้นบ้านไป 


ที่โต๊ะนั่งเล่น พ่อกำลังนั่งกลุ้มอยู่กับเรื่องที่พ่อพูดออกไปเพราะพ่อกลัวว่าพี่กับฉันจะถูกพวกนั้นรังแก  ทั้งๆที่พ่อรู้อยู่เต็มอกแล้วว่า พี่แม็กเก่งเรื่องชกต่อยชอบหาเรื่องคนอื่นเค้าไปทั่ว ซึ่งฉันเองก็ได้รับพฤติกรรมบ้าๆนี้มาจากพี่เช่นกัน และพ่อก็รู้ว่าฉันแสบซะขนาดไหนเรื่องแกล้งคนต้องยกให้ฉันคนเดียวเท่านั้น แต่พ่อก็ยังอดเป็ยห่วงไม่ได้เพราะไม่รู้ว่าบ้านนั้นจะมาไม้ไหนกันแน่!!!!!


ในขณะนั้น ที่บ้านหลังหนึ่ง ในเขตเดียวกัน


"อาร์ม เอ็ค มานี้หน่อยลูก" เสียงชายวัยกลางคนดังขึ้นพร้อมกับเรียกลูกชาย


"ครับคุณพ่อ" เสียงพวกเขาขานรับพร้อมกันพร้อมกับเดินเข้ามาหา

และเรื่องราวทำนองเดียวกันที่พ่อฉันเล่าให้ฉันฟัง ก็ได้พูดอีกครั้งในบ้านหลังหนึ่งโดยมีหัวหน้าครอบครัวเป็นคนเล่าให้ฟัง

...................................................................................................................................



สวัสดีค่ะ เป็นยังไงบ้างค่ะไม่รู้ว่าจะถูกใจคุณผู้อ่านไหมตอนแรกๆอาจไม่สนุกลองติดตามอ่านตอนที่สองซึ่งจะสนุกกว่านี้ค่ะ ขออภัยด้วยถ้าหากเขียนผิดไปน่ะค่ะ