คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1
1
“อีกแล้ว ขอร้องเหอะ เลิกซะทีไอ้อะไรแบบนี้!!!”เสียงหวาน หน้าหวาน ไม่เหมาะกับบุคคลิก กำลังน้ำเสียงไม่พอใจสุดขีด
“น่า นะ ฉันชอบจริงๆนี่”เพื่อนตัวใหญ่อ้อนจนทุเรศ
“อะไรฟะ เออ ๆ”ร่างสูง สูงโปร่ง รำคาญบอกปัดไป
“ขอบใจเว้ย ฉันไปรอหน้าโรงเรียนนะ เร็วๆล่ะ”ร่าสูงใหญ่วิ่งออกไป โดยไม่รอคำจากปากเพื่อนสนิท ที่เค้าโวย เพราะไอ้เพื่อนคนนี้ มันให้จีบคนนี้ที คนโน้นที สาเหตุที่มันบ่อย เพราะมันคบไม่นานก็เลิก เซรง ทำไมมันต้องใช้กรูฟะ จะจีบเองก็ไม่ กรูเลยไม่มีโอกาสได้จีบของตัวเองเลย แมร่ง เซรง ๆๆๆๆ
**อ๊า.........อ่ะ......เร็วสิ......รอไม่ไหวแล้ว**เสียงโทรศัพท์ ร่างสูงโปร่งรีบรับเพราะอาย มีคนเดียวแล่ะที่มันกล้า
เปลี่ยนเสียงมือถือของเขาโดยพลักการ
“ไอ้จิน แกเปลี่ยนเสียงโทรศัพท์ฉันทำไมวะ !!ไอ้ทุเรศ!!!”ร่างสูงด่าไปทันทีทันใด คนฟังถึงกับเอาโทรศัพท์ออกห่างหู เมื่อเสียงเงียบลงจึงเอาเข้ามาใหม่
“โห่ ใจเย็นดิ่วะ กรูจะโทรมาบอกว่า กรูกับก่อนนะ แค่นี้ล่ะ ตรู๊ดๆๆๆ”ยามะพีอ้าปากค้าง
“เดี๋ยวสิฟะ เฮ้ย!! ไอ้จิน !!ไอ้จิน !!เวรๆๆๆ”ร่างสูงโปร่งเก็บโทรศัพท์อย่างเซรงๆ แล้วมองไปโรงเรียนข้างๆ เมื่อไหร่มันจะปล่อยกันซักทีวะ รอนานแล้วนะเฟ้ย เมื่อย!!
กริ๊งงงงงงงงงงงง แล้วเสียงสวรรค์ก็มาถึง ร่างสูงรีบเดินมาหน้าโรงเรียน พิงกำแพงโรงเรียน มือล้วงกระเป๋า ผิวปากอย่างสบายใจ ทั้งๆที่ในใจกูเมื่อย ออกมาสิ่วะ ไอ้จุนโนะอะไรนั่นน่ะ ทุกคนที่เดินผ่านไปต่างกรี๊ดกร๊าดที่เห็นหนุ่มป๊อปโรงเรียนข้างๆมายืนอยู่ นี่ถ้ามีจิน มันยิ่งกว่านี้อีก แล้วร่างสูงก็ชะงักกับคนๆนึง หยิบรูปมาดู มันใช่เลยนี่หว่า!!
“เฮ้ !! คุณเดี๋ยว!!”ร่างสูงส่งเสียงไป คุณๆแถวนั่นหันมาหมด จะหันมาทำไมวะ ไม่ได้เรียก เมื่อเห็นร่างสูงตรงไปหาคนๆนึงที่ไม่ใช่ตน คนแถวนั้นก็ละสายตาทั้งๆที่เสียดาย เดินออกจากโรงเรียนไป คนถูกเรียกยังไม่รู้ตัวตนร่างสูงมาประชั้นชิดตัวถึงได้มองหน้า ร่างสูงเซรง มองไกลๆไม่สูงขนาดนี้นี่หว่า ทำไมสูงนักฟะ หน้าจะ 180 ได้มั้งเนี่ย โห ไอ้จินแมร่ง ชอบเปรต แต่โอเค หน้าตาใช่ได้ ตาโตหน่อยๆ ปากบางๆหน้าจูบดี แต่ตอนทำอย่างว่า มันจะทำยังไฟระ เออ แล้วกูคิดอะไรฟะเนี่ย.....
“มีอะไรฮะ คุณ คุณ!!”ร่างสูงตรงหน้าโบกมือไปมา เค้าก็ใจเต้นไม่น้อย หนุ่มป๊อปที่ว่าหล่อนักหล่อหนาของโรงเรียนข้างๆมายืนใกล้ๆ เพิ่งเห็นวันนี้แล่ะ หล่อบาดใจจริงๆ
“เอ่อ....ครับ คืองี้ เพื่อนผมมันชอบคุณนะ คุณชื่อ....เอ่อ...จุนโนะ ใช่ๆๆ จุนโนะใช่ไหมครับ”ร่างโปร่งถาม ร่างสูงตรงหน้าขำนิดหน่อยกับท่าทางคนตรงหน้า ดูแล้วไม่น่าเป็นหนุ่มป๊อปซักนิด
“แล้วเพื่อนคุณชื่ออะไรล่ะฮะ”จุนโนะถามต่อ ร่างโปร่งมองซ้ายขวา คนเริ่มมองเค้ากับจุนโนะ
“ผมว่า เราน่าจะหาที่นั่งคุยกัน ยืนแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองเตี้ยไงไม่รู้ คุณไม่คิดว่าตัวเองสูงมั่งหร๋อ”ร่างโปร่งมองหาที่นั่ง จุนโนะขำเบาๆ เค้าชักชอบคนตรงหน้าแล้วสิ่ ตรงไปตรงมาดีแฮะ
“ฉันเคยคิดนะ แต่ชินแล้ว”จุนโนะเดินตามร่างโปร่งที่เดินนำ
“อืม.....เออ เมื่อกี้ผมลืม ยามาชิตะ โทโมะฮิสะคับ”โทโมฮิสะยิ้มบางๆ จุนโนะพยักหน้าแล้วยิ้ม ตานี่ท่าจะบ๋องแฮะ ขนาดชื่อยังลืม
“ตกลงเพื่อนคุณชื่ออะไรฮะ”จุนโนะเพิ่งนึกได้เลยถาม
“เออ ผมลืมไปเลย ไอ้จินคับ ชื่อจิน”โทโมฮิสะตอบ พรางมองนักเรียนโรงเรียนนี้เดินกลับบ้าน แล้วสายตาก็ไปสะดุดกับอีกคน ร่างบาง ผิวขาว หน้าเรียวสวย ผมสีน้ำตาประบ่า ตาตี่ เป็นขีดเลยล่ะ 555+ แต่หน้ารักเป็นบ้า เดินตรงมาทางนี้ด้วยหน้าตาหงุดหงิด ใครแย่งกินอาหารเต่าฟะ 555+ ลมที่โบกมาแรงๆทำให้เสื้อขาวที่ใหญ่กว่าตัวแนบสนิทไปกับตัวทำให้เห็นเค้าโครง รูปร่างเต็มๆ โทโมฮิสะ หนุ่มฮอต มองตาขวาง
“ยามาชิตะคุง ยามาชิตะคุง”จุนโนะเขย่า
“อ่ะ คับ”โทโมฮิสะเพิ่งรู้ตัวตอบ จุนโนะยิ้มก่อนสะดุ้งเมื่อหันไปมองตำแหน่งที่คนตรงหน้ามอง
“คาเมะ”
TBC
ความคิดเห็น