ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Ep.6 อาคารเริ่มต้นและเหตุวุ่นวาย (V.3)
- Ep.6 อาคารเริ่มต้นและสหายตัวป่วนทั้ง 3 -
โลกภายนอกนี่มีผู้คนหลากหลายประเภทดีนะครับ ทั้งคนใจดีที่รักสัตว์จนกล้าทวงความผิดกับผู้มีอำนาจอย่างริน คนที่ห่วงศักดิ์ศรีของตนจนกล้าถล่มเมืองทิ้งอย่างเรดินาส และผู้นำที่กล้าแสดงความรับผิดชอบด้วยการปลดหัวหน้าหน่วยของตนออกดื้อๆอย่างคุณแอมมี่...
ถ้าผมไม่ได้เข้ามาในโลกของเกมออนไลน์แล้วละก็ ชั่วชีวิตนี้ผมคงได้เจอแต่คุณหมอเจซและคณะพยาบาลหน้าเดิมๆไปจนตายแน่ๆ คิดถูกจริงๆที่เข้ามายังโลกแห่งนี้!!!
# อาคารเริ่มต้น
"สวัสดีครับ ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ช่วยครับคุณผู้เล่น?"
เจ้าหน้าที่บนโต๊ะเอ่ยถามกับคิระอย่างสุภาพพลางมองข้อมูลบนหน้าจอแสงเบื้องหน้าตนไปพร้อมๆกับจ้องทะลุหน้าจอไปจ้องใบหน้าของคิระซึ่งอยู่อีกด้านหนึ่งของหน้าจอพร้อมๆกัน
"สวัสดีครับ ผมเป็นผู้เล่นใหม่อยากจะมาขอรับทราบข้อมูลต่างๆของเกมครับ"
"ครับ ไม่ทราบว่าคุณอยากฝึกแบบเร่งรัดหรือเอาแบบเต็มหลักสูตรครับ?"
"เอ้อ..."
มีแบบเร่งรัดกับเต็มหลักสูตรอีกแล้วเหรอ? แบบนี้ถ้าเขาเลือกแบบเร่งรัดไปแล้วมีข้อสงสัยจนต้องกลับมาที่นี่อีกจะโดนเก็บเงินอีกรึเปล่าเนี่ย!?!
"ผมของเลือกแบบเต็มหลักสูตรก็แล้วกันครับ"
"ครับ... ห้องฝึกสอนแบบเต็มหลักสูตรที่ว่างอยู่ตอนนี้อยู่ที่ชั้น 3 ห้องหมายเลข 327 ส่วนนี่คือกุญแจห้องของคุณครับ"
[ กริ๊งๆ~* ]
พวงกุญแจสีทองสุกใสถูกยื่นส่งให้กับเด็กหนุ่มที่ยื่นมืออกไปรับมันมาท่ามกลางความสงสัยว่าการฝึกเด็กใหม่นี่ถึงขั้นต้องใช้ห้องเพื่อฝึกกันเลยเหรอเนี่ย?
"คุณคงมีหลายเรื่องที่สงสัยอยู่ แต่เมื่อคุณเข้าไปในห้องคุณก็จะเข้าใจเรื่องทั้งหมดเองละครับ... อ้อ!!! ค่าบริการฝึกแบบเต็มหลักสูตรคิดเงิน 100 บีทนะครับ ซึ่งทางเราจะทำการคิดเงินทันทีที่คุณรับกุญแจไปเลยนะครับ"
[ กริ๊งๆ~* ]
- ผู้เล่นคิระชำระค่าใช้ห้องฝึกฝนจำนวน 100 บีท : คงเหลือ 0 บีทค่ะ -
[ ..... ]
[ วูบ... โครม!!! ]
[ เฮ้ย!!! / ว้าย!?! ]
เด็กหนุ่มเกิดอาการหน้ามืดขึ้นมากระทันหันเมื่อเงินที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดถูกหักออกไปเสียจนเกลี้ยงฉาด... แล้วแบบนี้เขาจะเหลืออะไรไปตั้งตัวกันละเนี่ย!?!
"คุณผู้เล่น!!! ทำใจดีๆไว้นะครับคุณผู้เล่น!!!"
"แหง่กๆๆ... งะ... เงินผม... หมด... กว๊าก~!!!"
คิระแสดงท่าทีชักกระตุกพร้อมน้ำตาอยู่ครู่ใหญ่ๆก่อนที่เขาจะกลับมามีอาการปกติดังเดิม ท่ามกลางความโล่งใจของเจ้าหน้าที่ประจำโตะตรงหน้า ก็ใครใช้ให้เจ้าหน้าที่แต่ละโต๊ะทำหน้าที่รับผิดชอบลูกค้าแล้วคิดเงินเดือนเป็นรายคนเล่า!!! ถ้าเกิดมีเด็กมาชักแล้วโดนหักเงินเดือนเขาก็ซวยน่ะเซ่~!!!
"เอ่อ... ผมไม่เป็นไรแล้วละครับ... กระซิกๆ..."
"งั้นก็ขอให้คุณโชคดีนะครับ... (ไปเร็วๆเลย!!! เกิดแกมาชักตรงหน้าโต๊ะตูอีกมีแววตูโดนหัวหน้าจับซักแหงๆ!!!)"
เจ้าหน้าที่ชุดดำรีบพยุงคิระขึ้นจากตัวพื้นและจัดแจงส่งเขาเข้าไปยังตัวลิฟท์อย่างเร่งด่วน ทว่าก่อนที่ประตูลิฟท์จะทันได้เลื่อนปิดลงนั้นเองที่เสียงร้องของใครบางคนดังแทรกขึ้นมาซะก่อน
"ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ~!!! ใครก็ได้ช่วยชั้นด้วย!!!"
".....!!!"
ภาพของสไลม์สีฟ้าตัวน้อยที่ถูกกอดเอาไว้แนบอกทำให้คิระจำได้ทันทีว่าเธอคือหญิงสาวที่เขาช่วยเอาไว้ในเหตุชุลมุนเมื่อสักครู่นี้ ทว่าในตอนนี้ชายชุดดำจำนวนมากกำลังพยายามอุ้มเธอออกไปนอกอาคารเริ่มต้นท่ามกลางสายตาของผู้เล่นจำนวนมากที่ทำได้เพียงยืนดูโดยไม่คิดจะยื่นมือเขาช่วยเด็กสาวเลยแม้แต่น้อย
[ ฟุ่บ!!! ตึกๆๆๆ ]
[ ... หา?!? ]
เงาสีดำพุ่งออกไปจากตัวลิฟท์ท่ามกลางสีหน้าฉงนของเจ้าหน้าที่ชุดดำที่กำลังมองตัวลิฟท์อันว่างเปล่าสลับกับเงาดำเบื้องหน้าที่กำลังพุ่งผ่านฝูงชนตรงไปยังกลุ่มชายชุดดำ ซึ่งบัดนี้กำลังจัดแจงยัดร่างของหญิงสาวเข้าไปในกระสอบสีเทาอย่างทะนุถนอมและเร่งด่วนที่สุด
"เร่งมือเขาสิโว้ย!!! เดี๋ยวเจ้าหน้าที่แห่กันมาเราได้ซวยกันหมดพอดี!!!"
"จำเป็นต้องเร่งมือถึงขนาดนั้นเลยเหรอลูกพี่?"
"แกนี่ถามแปลกๆ!!! อยากให้นายใหญ่โมโหรึยังไงวะเร่งมือเร็วๆเข้า!!!"
ชายหัวโล้นร่างยักษ์ตะโกนสั่งลูกทีมของตนพลางกวาดสายตามองบริเวณรอบเพื่อข่มขู่ผู้เล่นและสอดส่องบริเวณโดยรอบไปพร้อมๆกัน
[ ฟุ่บ!!! / .....!!! ]
เงาร่างสีดำพุ่งทะยานออกจากกลุ่มผู้เล่นขึ้นไปในอากาศพร้อมแววตาที่เบิกกว้างขึ้นของชายหัวโล้นเมื่อสัญชาติญาณของเขาร้องเตือนให้ระวังตัวจากการจู่โจมจากเงาร่างสีดำนั้น
[ ควับ... ปึ้ก... ]
[ กึก... เปรี้ยงงง!!! ]
- Damage 47 -
[ อุ๊บ!?! ]
ท่อนแขนขนาดใหญ่ยกขึ้นตั้งรับลูกเตะที่หวดเป็นแนวแทยงเข้าใส่จุดตายบนลำคออย่างแม่นยำด้วยความแรงที่พอเหมาะ ทว่าในชั่วพริบตาต่อมานั้นเองที่ฝ่าเท้าอีกข้างหวดเข้าใส่สีข้างของเขาอย่างสุดแรงจนร่างอันใหญ่โตของชายหัวโล้นถึงกับเซไปเล็กน้อย ก่อนที่เงาร่างนั้นจะดีดตัวออกห่างและตีลังกาลงมายืนบนพื้นอย่างนุ่มนวล
"ช่วยปล่อยเด็กผู้หญิงคนนั้นไป... จะได้มั้ยครับ?"
"แกเป็นใครกันวะ?"
"นายคือ..."
[ แซ่ดๆๆๆ... ]
เหล่าผู้เล่นในอาคารเริ่มต้นจำได้ดีว่าชายหนุ่มที่ปรากฏกายขึ้นนี้เป็นใคร... ขณะที่แววตาของหญิงสาวแสดงถึงความหวังออกมาทันทีที่ที่มีคนกล้ายื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเธอ ทั้งที่ผู้คนจำนวนมากตั้งใจจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นกับเหตุการณ์ตรงหน้านี้แท้ๆ
"ไม่ต้องสน!!! ถ้ามันตั้งใจจะขวางเราก็เก็บมันซะก่อนที่เจ้าหน้าที่จะมา เร็วๆเข้า!!!"
"ครับลูกพี่~!!!"
บรรดาลูกสมุนต่างกรูกันเข้าหาคิระราวฝูงหมาป่าไล่ล่าเหยื่อ ทว่าเด็กหนุ่มในยามนี้ไม่ใช่ลูกแกะน้อยที่ทำได้เพียงยืนสั่นเทาด้วยความกลัว... แต่เป็นพญาราชสีห์ที่พร้อมขย้ำผู้ที่อาจหาญจู่โจมใส่โดยไร้ความปราณี!!!
[ ปึกๆ... บั๊ก!!! ]
[ อ๊อก!?! ]
- Damage 68 (Critical) : ติดสถานะหมดสติ -
ผู้โชคดีรายแรกพุ่งเข้าหาคิระพร้อมเหวี่ยงหมัดเข้าใส่ ทว่าเด็กหนุ่มกลัวใช้มือซ้ายปัดข้อมือของอีกฝ่ายเบาๆเพื่อเบี่ยงทิศทางหมัดพร้อมปัดแขนบิดร่างของอีกฝ่ายออกไปและหวดข้อมือเข้าใส่สันคออย่างแม่นยำจนอีกฝ่ายสิ้นสติไปเฝ้าพระอินทร์ในชั่วพริบตา
[ หมับ... ควับ... กร๊อบ!!! ]
[ อ๊ากกกก!!?!? ]
- Damage 202 (Super Critical) : ติดสถานะกระดูกหัก -
ผู้โชคดีรายที่สองหวดส้นเท้าลงมาในแนวตั้ง ทว่าคิระใช้วิธีย่อเข่าของตนลงและโน้มตัวไปด้านหลังด้วยหลัก 'อ่อนสยบแข็ง' เพื่อลดพลังทำลายจากลูกเตะนั้นลงจนเกือบหมด ก่อนที่ปลายเท้าของชายหนุ่มจะกระหวัดหวดขึ้นมาพาดบนเข่าของอีกฝ่ายเละออกแรงกดลงสุดแรงจนข้อต่อบริเวณหัวเข่าหัก สร้างเสียงกระดูกแตกน่าสยดสยองไปทั่วทั้งบริเวณพร้อมเสียงร้องโหยหวนของเจ้าของท่อนขานั้น
[ ปึกๆๆๆ... เปรี้ยง!!! ]
[ โอ๊ก~!!! ]
- Damage 80 ( Critical ) : ติดสถานะช๊อค -
ผู้โชคดีรายที่สามบรรเลงทั้งหมัด เข่า ศอกเข้าใส่เด็กหนุ่มอย่างต่อเนื่อง ทว่าคิระสามารถใช้มือทั้งสองเบี่ยงการโจมตีทั้งหมดนั้นออกไปได้ท่ามกลางสายตาที่เบิกกว้างของอีกฝ่าย... ก่อนที่คิระจะกระทืบเท้าพร้อมส่งหมัดขวาตรงใส่ลิ้นปี่ของคนตรหน้าซึ่งส่งผลให้ร่างของผู้โชคดีลอยกลับไปนอนพะงาบอยู่แทบเท้าของผู้เป็นหัวหน้าอย่างรวดเร็ว
"พี่คิระ ระวัง!!! / .....!?!"
เสียงของรินดังแทรกขึ้นกลางวงต่อสู้ทำให้คิระรีบหันไปดูบริเวณโดยรอบในทันที
[ ย๊าก~!!! / โอ๊ว~!!! ]
[ .....!!! ]
สมุนชุดดำอีกสองนายพุ่งเข้าหาคิระจากสองทิศทางพร้อมๆกันหมายจะล้มอีกฝ่ายลงให้จงได้ ทว่าหมาป่าแค่ 2 ตัว ไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับราชสีห์หนุ่มแม้แต่น้อย
[ กึก... / .....!?! ]
คิระย่อกายลงบนพื้นขณะที่หมัดและลูกเตะของสมุนทั้งสองพลาดเป้า... ก่อนที่เด็กหนุ่มจะเริ่มสวนกลับในชั่วพริบตาที่การจู่โจมนั้นพลาดเป้า!!!
[ ปั้ก!!! ปึ้ก!!! ]
[ เหวอ!?! ]
[ ผัวะ พล่อก!!! ]
[ อั้ก... อุ๊ก!!! ]
- Damage 70 (Critical) : ติดสถานะหมดสติ -
- Damage 66 (Critical) : ติดสถานะหมดสติ -
ปลายเท้าของชายหนุ่มหวดเตะเข้าใส่ข้อพับบริเวณหัวเข่าของผู้โชคดีทั้งสองจนคนทั้งคู่เสียหลักทรุดกายลงบนตัวพื้นก่อนที่ปลายท้าของเด็กหนุ่มจะหวดซ้ำใส่กกหูตามด้วยปลายคางของทั้งคู่ด้วยความเร็วสูงจนร่างทั้งสองลงไปนอนนับดาวตอนกลางวันตามเพื่อนๆในท้ายที่สุด
[ ..... / ..... ]
ไม่มีใครกล่าวอะไรเพิ่มเติมออกมาแม้แต่น้อย... เมื่อชายร่างใหญ่จำนวน 5 คนถูกส่งลงไปกองบนตัวพื้นในเวลาไม่ถึง 1 นาทีด้วยฝีมือชายหนุ่มเพียงคนเดียว ซึ่งนั่นส่งผลให้ใบหน้าของหัวหน้ากลุ่มผู้มีศีรษะล้านเลี่ยนบูดเบี้ยวด้วยความโกรธในบัดดล
"นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของพวกเรา... แกเป็นใครใหญ่มาจากไหนถึงกล้ายื่นมือเขามายุ่งหา!?!"
"... ผมก็แค่คนธรรมดาๆที่ไม่อาจปล่อยให้ชายร่างยักษ์สิบกว่าคนมารุมกันอุ้มเด็กผู้หญิงเพียงคนเดียวตอนกลางวันแสกๆก็เท่านั้นเองครับ..."
"หนอย แก!!!"
[ ควับ!!! ]
[ .....!?! ]
มือหนาใหญ่ของอีกฝ่ายเอื้อมเข้าไปในชุดสูท... ทว่าสิ่งที่เขาคว้าออกมานั้นกลับไม่ใช่ปืนตามแบบฉบับที่คนร้ายใส่ชุดสูทมักจะควักออกมา แต่เป็นเครื่อง CT สีดำสนิทต่างหาก!!!
[ Release : Merciless Hitman!!! ]
[ วู้ม... กึกๆ!!! ]
สัตว์อสูรรูปร่างคล้ายมนุษย์แต่งชุดสูทและใส่แว่นดำแถมคาบซิการ์สไตล์มาเฟียขนานแท้ ปรากฏกายออกมาจากเครื่อง CT ของอีกฝ่ายพลางชักปืนออกมาจากชุดสูทของตนและเล็งมันเข้าใส่คิระโดยไม่ต้องถามอะไรให้มากความ...
[ เปรี้ยง!!! ]
[ กรี๊ดดด~!!! ]
กระสุนปืนลั่นออกจากตัวปืนท่ามกลางเสียงกรีดร้องของกลุ่มผู้เล่นที่เริ่มแตกฮือเอาตัวรอด ขณะที่คิระออกวิ่งไปรอบๆแทนการยืนเป็นเป้านิ่งให้อีกฝ่ายเก็บทิ้ง
[ เปรี้ยงๆๆ!!! ]
- Damage 191 -
[ อ๊ากกก!!! / .....!?! ]
เสียงกรีดร้องดังขึ้นเมื่อกระสุนนัดหนึ่งแล่นเข้าใส่ผู้เล่นที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่... ทำให้คิระเปลี่ยนจากการวิ่งวนไปมารอบๆเป็นการพุ่งเข้าใส่สัตว์อสูรดังกล่าวโดยตรง ท่ามกลางความประหลาดใจของกลุ่มชายชุดดำ... 'ไอ้หนูนี่คิดจะตายรึยังไง!?!'
[ เปรี้ยงๆๆๆ!!! ]
[ วูบๆๆ... กึก!!! ]
กระสุนสังหารแล่นออกจากปากกระบอกปืนอย่างต่อเนื่องด้วยความเร็วสูง ทว่าคิระในตอนนี้กลับเห็นกระสุนเหล่านั้นพุ่งออกมาราวกับการเล่นซีดีแบบสโลว์โมชั่น... ทำให้ร่างกายของเขาเบี่ยงหลบกระสุนทั้งหมดและพุ่งเข้าประชิดร่างของ Merciless Hitman ได้ในที่สุด
"Impossible~!!! มนุษย์ทำแบบนี้ไม่ได้!!!"
"เหรอ? ขอโทษทีผมทำไปแล้วละครับ..."
สัตว์อสูรในชุดสูทส่งเสียงร้องออกมาด้วยความแปลกใจ พร้อมหมัดของคิระที่เงื้อลงในท่าเตรียมพร้อม
[ พล่อก!!! ]
- Damage 67 -
[ Oh no~* ]
กำปั้นพุ่งเข้าใส่ปลายคาของอีกฝ่ายเข้าอย่างจัง ก่อนที่ร่างของ Merciless Hitmam จะกลายเป็นแสงกลับเข้าไปในเครื่อง CT ในทันที เพราะมันรู้สึกกลัวมนุษย์ผู้สามารถหลบกระสุนปืนได้ตรงหน้านี้อย่างไม่มีเหตุผล...
[ ฟุ่บ... / .....!!! ]
คิระไม่เปิดช่องว่างให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัวและหวดปลายเท้าขึ้นมาท่ามกลางอาการตื่นตะลึงของเหล่าชายชุดดำ ก่อนที่เขาจะหยุดเท้าเอาไว้เบื้องหน้าศีรษะโล้นๆของหัวหน้ากลุ่มที่กำลังทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่เบื้องหลังแว่นกันแดดสีดำอยู่เงียบๆ
"ผมขอร้องให้คุณปล่อยเธอไป... ไม่งั้นผมก็คงต้องตัดใจลงมือทำร้ายพวกคุณนะครับ..."
"..... (ก็แกลงมือกับลูกน้องตูไปแล้วตั้ง 5 คน...)"
[ ... อึก!?! ]
[ .....? ]
ขณะที่คิระกำลังจะก้าวเข้าไปชิงตัวหญิงสาวคืนนั้นเองที่สายตาของเขาเกิดพร่ามัวขึ้นมาเสียเฉยๆ พร้อมความเจ็บปวดที่แล่นเข้าจู่โจมศีรษะของเขาอย่างรุนแรง
[ อะ... อ๊ากกกก!!!!! ]
[ .....!?! ]
เมื่อเห็นแววแพ้มากกว่าชนะชายหัวโล้นจึงทำท่าจะสั่งให้ลูกน้องของตนถอนกำลังกลับไป ทว่าจู่ๆสีหน้าของคิระกลับแสดงท่าทีเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสออกมาเสียอย่างนั้น
[ เปรี้ยง!!! ]
[ .....!!?!? ]
[ พี่ชาย!!! ]
ฝ่าเท้าของชายหัวโล้นซัดเข้าใส่ปลายคางของคิระทันทีที่อีกฝ่ายเปิดช่องว่างให้ ส่งผลให้ร่างของชายหนุ่มลอยละลิ่วกลับไปทางฝูงชนและร่วงลงไปกระแทกตัวพื้นเสียงดังสนั่น ท่ามกลางเสียงกรีดร้องของหญิงสาวที่ยังคงถูกสมุนชายชุดดำล๊อคตัวเอาไว้อย่างแน่นหนา
[ โครมมม!!! ]
[ หงึกๆ... กึก ]
[ ..... ]
ร่างของคิระกระตุกอยู่เพียงครู่ก่อนที่ร่างของเขาจะแน่นิ่งไปในที่สุด... ท่ามกลางสายตาหวาดระแวงของเหล่าชายชุดดำที่กำลังจ้องมองร่างของคิระด้วยความหวาดระแวง
"มันเป็นอะไรน่ะหัวหน้า?"
"ไม่รู้สิ? แต่ที่แน่ๆมันคงลุกไม่ขึ้นอีกยาวเลยละ..."
การเตะเข้าใส่ปลายคางนั้นจะส่งผลกระทบอย่างรุนแรงสู่สมองของอีกฝ่าย ต่อให้เป็นชายร่างยักษ์แต่หากปลายคางถูกกระแทกอย่างแรงมันจะส่งผลกระทบไปยังสมอง ซึ่งส่งผลให้อีกฝ่ายหมดสติหรือสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ไปได้ระยะหนึ่งเลยทีเดียว
"เอาล่ะ... จังหวะนี้เรารีบไปกันดีกว่า"
[ กร๊วม!!! ]
[ โอ๊ย!?! ]
หญิงสาวอาศัยจังหวะที่อีกฝ่ายเผลอกัดเข้าใส่มือของชายชุดดำที่อุ้มเธออยู่และออกวิ่งไปหาคิระซึ่งนอนสงบนิ่งอยู่บนตัวพื้นท่ามกลางความโกลาหลของกลุ่มชายชุดดำ
"บ้าเอ้ย!!! จับเธอกลับมา!!!"
"ฝันไปก่อนเถอะพวกลุงๆทั้งหลาย!!!"
".....!?!"
[ ฟุ่บ!!! ]
เด็กชายภายใต้เสื้อยืดและที่คาดผมสีฟ้าพุ่งออกมาจากฝูงชนพร้อมชู CT สีน้ำเงินเข้าใส่กลุ่มชายชุดดำตรงไปข้างหน้า
[ Release : ริโอลุ!!! ลูคาริโอ้!!! ]
[ Martial Combination!!! ]
เงาร่างสีนำเงินทั้งสองพุ่งเข้าหากลุ่มชายชุดดำก่อนที่เสียงการเคลื่้อนไหวและเสียงปะทะระหว่างหมัดกับกล้ามเนื้อจะดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
[ ฟุ่บๆๆๆ... เปรี้ยงๆๆ!!! ]
[ อั่ก!?! / โอ๊ย!!! / เอ๋ง~!!! ]
เงาเหล่านั้นพุ่งเข้าโจมตีกลุ่มชายชุดดำจนแตกกระเจิงไปคนละทิศละทางก่อนที่ร่างของหมาป่าเล็ก - ใหญ่ จะกลับไปยืนตั้งท่าอยู่ข้างๆร่างของรินซึ่งวิ่งออกมาปกป้องคิระและเด็กสาวที่คุกเข่าอยุ่ข้างๆร่างอันไร้สติของชายหนุ่ม
"ถ้าคิดจะสู้ต่อผมจะเป็นคู่ต่อสู้ให้พวกคุณเอง!!!"
"บัดซบเอ้ย!!! อะไรกันนักกันหนาวะกะอีแค่เรื่องง่ายๆอย่างการอุ้มเด็กคนเดียวทำไมถึงมีหมาโผล่มาขวางเยอะแยะแบบนี้ได้ละเนี่ย!!!"
[ ปรี้ดๆๆๆๆ~!!! ]
[ ชิ... พวกเราถอย!!! ]
เสียงนกหวีดเป่าไล่มาแต่ไกลเป็นสัญญาณเตือนว่าตอนนี้เจ้าหน้าที่กำลังมา ดังนั้นนายหัวโล้น... เอ้ย!!! หัวหน้าแก๊งชายชุดดำจึงรีบสั่งถอนกำลังพลในทันที ก่อนที่ฝูง... เอ๊ย!!! กลุ่มเจ้าหน้าที่จะจัดแจงวิ่งไล่จี้กลุ่มชายชุดดำไปอย่างกระชั้นชิดแล้วก็คงจับใครไม่ได้ตามแบบฉบับตำรวจ - ผู้ร้าย ที่เห็นกันทั่วๆไป...
ส่วนทางคิระนั้นแม้จะไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรมากแต่ทางเจ้าหน้าที่ก็จัดแจงหิ้วเขาเข้าไปตรวจอย่างละเอียดในห้องพยาบาลโดยมีรินและเด็กสาวปริศนาตามไปเฝ้าดูอาการอย่างใกล้ชิด...
โลกภายนอกนี่มีผู้คนหลากหลายประเภทดีนะครับ ทั้งคนใจดีที่รักสัตว์จนกล้าทวงความผิดกับผู้มีอำนาจอย่างริน คนที่ห่วงศักดิ์ศรีของตนจนกล้าถล่มเมืองทิ้งอย่างเรดินาส และผู้นำที่กล้าแสดงความรับผิดชอบด้วยการปลดหัวหน้าหน่วยของตนออกดื้อๆอย่างคุณแอมมี่...
ถ้าผมไม่ได้เข้ามาในโลกของเกมออนไลน์แล้วละก็ ชั่วชีวิตนี้ผมคงได้เจอแต่คุณหมอเจซและคณะพยาบาลหน้าเดิมๆไปจนตายแน่ๆ คิดถูกจริงๆที่เข้ามายังโลกแห่งนี้!!!
-----
# อาคารเริ่มต้น
"สวัสดีครับ ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ช่วยครับคุณผู้เล่น?"
เจ้าหน้าที่บนโต๊ะเอ่ยถามกับคิระอย่างสุภาพพลางมองข้อมูลบนหน้าจอแสงเบื้องหน้าตนไปพร้อมๆกับจ้องทะลุหน้าจอไปจ้องใบหน้าของคิระซึ่งอยู่อีกด้านหนึ่งของหน้าจอพร้อมๆกัน
"สวัสดีครับ ผมเป็นผู้เล่นใหม่อยากจะมาขอรับทราบข้อมูลต่างๆของเกมครับ"
"ครับ ไม่ทราบว่าคุณอยากฝึกแบบเร่งรัดหรือเอาแบบเต็มหลักสูตรครับ?"
"เอ้อ..."
มีแบบเร่งรัดกับเต็มหลักสูตรอีกแล้วเหรอ? แบบนี้ถ้าเขาเลือกแบบเร่งรัดไปแล้วมีข้อสงสัยจนต้องกลับมาที่นี่อีกจะโดนเก็บเงินอีกรึเปล่าเนี่ย!?!
"ผมของเลือกแบบเต็มหลักสูตรก็แล้วกันครับ"
"ครับ... ห้องฝึกสอนแบบเต็มหลักสูตรที่ว่างอยู่ตอนนี้อยู่ที่ชั้น 3 ห้องหมายเลข 327 ส่วนนี่คือกุญแจห้องของคุณครับ"
[ กริ๊งๆ~* ]
พวงกุญแจสีทองสุกใสถูกยื่นส่งให้กับเด็กหนุ่มที่ยื่นมืออกไปรับมันมาท่ามกลางความสงสัยว่าการฝึกเด็กใหม่นี่ถึงขั้นต้องใช้ห้องเพื่อฝึกกันเลยเหรอเนี่ย?
"คุณคงมีหลายเรื่องที่สงสัยอยู่ แต่เมื่อคุณเข้าไปในห้องคุณก็จะเข้าใจเรื่องทั้งหมดเองละครับ... อ้อ!!! ค่าบริการฝึกแบบเต็มหลักสูตรคิดเงิน 100 บีทนะครับ ซึ่งทางเราจะทำการคิดเงินทันทีที่คุณรับกุญแจไปเลยนะครับ"
[ กริ๊งๆ~* ]
- ผู้เล่นคิระชำระค่าใช้ห้องฝึกฝนจำนวน 100 บีท : คงเหลือ 0 บีทค่ะ -
[ ..... ]
[ วูบ... โครม!!! ]
[ เฮ้ย!!! / ว้าย!?! ]
เด็กหนุ่มเกิดอาการหน้ามืดขึ้นมากระทันหันเมื่อเงินที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดถูกหักออกไปเสียจนเกลี้ยงฉาด... แล้วแบบนี้เขาจะเหลืออะไรไปตั้งตัวกันละเนี่ย!?!
"คุณผู้เล่น!!! ทำใจดีๆไว้นะครับคุณผู้เล่น!!!"
"แหง่กๆๆ... งะ... เงินผม... หมด... กว๊าก~!!!"
คิระแสดงท่าทีชักกระตุกพร้อมน้ำตาอยู่ครู่ใหญ่ๆก่อนที่เขาจะกลับมามีอาการปกติดังเดิม ท่ามกลางความโล่งใจของเจ้าหน้าที่ประจำโตะตรงหน้า ก็ใครใช้ให้เจ้าหน้าที่แต่ละโต๊ะทำหน้าที่รับผิดชอบลูกค้าแล้วคิดเงินเดือนเป็นรายคนเล่า!!! ถ้าเกิดมีเด็กมาชักแล้วโดนหักเงินเดือนเขาก็ซวยน่ะเซ่~!!!
"เอ่อ... ผมไม่เป็นไรแล้วละครับ... กระซิกๆ..."
"งั้นก็ขอให้คุณโชคดีนะครับ... (ไปเร็วๆเลย!!! เกิดแกมาชักตรงหน้าโต๊ะตูอีกมีแววตูโดนหัวหน้าจับซักแหงๆ!!!)"
เจ้าหน้าที่ชุดดำรีบพยุงคิระขึ้นจากตัวพื้นและจัดแจงส่งเขาเข้าไปยังตัวลิฟท์อย่างเร่งด่วน ทว่าก่อนที่ประตูลิฟท์จะทันได้เลื่อนปิดลงนั้นเองที่เสียงร้องของใครบางคนดังแทรกขึ้นมาซะก่อน
"ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ~!!! ใครก็ได้ช่วยชั้นด้วย!!!"
".....!!!"
ภาพของสไลม์สีฟ้าตัวน้อยที่ถูกกอดเอาไว้แนบอกทำให้คิระจำได้ทันทีว่าเธอคือหญิงสาวที่เขาช่วยเอาไว้ในเหตุชุลมุนเมื่อสักครู่นี้ ทว่าในตอนนี้ชายชุดดำจำนวนมากกำลังพยายามอุ้มเธอออกไปนอกอาคารเริ่มต้นท่ามกลางสายตาของผู้เล่นจำนวนมากที่ทำได้เพียงยืนดูโดยไม่คิดจะยื่นมือเขาช่วยเด็กสาวเลยแม้แต่น้อย
[ ฟุ่บ!!! ตึกๆๆๆ ]
[ ... หา?!? ]
เงาสีดำพุ่งออกไปจากตัวลิฟท์ท่ามกลางสีหน้าฉงนของเจ้าหน้าที่ชุดดำที่กำลังมองตัวลิฟท์อันว่างเปล่าสลับกับเงาดำเบื้องหน้าที่กำลังพุ่งผ่านฝูงชนตรงไปยังกลุ่มชายชุดดำ ซึ่งบัดนี้กำลังจัดแจงยัดร่างของหญิงสาวเข้าไปในกระสอบสีเทาอย่างทะนุถนอมและเร่งด่วนที่สุด
"เร่งมือเขาสิโว้ย!!! เดี๋ยวเจ้าหน้าที่แห่กันมาเราได้ซวยกันหมดพอดี!!!"
"จำเป็นต้องเร่งมือถึงขนาดนั้นเลยเหรอลูกพี่?"
"แกนี่ถามแปลกๆ!!! อยากให้นายใหญ่โมโหรึยังไงวะเร่งมือเร็วๆเข้า!!!"
ชายหัวโล้นร่างยักษ์ตะโกนสั่งลูกทีมของตนพลางกวาดสายตามองบริเวณรอบเพื่อข่มขู่ผู้เล่นและสอดส่องบริเวณโดยรอบไปพร้อมๆกัน
[ ฟุ่บ!!! / .....!!! ]
เงาร่างสีดำพุ่งทะยานออกจากกลุ่มผู้เล่นขึ้นไปในอากาศพร้อมแววตาที่เบิกกว้างขึ้นของชายหัวโล้นเมื่อสัญชาติญาณของเขาร้องเตือนให้ระวังตัวจากการจู่โจมจากเงาร่างสีดำนั้น
[ ควับ... ปึ้ก... ]
[ กึก... เปรี้ยงงง!!! ]
- Damage 47 -
[ อุ๊บ!?! ]
ท่อนแขนขนาดใหญ่ยกขึ้นตั้งรับลูกเตะที่หวดเป็นแนวแทยงเข้าใส่จุดตายบนลำคออย่างแม่นยำด้วยความแรงที่พอเหมาะ ทว่าในชั่วพริบตาต่อมานั้นเองที่ฝ่าเท้าอีกข้างหวดเข้าใส่สีข้างของเขาอย่างสุดแรงจนร่างอันใหญ่โตของชายหัวโล้นถึงกับเซไปเล็กน้อย ก่อนที่เงาร่างนั้นจะดีดตัวออกห่างและตีลังกาลงมายืนบนพื้นอย่างนุ่มนวล
"ช่วยปล่อยเด็กผู้หญิงคนนั้นไป... จะได้มั้ยครับ?"
"แกเป็นใครกันวะ?"
"นายคือ..."
[ แซ่ดๆๆๆ... ]
เหล่าผู้เล่นในอาคารเริ่มต้นจำได้ดีว่าชายหนุ่มที่ปรากฏกายขึ้นนี้เป็นใคร... ขณะที่แววตาของหญิงสาวแสดงถึงความหวังออกมาทันทีที่ที่มีคนกล้ายื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเธอ ทั้งที่ผู้คนจำนวนมากตั้งใจจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นกับเหตุการณ์ตรงหน้านี้แท้ๆ
"ไม่ต้องสน!!! ถ้ามันตั้งใจจะขวางเราก็เก็บมันซะก่อนที่เจ้าหน้าที่จะมา เร็วๆเข้า!!!"
"ครับลูกพี่~!!!"
บรรดาลูกสมุนต่างกรูกันเข้าหาคิระราวฝูงหมาป่าไล่ล่าเหยื่อ ทว่าเด็กหนุ่มในยามนี้ไม่ใช่ลูกแกะน้อยที่ทำได้เพียงยืนสั่นเทาด้วยความกลัว... แต่เป็นพญาราชสีห์ที่พร้อมขย้ำผู้ที่อาจหาญจู่โจมใส่โดยไร้ความปราณี!!!
[ ปึกๆ... บั๊ก!!! ]
[ อ๊อก!?! ]
- Damage 68 (Critical) : ติดสถานะหมดสติ -
ผู้โชคดีรายแรกพุ่งเข้าหาคิระพร้อมเหวี่ยงหมัดเข้าใส่ ทว่าเด็กหนุ่มกลัวใช้มือซ้ายปัดข้อมือของอีกฝ่ายเบาๆเพื่อเบี่ยงทิศทางหมัดพร้อมปัดแขนบิดร่างของอีกฝ่ายออกไปและหวดข้อมือเข้าใส่สันคออย่างแม่นยำจนอีกฝ่ายสิ้นสติไปเฝ้าพระอินทร์ในชั่วพริบตา
[ หมับ... ควับ... กร๊อบ!!! ]
[ อ๊ากกกก!!?!? ]
- Damage 202 (Super Critical) : ติดสถานะกระดูกหัก -
ผู้โชคดีรายที่สองหวดส้นเท้าลงมาในแนวตั้ง ทว่าคิระใช้วิธีย่อเข่าของตนลงและโน้มตัวไปด้านหลังด้วยหลัก 'อ่อนสยบแข็ง' เพื่อลดพลังทำลายจากลูกเตะนั้นลงจนเกือบหมด ก่อนที่ปลายเท้าของชายหนุ่มจะกระหวัดหวดขึ้นมาพาดบนเข่าของอีกฝ่ายเละออกแรงกดลงสุดแรงจนข้อต่อบริเวณหัวเข่าหัก สร้างเสียงกระดูกแตกน่าสยดสยองไปทั่วทั้งบริเวณพร้อมเสียงร้องโหยหวนของเจ้าของท่อนขานั้น
[ ปึกๆๆๆ... เปรี้ยง!!! ]
[ โอ๊ก~!!! ]
- Damage 80 ( Critical ) : ติดสถานะช๊อค -
ผู้โชคดีรายที่สามบรรเลงทั้งหมัด เข่า ศอกเข้าใส่เด็กหนุ่มอย่างต่อเนื่อง ทว่าคิระสามารถใช้มือทั้งสองเบี่ยงการโจมตีทั้งหมดนั้นออกไปได้ท่ามกลางสายตาที่เบิกกว้างของอีกฝ่าย... ก่อนที่คิระจะกระทืบเท้าพร้อมส่งหมัดขวาตรงใส่ลิ้นปี่ของคนตรหน้าซึ่งส่งผลให้ร่างของผู้โชคดีลอยกลับไปนอนพะงาบอยู่แทบเท้าของผู้เป็นหัวหน้าอย่างรวดเร็ว
"พี่คิระ ระวัง!!! / .....!?!"
เสียงของรินดังแทรกขึ้นกลางวงต่อสู้ทำให้คิระรีบหันไปดูบริเวณโดยรอบในทันที
[ ย๊าก~!!! / โอ๊ว~!!! ]
[ .....!!! ]
สมุนชุดดำอีกสองนายพุ่งเข้าหาคิระจากสองทิศทางพร้อมๆกันหมายจะล้มอีกฝ่ายลงให้จงได้ ทว่าหมาป่าแค่ 2 ตัว ไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับราชสีห์หนุ่มแม้แต่น้อย
[ กึก... / .....!?! ]
คิระย่อกายลงบนพื้นขณะที่หมัดและลูกเตะของสมุนทั้งสองพลาดเป้า... ก่อนที่เด็กหนุ่มจะเริ่มสวนกลับในชั่วพริบตาที่การจู่โจมนั้นพลาดเป้า!!!
[ ปั้ก!!! ปึ้ก!!! ]
[ เหวอ!?! ]
[ ผัวะ พล่อก!!! ]
[ อั้ก... อุ๊ก!!! ]
- Damage 70 (Critical) : ติดสถานะหมดสติ -
- Damage 66 (Critical) : ติดสถานะหมดสติ -
ปลายเท้าของชายหนุ่มหวดเตะเข้าใส่ข้อพับบริเวณหัวเข่าของผู้โชคดีทั้งสองจนคนทั้งคู่เสียหลักทรุดกายลงบนตัวพื้นก่อนที่ปลายท้าของเด็กหนุ่มจะหวดซ้ำใส่กกหูตามด้วยปลายคางของทั้งคู่ด้วยความเร็วสูงจนร่างทั้งสองลงไปนอนนับดาวตอนกลางวันตามเพื่อนๆในท้ายที่สุด
[ ..... / ..... ]
ไม่มีใครกล่าวอะไรเพิ่มเติมออกมาแม้แต่น้อย... เมื่อชายร่างใหญ่จำนวน 5 คนถูกส่งลงไปกองบนตัวพื้นในเวลาไม่ถึง 1 นาทีด้วยฝีมือชายหนุ่มเพียงคนเดียว ซึ่งนั่นส่งผลให้ใบหน้าของหัวหน้ากลุ่มผู้มีศีรษะล้านเลี่ยนบูดเบี้ยวด้วยความโกรธในบัดดล
"นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของพวกเรา... แกเป็นใครใหญ่มาจากไหนถึงกล้ายื่นมือเขามายุ่งหา!?!"
"... ผมก็แค่คนธรรมดาๆที่ไม่อาจปล่อยให้ชายร่างยักษ์สิบกว่าคนมารุมกันอุ้มเด็กผู้หญิงเพียงคนเดียวตอนกลางวันแสกๆก็เท่านั้นเองครับ..."
"หนอย แก!!!"
[ ควับ!!! ]
[ .....!?! ]
มือหนาใหญ่ของอีกฝ่ายเอื้อมเข้าไปในชุดสูท... ทว่าสิ่งที่เขาคว้าออกมานั้นกลับไม่ใช่ปืนตามแบบฉบับที่คนร้ายใส่ชุดสูทมักจะควักออกมา แต่เป็นเครื่อง CT สีดำสนิทต่างหาก!!!
[ Release : Merciless Hitman!!! ]
[ วู้ม... กึกๆ!!! ]
สัตว์อสูรรูปร่างคล้ายมนุษย์แต่งชุดสูทและใส่แว่นดำแถมคาบซิการ์สไตล์มาเฟียขนานแท้ ปรากฏกายออกมาจากเครื่อง CT ของอีกฝ่ายพลางชักปืนออกมาจากชุดสูทของตนและเล็งมันเข้าใส่คิระโดยไม่ต้องถามอะไรให้มากความ...
[ เปรี้ยง!!! ]
[ กรี๊ดดด~!!! ]
กระสุนปืนลั่นออกจากตัวปืนท่ามกลางเสียงกรีดร้องของกลุ่มผู้เล่นที่เริ่มแตกฮือเอาตัวรอด ขณะที่คิระออกวิ่งไปรอบๆแทนการยืนเป็นเป้านิ่งให้อีกฝ่ายเก็บทิ้ง
[ เปรี้ยงๆๆ!!! ]
- Damage 191 -
[ อ๊ากกก!!! / .....!?! ]
เสียงกรีดร้องดังขึ้นเมื่อกระสุนนัดหนึ่งแล่นเข้าใส่ผู้เล่นที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่... ทำให้คิระเปลี่ยนจากการวิ่งวนไปมารอบๆเป็นการพุ่งเข้าใส่สัตว์อสูรดังกล่าวโดยตรง ท่ามกลางความประหลาดใจของกลุ่มชายชุดดำ... 'ไอ้หนูนี่คิดจะตายรึยังไง!?!'
[ เปรี้ยงๆๆๆ!!! ]
[ วูบๆๆ... กึก!!! ]
กระสุนสังหารแล่นออกจากปากกระบอกปืนอย่างต่อเนื่องด้วยความเร็วสูง ทว่าคิระในตอนนี้กลับเห็นกระสุนเหล่านั้นพุ่งออกมาราวกับการเล่นซีดีแบบสโลว์โมชั่น... ทำให้ร่างกายของเขาเบี่ยงหลบกระสุนทั้งหมดและพุ่งเข้าประชิดร่างของ Merciless Hitman ได้ในที่สุด
"Impossible~!!! มนุษย์ทำแบบนี้ไม่ได้!!!"
"เหรอ? ขอโทษทีผมทำไปแล้วละครับ..."
สัตว์อสูรในชุดสูทส่งเสียงร้องออกมาด้วยความแปลกใจ พร้อมหมัดของคิระที่เงื้อลงในท่าเตรียมพร้อม
[ พล่อก!!! ]
- Damage 67 -
[ Oh no~* ]
กำปั้นพุ่งเข้าใส่ปลายคาของอีกฝ่ายเข้าอย่างจัง ก่อนที่ร่างของ Merciless Hitmam จะกลายเป็นแสงกลับเข้าไปในเครื่อง CT ในทันที เพราะมันรู้สึกกลัวมนุษย์ผู้สามารถหลบกระสุนปืนได้ตรงหน้านี้อย่างไม่มีเหตุผล...
[ ฟุ่บ... / .....!!! ]
คิระไม่เปิดช่องว่างให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัวและหวดปลายเท้าขึ้นมาท่ามกลางอาการตื่นตะลึงของเหล่าชายชุดดำ ก่อนที่เขาจะหยุดเท้าเอาไว้เบื้องหน้าศีรษะโล้นๆของหัวหน้ากลุ่มที่กำลังทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่เบื้องหลังแว่นกันแดดสีดำอยู่เงียบๆ
"ผมขอร้องให้คุณปล่อยเธอไป... ไม่งั้นผมก็คงต้องตัดใจลงมือทำร้ายพวกคุณนะครับ..."
"..... (ก็แกลงมือกับลูกน้องตูไปแล้วตั้ง 5 คน...)"
[ ... อึก!?! ]
[ .....? ]
ขณะที่คิระกำลังจะก้าวเข้าไปชิงตัวหญิงสาวคืนนั้นเองที่สายตาของเขาเกิดพร่ามัวขึ้นมาเสียเฉยๆ พร้อมความเจ็บปวดที่แล่นเข้าจู่โจมศีรษะของเขาอย่างรุนแรง
[ อะ... อ๊ากกกก!!!!! ]
[ .....!?! ]
เมื่อเห็นแววแพ้มากกว่าชนะชายหัวโล้นจึงทำท่าจะสั่งให้ลูกน้องของตนถอนกำลังกลับไป ทว่าจู่ๆสีหน้าของคิระกลับแสดงท่าทีเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสออกมาเสียอย่างนั้น
[ เปรี้ยง!!! ]
[ .....!!?!? ]
[ พี่ชาย!!! ]
ฝ่าเท้าของชายหัวโล้นซัดเข้าใส่ปลายคางของคิระทันทีที่อีกฝ่ายเปิดช่องว่างให้ ส่งผลให้ร่างของชายหนุ่มลอยละลิ่วกลับไปทางฝูงชนและร่วงลงไปกระแทกตัวพื้นเสียงดังสนั่น ท่ามกลางเสียงกรีดร้องของหญิงสาวที่ยังคงถูกสมุนชายชุดดำล๊อคตัวเอาไว้อย่างแน่นหนา
[ โครมมม!!! ]
[ หงึกๆ... กึก ]
[ ..... ]
ร่างของคิระกระตุกอยู่เพียงครู่ก่อนที่ร่างของเขาจะแน่นิ่งไปในที่สุด... ท่ามกลางสายตาหวาดระแวงของเหล่าชายชุดดำที่กำลังจ้องมองร่างของคิระด้วยความหวาดระแวง
"มันเป็นอะไรน่ะหัวหน้า?"
"ไม่รู้สิ? แต่ที่แน่ๆมันคงลุกไม่ขึ้นอีกยาวเลยละ..."
การเตะเข้าใส่ปลายคางนั้นจะส่งผลกระทบอย่างรุนแรงสู่สมองของอีกฝ่าย ต่อให้เป็นชายร่างยักษ์แต่หากปลายคางถูกกระแทกอย่างแรงมันจะส่งผลกระทบไปยังสมอง ซึ่งส่งผลให้อีกฝ่ายหมดสติหรือสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ไปได้ระยะหนึ่งเลยทีเดียว
"เอาล่ะ... จังหวะนี้เรารีบไปกันดีกว่า"
[ กร๊วม!!! ]
[ โอ๊ย!?! ]
หญิงสาวอาศัยจังหวะที่อีกฝ่ายเผลอกัดเข้าใส่มือของชายชุดดำที่อุ้มเธออยู่และออกวิ่งไปหาคิระซึ่งนอนสงบนิ่งอยู่บนตัวพื้นท่ามกลางความโกลาหลของกลุ่มชายชุดดำ
"บ้าเอ้ย!!! จับเธอกลับมา!!!"
"ฝันไปก่อนเถอะพวกลุงๆทั้งหลาย!!!"
".....!?!"
[ ฟุ่บ!!! ]
เด็กชายภายใต้เสื้อยืดและที่คาดผมสีฟ้าพุ่งออกมาจากฝูงชนพร้อมชู CT สีน้ำเงินเข้าใส่กลุ่มชายชุดดำตรงไปข้างหน้า
[ Release : ริโอลุ!!! ลูคาริโอ้!!! ]
[ Martial Combination!!! ]
เงาร่างสีนำเงินทั้งสองพุ่งเข้าหากลุ่มชายชุดดำก่อนที่เสียงการเคลื่้อนไหวและเสียงปะทะระหว่างหมัดกับกล้ามเนื้อจะดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
[ ฟุ่บๆๆๆ... เปรี้ยงๆๆ!!! ]
[ อั่ก!?! / โอ๊ย!!! / เอ๋ง~!!! ]
เงาเหล่านั้นพุ่งเข้าโจมตีกลุ่มชายชุดดำจนแตกกระเจิงไปคนละทิศละทางก่อนที่ร่างของหมาป่าเล็ก - ใหญ่ จะกลับไปยืนตั้งท่าอยู่ข้างๆร่างของรินซึ่งวิ่งออกมาปกป้องคิระและเด็กสาวที่คุกเข่าอยุ่ข้างๆร่างอันไร้สติของชายหนุ่ม
"ถ้าคิดจะสู้ต่อผมจะเป็นคู่ต่อสู้ให้พวกคุณเอง!!!"
"บัดซบเอ้ย!!! อะไรกันนักกันหนาวะกะอีแค่เรื่องง่ายๆอย่างการอุ้มเด็กคนเดียวทำไมถึงมีหมาโผล่มาขวางเยอะแยะแบบนี้ได้ละเนี่ย!!!"
[ ปรี้ดๆๆๆๆ~!!! ]
[ ชิ... พวกเราถอย!!! ]
เสียงนกหวีดเป่าไล่มาแต่ไกลเป็นสัญญาณเตือนว่าตอนนี้เจ้าหน้าที่กำลังมา ดังนั้นนายหัวโล้น... เอ้ย!!! หัวหน้าแก๊งชายชุดดำจึงรีบสั่งถอนกำลังพลในทันที ก่อนที่ฝูง... เอ๊ย!!! กลุ่มเจ้าหน้าที่จะจัดแจงวิ่งไล่จี้กลุ่มชายชุดดำไปอย่างกระชั้นชิดแล้วก็คงจับใครไม่ได้ตามแบบฉบับตำรวจ - ผู้ร้าย ที่เห็นกันทั่วๆไป...
ส่วนทางคิระนั้นแม้จะไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรมากแต่ทางเจ้าหน้าที่ก็จัดแจงหิ้วเขาเข้าไปตรวจอย่างละเอียดในห้องพยาบาลโดยมีรินและเด็กสาวปริศนาตามไปเฝ้าดูอาการอย่างใกล้ชิด...
-----
[ โปรดติดตามตอนต่อไป ]
-----
[ โปรดติดตามตอนต่อไป ]
-----
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น