[BTO] Beast Tamer Online โลกจินตนาการแห่งสรรพสัตว์

ลำดับตอนที่ #5 : Ep.4 เข้าเกม

     Ep.4 ยินดีต้อนรับสู่ BTO


     คิระรู้สึกราวกับร่างของตัวเองล่องลอยอยู่ท่ามกลางความว่างเปล่าสีขาว เพราะแม้จะรู้สึกถึงความว่างเปล่าแต่โดยรอบกลับสว่างสไว ซึ่งหลังจากลืมตาตื่นขึ้นเขาก็พบว่าร่างของตนกำลังลอยอยู่ตามที่คาดจริงๆ

     "ยู้ฮูวววว~!!! มีใครอยู่มั้ยคร้าบ~*"


     ..... ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลข... เอ้ย!!! บุคคลใดๆกลับมา ทำให้คิระเริ่มรู้สึกใจแป้วเพราะไม่มีใครเคยบอกเขาเลยว่าหลังจากเข้ามาในระบบของ BED แล้วจะเป็นแบบนี้ ทำยังไงก็ไม่รู้ จะออกจากระบบยังไงก็ไม่รู้อีกต่างหาก...

     "สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยรึเปล่าคะ?"

     "อะจ๊ากกกก!!!"


     คิระกระโดดตัวลอย (แม้ว่าจะไม่มีพื้นก็เหอะ) พลางหันไปมองทางต้นเสียงซึ่งบัดนี้ปรากฏร่างของภูติตัวน้อยขนาดไม่เกินฝ่ามือที่กำลังป้องปากหัวเราะด้วยรอยยิ้มกับท่าทีพิลึกๆของคิระ

     "ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะคะ แล้วก็สวัสดีค่ะ"

     "สวัสดี... เอ่อ... ขอถามหน่อย นี่คือโลกภายในระบบของ BED ใช่มั้ย?"

     "ถ้าจะให้อธิบายชั้นจะตอบทั้งใช่และไม่ใช่ค่ะ"

     "หมายความว่าไงอ้ะ?"


     คิระทำหน้าเหวออีกรอบจนภูติตัวน้อยต้องพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่หลุดหัวเราะออกมาก่อนจะอธิบายให้คิระฟังว่า

     "ที่นี่เรียกว่า เกทเวย์ (Gate Way) เป็นเหมือนกับประตูในการเข้าสู่โลก ไซเบอร์สเปซ (Cyber Space) ร่างของคุณในตอนนี้เป็นเสมือนกระแสไฟฟ้าจากคลื่นสมองที่เชื่อมต่อและถูกส่งเข้ามายังระบบของชั้น ซึ่งในตอนนี้คุณต้องเลือกจุดมุ่งหมายว่าคุณต้องการจะไปยังที่แห่งใดยังไงละคะ

     ถ้ากล่าวง่ายๆตอนนี้คุณยืนอยู่หน้าปราสาทหลังหนึ่งที่มีทางเข้าหลายร้อยทางที่เชื่อมต่อกับห้องอีกหลายร้อยห้อง แต่คุณต้องเลือกก่อนค่ะว่าจะไปที่ไหนชั้นจะได้อธิบายถูก"

     "เอ่อ... แล้วที่บอกว่าระบบของชั้นนี่... หมายความว่าไงอ้ะ?"

     "อุ้ยตายจริง ขอโทษด้วยค่ะชั้นมัวแต่ขำท่าทีของคุณเลยลืมแนะนำตัวไปเลย"


     ภูติตัวน้อยย่อกายทำความเคารพด้วยกริยามารยาทที่งดงามก่อนจะยิ้มหวานและแนะนำตัวออกมาว่า

     "ชื่อของชั้นคือคอร์ เป็นผู้ดูแลโลกไซเบอร์แห่งนี้ หรือที่พวกคุณรู้จักกันในนามของคอสมิกคอมพิวเตอร์ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณคิระ"


     คิระขมวดคิ้วมุ่นกว่าเดิมพลางมองภูติน้อยตรงหน้าที่ดูยังไงก็ไม่น่าจะใช่ AI อัจฉริยะที่มีอำนาจควบคุมเศรษฐกิจของโลกทั้งใบเลยแม้แต่น้อย

     "เดี๋ยวนะ แล้วทำไมคุณถึงรู้ชื่อของผมล่ะ?"

     "รหัสของเครื่อง BED ที่คุณใช้คือเครื่องที่ศาสตราจารย์ไลท์ขอไปเพื่อใช้ให้คนไข้ของเขาเข้ามาเชื่อมต่อกับระบบของชั้น รวมกับอุปนิสัยส่วนตัวของศาสตราจารย์ที่เป็นคนพูดคำไหนคำนั้นบวกกับความถี่คลื่นสมองของคุณแตกต่างจากคนทั่วไป ดังนั้นมีความเป็นไปได้ถึง 97% ที่คุณจะเป็นคนไข้ของศาสตราจารย์ไลท์ค่ะ"


     ถึงรูปร่างภายนอกจะดูเป็นภูติตัวน้อยแต่พอได้ฟังคำพูดคำจาแล้วคิระมั่นใจได้ว่าภูติตรงหน้านี่แหละ AI อัจฉริยะตัวจริงเสียงจริง...

     ทว่ายังไม่ทันที่คิระจะทันได้ซักถามอะไรต่อ ภูติตัวน้อยก็บินเข้ามาทำท่าจุ๊ปากพร้อมใช้มืออีกข้างหนึ่งวางลงบนริมฝีปากของคิระพลางขยิบตาให้และพูดว่า

     "จุดมุ่งหมายที่คุณเข้ามายังโลกนี้คือการศึกษาระบบให้แตกฉานรึว่ามีจุดมุ่งหมายอื่นคะ? ถ้าคุณต้องการจะศึกษาจริงๆชั้นอยู่สอนคุณทั้งวันเลยก็ได้ แต่คุณจะเสียเวลาเปล่าๆน้า~*"

     "ง่ะ!!! งั้นส่งผมเข้าไปเล่นเกม BTO โดยด่วนเลยครับ ผมอยากเล่นเกมใจจะขาดแล้ว!!!"

     "คิกๆๆ... งั้นขอเวลาชั้นจัดการเรื่องระบบและเตรียมข้อมูลสักครู่นะคะ"

     หน้าตาเหลอหลาของคิระเรียกเสียงหัวเราะจาก AI อัจฉริยะได้เป็นอย่างดี... ตั้งแต่ถูกสร้างมาก็เพิ่งจะมีมนุษย์ตรงหน้านี้แหละที่ทำให้เธอรู้สึกพึงพอใจในความไร้เดียงสานั้นได้ เพราะปัจจุบันนี้มนุษย์ล้วนถูกเทคโนโลยีชี้นำมากกว่าจริยะรมและขนบธรรมเนียมอันดีงาม จะทำอะไรก้ต้องได้อย่างใจไปซะทั้งหมดถ้าไม่ได้ก็จะโทษคนอื่น...

     คิระจ้องมองภูติตัวน้อยตรงหน้าเรียกหน้าจอแสงจำนวนมากขึ้นมาสลับกับการปิดหน้าจอบางตัวและเรียกหน้าจอใหม่ด้วยความเร็วที่ชวนให้ตาลาย จนกระทั่งหน้าจอแสงบานสุดท้ายดับลงไปคอร์ก็หันกลับมายิ้ทให้กับคิระพลางกล่าวกับชายหนุ่มว่า

     "ตามปกติแล้วสำหรับผู้เข้าระบบไซเบอร์สเปซครั้งแรกจะต้องมีการททำเอกสารที่ค่อนข้างยุ่งยากและกินเวลาหลายชั่วโมง แต่โชคดีที่ศาสตราจารย์ไลท์ทำเอกสารทั้งหมดให้คุณครบถ้วนแล้วดังนั้นคุณคิระจึงสามารถเข้าไปยังเกม BTO ได้ในทันทีค่ะ"

     "เย้!!!"


      ท่าทีของคิระเรียกรอยยิ้มจากคอร์ได้อีกครั้งหนึ่งก่อนที่ภูติตัวน้อยจะเสกบานประตูขนาดย่อมที่ดูมีอายุและตกแต่งด้วยรากไม้ที่กระหวัดพันไปตามบานประตูอย่างวิจิตรบรรจง

     "บานประตูสู่โลก BTO อยู่ตรงหน้าแล้วค่ะ เชิญคุณคิระก้าวเข้าไปได้เลย"

     "เอ่อ... ผมลืมถามครับถ้าครั้งหน้าผมเข้ามาแล้วคอร์เกิดไม่อยู่ขึ้นมาแล้วผมจะเข้าเกมยังไงละครับ?"

     "งั้นชั้นจะให้คู่มือเริ่มต้นสำหรับผู้เข้าไซเบอร์สเปซกับคุณก็แล้วกันนะคะ เวลาจะเรียกใช้ให้พูดว่า 'เรียกใช้คู่มือ' ส่วนเวลาจะเก็บให้พูดว่า 'เก็บคู่มือ' นะคะ... ตอนนี้คู่มือจัดส่งถึงระบบของคุณคิระเรียบร้อยแล้วค่ะลองใช้คำสั่งดูสิคะ"

     "เอ่อ... งั้น... 'เรียกใช้คู่มือ'"


     ปุ่บ... หนังสือขนาดย่อมปรากฏตรงหน้าร่างของคิระพร้อมตัวอักษรขนาดเล็กที่ลอยเด่นขึ้นมาจากหน้าหนังสือ

     "โอ้โห ยอดไปเลย!!!"

     "ไว้ครั้งหน้าถ้าคุณมีข้อสงสัยอะไรก็อ่านคู่มือได้เลยนะคะ ส่วนตอนนี้เชิญคุณคิระเข้าสู่เกม BTO ได้เลยค่ะ ส่วนตอนนี้ชั้นขอตัวกลับไปทำงานก่อนนะคะ"

     "โชคดีคร้าบ~*"


     เมื่อคอร์ในร่างภูติตัวจิ๋วจากไปคิระจึงเรียกเก็บหนังสือคู่มือและหันไปเผชิญหน้ากับประตูบานใหญ่ตรงหน้าและก้าวเข้าไปลูบไล้บานประตูอย่างทะนุถนอม

     "....."

     
     คิระรู้สึกประหลาดใจไม่น้อยที่เข้าจำได้แม่นยำว่าในความฝันในช่วงหลายวันที่ผ่านมานั้นภาพของประตูตรงหน้าที่นำพาคนธรรมดาอย่างเขาเข้าสู่โลกเหนือจินตนาการตามความฝันกำลังปรากฏขึ้นมาให้เขาสัมผัสจริงๆในโลกไซเบอร์สเปซแห่งนี้... 

     "ว่าไปโลกในโปรแกรมก็คงไม่ต่างกับความฝันสักเท่าไหร่ละมั้ง? ว่าไปนั่น... รีบเข้าเกมเลยดีกว่า!!!"

     หลังจากพูดกับตัวเองสั้นๆคิระก็ใช้สองมือผลักบานประตูเข้าไป แสงสว่างลอดออกมาอาบร่างขอคิระเอาไว้พร้อมเสียงที่ดังแว่วมาจากที่ไกลแสนไกลอย่างแผ่วเบา

[ ยินดีต้อนรับกลับบ้าน ผู้กล้าของพวกเรา... ]

-----

     "ยินดีต้อนรับสู่ขั้นตอนสร้างตัวละครค่ะ กรุณาปรับแต่งตัวละครตรงหน้าท่านตามความเหมาะสมโดยท่านไม่สามารถสร้างตัวละครต่างเพศกับตนเองได้ และไม่สามารถปรับแต่งรูปร่างหน้าตาเกิน 30% จากค่าเริ่มต้นค่ะ ขอให้สนุกกับการปรับแต่งตัวละครนะคะ"


     หลังจากก้าวผ่านบานประตูเข้ามาคิระก็พบกัวห้องสีขาวขนาดเล็กที่ใจกลางห้องปรากฏ ร่างๆหนึ่งลอยอยู่พร้อมเสียงจากทางระบบที่ดังขึ้นในหัวของเขา ตามมาด้วยหน้าจอแสงที่ปรากฏขึ้นโดยมีหัวข้อการปรับแต่งขึ้นมาดังนี้

     - สีผิว

     - สีตา

     - สีผม

     - เค้าโครงหน้า

     - ส่วนสูง

     - รูปร่าง

     - ทรงผม

     - เครื่องแต่งกาย

     - .....


     "เอ่อ... อะไรต่อมีอะไรเยอะแยะเนี่ย? ไหนลองอันนี้ซิ..."

     คิระลองจิ้มคำสั่งทรงผมพร้อมการปรากฏของจอแสงจำนวนนับไม่ถ้วนจนลานตา... มันจะเยอะไปไหนเนี่ย!!?!?

     จากที่กวาดสายตาดูทรงผมที่มีให้เลือกนั้นแทบจะกล่าวได้ว่ามีทุกทรงเท่าที่มนุษย์สามารถรังสรรค์ขึ้นมาบนหัวน้อยๆของตนได้ ทั้งสกินเฮด หัวเกรียน โมฮอค ไว้ยาว ถักเปีย เหม่งหน้าแบบหนังจีนย้อนยุค หรือกระทั่งหัวล้านทั้งหัวแต่ดันมีผมบนหัวแค่ 2-3 เส้นก็ยังมีละเอ้า!!! (คิระได้แต่แอบถามตัวเองว่าใครมันออกแบบทรงผม (วะ?))

     แถมแต่ละทรงยังสมารถซอยย่อยได้อีกว่าอยากได้ผมแข็ง นุ่มสลวย ยาว สั้น หรือกระทั่งเลือกให้ผมแตกปลายก็ยังได้!!!

     หลังจากจิ้มเลือกทรงผมแบบหนึ่งออกมาอย่างลวกๆแล้วส่วนต่อมาก็คือเสื้อผ้า คิระแทบจะหงายหลังลงไปกองกับพื้นเมื่อชุดมากมายหลายสไตล์หลากสีปรากฏขึ้นมาในหน้าจอแสงเบื้องหน้า นั่นทำให้คิระรีบสั่งปิดขั้นตอนเลือกชุดในทันที... แต่อนิจจาระบบเจ้ากรรมดันบังคับให้เข้าไปเลือกและปรับแต่งในทุกขั้นตอนซะงั้น!!! ถ้าไม่ยืนยันการปรับแต่งในทุกขั้นตอนให้ครบถ้วนจะไม่สามารถเข้าเกมได้... เจริญ!!!

     เคยได้ยินข่าวหรอกนะว่าสมาคมกุลสตรีเคยร้องเรียนเกี่ยวกับการออกแบบตัวละครของเกมออนไลน์ต่างๆ(*)ทำให้คอร์เพิ่มระบบเข้าไปเพื่อให้แน่ใจว่าสุภาพสตรีทุกท่านจะสามารถปรับแต่งความงามของพวกตนได้ครบทุกสัดส่วน แต่ไอ้แบบนี้มันก็มากเกินป้าย!!!

     ((*)เนื่องด้วยการร้องเรียนจากสมาคมกุลสตรีว่าด้วยการแจ้งเตือนในการแต่งกายที่ไม่มีการแจ้งเตือนว่าพวกตนสามารถปรับแต่งอะไรได้บ้างทำให้ในบางเกมที่สุภาพสตรีสามารปรับแต่งขนาดทรวงอกหรือสัดส่วนร่างกายของตนได้ไม่ได้ใช้สิทธิของพวกตนในส่วนนั้นๆ

     หลังความพยายามในการเรียกร้องสิทธิในเรื่องดังกล่าวมานานหลายไปในที่สุดกฏบังคับให้เกมออนไลน์ทุกเกมบังคับให้ผู้เล่นปรับแต่งตักละครให้ครบทุกฟังก์ชั่นเพื่อผลประโยชนืของเหลาสุภาพสตรีทั้งหลาย 

     ซึ่งคอร์เองก็แบ่งปันความเท่าเทียมกันนั้นให้กับเหล่าบุรุษให้มีสิทธิอย่างเท่าเทียมกันด้วย)


     รายการปรับแต่งที่มีมากจนคิระตาลาย ชายหนุ่มจึงตัดสินใจจิ้มทุกอย่างมันมั่วๆหวังจะให้เสร็จไวๆโดยไม่สนว่าสุดท้ายแล้วรูปร่างของตนจะออกมาเป็นแบบไหนเพราะขืนให้มานั่งเลือกจริงๆคงกินเวลาเขาไปหลายชั่วโมงแน่ๆ (เจริญแท้...)

     "ยืนยันการสร้างตัวละครตามแบบตรงหน้าหรือไม่?"

     "ยืนยัน!!! แล้วก็รีบส่งผมเข้าเกมได้แล้ว อยากเล่นจะตายแล้วน้า~!!!"

     "ยืนยันการสร้างตัวละครเสร็จสิ้น ระบบจะทำการเปลี่ยนรูปร่างของท่านให้เป็นเหมือนกับตัวละครที่ท่านสร้าง โปรดรอสักครู่..."


     เมื่อสิ้นเสียงร่างตรงหน้าที่ปรับแต่งไปจากเดิมเพียงเล็กน้อยพลันแปรสภาพเป้นประกายแสงเล็กๆลอยมาเกาะตามร่างกายของคิระและเปลี่ยนร่างเขาให้เหมือนกับตัวละครที่เขาเพิ่งสร้างอย่างไม่ผิดเพี้ยน

     เส้นผมสีดำที่ดูยุ่งไม่เป็นทรง แววตากลมโตแฝงแววใฝ่รู้ รูปร่างสมส่วนต่างกับตัวจริงของเขาที่ผอมแห้งจากการนอนอยู่บนเตียงมาตลอดชีวิต ส่วนสูงราวๆ 166 Cm. ที่ไม่สูงมากนักแต่งกายด้วยเสื้อเชิ๊ตสีขาวและกางเกงแสลคสีดำที่ดูยังไงก็เป็นชุดนักศึกษาบ้านๆทั่วไป... จัดได้ว่าเซ้นส์ในการสร้างตัวละครของเขานั้น ห่วยสิ้นดี...


     "ขั้นตอนการสร้างตัวละครเสร็จสิ้น ต่อจากนี้จะเป็นการสอนวิธีการเล่นเบื้องต้น..."

     "ไม่เอาแล้ว!!! ข้ามมันให้หมดทุกขั้นตอนเลย!!!"

     แค่นี้ก็เสียเวลาเล่นมามากพอแล้วนะ!!! ขืนให้มานั่งสอนนั่นนู่นนี่อีกมีหวังหมดเวลาเล่นก่อนแหงๆ... มีสัญญาว่าออกไปต้องทำกายภาพบำบัดนะ ขืนไม่เล่นให้หนำใจก็เท่ากับไม่ได้อะไรเลยน่ะเซ่!!!

     คิระลอบบ่นในใจ...

     "ยืนยันการข้ามวิธีการเล่นเบื้องต้นและขั้นตอนอื่นๆทั้งหมดหรือไม่?"

     "ยืนยัน!!!"

     "ยืนยันการข้ามขั้นตอนทั้งหมด... กรุณาเลือกสถานที่เกิดบนเกาะเริ่มต้น"

     "เอามันที่ไหนก็ได้!!! ขอแค่เข้าเกมได้ก็พอ อยากเล่นแล้วฮว้ากกก~!!!"

     ไม่เห็นมีใครเคยบอกเลยว่าแค่จะเล่นเกมมันต้องมีอะไรยุ่งยากมากมายขนาดนี้...

     "ยืนยันการสุ่มสถานที่เกิด ระบบจะทำการส่งท่านเข้าเกม ขอให้สนุกกับการเล่นเกม BTO นะคะ"

     "ดีเลยๆ ในที่สุดก็จะได้เข้าเกมแล้ว ยะฮู้ววว~!!!"

     วูบ... คิระรู้สึกเหมือนร่างกายกระตุกอยู่วูหนึ่งก่อนที่สายลมจะไล้ใบหน้าของเขาในเวลาถัดมาพร้อมแสงอาทิตย์เจิดจรัศที่ส่องสว่างจนตาพร่า

     "โอ..."

     มวลเมฆเต็มฟ้าครม ท้องทะเลทอดยาวสุดลูกหููกตา ทุ่งหญ้าเขียวขจี ผืนป่าทอดไกลทั่วขุนเขา หมู่นกโบยบิน สรรพสัตว์เต็มทุ่งกว้าง... บรรยากาศเหล่านี้นับเป็นสิ่งแปลกใหม่ที่เรียกรอยยิ้มบนใบหน้าของคิระได้เป็นอย่างดี เพราะสัมผัสของสายลมและอากาศบริสุทธิน์นี้เป็นสัมผัสที่ร่างกายของเขาสัมผัสได้จริง ไม่ใช่ตักอักษรที่เขาเห็นผ่านหน้าหนังสืออีกต่อไป

     ทว่ารอยยิ้มเหล่านั้นกลับจางหายไปในพริบตาต่อมาเมื่อคิระรับรู้ความจริงบางอย่าง... ว่าภาพทั้งหมดที่เขากล่าวในย่อหน้าก่อนนั้นมาจากภาพมุมสูงในระดับเดียวกับก้อนเมฆที่ลอยอ้อยอิ่งผ่านเขาไปเมื่อสักครู่นี้เอง...

     "....."

     "....."

     "....."

     [ เฟี้ยว~!!! / ฮว้ากกกกซ์~!!!!! ] 


     และแล้วในพริบตาต่อมาคิระก็ได้สัมผัสกับการดิ่งพสุธาจากความสูง 10,000 ฟุตเหนือเกาะเริ่มต้น... 

-----

[ โปรดติดตามตอนต่อไป... ]

-----