คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : Ep.20 The Void (V.2 100%)
Ep.20 The Void
ตกใจหมดเลย!!! ที่แท้ฟรีโอ้เองก็มีความสามารถสื่อสารสัตว์อสูรเหมือนกับผมแถมยังมีสัตว์ เลี้ยงเป็นมังกรสีขาวคล้ายกับวัลวาทอสอีกด้วย ถึงจะมีหลายๆส่วนที่แตกต่างกันไปบ้านก็เถอะ
แต่สิ่งที่น่าเป็นห่วงยิ่งกว่าคือเรื่องของกลุ่มคนตรงหน้าที่ในขณะนี้กำลัง ตีวงโอบล้อมเข้ามาอย่างมุ่งร้ายพลางจ้องมองร่างของเลทน่ากับอาร์โน่ที่เป็น มังกรของฟรีโอ้อย่างไม่ประสงค์ดี... เป้าหมายของคนพวกนี้คืออะไรกันแน่นะ?
-----
#เขาวงกตมายา
[ แกร๊กๆๆ... ]
[ .....!?! ]
เหล่าสมาชิกของสหพันธ์ The Void ต่างคว้าเครื่อง CT สีดำสนิทของพวกตนออกมาพลางย่างสุขุมเข้าหาพวกคิระอย่างมุ่งร้าย ขณะที่ฟรีโอ้จ้องมองกลุ่มคนตรงหน้าสลับกับคิระที่ยืนทำหน้าเอ๋ออยู่ข้างหลัง ด้วยความกังวล
(เราคนเดียวคงพอหนีรอด... แต่จะให้พาคนเลเวล 1 หนีไปด้วยยังไงดีหว่า?)
(คนพวกนี้มาตามล่าฟรีโอ้เหรอ? แบบนี้เราต้องช่วย!!! ว่าแต่จะช่วยยังไงดีหว่า?)
ต่างคนต่างความคิดแต่มีจุดมุ่งหมายในการช่วยเหลืออีกฝ่ายเหมือนๆกันนั้น ทำให้ทั้งสองจ้องตากันและกันพร้อมความคิดที่สื่อไปในทางเดียวกัน ก่อนที่ทั้งคู่จะหันไปพูดกับสหพันธ์ The Void โดยพร้อมเพรียงกันว่า...
"พวกนายทักคนผิดแล้วละ พวกเราไม่ใช่คนที่นายตามหาหรอก (*2)"
"....."
'..... / .....'
คำตอบอย่างจริงจังพร้อมสีหน้าอันแน่วแน่ของพวกคิระเล่นเอากลุ่มคนชุดดำถึงกับอึ้งไปตามๆกันเพราะไม่นึกว่าคนตรง หน้าจะขุดมุขเสี่ยวแถมแป้กอย่างการ ‘ทักคนผิด’ ขึ้นมาเล่นในเวลาเช่นนี้ ขณะที่เลทน่าและอาร์โน่แทบอยากจะกัดลิ้นฆ่าตัวตายกับความทึ่ม บื้อ และปัญญาอ่อนของเจ้านายของพวกตนเสียให้รู้แล้วรู้รอด!!!
“ทักคนผิดงั้นเหรอ? งั้นปะ!!! พวกเรากลับกันเถอะ (*2)”
[ โครม!!! ]
เลทน่า อาร์โน่ รวมไปถึงกลุ่มคนชุดดำอีกกลุ่มใหญ่ต่างหงายหลังลงไปนอนยกขาชี้เพดานถ้ำกันอย่างถ้วนหน้า เมื่อคนเล่นมุขแป้กแบบพวกคิระเรียกว่าบ้าแล้ว แต่หัวหน้ากลุ่มชาย-หญิงของพวกเขาที่ดันไปหลงเชื่อแถมหันมาออกคำสั่งให้สมาชิกของพวกตนแยกย้ายกันกลับนี่คงเรียกได้ว่าบ้ายิ่งกว่า!!!
“ไอ้คุณหัวหน้าครับ/คะ!!! ดูยังไงเด็กพวกนี้ก็กำลังโกหกอยู่ชัดๆแล้วไหงหัวหน้าดันเชื่อที่เด็กพวกนี้พูดง่ายๆแบบนี้ละ (โว้ย!!!)”
“หา? พวกเธอโกหกอย่างงั้นเหรอ? (*2)”
เมื่อโดนลูกน้องร้องเตือนหัวหน้าหน่อยทั้งสองจึงหันกลับมาจ้องมองพวกคิระด้วยท่าทีสงสัยพลางเอ่ยถามพวกคิระอีกครั้งหนึ่งท่ามกลางสีหน้าโล่งใจของบรรดาลูกน้องด้านหลัง ทว่า...
“เปล่าครับ พวกผมพูดความจริง (*2)”
“เห็นไหม!!! เด็กพวกนี้ไม่ได้โกหกซะหน่อย ดูแววตาที่หนักแน่นนี่สิ!!! (*2)”
“... อ๊ากกกกก~!!!!!”
หัวหน้ากลุ่มทั้งสองหันกลับไปถามพวกคิระว่าอีกฝ่ายโกหกพวกตนหรือไม่ ทว่าพวกคิระกลับกอดคอกันโบกมือปฏิเสธเสียงดังฟังชัดแถมทำตาแป๋วแสดงความใสซื่อของพวกตนอีกต่างหาก!!! ทำให้บรรดาลูกน้องสหพันธ์ The Void แทบอยากจะเอามีดกระซวกหัวหน้าของพวกตนเผื่อจะแก้โรคโง่แบบรักษาไม่หายนี้ได้
“ไม่ต้องพูดอะไรให้มากความแล้วพวกเราลุย ย้าก!!!”
“.....!!!”
สมาชิกบางส่วนของสหพันธ์ The Void ต่างชักอาวุธของพวกตนและพุ่งเข้าหาพวกคิระอย่างมุ่งร้าย ทำให้ฟรีโอ้ไม่มีทางเลือกและจำต้องคว้ามีดสั้นข้างเอวขึ้นมาเตรียมรับการจู่โจมตรงหน้า
[ Royal Swordsman Skill : Attack Gather!!! ]
[ ควับๆ... เคร๊ง!!! ]
[ …..!?! ]
คมดาบจำนวนมากถูกเหวี่ยงเข้ามาจากหลายทิศทาง ขณะที่ฟรีโอ้กระโดดออกมาบังร่างของคิระเอาไว้พลางตวัดคมมีดในมือของตนเป็นวงกลมเพื่อรวบการจู่โจมทั้งหมดให้รวมเป็นจุดเดียวเพื่อให้ง่ายต่อการตั้งรับ ทำให้เหล่าสมาชิกของสหพันธ์ต่างเหวอไปตามๆกันเมื่อชายตรงหน้าสามารถใช้มีดเล่มเดียวรับการจู่โจมทั้งหมดนี้เอาไว้ได้อย่างง่ายดาย
(ถ้าไม่เอาจริงคิระคงไม่รอด... ถ้างั้นก็!!!)
[ ควับ... กึก!!! ]
[ …..!!! ]
ฟรีโอ้เกร็งมือขวาที่ใช้ยันใบมีดต้านคมดาบจำนวนมากเอาไว้ขณะทีมือซ้ายของเขาพลิกฝ่ามือขึ้นมาพร้อมการ์ดรูปเปลวเพลิงใบหนึ่งที่พุ่งออกมาจากภายในแขนเสื้อของเขาท่ามกลางแววตาที่เบิกกว้างของเหล่าคนชุดดำ
[ Phantom Skill : Blazing Card!!! ]
[ เปรี๊ยะๆ... เพล๊ง!!! ]
[ เฮ้ย!!! / เวรละ!!! ]
ตัวการ์ดเกิดรอยปริร้าวอยู่เพียงครู่ก่อนที่มันจะสลายกลายเป็นผุยผงพร้อมเปลวเพลิงที่ลุกไหม้อยู่เหนือมือของฟรีโอ้สร้างแสงสว่างภายในโพรงถ้ำอันมืดมิด ทว่าแสงสว่างนั้นกลับเปรียบเหมือนมัจจุราชสำหรับกลุ่มคนชุดดำที่กำลังอย่างร้อนรน
[ ควับ ครืนนน!!! ]
[ อ๊ากกกก!!?!? ]
เด็กหนุ่มสะบัดมือซ้ายของตนออกไปพร้อมเปลวไฟที่พวยพุ่งเข้าใส่กลุ่มคนชุดดำที่แผดเสียงร้องโหยหวนด้วยความทรมานอยู่เพียงครู่ ก่อนที่ร่างของพวกเขาจะสลายหลายเป็นผลึกแก้วตกเกลื่อนกลาดตามพื้นพร้อมเหรียญทองแดงและเหรียญเงินจำนวนมาก
"อย่าเข้าไปสู้ระยะประชิด ใช้การโจมตีระยะไกล!!!"
"รับทราบ!!!"
[ กึกๆๆ ]
หนึ่งในบรรดาชายชุดดำรีบร้องตะโกนบอกเพื่อน ซึ่งก็ได้ระบการตอบรับอย่างดีเยี่ยมเมื่อกลุ่มคนชุดดำที่เหลือรอดต่างรีบเว้นระยะออกไปพลางคว้าเครื่อง CT ของตนออกมาพร้อมเรียกใช้ความสามารถของมันในทันที
[ Equip!!! ]
[ ปึดๆ... / แกร๊ก!!! / วู้มๆๆ... ]
ลูกธนูถูกพาดสายและขึงจนตึง อาวุธปืนจำนวนมากประทับเล็ง คฑาเวทมนตร์เปล่งแสงหลากสี ท่ามกลางแววตาที่เบิกกว้าของคิระที่จ้องมองกลุ่มชายชุดดำสลับกับฟรีโอ้ด้วยความเป็นห่วงว่าอีกฝ่ายจะหาวิธีเอาตัวรอดจากสถานการณ์นี้ได้ยังไง?
"ทั้งหมดยิง!!!"
[ ฟ้าวๆๆ!!! ปังงงง!!! วา่บๆๆๆ!!! ]
ลูกศรพุ่งแหวกอากาศพร้อมห่ากระสุนจำนวนมาก โดยมีกระสุนเวทมนตร์หลากสีพุ่งตามกลังมาอีกนับไม่ถ้วนจนยากจะหลบหรือภายในโพรงถ้ำแคบๆแห่งนี้ และในตอนนั้นเองที่ฟรีโอ้ถอยหลังมาจนชิดกับร่างของคิระพลางยิ้มบางๆกลับมาพร้อมเสียงกระซิบว่า
"อยู่ใกล้ๆผมเอาไว้นะ"
"อะ... อื้ม!!!"
แม้ไม่รุ้ว่าอีกฝ่ายตั้งใจจะทำอะไร ทว่าภาพแผ่นหลังของฟรีโอ้ในตอนนี้ทำให้หัวใจของคิระเต้นระรัวเร็วด้วยความตื่นเต้นขณะที่ฟรีโอ้ยื่นมือซ้ายออกไปด้านหน้าและเรียกใช้ทักษะพิเศษของตนอีกครา
[ Trickster Skill : Chain Bound!!! ]
[ ครืน... / .....!?! ]
มือซ้ายของฟรีโอ้กางออกไปยังบริเวณด้านหน้าพร้อมเสียงสั่นสะเทือนบางอย่างที่ดังก้องในอากาศ ก่อนที่วัตถุบางอย่างจะพุ่งออกมาจากกำแพงถ้ำในบริเวณโดยรอบ
[ แกร๊งๆๆ ครืดดด... ]
[ เคร๊งๆๆๆ!!! ]
[ ว้าว~!!! ]
คิระส่งเสียงร้องอย่างถูกอกถูกใจเมื่อสายโซ่นับไม่ถ้วนพุ่งออกมาจากหลุมดำขนาดเล็กที่ปรากฏตัวขึ้นจากบริเวณโดยรอบและถักทอกันกลายเป็นกำแพงโซ่เบื้องหน้าพวกคิระอย่างเหนียวแน่นเพื่อใช้ป้องกันการจู่โจมจากอีกฝ่าย ขณะที่เสียงระเบิดจากเวทมนตร์และห่ากระสุนดังมาจากอีกฝั่งหนึ่งของกำแพงโซ่อย่างต่อเนื่อง
[ บรึ้มๆๆๆ!!! ]
[ แกร๊กๆๆ... ]
เสียงสายโซ่สั่นสะเทือนดังขึ้นเคล้าไปกับเสียงระเบิด ทว่าสีหน้าของฟรีโอ้นั้นไม่ได้แสดงท่าทีกังวลต่อการโจมตีจากอีกฝั่งหนึ่งแม้แต่น้อย แต่เด็กหนุ่มกลับเผยสีหน้าเศร้าสลดออกมาทุกครึ้งที่ได้ยินเสียงสายโซ่สั่นสะเทือนเสียอย่างนั้น
"ทนเจ็บนิดหน่อยนะอาเรีย... อีกเดี๋ยวชั้นจะรีบถอนตัวให้เร็วที่สุดเลยนะ"
"เอ๋... ฟรีโอ้คุยกับใครเหรอครับ?"
คิระจ้องมองฟรีโอ้สลับกับสายโซ่ที่สั่นสะเทือนสลับกันไปมาด้วยความสงสัย เพราะที่นี่ก็มีแค่เขากับฟรีโอ้แค่สองคนแต่อาเรียไม่ใช่ชื่อของเขานี่นา... หรือจะเป็นชื่อของโซ่เส้นนี้? หรือว่าฟรีโอ้จะคุยกับอาวุธได้ด้วย???
"ช่างมันเถอะ ว่าแต่เราควรเตรียมตัวหนีกันได้แล้วนะเพราะอีกไม่นานการป้องกันนี้ก็จะสลายไปแล้ว"
"เรื่องหนีไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับเพราะผมมั่นใจในเรื่องการหนีอยู่พอสมควรเลย!!!"
คิระยืดอกบอกกับอีกฝ่ายอย่างภาคภูมิใจ... ประสบการณ์ในการวิ่งหนีราชาไบซันกับครีปเปอร์นั้นทำให้เขามั่นใจในการหนีของตนอย่างมาก ซึ่งนั่นก็ช่วยให้ฟรีโอ้คลายความกังวลลงไปได้มาก เพราะถ้าฉุกเฉินจริงๆเขายังสั่งให้คิระวิ่งหนีไปก่อนได้
"ถ้าอย่างงันเดี๋ยวพอผมคลายกำแพงโซ่ลงผมจะทำการโจมตีชุดใหญ่เพื่อเปิดทางหนีหลังจากนั้นพวกเราจะวิ่งหนีไปยังโพรงทางด้านโน้นนะ"
เด็กหนุ่มชี้ไปยังโพรงถ้ำที่อยู่เยื้องกับจุดที่พวกตนยืนอยู่โดยมีคิระพยักหน้าให้อย่าว่าง่าย ก่อนที่ฟรีโอ้จะสั่งคลายกำแพงโซ่ตรงหน้า ทว่าในตอนนั้นเองที่ร่างของคนสองคนพุ่งผ่านช่องว่างระหว่างโซ่มาด้วยความเร็วสูงจนเด็กหนุ่มตั้งตัวไม่ทัน
[ ควับๆ... ]
[ .....!!! ]
คมมีดกระหวัดใส่ลำคอของฟรีโอ้อย่างแม่นยำด้วยฝีมือของผู้นำกลุ่มชาย-หญิงของสหพันธ์ The Void ที่เปล่งเสียงพูดอย่างร่าเริงด้วยประโยคที่เชือดเฉือนจิตใจคนฟังอย่างแรง
"เมื่อไม่อาจเชิญชวนมาเป็นพรรคพวกได้..."
"พวกเราก็จะทำลายนายทิ้งซะ~♥"
".....!!!"
แววตาของฟรีโอ้เบิกกว้างขึ้นพลางตวัดมีดในมือขึ้นหวังจะตั้งรับการโจมตีในครั้งนี้เอาไว้ ทว่ามันสายไปเสียแล้วเมื่ออีกฝ่ายเรียกใช้ทักษะประสานหมายปลิดชีพฟรีโอ้ในกระบวนท่าเดียว
[ Combination Skill : Twin Blade Reaper!!! ]
[ วาบ...ควับๆ!!! ]
ใบมีดเปล่งแสงเกิดจ้าออกมาพร้อมปลิดชีพศัตรูให้ด่าวดิ้น!!!
[ ฉัวะ!!! ]
[ ฉูดดด... ]
- Damage 3,489 (Fatal Critical) -
ใบมีดสัมผัสกับลำคอ กรีดผ่านผิวหนัง ชโลมหยาดเลือดลงบนใบหน้าของศัตรูทั้งสอง หากแต่ใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มไปด้วยหยาดเลือดนั้นหาได้แสดงความปลื้มปิติจากการสังหารศัตรูเบื้องหน้าไม่ ก่อนที่ทั้งคู่จะหันไปจ้องข้อมือของพวกตนที่ถูกหยุดเอาไว้ด้วยวัตถุบางอย่างในชั่วพริบตาก่อนที่ใบมีดของพวกตนจะคร่าชีวิตของคนตรงหน้าไปได้
[ แกร๊กๆๆๆ... ]
[ อะไรเนี่ย? ]
สายโซ่ของฟรีโอ้พุ่งออกมาจากช่องว่างกลางอากาศและพันเข้ากับข้อมือของชายหญิงทั้งสองและหยุดการโจมตีนั้นเอาไว้ได้ ทำให้ฟรีโอ้รอดชีวิตไปอย่างฉิวเฉียดพร้อมเสียงกู่ร้องของใครอีกคนหนึ่งที่อีกฝ่ายไม่ได้ให้ความสนใจมาตั้งแต่ต้น
"เลทน่า เก้าอัสนีกัมปนาท!!!"
[ เปรี้ยงๆๆๆๆ!!! ]
[ อ๊ากกก!?! / กรี๊ดดด!!! ]
- Damage 96 X9 -
สายฟ้าจำนวนเก้าสายจู่โจมเข้าใส่ร่างของคนชุดดำทั้งสองจนทั้งคู่รีบกระโดดถอยหลังไปเพื่อเว้นระยะห่าง ทว่าเสียงปริศนานั้นกลับไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายได้พักและตะโกนสั่งให้สัตว์เลี้ยงของตนโจมตีศัตรูต่ออย่างต่อเนื่อง
"สนอร์ ลมหายใจมังกร!!!"
[ โฟ่ววว!!! ]
[ อึก!!! / อุ๊บ!?! ]
- Damage 248 -
เปลวเพลิงอันร้อนแรงแผดเผาโพรงถ้ำจนเกิดแสงสว่างจ้าไปทั่วทั้งบริเวณทำให้คนชุดดำทั้งสองต้องยกแขนขึ้นมาป้องกันใบหน้าของพวกตนก่อนที่เสียงของคิระจะตะโกนก้องมาจากอีกฝั่งหนึ่งของเปลวเพลิงอย่างต่อเนื่อง
"ยังไม่หมดหรอกน่า... ลองชิมท่านี้ดู!!!"
"ยังไม่หมดอีกเรอะ!?!"
ทั้งสองรีบยกมือขึ้นเตรียมตั้งรับการจู่โจมในชุดต่อไป แม้ว่าการโจมตีทั้งหมดที่พวกเขาโดนนั้นจะไม่รุนแรงมากนักทว่าสายฟ้าเมื่อสักครู่นี้ดันพ่วงสถานะเหน็บชามาทำให้พวกเขาไม่สามารถขยับร่างกายได้ดั่งใจ พร้อมสถานะไฟไหม้จากเปลวไฟเมื่อครู่นี้ ทำให้ผู้นำกลุ่มทั้งสองตัดสินใจเตรียมรับการโจมตีในครั้งต่อไปอย่างเต็มกำลัง
"สตีล ขว้างหิน!!!"
[ ฟ้าว... ป๊อก!!! ]
- Damage 1 -
[ ..... / ..... ]
เกิดความเงียบขึ้นในบริเวณดังกล้าวขึ้นอยู่ครู่ใหญ่เมื่อก้อนหินขนาดเล็กกลิ้งกลุกๆอยู่บนตัวพื้นหลังการจู่โจมอันหนักหน่วงเมื่อสักครู่นี้ ทำให้ผู้นำกลุ่มทั้งสองขบคิดอยู่ภายในใจว่า 'ไอ้ชุดก่อนหน้านี้ล่อซะพวกตูกลัวแทบตาย... แต่ดันมาตบท้ายด้วยการขว้างหินเนี่ยนะ???'
"ตอนนี้แหละ เอาเลยครับโมล!!!"
[ ครึ่กกกก... เปรี๊ยะ!!! ]
[ โครมๆๆๆ!!! ]
[ เหอ? / เฮ้ย!!! ]
เพดานถ้ำเกิดรอยปริร้าวขึ้นมาอย่างรวดเร็วก่อนที่ก้อนหินจำนวนมากจะถล่มลมาทับร่างของอีกฝ่ายเอาไว้อย่างรวดเร็วท่ามกลางฝุ่นควันที่คละคลุ้งไปทั่งทั้งบริเวณ
"อุ๊บ... แค่กๆๆๆ..."
'เป็นยังไงบ้างลูกพี่?'
"ตรงเป้าพอดีเลยครับโมลขอบคุณมาก แต่ก่อนอื่นเรารีบไปดูอาการของฟรีโอ้กันก่อนเถอะครับ!!!"
เมื่อไม่เห็นร่างของศัตรูคิระจึงรีบสั่งให้เหล่าสัตว์เลี้ยงช่วยกันค้นหาร่างของฟรีโอ้ที่ถูกลูกหลงจากหินถล่มก่อนที่เสียงครางบางอย่างจะดังออกมาจากซากหินในมุมหนึ่งของตัวถ้ำอย่างแผ่วเบา
'ฟรีโอ้!!! ทำใจดีๆเอาไว้นะ เจ้ามนุษย์หน้าโง่!!!'
"เสียงของอาร์โน่ ทุกคนช่วยกันขุดตรงน้เร็วเข้าครับ"
เสียงโวยวายเบาๆของอาร์โน่ มังกรของฟรีโอ้ช่วยแจ้งตำแหน่งของอีกฝ่ายทำให้คิระสามารถขุดร่างของฟรีโอ้ออกมาได้ก่อนที่ชายหนุ่มจะรีบพยุงร่างของอีกฝ่ายออกไปจากบริเวณดังกล่าวอย่างรวดเร็วเพราะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะพังกำแพงตามพวกเขามาอีกรึเปล่า...
.....
(อีกฟากหนึ่งของซากหิน)
[ ตูม!!! ]
[ แค่กๆๆ... ]
ร่างของผู้นำกลุ่มคนชุดดำค่อยๆคลานออกมาจากซากหินพร้อมเสียงร้องทักด้วยความเป็นห่วงของเหล่าสมาชิกที่บุกฝ่าสายโซ่มาจนได้
"หัวหน้าครับเป้นยังไงบ้าง?"
"ฆ่าอีกฝ่ายได้มั้ยคะ?"
บรรดาลูกน้องต่างถามหัวหน้าของพวกตนด้วยแววตาเป็นประกาย ทว่าแววตาคมกล้าที่ฉายแววอำมหิตของอีกฝ่ายซึ่งตกแต่งได้วยรอยยิ้มราวกับได้ของเล่นที่ถูกใจนั้นช่วยบอกกับเหล่าลุกสมุนได้อย่างดีว่าอีกฝ่ายคงจะหนีรอดไปได้เช่นเคย...
"ท่าทางเราจะมีเป้าหมายใหม่ให้ตามล่าแล้วสินะ คลอว์ (Claw)?"
"ใช่แล้ว... การโจมตีอย่างต่อเนื่องแถมยังเป้นธาตุอัสดี แถมด้วยท่าโจมตีลมหายใจมังกรนั่นแปลว่าอีกฝ่ายคฃงมีสัตว์ชั้นสูงพอตัวเลยทีเดียวเลยละ แฟงก์ (Fang)..."
"นอกจาก คอร์เนีย ฟรีโอเลี่ยน ที่ครอบครองอาชีพลับถึงสามอาชีพ... ถ้าพวกเราจับตัวเด็กคนนั้นกลับไปให้บอสด้วยเธอคิดว่ายังไง?"
"ก็น่าสนนะ... บอสคงพอใจน่าดูเลยละ"
[ หึๆๆๆ... ]
เสียงหัวเราะอย่างเยียบเย็นหลังการตัดสินใจเพิ่มคิระเข้าไปภายในลิสของการไล่ล่านั้นพลอยทำให้บรรดาลูกน้องในบริเวณโดยรอบรู้สึกเสียวสันหลังไปด้วย เพราะยามปกติแม้หัวหน้าของพวกตนจะดูปัญญาอ่อนและโง่เง่าเกินคนแต่ยามต่อสู้แล้วพวกเขาจะเปรียมเสมือนกรงเล็บและคมเขี้ยวที่ไล่ล่าศัตรูของพวกตนจนกว่าจะดับลมหายใจของอีกฝ่ายได้เลยทีเดียว...
-----
[ โปรดติดตามตอนต่อไป ]
-----
จากนักเขียน
วันนี้ 22 ก.พ. เป็นวันเกิดของ Writer เลยถือโอกาสทุ่มเทแรงกายแรงใจเขียนตอนใหม่ฉลิงวันเกิดของตัวเองซะเลย
หวังว่าตอนใหม่นี้จะไม่ทำให้ทุกๆคนผิดหวังน่อ ส่วนตอนนี้ Writer ของตัวไปนอนก่อนแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปทำงานไม่ไหว บะบาย~♥
* เพิ่มเติม
ภาพของฟรีโอ้และอาจารย์ผู้ประสิทธิวิชาทั้ง 3 ท่าน (เล็กๆทางซ้ายไม่ใช่น่อ)
(ฝีมือวาด Friolant เช่นเคย)
ความคิดเห็น