ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn x Madoka]Different World

    ลำดับตอนที่ #9 : SPECIAL CHAPTER : SONG KRAN DAY

    • อัปเดตล่าสุด 15 เม.ย. 59


    Special Chapter: Song Kran Day

     

        แสงแดดยามเช้าสาดส่องไปทั่วเมืองนามิโมริ ผ่านร่างบางของเด็กหนุ่มนามว่าซาวาดะ สึนะโยชิ ที่กำลังถือสายยางปล่องน้ำลงไปในสระยางลายเป็ดน้อยสีเหลืองทั้งขนาดเล็กและใหญ่ เพื่อให้แรมโบ้ อี้พิง และฟูตะเล่นกัน

     

        “อ่า....ร้อนจริงๆวันนี้” เขาโอดครวญออกมาพลางเอาแขนเช็ดเหงื่อที่ใหลลงมาตามใบหน้า “ทั้งๆที่ไม่ใช่หน้าร้อนแท้ๆ” เขาบ่นต่อถึงแม้มันจะไม่ช่วยให้อากาศเย็นขึ้นสักเท่าไหร่

     

        “เฮ้...สึนะ” เด็กหนุ่มหันไปตามเสียงเรียกชื่อตนก็พบกับอาจารย์ของเขาหรือรีบอร์น ทารกสวมสูทสีดำพร้อมหมวกสูงสีดำเช่นกัน

     

        “อะไรเหรอ...รีบอร์น” สึนะตอบด้วยน้ำเสียงเนื่อยๆ

     

        “วันนี้เป็นวันอะไรรู้มั้ย???”

     

        “ไม่รู้...ถามทำไมละ?” สึนะตอบกลับด้วยน้ำเสียงงุนงงและสงสัยในเวลาเดียวกัน ขณะนั้นรีบอร์นกำลังคิดอะไรๆพิเรนทร์อยู่ “สึนะ...ฉันขอสั่งให้นายโทรไปหาพวกเพื่อนนายและกลุ่มเด็กใหม่ด้วย ให้มาที่โรงเรียนนามิโมริตอนนี้เลย” รีบอร์นเอ่ยสั่งลูกศิษย์ของตน  “ทำไมอะ...” สึนะถามออกมาแต่ก็ต้องรีบทำตามคำสั่งมิเช่นนั้นชีวิตของเขาจะสิ้นเสียก่อน เด็กหนุ่มผมสีโอ๊กโทรหาเพื่อนๆของเขาประกอบด้วย เรียวเฮ โกคุเทระ ยามาโมโตะ เคียวโกะ ฮารุ มาโดกะ โฮมูระ ซายากะ มามิ (ซากุระ)เคียวโกะ และเบียงกี้

     

     

     

    โรงเรียนนามิโมริ

     

        “โอเคมาครบแล้วใช่มั้ย???” รีบอร์นถามออกมาทันทีที่สึนะและเพื่อนๆของเขาเดินทางมาถึงโรงเรียน พลางใช้สายตากวาดมองไปรอบๆ “วันนี้เป็นวันสงกรานต์ที่ประเทศไทย...” เขาเกริ่นออกมา “เพราะฉะนั้นฉันจึงเตรียมเกมส์มาเล่นกันในวันนี้...”

     

        “หา!!!!!” ทุกคน(ยกเว้นรีบอร์น)ร้องออกมา แม้กระทั่งอาเคมิ โฮมูระยังเบิกตากว้าง รีบอร์นไม่ได้เอ่ยอะไรแต่กลับชี้ไปทางพื้นที่มีปืนหลากหลายกระบอกวางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ

     

        “ฉันจะให้ทุกคนจับฉลากแบ่งทีมสีแดงและสีน้ำเงิน หลังจากนั้นก็ไปเลือกปืนที่บรรจุสีตามทีมที่อยู่ จากนั้นก็เข้าประจำฐานของตน...” ทารกสวมสูทบอกกับทุกๆคนในบริเวณนั้นพลางชูกล่องใบหนึ่ง “เอาละ...เชิญมาจับฉลากเลือกทีม พอได้ทีมแล้วก็ไปเอาอุปกรณ์ซะ” พอรีบอร์นพูดจบยามาโมโตะก็เดินไปจับฉลากตามด้วยคนอื่นจนจับกันหมด

     

        ทีมสีน้ำเงิน : โกคุเทระ ฮายาโตะ ,โทโมเอะ มามิ ,ซาซางาวะ เรียวเฮ ,มิอุระ ฮารุ ,ซากุระ เคียวโกะ และ มิกิ ซายากะ

        ทีมสีแดง : ยามาโมโตะ ทาเคชิ ,ซาวาดะ สึนะโยชิ ,อาเคมิ โฮมูระ ,คานาเมะ มาโดกะ ,ซาซางาวะ เคียวโกะ และเบียงกี้

     

        “ฉันขออธิบายต่อนะ...” รีบอร์นเอ่ยหลังจากที่ทุกคนเลือกอาวุธของตนและนั่งแบ่งทีมกันแล้ว “เราจะมีเวลาทั้งหมดหนึ่งชั่งโมงในการเล่น โดยเราสามารถเอาชนะฝ่ายตรงข้ามได้โดยแต่ละทีมจะมีธงอยู่ที่ฐาน เพียงแค่เราชิงของฝ่ายตรงข้ามได้แต่ถ้าเวลาหมดลงโดยไม่มีทีมไหนชิงธงได้เราจะนับจากจำนวนผู้เล่นแทน และสุดท้ายคนที่โดนสีจากฝ่ายตรงข้ามก็จะแพ้ออกเกมส์และต้องมาอยู่ในบริเวณผู้ชม พิเศษอย่างในบริเวณผู้ชมเราสามารถดูการแข่งขันได้จากจอ...” รีบอร๋นเอ่ยออกมายืดยาว “เพราะฉะนั้น...ไปประจำกันที่ฐานของแต่ละทีม พอได้ยินเสียงปืนแปลว่าเริ่มเกมส์ แน่นอนว่าทีมที่แพ้ก็มีบทลงโทษ” รีบอร์นกล่าวและหันไปมองผู้เข้าร่วมเกมส์(อย่างถูกบังคับ) ทุกคนพยักหน้ารับอย่างจำใจและเดินไปที่ฐานของตน  ไม่นานนักทุกคนก็อยู่ประจำฐานโดยฐานของสีแดงอยู่ที่โรงยิม ส่วนสีน้ำเงินอยู่ที่สวนย่อม เสียงปืนก็ดังขึ้น

     

        ปัง!!!  เกมส์ได้เริ่มแล้ว!!!

     

        ทีมสีน้ำเงินบุกไปทางขวาก่อน โดยมีโกคุเทระนำพร้อมกับปืนพกคู่ตามด้วยซายากะและฮารุ อีกส่วนก็บุกไปทางซ้ายมีเรียวเฮนำ ตามด้วยมามิและซากุระ เคียวโกะ

     

        “เอาละ...ฮารุหล่อนไปเป็นตัวล่อซะ” โกคุเทระสั่งให้เด็กสาวผมสีน้ำตาลเข้มขณะที่พวกเขากำลังหลบอยู่ข้างโรงยิม

     

        “ฮาฮิ!!! ฉันเนี่ยนะคะ???” ฮารุร้องออกมาเบาๆและกำลังจะเถียงกลับแต่ถูกเฉดออกมาก่อน หล่อนจึงจำใจเดินอย่างระมัดระวัง แต่ทว่า...

     

        ...แพละ...  มิอุระ ฮารุออกเกมส์!

     

        น้ำหมึกสีแดงถูกยิงใส่ฮารุอย่างรวดเร็ว จังหวะนั้นโกคุเทระลุกออกจากที่ซ่อนและกระหน่ำยิงทันที ส่วนสาวผมฟ้าสั้นก็รีบวิ่งไปฟันด้วยดาบพลาสติกเคลือบหมึกสีน้ำเงินทันที

     

        “ยอมแล้วๆ” เสียงใสกล่าว และหันมายิ้มกับบุคคลทั้งสอง ผมสีชมพูเข้มยางเลยบ่า ริมฝีปากเคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสด จากนั้นก็พาเด็กสาวผมสน้ำตาลเข้มไปที่บริเวณผู้ชม

     

        “ทางนั้นเป็นยังไงบ้างคะ...คุณมามิ” ซายากะถามผ่านเครื่องสื่อสารขนาดจิ๋วที่ติดไว้ที่หู

     

        “[คุณซากุระแพ้ไปแล้ว ส่วนฉันกับคุณซาซางาวะจัดการ คุณซาซางาวะคนน้องไปจ๊ะ]” มามิตอบกลับด้วยน้ำเสียงหอบนิดๆ ซายากะพยักหน้าเล็กน้อยและตามหาสมาชิกทีมตรงข้ามต่อ แต่ก็พบกับ...!!!

     

     

        ขณะเดียวกันทางเด็กสาวมันแกละและลูกชายเจ้าของร้านซูชิกำลังหาทีมฝั่งตรงข้ามอยู่ ทั้งสองก็พบกับซายากะและโกคุเทระ

     

         “ซายากะจัง!?!” มาโดกะร้องออกมาเบาๆ จากนั้นก็ง้างธนู(พลาสติก)และยิงทันที  ซายากะปัดออกแต่แทนทีจะโจมตีมาโดกะ หล่อนกลับโจมตีผู้ใช้ดาบเหมือนกัน จังหวะนั้นหนุ่มหัวปลาหมึกชักปืนยิงใส่สาวน้อยผมสีชมพูทันทีแต่โชคไม่ช่วยเขาสักเท่าไหร่ เด็กสาวหลบได้และยิงใส่เขาทันที เขาจึงยิงกระหน่ำใส่ทันที  ขณะเดียวกันซายากะถูกยามาโมโตะฟันอย่างจัง

     

        คานาเมะ มาโดกะ , โกคุเทระ ฮายาโตะ และมิกิ ซายากะ ออกเกมส์!!!

     

        ทันทีที่รู้ว่าใครโดนบ้าง ยามาโมโตะจึงรีบวิ่งไปเป็นช่วยฝั่งของเด็กสาวผมสีดำและเพื่อนสนิทของเขาทันที

     

        ทางด้านโฮมูระและสึนะ พวกเขาทั้งได้เจอกับรุ่นพี่ปีสามสองคนหรือก็คือเรียวเฮและมามิ โฮมูระกระตุกยิ้มออกมาและพุ่งเพื่อที่จะโจมตีมามิ สาวผมเหลืองเองก็พุ่งไปโจมตีรุ่นน้องของตน

     

        “ขอโทษนะ...ซาวาดะ!!!” เรียวเฮเอ่ยก่อนที่จะพุ่งตัวไปหาสึนะที่กำลังเอ๋ออยู่ และปล่อยมัดไปที่ท้องจบด้วยยิงกระสุนหมึกไปที่ท้อง

     

        ซาวาดะ สึนะโยชิ ออกเกมส์!!!

     

        หลังจากที่หนุ่มผมเงินจัดการบอสแห่งวองโกเล่ เขาจึงยิงกระสุนหนึ่งนัดไปทางเด็กสาวผมสีทองและดำที่กำลังต่อสู้อย่างไม่มีใครยอมใคร แต่ผลกลับตรงข้ามอาเคมิ โฮมูระลอดตัวหลบได้ จากนั้นก็หยิบปืนอีกกระบอกยิงใส่เรียวเฮและสาวผมทองทันที โดยกระสุนหนึ่งไปทางเรียวเฮชึ่งโดนไปจังๆ อีกกระสุนยิงไปทางมามิแต่หล่อนหลบได้ โฮมูระจึงกลิ้งตัวหลบก่อนที่จะใช้เท้าปัดปืนของมามิ และยิงกระสุนหมึกไปทางรุ่นพี่สาว ขณะเดียวกันมามิก็ยิงกลับ ในช่วงเดียวกัน!

     

        ปี๊ปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป!!!!

     

        ทันใดนั้นเสียงนกหวีดก็ดังขึ้น ขณะเดียวกันมามิและโฮมูระโดนกระสุนหมึกของคู่ต่อสู้ยิงใส่ทันที และเป็นจังหวะเดียวกันที่ยามาโมโตะ ทาเคชิ ฟันหลังของโทโมเอะ มามิ

     

        ...มาได้ยังไง!!!...

     

        โทโมเอะ มามิเบิกตากว้างและล้มลงพร้อมกับเด็กสาวผมสีรัตติกาล แต่โชคดีหน่อยที่ยามาโมโตะวิ่งไปวิ่งไปรับเด็กสาวตุ๊กตาที่ล้มลงอย่างหมดสภาพลงในอ้อมกอด

     

        “จบ...แล้ว...สิ...นะ”  โฮมูระเอ่ยออกมาเบาๆด้วยความหอบและเดินไปพยุงรุ่นพี่สาวที่หมดสภาพ จากนั้นพวกเขาทั้งสี่(รวมเรียวเฮ) ก็เดินมาบริเวณผู้ชม

     

        “โฮมูระจัง! คุณมามิ!” ทันทีที่ทั้งสี่มาถึงมาโดกะรีบวิ่งเข้าไปหาเพื่อนสาวของตนและสวมกอดทันที และปลายสายตาไปทางทารกสวมสูทที่กระแอ่มหนึ่งครั้ง

     

        “เนื่องจากทั้งสองทีมมีความพยายามมาก ถึงแม้ทีมสีแดงชนะ แต่ฉันขอไม่ลงโทษทีมสีน้ำเงิน...” รีบอร์นเอ่ยท่ามกลางความดีใจของทีมสีน้ำเงิน “แต่...พวกเธอทุกคนก็ต้องทำความสะอาดอยู่ดี มิเช่นนั้นฮิบาริอาจฆ่าพวกเธอก็ได้เหตุที่ทำให้โรงเรียงสกปรก” รีบอร์นเอ่ยอีกครั้ง ชั่วพริบตาทุกคนยกเว้นเบียงกี้และกลุ่มสาวน้อยเวทมนตร์ก็รีบไปทำความสะอาดทันที.....

     

    --------------------------------------------------------------

    กลับมาแล้วค่าพร้อมกับตอนพิเศษ และสุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ!!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×