ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn x Madoka]Different World

    ลำดับตอนที่ #5 : CHAPTER 5 - ตำแหน่งพิเศษ

    • อัปเดตล่าสุด 20 มี.ค. 59


    Chapter V

     

        ดวงอาทิตย์ทอแสงออกมาในยามเช้าบ่งบอกว่าเป็นวันใหม่ ร่างบางของเด็กสาวผมสีดำรัตติกาลกำลังเดินลงจากห้องนอนของตนลงมาด้านล่าง และลงมาทานข้าวกับเพื่อนๆทั้งสี่ของตน จากนั้นก็เดินออกจากบ้านไปโรงเรียนระหว่างทางก็คุยเรื่องสัพเพเหระต่างๆนานา

     

        มันก็เป็นเรื่องปกติธรรมดาของพวกเธออยู่แล้ว

     

        แต่ก็ไม่ทั้งหมดหรอกนะ...

     

        ทันทีที่เด็กสาวก้าวผ่านประตูรั้วของโรงเรียนก็มีเสียงซุบซิบนินทาดังตลอดทาง จะแปลกไหมละ นักเรียนใหม่ที่พึ่งย้ายเข้ามา2-3วันไปมีเรื่องกับหัวหน้ากรรมการคุมกฎอย่างฮิบาริ เคียวยะ เด็กสาวทั้งสี่เอ่ยลารุ่นพี่ของตน จากนั้นก็สาวเท้าไปที่ห้องทันที ตลอดทางเดินเข้าห้องเรียนก็มีเสียงซุบซิบ

     

        ถามว่า...อาเคมิ โฮมูระ...แคร์มั้ย

     

        แน่นอน...ไม่มีทาง!

     

        พอพ้นประตูห้องสาวน้อยเวทมนตร์ทั้งห้าก็นั่งประจำที่ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่ทันไรบอสของว่องโกเล่และเหล่าพู้พิทักษ์ก็มาถึง พวกเขาก็นั่งประจำที่ของตน

     

        “คุณคานาเมะ..เออ ขอเรียกมาโดกะได้มั้ย” ชายหนุ่มผมสีโอ๊กหันไปถามเพื่อนสาวผมสีชมพู หลังจากที่จัดของเรียบร้อย   “ได้ค่ะ...” มาโดกะตอบเบาๆ แล้วก็เท้าคางหันไปมองนอกหน้าที่ราวกับไม่สนใจชายหนุ่มที่นั่งข้างๆ  

     

    ปัง

     

        ทันใดนั้นเองประตูห้องเผยให้เห็นร่างของชายฉกรรจ์สามคน พวกเขาทั้งสามอยู่ในชุดกักคุรันสีดำ ทรงผมม้วนยาวออกมาด้านหน้า

     

        “อาเคมิ โฮมูระ อยู่ไหนครับ..” ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินออกมาและถามนักเรียนในห้อง

     

        “คนนี้ครับ..คุณคุซาคาเบะ” นักเรียนหนึ่งตะโกนบอกและชี้ไปทางเด็กสาวผมสีดำ ที่กำลังเท้าคางมองนอกหน้าต่างอย่างไม่สนใจสิ่งรอบข้าง “ไปจับ...” คุซาคาเบะบอกกับลูกน้องอีกสองคนของตน พวกเขาพยักหน้ารับจากนั้นก็เดินไปที่โต๊ะของโฮมูระทันที และชุดให้เด็กสาวลุกขึ้นทันที

     

        “จะทำอะไร...ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!” โฮมูระพยายามดิ้น แต่กลับถูกล็อกแขนอย่างแรงจนปวด

     

        “เห้ย! พวกนายจะทำอะไรเพื่อนฉัน!” เด็กสาวผมแดงตะโกนออกมาตามประสาคนเลือดร้อน และสาวเท้าไปขว้างหน้ากลุ่มกรรมการคุมกฎ

     

        “กรุณา...หลบด้วยครับ นี้เป็นคำสั่งของคุณฮิบาริ” คุซาคาเบะหรือรองหัวหน้ากรรมการคุมกฎ บอกเด็กสาวตรงหน้า   “ไม่มีทาง!” คุซาคาเบะจึงดันเด็กสาวผมแดงออกห่างจาประตูทันทีที่ได้ยินคำตอบ และนำตัวโฮมูระที่ดิ้นไปหาฮิบาริทันที  “เห้ยยยย” เคียวโกะอุทานออกมาและจะวิ่งตามไป แต่ถูกใครบางคนฉุดแขนไว้ก่อน

     

        “เธออยากมีชิวิตสั้นรึไง...” เขาเอ่ยเสียงเรียบ

     

        “นาย..หุบปากไปเลย! ไอ้หัวปลาหมึก” ผู้ถูกกล่าวหาถึงกับคิ้วกะตุกเมื่อได้ยินสาวผมแดงว่า

     

        “เธอ...อยากมีเรื่องใช่มั้ย?” เขาเอ่ยอีกทีและหันไปมองเด็กสาวผมแดง หล่อนฉีกยิ้มออกมาซึ่งมันดูกวนมากในสายตาเขา

     

        “อย่าพึ่งทะเลาะกัน...เคียวโกะ นายช่วยไปหยุดเจ้าบ้านี้ทีสิ ทาเคชิ” เด็กสาวผมฟ้าเข้ามาห้ามทัพและบอกหนุ่มบ้าเบสบอล   “เดี๋ยว...ซายากะ เธอรู้จักหมอนี้แล้วหรอ?” เคียวโกะหันไปหาซายากะ เจ้าหล่อนก็พยักหน้ารับและดึงสาวผมแดงออกห่าง เดี๋ยวจะมีเหตุการณ์นองเลือดเกิดขึ้น

     

     

     

        “ชิ...” เด็กสาวดวงตาสีอเมทิสต์สบถออกมา นี้ก่อนผ่านมาสักพักแล้วที่เธอต้องนั่งรออยู่ในห้องกรรมการคุมกฎ โดยมีคเฝ้ามองอยู่ตลอด “เมื่อไหร่...เจ้านั้นจะมา” เธอถามออกมาแต่ไม่มีใครตอบ

     

    ...ครืด...

     

        ไม่ทันไรร่างของผู้ที่ถูกกล่าวถึง เขาเดินมาจากนั้นก็หยุดอยู่ตรงหน้าเธอ เขาใช้ดวงตาสีนิลจ้องมองเด็กสาวผมสีดำและพิจารณาเล็กน้อย ฮิบาริยื่นถุงกระดาษใบหนึ่งมาให้เด็กสาว

     

        “อะไร...” โฮมูระพึมพำออกมา จากนั้นก็กางถุงออกมาดูว่ามีอะไรอยู่ด้านใน เสื้อกักคุรันสีดำถูกเย็บอย่างปราณีต พร้อมกับปลอกแขนเขียนว่า ตำแหน่งพิเศษ

     

        “นายให้ฉันทำไม?”

     

        “ฉันเห็นว่าเธอมีคุณสมบัติพร้อมทุกอย่าง ทั้งฝีมือและฝีปาก...” ฮิบาริพูดออกมา และหันมามองเด็กสาวกำลังฝืนยิ้มออกมา

     

        “แล้วทำไม...ต้องเป็นตำแหน่งพิเศษ” เธอถามออกมากลั้นอารมณ์ที่กำลังขึ้น เขายิ้มออกมาและเดินเข้ามาจากนั้นก็ช้อนคางของเด็กสาวให้เหงยมาสบตาสีนิลคู่สวย

     

        “นั้นสินะ....” เขาตอบออกมาและปล่อยมือที่ช้อนคางของเด็กสาวให้เป็นอิสระ “แต่ถึงอย่างไร...ตำแหน่งพิเศษก็คล้ายๆกับรองหัวหน้ากรรมการคุมกฎอยู่ดี...ฉันคิดว่าเธอน่าจะทำได้นะ...ยัยเด็กใหม่” เขาเอ่ยออกมาและจ้องมองเด็กสาวที่กำลังเสยผมตัวเองด้วยความชิน

     

        “ถ้าไม่ทำละ?” โฮมูระเอ่ยถาม

     

        “คงจะไม่ได้นะ...หรือถ้าเธอต้องการที่จะสู้อีกละ” เขาจ้องมองดวงตาสีอเมทิสตร์คู่โต

     

        “ฉัน...ตกลงเป็นตำแหน่งพิเศษนั้นก็ได้....แล้วต้องทำอะไรบ้างละ” โฮมูระตอบด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย ที่จริงก็อยากสู้อยู่หรอกแต่เดี๋ยวก็โดนมาโดกะกับมามิบ่นอีก

     

        “คุซาคาเบะ...” ฮิบาริเรียกลูกน้องของตนและส่งสัญลักษณ์ให้เขาแทนการพูด คุซาคาเบะพยักหน้ารับจากนั้นก็เดินไปหยิบหนังสือเล่มเล็กสีน้ำเงินและยื่นให้โฮมูระ หล่อนรับมาและพิจารณาเล็กน้อย

     

        “เอาไปอ่านซะ...จากนั้นก็มาที่ห้องนี้หลังเลิกเรียน” เขาเอ่ยออกมาและเดินไปที่โต๊ะของตน “กลับไปเรียนซะ” เขาบอกกับเด็กสาว

     

        “ชิ...” เจ้าหล่อนสบถออกมาและเดินกลับไปที่ห้องแต่โดยดี

     

    -----------------------------------------------------------------------------

    เริ่มเรียนsummer วันอังคารแล้วค่ะ อาจอัพอาทิตย์ละตอนนะคะ T T 

    ถ้าชอบก็อย่าลืมแอดFav และเม้นกันด้วยนะ เจอกันตอนหน้าค่ะ

     O W E N TM.
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×