คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro 100%
สวัสดีครับสาว ๆ หนุ่ม ๆ ทั้งหลาย ผม จิเน็น ยูริ เป็นคนดังของมหาลัยแห่งหนึ่งในโตเกียวครับ และ ผมมีเพื่อนสนิดอยู่คนนึง หมอนั้นชื่อว่า ยามาดะ เรียวสุเกะ อ๋อ!! นั้นไง พอพูดถึงก็มาเลย " ไงยามะจัง " ผมทักหมอนั้นตามปกติ....แต่สายตาผมเหลือบไปมองเห็น..เด็กใหม่ของยามะ จัง!!!..ว๊าก!!!! หมอนั้นมีเด็กก่อนผมได้ยังไง!!!
" ไง จิเน็น.." กว่าจะตอบมาได้...ไป ๆ มา ๆ อดสงสัยไม่ได้ผมก็เลยกระซิบ ยามะจังไปว่า "เฮ้ย! นั้นเด็กใหม่หรอ" แน่นอนหมอนั้นต้องตอบมาว่า " สวยใช่ป่ะล่ะ" นั้นคือคำตอบ = = หมอนี่มัน คาสโนว่า ตัวพ่อเลยทีเดียว..ในระยะที่ผมกำลังเดินกลับบ้านด้วยอารมณ์ที่บูดสุด ๆ ท้องฟ้าช่างแกล้ง..ผมบังเอิญเจอ เด็กผู้หญิงคนนึง...หน้าตาดีมาก!! แต่เมื่อผมเดินชนเธอ...
"เดินแล้วหัดระวังบ้างสิ!!" ดูแล้วเธอท่าจะปากไม่ดี =^=
"เอ่อ..ขอโทษครับ..ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรหรอครับ" ถามชื่อไว้ก่อนนี่คือวิธีการจีบสาวของผม = =
"ฮาโยริ...ยูเมเฮะ ฮาโยริ ไปก่อนล่ะ.." ทิ้งแต่ชื่อไว้แล้วเด็กคนนั้นก็วิ่งไปทางเดียวกับผม...แต่เธอวิ่งนะผมเดิน = = และผมว่าผมรีบกลับบ้านดีกว่า...แต่พอมาถึงบ้าน " กลับมาแล้วครับ!!" อยู่ดี ๆ ผู้หญิงที่ชื่อ ฮาโยรินั้น ก็มาอยู่ที่บ้านผม..แต่มีคนอยู่ด้วยนะท่าทางจะเป็นผู้ปกครอง " แม่ครับผู้หญิงคนนี้มาอยู่ในบ้านเราได้ไง"
""ขอโทษนะยูริ ที่ไม่ได้แนะนำหนู ฮาโยริให้รู้จักน่ะ"คุณแม่รู้จักด้วยแหละ!!
"ผมรู้แล้ว..-0- ยูเมเฮะ ฮาโยริ ใช่มั้ยครับ"
"อ้าวเจอกันแล้วหรอ ดีเลยจะได้ไม่เสียเวลา งั้น ตั้งแต่วันนี้หนู ฮาโยริจะมาเป็นสะใภ้บ้านเรานะ^^" ห๊ะ!! คำนั้นทำให้ผมต้องไปนาน ลูกสะใภ้..ชีวิตผม T^T ลาก่อนชีวิตแสนสนุกแต่ว่า"ห๊ะ!! ลูกสะใภ้!!" ผมต้องรักษาชีวิตแสนสนุกนี้ไว้ก่อน ><
"ขอโทษด้วยค่ะคุณพ่อ...นี่ให้ฮาโยริมาดู..ใครเนี่ย!!" ดูเหมือน เด็กที่ชื่อ ฮาโยริ นั้นจะไม่ยอมแต่งด้วยเช่นกัน = =
ผมนั่งอยู่บนเตียงที่มีเพียงแค่ตัวเดียวของที่นี่มองผู้หญิงที่อยู่เบื้อง หน้า สายตาของไร้ความรู้สึก แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สนใจหญิงสาวสุดเซ็กซี่ค่อยๆ โน้มใบหน้าลงมาเพื่อที่จะทำอะไรบางอย่างเหมือนที่ผมคิดไว้ไม่มีผิด
“เธอไม่อาบน้ำก่อนเถอะนะ” ผมพูดขึ้นขัดจังหวะ ก่อนที่ริมฝีปากของเราสองคนจะประกบกัน
สิ้นคำพูด สีหน้าของเธอดูหมดอารมณ์อย่างเห็นได้ชัด “อะไรกัน” เธอพูด
“เอาน่า ไปอาบน้ำก่อน แล้วฉันจะทำตามที่เธอต้องการทุกอย่าง”
“จริงนะ”
“อืม” ผมพูดก่อนจะหอมแก้มของเธอเบาๆ
เธอหน้าแดงมากๆ ก่อนที่จะกระโดดตัวไปเข้าห้องน้ำเพื่อทำตามที่ผมบอก ผมมองตามอย่างเบื่อหน่าย
ผม เบื่อผู้หญิงประเภทนี้มากๆ เอาเถอะ ถึงผมจะเป็นเพลย์บอย คาสโนว่า เจ้าชู้ บลาๆๆ ควงผู้หญิงไม่ซ้ำ พาผู้หญิงเข้า Love Hotel เกือบทุกวัน แต่ผมยังบริสุทธิ์นะจะบอกให้ =_=b ผมบริสุทธิ์ได้ยังไงน่ะเหรอ ทั้งๆที่เข้า Love Hotel ใช่มั้ยล่ะ คำตอบคือ
ชิ่ง
ผมใช่วิธีนี้ประจำ อาศัยช่วงจังหวะที่เธอกำลังอาบน้ำหนีออกไปซะ
ผม ไม่อยากมีอะไรกับผู้หญิงที่ผมไม่ได้รักหรือคิดที่จะแต่งงานด้วยหรอกนะ แต่ที่ผมควงผู้หญิงไม่ซ้ำกันเนี่ย ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะ แค่เห็นจิเนนเขาทำ ผมก็แค่อยากลองดูบ้าง ฮ่าๆๆ บังเอิญว่าทำได้ดีซะด้วย มีผู้หญิงเข้ามาหาผมตรึมเลย
เอาล่ะ นี่ก็ได้เวลากันสมควรที่ผมจะต้องไปจากที่นี่แล้ว ผมดันตัวขึ้นจากเตียงก่อนที่จะเดินไปทางประตูแล้วออกมาจาก Love Hotel อย่างรวดเร็ว
เฮ้ออ คืนนี้ผมก็รอดมาได้อีก
ผมเดินเลียบไปตามทางถนนเพื่อกลับบ้านอย่างเอื่อยๆ รับลมชมวิวไปเรื่อย อืม รู้สึกดีชะมัดเลย
กึก.. กึก..
= =!!
ผมชะลอฝีเท้าลงเล็กน้อยพอที่ได้ยินเสียงเหมือนกำลังมีคนเดินตามหลังผมมา
กึก..!!
ชัดเลย อย่าบอกนะว่าผู้หญิงคนเมื่อกี้เดินตามผมออกมาน่ะ บ้าน่า
เธอไม่น่าจะอาบน้ำเร็วขนาดนั้นสักหน่อย แต่ยังไงก็ช่างเถอะ ตอนนี้ผมวิ่งก่อนล่ะ
กึกๆๆๆ
เสียง ฝีเท้าก็วิ่งตามผมมาด้วย ใครกันวะ คนที่ผมเพิ่งหนีชิ่งออกมา ผู้ร้ายฆ่าปล้นทรัพย์ ผี อันนี้น่ากลัว หรือผู้ชายที่คอยดักข่มขืนผม อ๊ากกก อย่างหลังสุดนี่น่ากลัวไปนะ T_T
ถึงจุดนี้ ผมหยุดวิ่งกะทันหัน แล้วหันไปมองข้างหลังอย่างรวดเร็ว
“ใครน่ะ!!!” ผมตะโกนทำเอาคนที่วิ่งตามมาสะดุ้ง
“เอ่อ...” ผู้หญิงหน้าตาน่ารักยืนอยู่ตรงหน้าของผม เธออยู่ในชุดนักเรียนเอกชนม.ปลาย สภาพผมยุ่งเหยิงเล็กน้อย
“เธอ... ตามฉันมาทำไม”
“ขะ ขอโทษค่ะ คือว่าฉันโดนแฟนหลอกให้มาที่ Love Hotel นี่ แต่ว่าฉันหนีออกมาได้ แล้วบังเอิญไปเห็นคุณกำลังเดินออกมาพอดี”
“...”
“หะ เห็นว่าดูไม่ใช่คนที่ไม่ดี แถมหล่อด้วย เลยเดินตามมา ขอโทษด้วยค่ะ” เธอพูดขอโทษผมพลางก้มหัวโค้งให้หลายรอบมากๆ
ผม มองคนที่ยืนอยู่พยายามกลั้นหัวเราะเอาไว้ ฮ่าๆๆ เธอนี่เป็นคนที่พิลึกมากๆ ใช้อะไรตัดสินว่าเป็นคนดีไม่ดีเนี่ย ทั้งๆ ที่เธอเองก็เห็นผมเดินออกมาจาก Love Hotel แท้ๆ
“แล้วเธอมีธุระอะไรกับฉันรึเปล่า”
“...”
“-_-?”
“ฉันไม่รู้จักทางกลับบ้านค่ะ T-T”
ความคิดเห็น