Like a maze เพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ [KF Short-Song fic]

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

                                    ก็สมมติน่ะ ถ้าเธอไม่ใช่เธอ แล้วสมมติอ่ะ ถ้าฉันไม่ใช่ฉัน

                         ถ้าความจริงเราไม่ใช่เพื่อนกันอย่างนั้น อ่ะฉันคงเปิดใจ

                         ถ้าสมมติน่ะ บอกเธอได้ทุกอย่าง  ถ้าสมมติอ่ะ เกิดฉันพูดว่ารัก

                      แล้วบังเอิญเธอแสดงท่าทีแอบกั๊ก    ให้ฉันทำอย่างไง





                                                         
                                                                          เพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ: Kamikaze lover project




                  

เนื้อเรื่อง

 "ไหวเเน่เหรอเเก้ว" ถามเพื่อความเเน่ใจ ร่างสูงโปร่งพยักหน้าหงึก ย่อตัวลงให้อยู่ในระดับที่เธอปีนขึ้นหลังได้  ดวงตาคู่สวยจับจ้องไปแผ่นหลังกว้างด้วยท่าทางลังเล

"ขึ้นมาเลย แก้วไหว"เอ่ยอีกครั้งเพื่อให้อีกคนมั่นใจเเล้วจัดการช้อนตัวขึ้นหลังตัวเองทันที 

ขายาวก้าวฉับๆอย่างไม่รีบร้อนนี่เย็นเเล้วเเต่ตัวเขาไม่มีท่าทีจะรีบเร่งเเม้เเต่น้อย เนื่องจากร่างที่ขี่หลังอยู่นี้ เมื่อวานเกิดวิ่งเเล้วขาเเพลงเดินน่ะเดินไหว เเต่มีโอกาศต้องรีบคว้าไว้สิ แก้วจึงเต็มใจ๊เต็มใจอาสาไปส่งที่บ้าน ถ้าขึ้นไปส่งบนห้องนอนได้ยิ่งดีเลย เอ๊ย! ไม่ใช่ส่งบ้าน ส่งบ้าน... ว่าเเล้วส่ายหัวไล่ความคิดแปลกออกไปจากหัว 

"ขอบคุณที่มาส่งนะเเก้ว"โบกมือให้กับเพื่อนสนิทที่อาสามาส่งเธอถึงบ้าน นึกเเล้วอดรู้สึกแปลกใจไม่ได้เวลาที่เเก้วยิ้มดูเหมือนโลกของเธอจะสดใสขึ้นมาทันใด 

"แก้วมาส่งเหรอลูก"เเม่ของเธอเอ่ยถามทันทีที่เปิดประตูเข้าบ้านมา เธอพยักหน้าิตอบยิ้มๆ 

"ไม่ชวนเขามาทานข้าวเย็นด้วยกันล่ะ อุส่าต์มาส่งทั้งที"เเม่ยังคงเอ่ยถามต่อ 

"คือเเก้วเขารีบน่ะค่ะ"เธอตอบพลางกระเพกเอากระเป๋าสะพายหลังเตรียมขึ้นห้องนอน

"อาบน้ำเเล้วอย่าลืมลงมาทานข้าวด้วยนะจ๊ะ อย่าทำการบ้านเพลิน" 

"ค่ะ"ตอบเสียงใสเเล้วกระเพกขึ้นห้องนอนไป  


"หืม...ตัวฟางนุ๊มนุ่ม" เดินยิ้มอยู่คนเดียวในซอยบ้านอย่างอารมณ์ดี บอกตามตรงเขาเเอบชอบฟางมาจะครบ 4 ปีเเล้วเเต่ก็ยังไม่กล้าบอกเสียที รู้สึกประหม่าอย่างบอกไม่ถูกเวลาอยู่ใกล้ เเต่สุดท้ายอดทนได้มาถึงทุกวันนี้ นี่สิจริญญา! เหตุผลไม่ใช่ประหม่าอย่างเดียวหรอกเเต่อีกประเด็นที่สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลยคือ เราเป็นเพื่อนสนิทกัน ม๊ากมากเเถมพ่อเเม่เธอยังสนิทกับพ่อเเม่เขาอีกตั้งหากถ้าเกิดจู่ๆไปบอกรักลูกสาวเค้าล่ะก็...หัวเเบะ กลับบ้านเเน่นอน 

"ไปส่งหนูฟางมาล่ะสิท่า กลับบ้านช้าเนี่ย"ผู้เป็นเเ่ม่เอ่ยทักขึ้นเมื่อเห็นลูกตัวดีเดินผิวปากเข้ามาในบ้าน ท่าทางจะอารมณ์ดีมาก ยิ้มตาหยีเชียว

"แก้วขอตัวก่อนนะม๊า วันนี้ไม่หิวเลย~"ท่าทางจะอิ่มอกอิ่มใจจนไม่หิวข้าว...ผู้เป็นเเม่หรี่ตามองลูกของเธอด้วยท่าทีขำๆ  

"ไอ้ลูกคนนี้ ไปส่งหนูฟางทีไร กลับมาหายหิวทุกทีเลยสิน่า"


นั่งตาเยิ้มอยู่คนเดียวในห้องนอนโทนสีน้ำตาลอ่อนสบายตา กลิ่นหอมของฟางยังติดจมูกของอยู่เลย 

"อั๊ยย่ะ เขิน!"หยิบหมอนขึ้นบังหน้าเเล้วกลิ้งกลุกอยู่บนเตียง คนอะไรห๊อมหอม หอมกลิ่นธรรมชาติ
หอม...หอม~

ตุ่บ...เเละในที่สุดร่างของเขาก็ลงไปกองกับพื้นห้อง ( กลิ้งมากไปหน่อยร่วงเลย =_=' :แก้ว )

"โอย...เจ็บ"เเม้ปากจะบอกเช่นนั้นเเต่ตายังเยิ้มเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเเปลง 







"อาทิตย์หน้าวาเลนไทน์เเล้วจะให้อะไรใครวะ ไอ้เเก้ว ไอ้เเจม"ชายหนุ่มร่างใหญ่นาม ป็อปปี้ ถามขึ้นกลางวง หลังจากที่ทั้งสามได้นั่งจับกลุ่มคุยกันเนื่องจากมาโรงเรียนเช้า 

"ก็คงหาอะไรให้เฟย์ เช่นกุหลาบไรงี้"ร่างเรียวนาม เเจม พูดพลางยักคิ้ว 

"ฉันคงจะซื้อช็อคโกเเลตให้โทโมะเเล้วเเกล่ะไอ้เเก้ว จะซื้ออะไรให้ยัยเป็ดของเเก"ป็อปปี้ถามขึ้นอีกรอบ  คนถูกถามทำหน้าคิดหนัก 

"ไปเหมาดอกไม้เลยเป็นไง"แก้วยักคิ้วกับความคิดอันปราญเปรื่องของตัวเองอย่างภาคภูมิใจ 

"ไม่เลว เเต่อย่าลืมช็อคโกเเลตด้วยล่ะ ผู้หญิงชอบช็อคโกเเลต"เเจมให้คำเเนะนำขณะตบบ่าแก้ว 

"ช็อคโกเเลตกับดอกไม้งั้นเหรอ...อื้ม?!"พยักหน้าหงึก 

"เเต่ไอ้เเก้วหวังว่าปีนี้เเกคงไม่เอา ดอกเข็มไปให้สาวอีกนะ"ป็อปปี้เเละเเจมหรี่ตามองเเก้ว
(ไมู่้รู้จะด่าไอ้นี่ซื่อหรือบื๊อดี วันวาเลนไทน์บ้านมันเอาดอกเข็มไปให้สาว  = =' :ป็อปปี้ - แจม)

"อืมๆ ปีนี้ไม่พลาดเเน่"เห็นพูดอย่างนี้มาสามปีเเล้วมันพลาดทุกปีเลยสิน่า 

"เออๆ พวกฉันจะคอยเอาใจช่วยเเล้วกันนะ"ป็อปปี้พูดพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่ 

"เอ๊ะ! เเต่เดี๋ยวนะวิธีนี้คนทำเยอะเเล้วเปลี่ยนวิธีไหม ฉันพอมีวิธีอยู่สนไหม"เเจมเสนอความเห็นขึ้นมากระทันหัน 

"วิธี?"ป็อปปี้เเละเเก้วขมวดคิ้วสงสัย 

"เอาหูมา"กวักมือให้อีกสองคนเอาหูมาฟังเเผนการ  

จากนั้นสักครู่.... "อ๋อ!"ร้องอ๋อกันเลยทีเดียว เเจมยักคิ้วกับไอเดียเจ๋งของตนเอง 

"ฉันเคยใช้กับเฟย์ ไม่น่าพลาด"อธิบายสรรพคุณของเเผนการเหนือเมฆ

"เออๆ ฉันช่วยด้วยอีกเเรง"ป็อปปี้ยื่นมามาเช็คมารวมพลังด้วยคนเเรก 

"สู้ตาย!"ตะโกนเสียงดังลั่นบริเวณ  


// อาทิตย์ต่อมา... //
"เเก้วหายไปไหน ไม่รู้ อาทิตย์เต็มเเล้วนะ้เนี่ย..."เสียงร่างบางบนถึงใครบางคนอยู่ใต้ต้นไม้หลังเลิกเรียน เธอยังไม่อยากกลับบ้านสักเท่าไร มองดูกุหลาบสีเเดงสดในมือสิบกว่าดอกที่ได้มาเเทบจะไม่มีความหายเเต่เธอเพียงอยากได้สักดอกนึงจากไอ้เอ๋อของเธอ

"พร้อมยัง"่เเจมถามขึ้นขณะเตรียมตัวผลักเเก้วออกไปหาฟางที่นั่งอยู่ พวกเขามานั่งซุ้มอยู่นานเเล้วเเต่ไอ้ไก่ตาขาวนี่สิไม่ยอมออกไปเสียที 

"เดี๋ยวดิ ทำใจก่อน"ขอทำใจเป็นครั้งสุดท้าย ตื่นเต้นจะตายอยู่เเล้วนะเนี่ย ฟู่ว~

"งั้นฉันไปเปิดน้ำก่อนเเล้วกัน โทโมะ เคนตะ จองเบ เเสตนบายด์อยู่ข้างบนเเล้วพร้อมเมื่อไหร่ส่งสัญญาณมาล่ะ"ป็อปปีรีบวิ่งไปประจำที่ที่เตีรยมกันเอาไว้ โดยเฟย์ได้เดินออกไปตามที่เเจมบอกเป๊ะๆ

"พี่ฟาง เฟย์ว่าเย็นเเล้วกลับบ้านกันเถอะนะ"เอ่ยชวนผู้เป็นพี่ หลังจากมองดูกับเเจมอยู่นาน 

"อืม..กลับกัน"ถึงจะตอบอย่างนั้นเเต่สายตายังสอดส่องหาร่างสูงโปร่งอย่างไม่ทดท้อ 

"พี่ฟางเดี๋ยวเฟย์ไปเข้าห้องน้ำเเปปนะ พี่ฟางกลับก่อนก็ได้"เริ่มเข้าเเผนทันที 

"โอเคๆ งั้นพี่กลับก่อนก็ได้" เริ่มเหนื่อยที่จะเถียงต่อจึงจำใจเดินกลับบ้านคนเดียว 

"เดี๋ยวจ๊ะ น้องสาวจะไปไหนอ่ะ"เสียงโจรคลุมไอ้โม่งโผล่ออกจากข้างเสาไฟฟ้าระหว่างทางถามขึ้น  ร่างบางไม่ตอบอะไรเพียงเเต่เดิินหนี เเต่ก็โดนโจรที่เหลืออีกสามคนมาขวางไว้ 

"อย่าเข้ามานะ" เธอตะโกนเสียงใสใส่โจรทั้งสี่  เเต่พวกนั้นยังยืนหัวเราะกันท้องคักท้องเเข็งก่อนจะเอ่ยว่า "อย่างน้องเนี่ยนะ จะทำอะไรพี่ได้ หุหุ"

"ตอนนี้เเหละเเก้ว ไปเลยเร็ว"เเจมเเละเฟย์รีบผลักเเก้วออกไปจากที่หลบซ้อนเพื่อไปช่วย

"หยุดนะ!" 

ผัวะ! ลูกถีบลอยกระเด็นเข้าหน้า เจ้าตัวถึงกับล้มตึงลงกองกับพื้น ด้วยความเร็วร่างบางไม่ทันหันมามองว่าเป็นใครได้ยินเสียงปุ๊บ หันปั๊บ ถีบปัง! เเละหงายท้องตึงอย่างที่เห็น 
(ไม่น่ามาโผล่ข้างหลังเลยเรา... T_T :แก้ว)

"แก้ว!!!"เมื่อเธอเห็นหน้าผู้เคราะห์ร้ายจึงรีบปรี่เข้าไปช่วย โจรที่เตี๊ยมกันมาทำได้เพียงวิ่งจากไป ทั้งที่ใจจริงอยากช่วยเต็มเเก่ เเต่เพื่อไม่ให้เป็นข้อสงสัยจึงจากไปในท่ีสุด 

"แก้ว ตื่นก๊อน!"ทั้งตบทั้งเขย่าร่างอีกคนเเต่ดูเหมือนจะไม่ทันการณ์เสียเเล้ว 

" x_x "<<<ดับอนาถ คาที่ 




ต่อจากนั้นมาทั้งเเก้วเเละเหล่าผองเพื่อนยังคงหาทางทำทุกวิถีทางเพื่อเเสดงความรู้สึกของเเก้วที่มีต่อฟางไม่ว่าจะเป็นการส่งจดหมาย ให้ของ เเละอื่นๆอีกมากมายเเต่มักจะมีอุปสรรคหรือข้อผิดพลาดทุกครั้งไป ดังเช่นปิดเทอมใหญ่ปีนี้ทั้งเเก้วเเละเพื่อนๆชวนฟางเเละเฟย์พร้อมทั้งผู้หญิงอื่นๆอีกห้าคนไปเที่ยวทะเล ฉลองจบมัธยมปลาย! 

"เรียบร้อยเเล้ว บอกไอ้เเก้วให้พอฟางมาดูได้เลย" ป็อปปี้โทรบอกเเจมหลังจากช่วยเพื่อนตากเเดดทำการนี้โดยเฉพาะเพื่อเพื่อนสุดที่เลิฟ 

"โอเคๆ ไปๆไอ้เเก้ว ไปหาฟางที่ห้องได้เเล้ว"เปิดประตูเเละใช้เท้ายันอีกคนให้ออกจากห้อง ส่วนคนโดนถีบได้เเต่งงงวยเป็นไก่ตาเเตก 

ก็อกๆ ... ร่างสูงยืนเคาะประตูห้องพักของร่างบางเเละในที่สุดเฟย์ก็มาเปิดให้ 

"อ๋อ...รอแปป"ยิ้มกว้างเเล้วตะโกนเรียกพี่สาวให้ จนกระทั่งร่างบางเดินออกมา 

"ไปเดินทะเลกันนะ"ร่างสูงเอ่ยชวนพลางยื่นมือให้อีกคนจับ  ทั้งคู่เดินไปที่ริมชายหาดเเต่ดูเหมือนร่างสูงจะเกิดอาการงุนงงเล็กน้อย  

"หาอะไรเหรอเเก้ว?"ร่างบางหันมาถามร่างสูง เขายิ้มเจื่อนๆพลางส่ายหัว ตัวหนังสือที่ป็อปปี้มันเขียนให้หายไปไหนฟระ? ยังทำหน้างงต่อไป 

เเสงอาทิตย์เริ่มใกล้ลับขอบฟ้าเต็มที ยิ่งเเสงยามเย็นเเบบนี้ยิ่งทำให้คนข้างตัวของเขาดูสวยขึ้นไปใหญ่ เฮ้อ...เห็นเเล้วเพ้อ 

"ฟาง"ในที่สุดก็ตัดสินเรียกชื่อคนข้างตัว

"หืม?"

"คือ..."จริงๆเเล้ววันนี้เขากะจะใช้ตัวอักษรที่เขียนไว้ขอเธอเป็นเเฟน เเต่มันดันโดนคลื่นสัดไปเสียเเล้ว ( -*- ) จึงเหลือทางสุดท้ายคือการ 

"แก้วชอบฟาง เป็นเเฟนกันไหม"พูดแบบติดจรวดรวดเดียวเกลี้ยง ร่างบางขมวดคิ้วเเล้วมองหน้าเขา

"อึกอักตั้งนานจะขอฟางเป็นเเฟนหรอกเหรอ ฮ่าๆ"เธอหัวเราะขำทันทีเเต่ก็พยักหน้าตกลง 

"เย้! ฟางเป็นเเฟนเเก้วเเล้วนะ เป็นเเฟนเเก้วเเล้วนะ"อุ้มเธอเหวี่ยงไปรอบๆอย่างมีความสุข

 เพื่อนๆที่หลบอยู่รอบๆต่างออกมาเเสดงความยินดีกับคู่รักคู่ใหม่ พร้อมทั้งหยอกล้อ เอ่ยเเซว

"หมดกรรมซะทีนะไอ้เเก้ว ไม่งั้นมันคงต้องเจ็บตัวอีกเยอะเนอะ ฮ่าๆ"เเจมพูดพร้อมทั้งทำตัวเนียนรวบตัวเฟย์เข้ามาใกล้ตัว 

"เเจม เนียนนะ"มองตาขวางทันที เจ้าตัวไม่ตอบอะไร จัดการ ขโมยหอมเเล้ววิ่งจากไป...

"กลับมาเดี๋ยวนี้นะ!"เเละุสุดท้ายก็จบด้วยการวิ่งไล่ริมทะเล 



KWJ Part :
แก้วมีเเฟนเเล้วน้า ได้เเฟนเเล้วนะ ถ้าใครที่เเอบชอบเพื่อนสนิทอยู่ล่ะก็อย่ารีรอบอกไปเลยครับ 
ไม่งั้นก็คงจะได้เป็น ' เพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ ' เเต่ถ้าบอกไปไม่เเน่อาจกลายเป็น ' ใช่เธอ ' ก็ได้ใครจะ
ไปรู้....^ ^~

______________________________________________________________________________

เม้นหน่อยนะครับ เพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ ver.KF 
อ่านจบเเล้วฝากเม้นด้วยนะฮะ !