สายใย....จากรักแท้

ลำดับตอนที่ #1 : แรกพบที่..เลวร้าย 25% ก่อนนะจ๊ะ

บางครั้งโชดชะตาก็กำหนดให้คนเราต้องพบเจออะไรสักอย่างกับชีวติของคนเราไม่หน้าแปลกที่ทุกอย่างที่ต้องการไม่สมดังใจoนึกคิดโทษโชดชะตาคำเดียว....ก็เหมือนหญิงสาวคนนี้ที่ชื่อ เมย์

นานนับชั่วโมงเป็นชั่วโมงได้ที่หญิงสาวนั่งรถบาส จากต่างจัดหวัด เพื่อนเข้ามาทำการศึกษาต่อใน มาวิทายาลัยแห่งหนึ่งใน กรุงเทพๆ ตามคำสั่งและขอร้องของผู้เป็นแม่ ให้หญิงสาวเข้ามาเรียนต่อและพักอยู่กับญาติทางพ่อของหญิงสาว ที่เสียชีวิตไปตั่งแต่ 8 ขวบ  ด้วยอุบัตเหตุทางรถยนร์ ที่ต้องมาเรียนต่อด้วยเหตุผล ของผู้เป็นแม่ ที่ว่า ญาติทางพ่อจะส่งเสียงเลี้ยงดูและส่งเรียนจนจบ เพราะน้องชายของพ่อหญิงสาวนั้น เคยรับปากจะดูแลหญิงสาว ก่อนตายไว้ เหตุผลนี้จึงขุดยกขึ้นมา

 แล้วอีกอย่างเพื่อน อนาคตข้างหน้าหญิงสาวด้วย

หญิงสาวลงมาจากรถบาส แล้วยืนรอแถ้วนั้น รอคนที่บ้านใหม่ของหญิงสาวมารับ รอไม่นานอย่างนาน นัก คนที่จะรับหญิงสาวตามเวลาที่บอก เวลาประมาณที่จะมาถึง ชายสัยกลางคนที่ดูอบอุ่นเข้ามาทักหญิงสาว

'สวัดดีครับไม่ทราบใช่คุณหนู เมย์ หรือเปล่าครับ .......

'ใช่ค่ะหนูชื่อเมย์  คุณลุงใช่คนที่จะมารับเมย์หรือเปล่าค่ะ หญิงสาวตอบกับพร้อมตั่งคำถาม

'ใช่ครับ คุณหนูเมย์ คุณผู้ชายให้ผมมารับคุณหนูไปที่บ้านเองครับ เชินคุณหนูเดินตามผม มาด้วยครับ

หญิงสาวอดเขินอายไม่ได้ที่อยู่ดีๆมีคนมาเรียกคุณหนู เพราะตลอดเวลาหญิงสาวไม่เคยได้มีคำว่าสุขสบายเลย เพราะต้องช่วยเหลืองานพิเศษของแม่หญิงสาวที่รับทำ  ถึงจะมีเงินประกันจากพ่อก็เถอะถึงจะพอใช้จนหญิงสาวเรียนจบแต่หญิงสาวและแม่ไม่พ่องอมืองือเท้า หรือหญิงสาวไม่เคยเรียกร้องเอาแต่ใจเหมือนเด็กทั่วไป ที่ร้องอยากได้ของ เมื่อโตมา หญิงสาวรู้ควรจะทำตัวอย่างไง หญิงสาวทำตามคำที่แม่บอกและเชื่อฟังคำสอนทุกอย่างของแม่ตนทุกอย่าง

เวลาไม่นานก็ถึงที่หมาย  คฤหาสน์ ใหญ่โต  ที่ดูยังไงก็คฤหาสน์ อย่างกับในทีวี ที่เคยดูเลย ทำไมเธอไม่เคยรู้เลยว่า ญาติทางพ่อ จะร่ำรวยขนาดนี้ และอะไรกันแน่ที่อยู่ ในคฤหาสน์แสนสวยใหญ่โตขนาดนี้ ถึงให้ผู้หญิง ธรรมาดา อย่างเธอได้มาอยู่.....

 เมื่อรถจอดสนิทหญิงสาวได้ก้าวลงมาจากรถก็อดแปลกใจไม่ได้ เพราะว่าทำไมถึงมีคนมารอรับหญิงสาวมากเพียงนี้ หญิงสาวอดคิดไม่ได้ว่าอาของหญิงสาวเป็นใครกันแน่ดูจากขนาดบ้านที่หญิง ดูล่มเย็นแต่วังเวงดูเหงาๆอย่างประหลาด หรือหญิงคิดไปเองกันแน่......