ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ขอเพียงได้รักกัน

    ลำดับตอนที่ #2 : Intro

    • อัปเดตล่าสุด 14 พ.ย. 54


     
           
                         แขนบอกบานถูกกระชากอย่างแรง ให้เดินตาม ชายหนุ่มร่างสูงใบหน้าคมหล่อเหลา

    แต่ในขนาดนี้ ชายหนุ่ม มีใบหน้าบึ้งตึงตลอดเวลา  ชายหนุ่มลากหญิงสาว ไปที่สวนแถวงานจัดเลี้ยง และหยุดนิ่งในจุดที่คิดว่าไม่มีคน

    ในบริเวณนี้ 


                " !! ทำตัวให้มันดีหน่อย  อย่าลืมสิว่ามีสามี แล้ว ว่างตัวให้ดีหน่อยนะ เพราะตระกูล ฉันมีหน้าตาทางสังคมนะ  อย่าลืม "


       " แล้วฉันทำอะไรผิดล่ะ  คุณถึงต้องกระชากฉันออกมาข้างนอก จะต่อว่ากับฉันอีกล่ะ คุณ กุมพา!! "

         
            " ทำอะไรผิดเหรอ เธอถามออกมาได้นะ   แล้วไอการที่เธอไปยืนคุยกับแฟนเก่ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เนี้ยมันหมายความว่าไง "

    " จงใจจะฉีกหน้าฉันหรือไง อย่าลืมสิว่าเนี้ย มันงานแต่ง งานของเธอกับฉัน     แล้วการที่เจ้าสาว ไปหัวเราะกับแฟนเก่า เนี้ยคนในงานเขาจะคิดกันยังไง"


        "   ก็ฉันบริสุทธิ์ใจกับเขานิ ใครจะคิดอะไรก็เรื่องของเค้าไปสิ  เพราะการที่ฉันเลิกกับเขาก็ไม่ได้แปลว่าฉันจะต้องเลิกรู้จักกันนิ เพราะว่ายังไงฉันก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ "

              " จริงเหรอ แต่แววตาของมันที่มองเธอน่ะ ไม่ใช่แค่เพื่อนไม่ใช่เหรอไง"

     " คุณจะคิดยังไงมันก็เรื่อง เพราะยังไง อีกสองปีฉันก็จะหย่ากับคุณในทันที ที่คบกำหนดเวลา จำไว้เพราะยังไงฉันก็ไม่มีทาง รักคุณ !! "


                                " !! ไม่รักเหรอ  ได้จำคำฉันไว้ให้ดี เพราะยังไงซะฉันก็จะทำให้เธอรักฉันให้ได้ "

       
           จบคำชายหนุ่ม กระชากเอวบางของหญิงสาวเข้ามาในอ้อมกอด แล้วชายหนุ่้มก็ก้มหน้าจูบหญิงสาว แล้วจับท้ายทอยของเธอไว้แน่นไม่ให้หันหน้าหนี้ การจูบเเห่งการลงโทษเธอ ที่บังอาจคิดจะตีตัวออกห่างเขา



                   





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×