รักนี้ยังมีหวัง(กอล์ฟ-ไมค์)

ลำดับตอนที่ #2 : ความสัมพันธ์ครั้งเเรก

"ยินดีที่ได้รู้จักครับ" ผมพูดบอกเจนนักเรียนใหม่ของห้องเรา

"เอ่อ คะ"เทอเงยหน้าขึ้นมามองเพราะตอนที่เทอเเนะนำตัวนั้นเทอคงจะอายก้มหน้าตลอดแต่พอเหนหน้าเทอชัดๆแล้วผมก้ออุทานออกมาดังลั่น

"เทอ"ผมอุทานดังจนเพื่อนทั้งก้องหันมามอง

"มีอะไรหรอคะ"ดูเหมือนเทอจาจำผมมะได้

"นี่คุนจำผมไม่ได้หรอคนที่คุณเดินชนที่ตลาดไง"ผมพยายามบอกให้เทอจำได้

"อ๋อ คุณนั่นเอง" เฮ้อ ในที่สุดเทอก้อจำได้

"วันนั้นผมยังไม่ได้แนะนำตัวผมชื่อกอล์ฟครับ"ผมบอกเทอ

"เอ่อคะ ฉันชื่อเจนคะ"เทอบอกผม

แล้วผมกับเทอก้อนั่งเรียนกันไปคอยพูดนู่นแหย่นี่กันตลอดแต่ผมว่าเทอก้อไม่เลวนะเทอเปนคนตลกๆหน้าตาน่ารักดีความสัมพันธ์ของผมและเทอระหว่างเพื่อนกำลังเปนไปด้วยดีเลยละ

อ๊อดด.....

"เสียงออดดังแล้วไปกินข้าวกันเถอะเจน"ผมชวน

"คะไปกันเถอะ" เทอตอบรับ

"อ้าวพี่กอล์ฟใครนะ"ไมค์ถือจานข้าวมามันเปนประจำอยู่แล้วละ

"เพื่อนใหม่นะเค้าเพิ่งย้ายมา"ไอ้แมนรีบตอบโดยที่ผมยังไม่ได้อ้าปากด้วยซ้ำ

"สวัสดีครับผมไมค์น้องพี่กอล์ฟครับ"ไมค์แนะนำตัวพร้อมเก๊กท่า

"สวัสดีคะฉันเจนคะยินดีที่ได้รู้จักคะ"เจนบอกกอล์ฟ

ตอนที่นั่งทานข้าวด้วยกันนั้นไอ้ไมค์มานเหลือบมองเจนตลอดเวลา ผมเหนจึงยิ้มๆ

"แกยิ้มอารัยวะไอ้กอล์ฟ"ไอ้เเมนที่เหนผมยิ้มอยู่นานจึงถามขึ้นมา

"ป่าวนี่ไม่มีไร"ผมเเกล้งพูดกลบเกลื่อน

อ๊อดด.....

ไม่ทันที่ไอแมนจะพูดต่อเสียงสรรค์ก้อช่วยผมไว้หลังจากที่นั่งเรียนหรือเล่นไม่รู้อ๊อดก้อดังขึ้น

"เย้โรงเรียนเลิกแล้วโว้ย"ไอ้แมนตะโกนขึ้นทันทีที่ครูเดินออกไปและเสียงอ๊อดดังขึ้น

"เราไปละเจอกันพรุ่งนี้นะเจน"ผมพูดเพราะทางบ้านผมเข้มงวดเรื่องเวลามากแบบว่าต้องกลับตรงเวลาทุกวันนะครับ