คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
เสียงกระเซ็นของน้ำดังแทรกความเงียบของราตรีกาล จากนั้นจึงดังถี่เร็วประหนึ่งรัวกลอง ใครบางคนดิ้นทุรนทุรายในสายธารอันเย็นยะเยือก เขาร่ำร้อง คว้าจับ เขาพยายามตะเกียกตะกายขึ้นมาจากบึงน้ำที่เต็มไปด้วยโคลนตมและพืชหลากชนิด...แต่ดูเหมือนแรงที่ฉุดกระชากเชาให้จมดิ่งสู่ความมืดมิดเบื้องล่างจะมีกำลังมหาศาลเหลือเกิน ร่างกายของชายหนุ่มค่อยๆไถลเลื่อนไปกับโคลน สัมผัสของน้ำทำให้เขาร้องเสียงดังและดิ้นพราดอย่างรุนแรง
เขาหลับตา หย่อนมือซ้ายลงไปในน้ำเพื่อหยิบวัตถุเพียงหนึ่งเดียวที่สามารถต่อกรกับ ‘พวกมัน’ได้ในเวลานี้...
“เหวอ!!”
เสียงร้องสุดท้ายกลืนหายไปกับเสียงสำลักของเหลว ร่างของชายหนุ่มจมหายไปทั้งตัว เขาเริ่มหายใจไม่ออก กวัดแกว่งมือไปมาใต้ผิวน้ำที่กำลังกระเพื่อมไหวและกำลังจะดึงเอาวิญญาณให้จากไปชั่วนิรันดร์..
เขาจับมีดได้แล้ว...
กระแสน้ำระเบิดกระจาย ทำให้ร่างสูงสามารถควบคุมร่างกายของตัวเองได้ เขาถีบตัวขึ้นมาจากน้ำ คลานขึ้นมาบนบก สูดอากาศจนเต็มปอด หายใจหอบเมื่อคิดว่าตัวเองเพิ่งหวิดตาย แต่ยังไม่ทันที่จะได้พักอย่างที่ใจคิด เสียงหวีดร้องของหญิงสาวก็ดังสนั่นราวกับมีใครมาเปิดคอนเสิร์ต มันเหมือนเสียงกรี๊ดของผู้หญิง แต่ทุ้มลึก ก้องกังวาน และน่าสยดสยอง
พริบตานั้น กระแสน้ำก็เริ่มหมุนวน มันเคลื่อนตัว ค่อยๆลอยขึ้นเป็นสายระโยงรยางค์ และบรรจบเข้าหาสสารชนิดเดียวกัน สายน้ำสูงขึ้น กลายเป็นร่างชองผู้หญิงที่ทั้งตัวใสราวกระจก เสียงหวีดทำให้คนที่นอนมองอยู่ข้างล่างรีบเอามือปิดหูเพื่อป้องกันเสียงร้อง ไม่กี่วินาทีถัดมา ร่างสายน้ำก็โถมลงมาเพื่อปลิดชีวิตชายหนุ่ม มันโกรธที่โดนทำร้าย...
“ไอ้เวรนี่!”
น้ำจำนวนมหาศาลกระแทกพื้นเสียงดังสนั่น มีเสียงกรี๊ดครั้งสุดท้าย จากนั้นจึงเงียบสงบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ชายหนุ่มที่เปียกโชกและเปรอะเปื้อนโคลนค่อยๆลุกขึ้นยืน มือขวาที่ชูมีดไปข้างหน้าค่อยๆลดระดับลงอย่างเหนื่อยอ่อน เขาถอนหายใจ พูดเสียงดังว่า
“เล่นกับใครไม่เล่น ไอ้ผีบ้า!!!”
ความคิดเห็น